O εβραϊκής καταγωγής Μπέλα Γκούτμαν, ήταν ένας πρωτοπόρος προπονητής, αλλά και γυρολόγος αφού όπου έβλεπε χρήμα πήγαινε. Ήταν αυτός που έκανε μεγάλη τη Μπενφίκα, χρησιμοποιώντας το 4-2-4, αλλά ήταν κι αυτός που την καταράστηκε, για να μην πάρει ευρωπαϊκό τίτλο τα επόμενα 100 χρόνια.
Έχουν περάσει 52 κι όλο και περισσότεροι πιστεύουν στην κατάρα, αφού η Μπενφίκα συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στην Πορτογαλία, όμως στην Ευρώπη, έφτασε οχτώ φορές στη πηγή, όμως νερό δεν ήπιε.
Πάμε να δούμε σιγά-σιγά, αυτόν τον περίεργο τεχνικό, που πέρασε και από τα μέρη μας(ΠΑΟ), χωρίς επιτυχία.
Όχι ιδιαίτερη επιτυχία ως παίκτης
Ο Γκούτμαν ήταν κεντρικός και έπαιζε στη ΜΤΚ Βουδαπέστης, όπου έπαιζε βασικός, βοηθώντας τη να φτάσει σε δύο διαδοχικές κατακτήσεις πρωταθλημάτων το 1921 και 1922. Ωστόσο, λόγω του αντισημιτισμού που επικρατούσε, μετακινήθηκε στη Βιέννη και συγκεκριμένα στη Χακόα Βιέννης, όπου όλοι οι παίκτες ήταν Εβραίοι.
Εκεί έπαιξε τέσσερα χρόνια, κατακτώντας το πρωτάθλημα της Αυστρίας του 1925, ενώ το 1926 ταξιδεύει με την ομάδα στην Αμερική για τουρνουά δέκα αγώνων, αλλά στη συνέχεια μένει μόνιμα εκεί, αλλάζοντας ομάδες μέχρι το 1930, όπου λόγω του ΚΡΑΧ, χάνει όλα τα λεφτά του κι επιστρέφει στην Ευρώπη.
Αγωνίζεται στη Χακόα all-stars και τέλος στη Χακόα Βιέννης όπου σταματάει το ποδόσφαιρο. Με την εθνική Ουγγαρίας αγωνίζεται έξι φορές, πετυχαίνοντας ένα τέρμα.
“Τρελός” με μπόλικο μυαλό
Αρχικά αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Χακόα, όμως δύο χρονιές στον πάγκο της αποτυγχάνει κι ακολουθεί η Ετσχεντε το 1935. Η ομάδα ήταν έτοιμη να υποβιβαστεί, όμως ο ίδιος στο συμβόλαιο του απαιτεί πριμ πρωταθλήματος, βάζοντας πολλά μηδενικά στο τέλος, με τον πρόεδρο της ομάδας της Ρόντα, να το αποδέχεται γελώντας.
Δύο χρόνια αργότερα η ομάδα είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα του Βορρά και βρισκόταν μία ανάσα από τα play off του εθνικού τίτλου. Ο πρόεδρος τα έβαλε κάτω και υπολόγισε πως εάν νικούσε, ο σύλλογος θα χρεοκοπούσε από αυτή την αποζημίωση και απέλυσε τον Γκούτμαν πριν τον αγώνα.
Επιστρέφει στη Χακόα κι ακολουθούν άλλες τρεις ομάδες σε διάστημα εννέα χρόνων, όπου αναλαμβάνει την Κίσπεστ του Φέρεντς Πούσκας. Μαλώνει μαζί του και φεύγει χωρίς ποτέ να επιστρέψει.
Ιταλία=νέα αποτυχία
Πηγαίνει στην Ιταλία, όπου αναλαμβάνει τη Πάντοβα και τη Τριεστίνα χωρίς επιτυχία, πηγαίνοντας στην Κίλμες και στον ΑΠΟΕΛ, όπου επίσης δε στεριώνει. Η Μίλαν τον εμπιστεύεται, όμως κι εκεί μένει δύο χρόνια. Κρατάει τη Μίλαν στην κορυφή για 19 αγωνιστικές, όμως μια διαφωνία με τη διοίκηση, τον απολύει, με τον ίδιο να λέει: «Δεν είμαι ούτε εγκληματίας ούτε ομοφυλόφιλος και όμως με έδιωξαν».
Από τότε, όπου πήγε, έβαζε στο συμβόλαιό του, όρο πως αν η ομάδα του ήταν πρώτη στη βαθμολογία, δε θα μπορούσαν να τον απολύσουν.
Ακολουθεί η Βιντσέτζα κι εν συνεχεία η Χόνβεντ, από τις οποίες έφυγε με τη θέλησή του, από τη δεύτερη, λόγω της εισόδου των Σοβιετικών στη χώρα, ενώ αυτός ήταν με την ομάδα στη Βραζιλία, όπου κι έμεινε.
4-2-4, Πορτογαλία, κατάρα και τέλος
Στη Βραζιλία, μαθαίνει στον κόσμο το 4-2-4 με τη Σάο Πάολο, όπου ξετρελαίνει τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι το υιοθετούν στην εθνική τους που μετέπειτα έγινε Παγκόσμια πρωταθλήτρια με αυτό.
Το 1958 πηγαίνει στην Πορτογαλία και στην Πόρτο, όπου κατακτά το πρωτάθλημα την πρώτη σεζόν, ενώ την επόμενη ντύνεται προδότης πηγαίνοντας στη Μπενφίκα.
Διώχνει 20 ποδοσφαιριστές από το ρόστερ κι ανεβάζει άλλους τόσους από τις ακαδημίες, κατακτώντας μαζί τους δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα. Μέσα στους παίκτες ήταν κι ο θρυλικός Εουσέμπιο με το μύθο να λέει πως τον έπεισε να παίξει ποδόσφαιρο σε μια συνάντησή τους σε κουρείο.
Κατακτά με τη Μπενφίκα την κορυφή της Ευρώπης, κερδίζοντας Μπαρτσελόνα και-τη θρυλική τότε-Ρεάλ Μαδρίτης σε δύο τελικούς. Ζητάει αύξηση, την οποία η διοίκηση αρνείται κι αυτός τους λέει το γνωστό πλέον: “Ούτε σε 100 χρόνια δε θα πάρετε ευρωπαϊκό τίτλο”. Η Μπενφίκα από τότε έχασε 8 τελικούς με πιο πρόσφατους εκείνον από τη Τσέλσι που έχασε το τρόπαιο στις καθυστερήσεις, αλλά και εκείνον απέναντι στη Σεβίλλη στην διαδικασία των πέναλτι με τους “αετούς” να παίζουν καλύτερα από τους αντιπάλους τους και στις δύο περιπτώσεις.
Ακολουθούν Πενιαρόλ, εθνική Αυστρίας, πάλι Μπενφίκα για ένα χρόνο, Σερβέτ, Παναθηναϊκός, Αούστρια Βιέννης και τέλος η Πόρτο, όπου σταματάει την προπονητική το 1973, χωρίς να κάνει καμία επιτυχία με καμία από τις προαναφερθέντες.
Η Μπενφίκα προς τιμήν του, έχει άγαλμα του που κρατάει τα δύο τρόπαια Ευρώπης στα χέρια, στη 18η θύρα του “Ντα Λουζ”.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
