Πολύ δύσκολη η σημερινή ενδεκάδα. Είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές που φέτος ξεπέρασαν και τους εαυτούς τους. Αυτά θα τα δούμε σε λίγο όμως…Ας ξεκινήσουμε με τον προπονητή της σεζόν. Αυτός είναι ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Πολλοί θα πουν ότι είχε την πιο εύκολη δουλειά από όλους τους άλλους, ωστόσο ίσως αυτό είναι που την κάνει και την πιο δύσκολη. Όλοι έλεγαν στο τέλος της σεζόν πως η Γιουβέντους δεν απειλήθηκε καθόλου και ότι κατέκτησε άνετα το έκτο σερί πρωτάθλημα. Εγώ είδα κάτι άλλο…Η Γιουβέντους δεν απειλήθηκε γιατί ποτέ δεν άφησε να απειληθεί. Θα μπορούσε άνετα να πάθει κακό. Είχε δύσκολο πρόγραμμα ειδικότερα Δεκέμβριο-Ιανουάριο, ενώ ήταν μέσα και στους τρεις στόχους της.
Ο Αλέγκρι κατάφερε να κρατήσει προσηλωμένους τους ποδοσφαιριστές του, έφτασε να διεκδικεί τα πάντα και τελικά είχε απολογισμό δύο στα τρία, με το χαμένο τελικό να πικρίζει τη γεύση μιας σχεδόν τέλειας χρονιάς. Έκανε ένα υπέροχο ροτέισον χρησιμοποιώντας 26 ποδοσφαιριστές, άλλαξε το σύστημα χωρίς επιπτόσεις και κατέκτησε το πρωτάθλημα, παίρνοντας ως ανταμοιβή ένα νέο συμβόλαιο.
Πάμε και στους έντεκα κορυφαίους της σεζόν, παραταγμένους σε 3-4-3, ή αλλιώς σε 3-2-5…
Τερματοφύλακας: Ντοναρούμα(Μίλαν): Ναι ο Μπουφόν ήταν άψογος. Ναι του αξίζει η συζήτηση περί Χρυσής Μπάλας. Ωστόσο φέτος απειλήθηκε λιγότερο από τους υπόλοιπους χάρη στην απίθανη αμυντική λειτουργία των “μπιανκονέρι”. Αντίθετα ο Ντοναρούμα είχε μπροστά του τον…Παλέτα. Aναδείχθηκε τέσσερις φορές καλύτερος παίκτης του αγώνα, είχε 74,6% επιτυχία στις πάσες του, που στο σημερινό ποδόσφαιρο κάνει τη διαφορά, ενώ ήταν εκεί όσες φορές χρειάστηκε.
Αμυντικοί:
Σάντρο(Γιουβέντους): Δυναμίτης! Ο Βραζιλιάνος έδειξε ότι είναι ποδοσφαιριστής κλάσης από την προηγούμενη σεζόν, όμως φέτος απογειώθηκε. Ήταν πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του, βοήθησε και βοηθήθηκε άψογα από τον Μάντζουκιτς, σκόραρε τρείς φορές και έδωσε τέσσερις ασίστ.
Μπονούτσι(Γιουβέντους): Δεν έκανε κάτι παραπάνω από τις προηγούμενες σεζόν. Ήταν το ίδιο σταθερός, κατέβαζε τη μπάλα με μοναδικό στυλ κι επιτέλους όλοι(ή σχεδόν όλοι) παραδέχθηκαν πως είναι ο κορυφαίος κεντρικός αμυντικός του πλανήτη. Όσοι βλέπουν ιταλικό ποδόσφαιρο το γνώριζαν από πρόπερσι.
Κάλνταρα(Αταλάντα): Σε 30 αναμετρήσεις, δέχθηκε τέσσερις κίτρινες κάρτες, πέτυχε εφτά τέρματα και ήταν ο κορυφαίος(αμυντικά) της Αταλάντα. Έκανε τη Γιουβέντους να τον κλείσει από τον Γενάρη.
Κεντρικοί μέσοι:
Χάμσικ(Νάπολι): Κάθε χρόνο και πιο ώριμος, κάθε χρόνο και καλύτερος. Ο Σλοβάκος ανεβάζει επίπεδο τη Νάπολι όποτε βρίσκεται στην ενδεκάδα και φέτος το αποδεικνύουν και οι αριθμοί. Πέτυχε το double-double άλλωστε με 12 τέρματα και 10 ασίστ.
Ναϊνγκολάν(Ρόμα): Τι να πρωτοπείς και τι να σχολιάσεις; Ίσως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ιταλία βάσει απόδοσης. Έκοβε, μοίραζε(πέντε ασίστ), σκόραρε(11 φορές) και γενικά τα έκανε όλα.
Ο Πιάνιτς ήταν λίγο ασταθής μέχρι να προσαρμοστεί, “τρώνοντας” αρκετό πάγκο. Ο Κεσί της Αταλάντα είναι αυτός που θα μπορούσε να διεκδικήσει μία θέση, ωστόσο δεν ήταν τόσο παραγωγικός γιατί δεν είναι ο τομέας του αυτός.
Δεξί χαφ: Ινσίνιε(Νάπολι): Στην πιο γεμάτη σεζόν της μέχρι τώρα καριέρας του, ο Ναπολιτάνος μεσοεπιθετικός έκανε απίστευτα πράγματα φτάνοντας τα 18 τέρματα και δίνοντας εννιά ασίστ. Έπαιζε στα αριστερά αλλά για να τον χωρέσουμε στην ενδεκάδα τον βάλαμε στα δεξιά.
Αριστερό χαφ: Γκόμεζ(Αταλάντα): Το καλοκαίρι μπορούσε να τον αγοράσει κάποιος δίνοντας περίπου πέντε εκατομμυριάκια. Πλέον, κοστίζει 15 και η Αταλάντα θα σκεφτεί προσφορές πάνω από 20. Κλήθηκε για πρώτη φορά στα 29 του χρόνια στην εθνική Αργεντινής και οδήγησε την Αταλάντα σε μια απίστευτη πορεία, με τον ίδιο να σημειώνει 16 τέρματα και να δίνει 10 ασίστ.
Στις συγκεκριμένες θέσεις υπήρχε αρκετός ανταγωνισμός. Ο Καγιεχόν με 14 γκολ και 12 ασίστ ήταν εντυπωσιακός, ενώ οι Κεϊτα Μπαλντέ και Φελίπε Άντερσον μας έκαναν να βλέπουμε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση τη Λάτσιο.
Επιθετικοί:
Μέρτενς(Νάπολι): Έφυγε ο Ιγκουαΐν. Ε και; Ήρθε ο Μίλικ που στους εφτά πρώτους αγώνες πέτυχε ισάριθμα γκολ. Τραυματίστηκε σοβαρά ο Μίλικ. Ε και; Ο Μέρτενς έκανε τη σεζόν της καριέρας του και έγινε από μία καλή αλλαγή, βασικός κι αναντικατάστατος, έχοντας 28 τέρματα και εννιά ασίστ. Έχασε για ένα τέρμα το τίτλο του πρώτου σκόρερ, ένας ποδοσφαιριστής που έπαιζε πάντα ως αλλαγή των Ινσίνιε, Καγιεχόν, δηλαδή στα άκρα.
Τζέκο(Ρόμα): Έκλεισε στόματα, οδήγησε τη Ρόμα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και πήρε το τίτλο του πρώτου σκόρερ και στην Ιταλία αλλά και στο Γιουρόπα Λιγκ. Στη Σέριε Α, είχε 29 τέρματα και εννέα ασίστ.
Μπελότι(Τορίνο): Δεν μπορούσαμε να μην τον επιλέξουμε. Η Τορίνο απογοήτευσε βαθμολογικά, ωστόσο οι σκάουτερ από μεγάλες ομάδες είχαν κάθε βδομάδα λόγο να την δουν. Ο Μπελότι έκανε φανταστική σεζόν φτάνοντας τα 26 τέρματα και τις εφτά ασίστ, κάνοντας Άρσεναλ, Μίλαν και μερικές ακόμα να τον διεκδικούν παρά τα 40+ εκατομμύρια που ζητά η “Γκρανάτα”.
Κάναμε ενδεκάδα με τρεις επιθετικούς κι όμως χωρούσαν άλλοι τόσοι. Ο Ιγκουαΐν είχε 24 τέρματα και κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα στην Ιταλία, ο Ικάρντι είχε τα ίδια τέρματα και ήταν για άλλη μια σεζόν ο μοναδικός που προσπαθούσε από την Ίντερ, ενώ ο Ιμόμπιλε οδήγησε τη Λάτσιο στην πέμπτη θέση, κάνοντας απίστευτα πράγματα με 23 γκολ. Ακόμα και ο…Μποριέλο φέτος πέτυχε 16 γκολ με τη φανέλα της Κάλιαρι!
Η ενδεκάδα της σεζόν
[team1]
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις