Από την Οβιέδο και την δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας στην Πρέμιερ Λιγκ και την Σουόνσι. Μια ζωή σαν πυροτέχνημα, μία καριέρα γεμάτη ανατροπές, πάθη, συγκρούσεις και απογοητεύσεις. Πως από την καταξίωση του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο έφτασε να παίζει στην 4η κατηγορία της Ισπανίας. Η ζωή του Μίτσου τα έχει όλα…
Τα πρώτα χρόνια
O Μίγκελ Πέρεζ Κουέστα όπως είναι το πλήρες όνομά του γεννήθηκε το 1986 στο Οβιέδο και ξεκίνησε την καριέρα του στην ομώνυμη ομάδα της περιοχής του. Το 2007 μετακομίζει στην Θέλτα και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς θα κάνει και το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα. Οι εμφανίσεις του δεν αφήνουν ασυγκίνητη την Χιχόν (ομάδα της πρώτης κατηγορίας) η οποία καταθέτει επίσημη πρόταση για την απόκτησή του αλλά απορρίπτεται. Ο Μίτου μένει στην Θέλτα και με τεράστια δικιά του συνεισφορά το καλοκαίρι του 2011 η ομάδα θα κερδίσει την άνοδο για την πρώτη κατηγορία με τον ίδιο να εξοφλεί τις εμφανίσεις του με μία μεταγραφή στην Ράγιο Βαγιεκάνο.
Εκεί θα δημιουργήσει τον δικό του μύθο, θα γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος (9ος στη λίστα των κορυφαίων σκόρερ μεσοεπιθετικών) και θα προσελκύσει το ενδιαφέρων μερικών εκ των κορυφαίων Ευρωπαϊκών συλλόγων.
Το κεφάλαιο Σουόνσι
Τη σεζόν 2012-13 η εταιρία ενδυμασίας της ομάδας θέλησε να δημιουργήσει μία φανέλα η οποία θα ξέφευγε από την κλασική ασπρόμαυρη εμφάνιση που είχε μέχρι τότε. Ήταν η χρονιά που το χρυσό μπήκε στην ζωή των Ουαλών και ιδιαίτερα στην ζωή των «κύκνων». Η γνωστή πλέον άσπρη εμφάνιση με τις πινελιές χρυσού ήταν φανταστική και συνδυάστηκε κυριολεκτικά και στο γρασίδι.Η ομάδα πλέον άλλαζε επίπεδο γινόταν ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα και ο πρόεδρος έπρεπε να εξαργυρώσει αυτή την επιτυχία κάνοντας σημαντικές προσθήκες. Αυτό όμως που δεν μπόρεσε να κρατήσει ήταν ο ίδιος ο τεχνικός της ομάδας, ο Μπρεντναν Ρότζερς παρόλο που είχε υπογράψει συμβόλαιο επέκτασης της συνεργασίας του με την ομάδα φεύγει και γίνεται τεχνικός της Λίβερπουλ.
Μετά την φυγή του Ρότζερς και τον ερχομό του αντικαταστάτη του, Μίκελ Λάοντρουπ στην Σουόνσι έπνεε αέρας ανανέωσης. Από τις πολλές και ριζικές αλλαγές που έγιναν στην ομάδα η πιο σημαντική ήταν αυτή της προσθήκης ενός άγνωστου έως τότε Ισπανού ποδοσφαιριστή από τη Βαγιεκάνο, του Μίτσου. Το ποσό της μεταγραφής ασήμαντο για ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, μόλις 2 εκ. λίρες.
Στην πραγματικότητα η Σουόνσι ήθελε να καλύψει το κενό της αποχώρησης και του Γκιλφι Σίγκουρντσον στο κλασικό 4-2-3-1 του Λάοντρουπ και ο Μίτσου προοριζόταν να παίξει πίσω από τον επιθετικό. Βέβαια τα πράγματα πήγαν εξαιρετικά ο Ισπανός βρήκε γρήγορα τα πατήματά του και μετατράπηκε σε παίκτη-κλειδί της Σουόνσι. Ήταν η περίοδος που ο Μίστου ζούσε κυριολεκτικά το όνειρό του, τέσσερις μόλις μήνες μετά θα γίνει το αγαπημένο παιδί της εξέδρας είχε φτάσει ήδη τα 10 γκολ σε 15 μόλις εμφανίσεις. Το όνομά του ακουγόταν σε όλη την ποδοσφαιρική Αγγλία και κάθε παμπ είχε και από μία φανέλα του κρεμασμένη στον τοίχο της.
«Ζω το όνειρό μου» θα πει ο ίδιος, «είμαι πολύ χαρούμενος που έγινα γρήγορα μέλος της ομάδας, η Ουαλία μου ταιριάζει γιατί εδώ ο κόσμος πίνει άφθονο αλκοόλ». Αυτή ήταν και η αλήθεια, ο Ισπανός δεν χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής όπως άλλοι ποδοσφαιριστές που θέλουν 5,6 μήνες ή ακόμα και ένα χρόνο για να βρουν τα πατήματά τους. Είχε γίνει ήδη απαραίτητος για την ομάδα, ένα εργαλείο για τον Λάουντρουπ και ο φόβος των αντίπαλων αμυντικών.
Η (μοναδική) κλίση στην εθνική και τα παιχνίδια ψυχολογίας
Η ζωή του Μίτσου κύλαγε υπέροχα στην Ουαλία και οι εμφανίσεις του ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Απόρροια αυτής της πορείας ήταν και η κλήση του στην εθνική Ισπανίας για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2013 από τον τότε τεχνικό Βιθέντε Ντελ Μπόσκε σε αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014, μάλιστα ξεκίνησε ως βασικός . Αυτή ήταν η πρώτη και η μοναδική εμφάνισή του με την εθνική αλλά για τον ίδιο και την ομάδα σήμαινε πολλά περισσότερα. Ήταν πολύ περίεργο για την εποχή ένας παίκτης της Σουόνσι να συμμετέχει στην καλύτερη εθνική του κόσμου, αυτή της Ισπανίας.
Ως εδώ ήταν όλα καλά στο απόγειο της δόξας του στο πικ της καριέρας του, μερικές φορές όμως η ζωή σου παίζει περίεργα παιχνίδια έτσι και με τον Μίτσου που σταδιακά η καριέρα του έσβησε σαν πυροτέχνημα. Ένας σοβαρός τραυματισμός στον αστράγαλο θα τον αφήσει εκτός αγωνιστικών χώρων για αρκετό καιρό. Ο Ισπανός δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.
Η ψυχολογία του θα πέσει κατακόρυφα ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση του Λάουντρουπ αλλά και από το διαζύγιο με τη σύζυγό του. Ο χαρακτήρας του είχε αλλάξει, είχε νεύρα, ξεσπάσματα και περίεργη συμπεριφορά. Ακόμα και μετά την έλευση του νέου τεχνικού της ομάδας, Γκάρι Μονκ η ψυχολογία του ήταν απαράλλακτη. Μοναδική διέξοδος για τον ίδιο η μεταγραφή και όσο αυτό δεν γινόταν τα πράγματα χειροτέρευσαν.
Ο μάνατζερ του είχε προτείνει να φύγει όσον το δυνατόν συντομότερα, όπως και έγινε μετακομίζοντας στη Νάπολη ως δανεικός. Ο τραυματισμός του όμως συνέχισε να τον ενοχλεί ακόμα σε σημείο που δεν μπορούσε να βγάλει ολόκληρο 90λεπτο. Η Νάπολη δεν ενεργοποίησε ποτέ την οψιόν αγοράς του ενώ αργότερα αποτέλεσε παρελθόν και από την Σουόνσι, αυτό ήταν ουσιαστικά και τα πρόωρο τέλος στην καριέρα του.
Από την ομάδα του αδελφού του και πάλι στην Οβιέδο
Όταν έφυγε από την Σουόνσι δεν τον ήθελε σχεδόν καμία ομάδα έτσι ο ίδιος βρήκε παρηγοριά στην Λανγκρέο ομάδα της τέταρτης κατηγορίας του Ισπανικού ποδοσφαίρου την οποία προπονούσε ο αδελφός του. Τον Αύγουστο του 2016 θα επιστρέψει και πάλι στην Οβιέδο υπογράφοντας συμβόλαιο ενός έτους όμως δεν θα προλάβει να το ολοκληρώσει καθώς πρόσφατα έβαλε τέλος στην καριέρα του λόγω του γνωστού τραυματισμού του στον αστράγαλο μόλις στα 31 του χρόνια.
Για τον Μίτσου το ποδόσφαιρο ήταν κάτι παραπάνω από τρόπος ζωής, ήταν ένα πυροτέχνημα που έμελλε να γίνει τόσο εντυπωσιακό όπως και η σύντομη καριέρα του. Για τους ιστορικούς του ποδοσφαίρου η ζωή του θα μπορούσε να γίνει εύκολα ταινία, για όλους εμάς όμως αυτό που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μας είναι ο ιδιαίτερος πανηγυρισμός του. Σηκώνοντας το χέρι του κοντά στο αυτί κάνοντας νόημα προς τους οπαδούς των αντιπάλων και ρωτώντας τους γιατί δεν τους ακούει πλέον, άλλωστε και ο ίδιος το είχε παραδεχτεί.
«Μου αρέσει πολύ αυτός ο πανηγυρισμός γιατί μου θυμίζει όλο το ταξίδι της καριέρας μου»…
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις