Στην παράνοια των Αργεντίνων με την αποχώρηση του Μαραντόνα και ψάχνοντας για διάδοχο, ο Ρικέλμε χαρακτηρίστηκε ως ο νέος ηγέτης της χώρας και ως ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της γενιάς του. Ηγέτης ήταν, όμως χωρίς την ανάλογη καριέρα στην Ευρώπη. Ένας από τους καλύτερους της γενιάς του ήταν, όμως ποτέ δεν έφτασε να γίνει Ο καλύτερος. Εμείς σας παρουσιάζουμε τα κατορθώματα του τελευταίου κλασικού δεκαριού, όπως τον αναφέρουν οι συμπατριώτες του.
Πως ξεκίνησε
Γεννήθηκε μία μέρα πριν η Αργεντινή κατακτήσει το Μουντιάλ του 1978 και λες κι η μοίρα το ήθελε, ακολούθησε το ποδόσφαιρο. Δοκιμάστηκε σε μερικές τοπικές ομάδες του Σαν Φερνάντο, μέχρι να τον αποκτήσει η Αργεντίνος Τζούνιορς. Μπόκα Τζούνιορς και Ρίβερ Πλέιτ τον έβαλαν από νωρίς στο μάτι, με την πρώτη να τον κάνει δικό της έναντι 800.000 δολαρίων.
Το Νοέμβριο του 1996 κάνει το ντεμπούτο του και δύο εβδομάδες αργότερα, σκοράρει το πρώτο του γκολ σε ηλικία 18 ετών. Χρόνο με το χρόνο γίνεται βασικός και αναντικατάστατος κάνοντας 194 εμφανίσεις σε διάρκεια έξι σεζόν, πετυχαίνοντας 44 τέρματα κατακτώντας παράλληλα δύο Απερτούρα, ένα Κλαουσούρα, δύο Κόπα Λιμπερταδόρες κι ένα Διηπειρωτικό. Η μεταγραφή του στην Ευρώπη δεν αργούσε άλλο.
Μπαρτσελόνα
Η Μπαρτσελόνα που έχει αποκτήσει κατά καιρούς ότι καλύτερο κυκλοφορεί στη Νότια Αμερική, έκανε το ίδιο το καλοκαίρι του 2002, βγάζοντας από τα ταμεία της 11 εκατομμύρια ευρώ. Η μεταγραφή αυτή ωστόσο έγινε για άλλο λόγο, όπως αποκάλυψε αργότερα ο ίδιος ο Ρικέλμε. Ένα από τα αδέρφια του κλάπηκε από κακοποιούς οι οποίοι ζητούσαν ένα τεράστιο ποσό για να τον επιστρέψουν. Έτσι ο Ρικέλμε με το που πήγε στη Μπαρτσελόνα, έστειλε τα λύτρα για να σώσει τον αδερφό του, όπως και τελικά έγινε.
Στα αγωνιστικά τώρα, δεν είχε μεγάλη επιτυχία λόγω…Φαν Χάαλ. Ο Ολλανδός τεχνικός, ξεκαθάρισε πως η μεταγραφή του Ρικέλμε έγινε για “πολιτικούς λόγους” και ουσιαστικά ποτέ δεν του άρεσε. Αυτό το φανέρωσε και στο γήπεδο, χρησιμοποιώντας τον Αργεντίνο ως εξτρέμ, χωρίς να τον αφήσει να ενσωματωθεί πλήρως και να δείξει το ταλέντο του στη φυσική του θέση. Ερχόταν πάντα από τον πάγκο και για λίγα λεπτά, ενώ ήταν βασικός μόνο στα παιχνίδια Κυπέλλου.
Βιγιαρεάλ
Η αποχώρησή του από τη Μπαρτσελόνα, έγινε άμεσα, αφού έμεινε μόλις ένα χρόνο, όμως η καταλανική ομάδα δε θα τον άφηνε χωρίς να πάρει πίσω τα λεφτά της κι έτσι τον έδωσε δανεικό στη Βιγιαρεάλ. Εκεί έμεινε δύο χρόνια, έγινε ο ηγέτης της ομάδας και την οδήγησε μέχρι τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου κόντρα στην Άρσεναλ, έχασε πέναλτι στα τελευταία λεπτά του επαναληπτικού, με το οποίο αποκλείστηκε η ομάδα του κι έτσι έγινε από ωραίος-μοιραίος.
Όταν ρωτήθηκε γιατί δε χαμογελάει ποτέ κι αφού είχε γίνει ολόκληρο θέμα για αυτό το λόγο και μήπως έτσι θέλει να δείξει τη δυσαρέσκειά του για τη χρησιμοποίησή του ως κεντρικός μέσος, ο ίδιος απάντησε λέγοντας: “Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο συμπεριφοράς. Με ρωτάτε συνεχώς για ποιο λόγο δε γελάω. Έτσι είμαι. Δεν έχω δει ποτέ τον Ζιντάν να χαμογελάει είτε κερδίζει είτε χάνει κι όμως είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον πλανήτη τα τελευταία δέκα χρόνια”.
Μετά από δύο σεζόν ως δανεικός, το “κίτρινο υποβρύχιο” έδωσε 8 εκατομμύρια ευρώ για την απόκτησή του, προσφέροντάς του τετραετές συμβόλαιο. Ο Ρικέλμε σε 145 συμμετοχές μαζί του, πέτυχε 45 τέρματα, φέρνοντας την ομάδα στην καλύτερη θέση των τελευταίων 30 χρόνων στο πρωτάθλημα, την τρίτη. Ωστόσο η τελευταία του σεζόν τον βρήκε αρκετές φορές στον πάγκο, με τον ίδιο να πατάει μόλις 13 φορές το χορτάρι κι έτσι η επιστροφή στην Αργεντινή ήταν σχεδόν αναγκαστική.
Επιστροφή στη βάση
Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του και την ομάδα όπου έγινε γνωστός, ο Ρικέλμε είχε στόχο να επιστρέψει στην εθνική Αργεντινής και να προσελκύσει και πάλι ευρωπαϊκές ομάδες παίζοντας στη θέση του. Αν και ομάδες από την Ευρώπη ενδιαφέρθηκαν, εκείνος δεν πήρε το ρίσκο τελικά να επιστρέψει, μένοντας στη Μπόκα Τζούνιορς για οχτώ σεζόν και τερματίζοντας την καριέρα του πριν λίγες μέρες.
Έκανε άλλες 187 συμμετοχές πετυχαίνοντας 48 τέρματα και κατέκτησε δύο Απερτούρα, ένα Κόπα Λιμπερταδόρες, ένα Ρικόπα Σουνταμερικάνα κι ένα Κύπελλο Αργεντινής.
Το 2012 είχε πάρει την απόφαση να αφήσει τη Μπόκα, όμως αφού έλυσε το συμβόλαιό του, μετά από πέντε μήνες επέστρεψε για τρίτη και τελευταία φόρα μετά και την άρνησή του να παίξει σε πρωταθλήματα όπως αυτό της Ινδίας και της Αυστραλίας. Συνολικά αγωνίστηκε σε 568 παιχνίδια σκοράροντας 143 τέρματα. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους εκτελεστές φάουλ όλων των εποχών.
Εθνική
Φόρεσε το εθνόσημο της Αργεντινής 51 φορές σκοράροντας 17 τέρματα και ήταν μέλος της σε δύο Κόπα Αμέρικα, ένα Μουντιάλ(2006) και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
