Ο τίτλος του κειμένου τα λέει όλα. Ποια ομάδα δε θα ήθελε σήμερα ένα επιθετικό σαν τον Ουκρανό; Έτρεχε, πάλευε, ήταν καλός στο ψηλό παιχνίδι, θανατηφόρος μέσα στην περιοχή και άριστος χαρακτήρας, αφού ποτέ δε δημιούργησε πρόβλημα στις ομάδες που πήγε. Δεν το έπαιξε ποτέ σταρ, ενώ θα μπορούσε όντας κάτοχος της Χρυσής Μπάλας και δεν παραπονέθηκε ποτέ για το αν βρέθηκε στον πάγκο.
Ο Σεφτσένκο ήταν ένα πρότυπο που πολλοί προσπάθησαν να αντιγράψουν, όμως κανείς δεν το έκανε με την ίδια επιτυχία. Πάμε να δούμε πως ξεκίνησε, πως έφτασε να θεωρείται ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο και πως κατέληξε στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας, όπου βρίσκεται ακόμα.
Πως ξεκίνησε
Ήταν 9 χρονών όταν έγινε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ και αφού ζούσε σε κοντινό χωριό, αναγκάστηκε να μετακομίσει με τον πατέρα του που ήταν στρατηγός του ουκρανικού στρατού και τη μητέρα του.
Μέχρι τότε ασχολιόταν με το μποξ, όμως κάπου εκεί το ποδόσφαιρο τον “κέρδισε”. Στα 10 του, απέτυχε να κερδίσει μια θέση στις ακαδημίες της Ντιναμό Κιέβου, όμως λίγους μήνες αργότερα, σκάουτερ της ομάδας τον πρόσεξε και τον έβαλε στην ομάδα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε μέρος μαζί της σε τουρνουά που διοργάνωσε ο Ίαν Ρας όπου αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και κέρδισε ένα ζευγάρι παπούτσια του θρυλικού Ουαλού. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας του στα δύο επόμενα πρωταθλήματα κάτω των 18 και κέρδισε έτσι μια θέση στο ρόστερ της νέας σεζόν.
Ο άνθρωπος που χειροκροτήθηκε στο “Καμπ Νου”
Αγωνίστηκε για πέντε σεζόν μαζί της, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Ουκρανίας, όμως η βραδιά που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο ήταν όταν στην έδρα της Μπαρτσελόνα για παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ, πέτυχε χατ-τρικ με το παιχνίδι να τελειώνει 4-0, όντας το χειρότερο της Καταλανικής ομάδας στην ιστορία της στο θεσμό.
Όλο το γήπεδο χειροκρότησε τον τότε νεαρό επιθετικό και το μέλλον φαινόταν πως ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα για αυτόν. Αναδείχθηκε δύο φορές καλύτερος Ουκρανός ποδοσφαιριστής αλλά και καλύτερος Ευρωπαίος επιθετικός τη χρονιά που με τη Ντιναμό έφτασε στους ‘4’ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, όντας και πρώτος της σκόρερ με 10 τέρματα.
Ρεκόρ και ηγέτης
Το 1999 η Μίλαν δαπάνησε 25 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό της, ποσό ρεκόρ-τότε-πράγμα που έδειχνε αυτόματα πόσο υπολογίσιμος ήταν. Από την πρώτη του σεζόν γίνεται πρώτος σκόρερ της Σέριε Α, πετυχαίνοντας 24 τέρματα σε 32 αγώνες, ενώ κατέκτησε και το πρωτάθλημα.
Ο Σεφτσένκο συνεχίζει να εντυπωσιάζει και τη νέα σεζόν, πετυχαίνοντας 24 τέρματα σε 34 εμφανίσεις, ενώ βάζει άλλα εννιά σε 14 αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το 2002 είναι μία περίεργη αλλά άκρως επιτυχημένη σεζόν για αυτόν. Αρχικά μαθαίνει πως ο μέντοράς του Βαλέρι Λομπανόφσκι πεθαίνει, ενώ η σεζόν συνεχίζεται με αρκετούς τραυματισμούς. Πετυχαίνει πέντε μόλις τέρματα σε 24 αγώνες, όμως στο πιο σημαντικό πέναλτι της ζωής του(μέχρι το επόμενο) κατάφερε να κερδίσει τον Μπουφόν και να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης με τη Μίλαν, πηγαίνοντας αμέσως την επόμενη μέρα στο τάφο του Λομπανόφσκι αφήνοντας το μετάλλιό του.
Τη σεζόν 2003-04 κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα με τη Μίλαν, βγαίνοντας για δεύτερη φορά πρώτος σκόρερ πάλι με 24 τέρματα. Επιπλέον πετυχαίνει το γκολ της νίκης της ομάδας του στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κόντρα στην Πόρτο, ενώ στο Ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στη Λάτσιο πετυχαίνει χατ-τρικ. Ανακηρύσσεται καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής και μπαίνει στη λίστα της ΦΙΦΑ με τους 100 καλύτερους. Κατακτά το 2004 τη Χρυσή Μπάλα, χαρακτηριζόμενος ως ο καλύτερος παίκτης του κόσμου τη χρονιά εκείνη. Το 1999 και το 2000 είχε έρθει τρίτος για το ίδιο βραβείο.
Έγραψε ιστορία, όμως το χασε
Τη σεζόν 2004-05 πετυχαίνει όλα τα τέρματα στη νίκη με 4-0 κόντρα στη Φενερμπαχτσέ, μπαίνοντας σε ένα κλειστό “κλαμπ” ανθρώπων που πέτυχαν το συγκεκριμένο επίτευγμα(Πρσο, Φαν Μπάστεν, Ιντζάκι, Φαν Νίστελροϊ, ενώ αργότερα μπήκαν και οι Μέσι, Λεβαντόφσκι).
Φτάνει στο τελικό με τη Μίλαν και παίζει βασικός στο απίστευτο παιχνίδι με τη Λίβερπουλ, χάνοντας μάλιστα το τελευταίο πέναλτι.
Την επόμενη σεζόν στην ίδια διοργάνωση, φτάνει στα ημιτελικά, όπου χάνει την πρόκριση από τη Μπαρτσελόνα με συνολικό σκορ 1-0, αν και σκόραρε στο τελευταίο λεπτό του δεύτερου παιχνιδιού με τους διαιτητές να καταλογίζουν λανθασμένα οφ-σάιντ. Παρ’ όλα αυτά, έχοντας εννιά τέρματα βγαίνει και πάλι πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.
Το Φεβρουάριο του 2006 πετυχαίνει γκολ κόντρα στη Τρεβίζο κι ανεβαίνει έτσι στη δεύτερη θέση των σκόρερ στην ιστορία της Μίλαν, ενώ τελειώνει τη σεζόν με 19 τέρματα σε 28 αγώνες και επίσης την καριέρα του στη Μίλαν με 175 τέρματα σε 296 ματς.
Απογοήτευση
Ο Αμπράμοβιτς βγάζει από τη τσέπη του 43.8 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό του, με τη μεταγραφή του Σεφτσένκο να είναι η ακριβότερη στην ιστορία των “μπλε” και γενικά η ακριβότερη σε αγγλικό σύλλογο.
Δεν καταφέρνει και πολλά ωστόσο…Αλλά όχι και λίγα. Βοηθάει τη Τσέλσι να περάσει στους ημιτελικούς του FA Cup, ισοφαρίζει δύο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα σε Πόρτο και Βαλένθια, φτάνοντας τα 57 σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όντας δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Γκερντ Μίλερ.
Λόγω τραυματισμού χάνει μεγάλο μέρος του τέλους της σεζόν, όμως επιστρέφει στις αρχές της νέας κάνοντας την ισοφάριση κόντρα στη Ρόζενμποργκ σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, παιχνίδι που ήταν και το τελευταίο του Μουρίνιο.
Τέλειωσε τη σεζόν με μόλις πέντε τέρματα και συνολικά 22 σε 75 αγώνες πριν αποχωρήσει ως δανεικός.
Επιστροφή για την αναγέννηση και τέλος
Επέστρεψε στο Μιλάνο μήπως και βρει πάλι τα πατήματά του, όμως κάτι τέτοιο δε συνέβη. Σε 18 παιχνίδια πρωταθλήματος δεν πετυχαίνει κανένα γκολ κι επιστρέφει άδοξα στο Λονδίνο, απ’ όπου δίνεται στη Ντιναμό Κιέβου.
Εκεί, τη σεζόν 2009-10 πετυχαίνει οχτώ τέρματα σε 29 παιχνίδια και φήμες τον θέλουν να γυρίζει και πάλι στη Μίλαν για το αντίο. Όμως ο ίδιος μένει στο Κίεβο, όπου τελειώνει την καριέρα του δύο σεζόν αργότερα.
Συνολικά πέτυχε 321 τέρματα σε 648 αγώνες οποιασδήποτε διοργάνωσης. Ανάμεσα σε αυτά τα 321, τα 14 ήταν κόντρα στην Ίντερ, τη μισητή αντίπαλο της Μίλαν, όντας έτσι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των ντέρμπι των δύο ομάδων.
Εθνική
Με την εθνική Ουκρανίας παίρνει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και το Ευρωπαϊκό του 2012, όπου συνδιοργανώθηκε από τη χώρα του και την Πολωνία.
Μάλιστα στο πρώτο παιχνίδι, μπαίνει ως αλλαγή με το σκορ στο 1-0 υπέρ της Σουηδίας και καταφέρνει να το ανατρέψει με δύο κεφαλιές.
Είναι ο νεότερος αλλά και γηραιότερος παίκτης που σκόραρε ποτέ με τη φανέλα της Ουκρανίας κι επίσης πρώτος σκόρερ της με 48 τέρματα σε 111 συμμετοχές.
Πολιτική
Από το 1990 ο Σεφτσένκο δήλωνε ενεργά πολιτευόμενος, μιλώντας συχνά-πυκνά για τις εξελίξεις στη χώρα του. Με το που τελείωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, μπήκε στο κόμμα “Ουκρανία-Επίθεση!” γνωστό για τις σοσιαλοδημοκρατικές απόψεις του.
Το κόμμα ήρθε δεύτερο στις εκλογές του 2012 με τον Σεφτσένκο να μπαίνει στο κοινοβούλιο της χώρας. Κάποιες φορές το όνομά του ακούστηκε για τη θέση του προπονητή της Ντιναμό Κιέβου, όμως ο ίδιος ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο σε καμία θέση, καθώς “αυτός είναι ο κόσμος που καταλαβαίνω και βρίσκομαι τώρα και σε αυτόν θέλω να μείνω”.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις