Το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο, η Πρέμιερ Λιγκ, κλείνει φέτος 27 χρόνια ζωής. Το 1992 αποτελεί χρονιά ορόσημο μιας και ήταν η απαρχή της μεγάλης αλλαγής. Μίας αλλαγής που θα έδινε νέα πνοή στο Αγγλικό ποδόσφαιρο και άλλαξε τον ποδοσφαιρικό χάρτη όχι μόνο της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Το Αγγλικό ποδόσφαιρο γιγαντώθηκε, επεκτάθηκε και έφτασε πλέον να γίνει το νούμερο ένα εξαγώγιμο προϊόν για τους Βρετανούς. Kάθε χρόνο ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ της χώρας αποτελείται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα του πρωταθλήματος.
Βέβαια δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς τους πρωταγωνιστές του. Τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, και η αλήθεια είναι πως στην Πρέμιερ Λιγκ έχουν περάσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Εμείς προσπαθήσαμε να τα χωρέσουμε όλα όσο το δυνατόν γίνεται σε μία ενδεκάδα, πράγμα ανθρωπίνως αδύνατον, αλλά , κάτι καταφέραμε.
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:
Στην ενδεκάδα αυτή δεν θα δείτε ονόματα όπως οι Γκάρι Νέβιλ, Φρανκ Λάμπαρντ, ή ο Ερίκ Καντονά. Επίσης δεν υπάρχει χώρος και για τους Σουάρεζ, Ρούνεϊ και Αγουέρο. Όλοι τους μεγάλοι παίκτες.
Στην ενδεκάδα αυτή δεν μετράνε τα μετάλλια που έχει κερδίσει ο κάθε παίκτης. Ίσως θα μπορούσε να μπει ο Ντένις Μπέργκαμπ που σήκωσε τρία πρωταθλήματα και έκατσε περίπου μία δεκαετία στην Άρσεναλ. Ο Σμάιχελ που έκανε φοβερά πράγματα στην καλύτερη Γιουνάιτεντ των τελευταίων ετών. Αλλά αν επιλέγαμε με αυτό το κριτήριο τότε θα έμπαιναν στη συζήτηση και οι Ινγκ Μπγιόρνμπαϊ, Τσιμποντά και Σιλβίνιο που επίσης είχαν σηκώσει τρία πρωταθλήματα.
Εκπληκτικός και ο Αγουέρο που έγινε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην Μάντσεστερ Σίτι (σηκώνοντας και 3 πρωταθλήματα). Ο Γκάρεθ Μπάρι, ο παίκτης με τις περισσότερες πλέον συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ. Όσον αφορά τους τερματοφύλακες ποιον να πρωτοβάλεις, τον Τιμ Φλάουερς, τον Γκίβεν, τον Χαρτ, τον Τζέιμς, τον Ντε Χέα ή τον Φαν Ντε Σαρ;
Προσπαθήσαμε λοιπόν να χωρέσουμε 27 χρόνια ιστορίας μέσα σε ένα κλασικό Αγγλικό σύστημα 4-4-2.
Μετά από πολύ σκέψη καταλήξαμε ότι αυτή είναι η κορυφαία ενδεκάδα της Πρέμιερ Λιγκ:
Τερματοφύλακας: Πετρ Τσεχ (Τσέλσι και Άρσεναλ)
Ο Τσεχ έχει αφήσει ιστορία στην Πρέμιερ Λιγκ έχοντας μέχρι στιγμής πει αμέτρητες φορές όχι στην παραβίαση της εστίας του (clean sheets). Κορυφαία επίδοση αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο τη σεζόν 2004-05 είχε 25. Με την Τσέλσι της εποχής να διατηρεί ένα εντυπωσιακό σερί αμυντικών στατιστικών δεν βρίσκεται τυχαία στη λίστα μας.
Ο Μπουφόν τον είχε χαρακτηρίσει ως τον κορυφαίο τερματοφύλακα της εποχής του. Ο Μουρίνιο το 2013 είχε πει για αυτόν: «Πάντα πίστευα πως είχα τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο, ακόμα και όταν έφυγα από την Τσέλσι και αυτός ήταν ο Πετρ Τσεχ».
Δεξί μπακ: Ρόμπ Τζόουνς (Λίβερπουλ)
Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1991 ο 19χρονος τότε Τζόουνς έπαιζε δεξί μπακ στην Κρόου για την 4η κατηγορία του πρωταθλήματος. Την αμέσως επόμενη εβδομάδα ξεκινούσε βασικός για την Λίβερπουλ ενάντια στην Γιουνάιτεντ και μάλιστα είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Ράιαν Γκιγκς.
Επίσης τέσσερις μήνες αργότερα πήρε και την πρώτη του κλήση στην εθνική Αγγλίας λόγω των εντυπωσιακών του εμφανίσεων στο πρωτάθλημα. Οι Γκιγκς και Ζινολά τον είχαν ονομάσει ως το καλύτερο μπακ της Πρέμιερ Λιγκ. Τα είχε όλα τρέξιμο, πάσα, ντρίμπλα, δύναμη, σέντρα στο μόνο που υστερούσε ήταν το σουτ.
Για κάποιο περίεργο λόγο όμως και ενώ είχε βγάλει ήδη τέσσερις σεζόν ως βασικός στην Λίβερπουλ, το σώμα του άρχιζε να τον εγκαταλείπει. Είχε πολλούς και συχνούς τραυματισμούς. Σταμάτησε από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 28 ετών προδομένος από τις ίδιες του τις δυνάμεις.
Στόπερ: Τόνι Άνταμς (Άρσεναλ)
Ο Άνταμς δεν ήταν απλά ο εμβληματικός αρχηγός της Άρσεναλ και της εθνικής Αγγλίας. Ήταν ο αμυντικός που άλλαξε την συγκεκριμένη θέση στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Ήταν χαρισματικός αν και έπινε πολύ και προπονούταν εξαιρετικά λίγο με την ομάδα του.
Ο Βενγκέρ ήρθε απλά και τον μεταμόρφωσε σε κορυφαίο αμυντικό της Πρέμιερ Λιγκ. Ο ίδιος τον χαρακτηρίζει παλιότερα κάτι μεταξύ πατέρα και προπονητή, ασχέτως εάν μερικά χρόνια μετά οι σχέσεις τους χάλασαν.
Ο Αλσατός εκτόξευσε την καριέρα του και τον έκανε ηγέτη. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το γκολ του εναντίον της Έβερτον το 1998 που ακόμα παραμένει ένα από τα πιο απολαυστικά στιγμιότυπα της 27ετίας.
Στόπερ: Γιαπ Σταμ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Ο Σταμ έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού όταν το 1998 ο Φέργκιουσον τον έφερε στο Μαντσεστερ έναντι 10,75 εκ. Λιρών. Έπαιξε μόνο τρία χρόνια στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά κατάφερε να σηκώσει τρία πρωταθλήματα και ένα τρεμπλ! Ήταν πανύψηλος, πολύ δυνατός και πολύ γρήγορος για το βάρος του.
Μπορούσε να παρασύρει τους αντίπαλους επιθετικούς χωρίς δυσκολία, ήταν εκπληκτικός. Και μετά έφυγε, έτσι απλά. H επίσημη ανακοίνωση του Σερ Άλεξ ήταν πως είχε πρόβλημα τραυματισμού, αλλά όλοι επέθεσαν πως τα χρήματα έπαιξαν σημαντικό ρόλο.
Χαρακτηριστική είναι η ιστορία που διηγείται ο ίδιος: «Ήμουν σε ένα βενζινάδικο όταν ξαφνικά ο πωλητής με ενημέρωσε πως η Γιουνάιτεντ είχε συμφωνήσει να με δώσει στην Λάτσιο». Λίγα χρόνια μετά ο Φέργκιουσον θα πει: «Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μου. Ευτυχώς δεν έκανα πολλά στην καριέρα μου αλλά αυτό σίγουρα ήταν».
Αριστερό Μπακ: Άσλεϊ Κόουλ (Άρσεναλ, Τσέλσι)
Είναι απίστευτο και όμως αληθινό γιατί η Πρέμιερ Λίγκ είχε να δει αμυντικό σαν τον Κόουλ από την εποχή του Στιούαρτ Πιρς. Οι Μπερτράντ, Μπριτζ, Λουκ Σο, Άλλαν Ράιτ, Ντάνι Ρόουζ, Μπέινς και Λε Σο ούτε καν μπορούν να πλησιάσουν τον Άσλεϊ.
Έμεινε στην ιστορία και για την επεισοδιακή μεταγραφή του στην Τσέλσι μιας και η Άρσεναλ του έδινε 55.000 λίρες την εβδομάδα ενώ ο ίδιος ήθελε 60.000. Μερικοί βιάστηκαν να πουν πως η Άρσεναλ δεν είχε πρόβλημα καθώς από πίσω ερχόταν ο Κλισί. Οι στατιστικές όμως δεν λένε ποτέ ψέματα. Ο Κόουλ έχασε μόλις το 14,8% από τα συνολικά 385 παιχνίδια του στο πρωτάθλημα, ο Κλισί;
Δεξιός Μέσος: Κριστιάνο Ρονάλντο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να τον απέκτησε για τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του. Στην Γιουνάιτεντ όμως κατάφερε να γίνει από ταλέντο, ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης.
Στις πρώτες του δύο σεζόν είχε σκοράρει μόλις εννιά γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ. Στην τέταρτη 17. Όταν ονομάστηκε παίκτης της σεζόν είχε ήδη πετύχει άλλα 31 γκολ, ενώ κέρδισε και το χρυσό παπούτσι. Ο Κριστιάνο Ροναλντο δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα μας για κανένα λόγο.
Κεντρικός μέσος: Πολ Σκόουλς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Το 2011 ο Τσάβι είχε εκμυστηρευτεί στην «Guardian» ότι ο Πολ Σκόουλς ήταν ο καλύτερος μέσος που είχε δει τα τελευταία 20 χρόνια. «Τα έχει όλα, πάσα, σκοράρισμα, δύναμη και τεχνική». Ο Ζιντάν είχε πει για αυτόν: «Αναμφίβολα είναι ο καλύτερος μέσος της γενιάς του».
Ο Σκόουλς ήταν ένας καλλιτέχνης των γηπέδων που υποτιμήθηκε όσο λίγοι στη ποδοσφαιρική του καριέρα. Ίσως γιατί συνέπεσε στην εποχή των Στίβεν Τζέραρντ και Φρανκ Λάμπαρντ. Και οι δύο οφείλουν πολλά σε αυτόν, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως και οι δύο μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον δικό τους Πολ.
Κεντρικός μέσος: Στίβεν Τζέραρντ (Λίβερπουλ)
Ο μοναδικός που αμφισβήτησε την αξία του (έστω και στο ελάχιστο) ήταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Πίστευε πως ο Στιβ δεν ήταν ποτέ ποδοσφαιριστής τοπ κλάσης. Αντιθέτως όμως πολλοί από τους συμπαίκτες του πίστευαν το αντίθετο. Ο Φερνάντο Τόρες είχε πει πως ήταν με διαφορά ο καλύτερος συμπαίκτης που είχε στην καριέρα του. Ενώ ο Αρμπελόα τον χαρακτήρισε ως τον πιο ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή που γνώρισε.
Ο θρυλικός αρχηγός της Λίβερπουλ είχε βρεθεί στην κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος πάνω από οχτώ φορές την ίδια σεζόν. Ενώ αξίζει να αναφέρουμε πως κανείς άλλος δεν το χει καταφέρει πάνω από έξι φορές.
Αριστερός μέσος: Ράιαν Γκιγκς (Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Είναι ένας από τους ρέκορντμαν σε συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ, έχοντας συμπληρώσει το …ακραίο νούμερο των 632 συμμετοχών. Από τους πρώτους παίκτες που σου έρχονται στο μυαλό όταν ακούς το όνομα Γιουνάιτεντ. Ο Ντελ Πιέρο είχε πει για τον Ουαλό πως μόνο δύο άτομα στην ζωή του τον έκαναν να κλάψει. Ο ένας ήταν ο Μαραντόνα και ο άλλος ο Ράιαν Γκιγκς.
Επιθετικός: Άλαν Σίρερ (Μπλάκμπερν και Νιούκαστλ)
Ο καλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Ο Σίρερ τα είχε όλα. Σκοράρισμα με κεφαλιά, με το πόδι, με τον ώμο, με απευθείας φάουλ. Πέτυχε τον αριθμό ρεκόρ των 11 χατ-τρικ, ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στο πρωτάθλημα για τρεις συνεχόμενες σεζόν (1994-1997) και είχε ίσως τον πιο χαρακτηριστικό και ταυτόχρονα βαρετό πανηγυρισμό που μπορούσε να έχει ένας ποδοσφαιριστής.
Επιθετικός: Τιερί Ανρί (Άρσεναλ)
«Είχα μία εμμονή, ήθελα να αφήσω το δικό μου στίγμα στην Πρέμιερ Λιγκ». Τελικά ο ίδιος το κατάφερε πετυχαίνοντας 175 γκολ για την Άρσεναλ. Περίπου 1,47 γκολ ανά παιχνίδι. Ο Ζιντάν τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πιο προικισμένο τεχνικά ποδοσφαιριστή που είχε δει. Ήταν ψηλός, δυνατός, γρήγορος, έξυπνος και ικανότατος στο σκοράρισμα, ο τέλειος επιθετικός για να συμπληρώσει το «κερασάκι» στην ενδεκάδα μας.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
