Αφού κατά καιρούς έχουμε γίνει persona non grata για τις περισσότερες στοιχηματικές εταιρίες με τα ταμεία μας, η συντακτική ομάδα του sportsking.gr πήρε την απόφαση να δημοσιεύσει τις προβλέψεις της για το Μουντιάλ.
Αν έχετε ακίνητη περιουσία καλό θα είναι να μην την ποντάρετε σε αυτά που θα πούμε. Δεν θέλουμε να πάρουμε και άλλους στο λαιμό μας πέρα από τους ίδιους μας του εαυτούς. Ξεκινάμε λοιπόν:
Γιώργος Γιαννούλης
Η καρδιά και το μυαλό πάει στη Γαλλία όχι μόνο λόγω της (μοναδικής μου) αγάπης Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά και και με βάση την λογική. Η πιο άρτια ομάδα της φετινής διοργάνωσης. Πλήρης σε κάθε θέση, με το πιο δυναμικό κέντρο της διοργάνωσης είναι ήδη στον τελικό. Η λογική επίσης λέει και Γερμανία η οποία για άλλη μια φορά αγγίζει το τέλειο σε όλες τις θέσεις. Θα ήθελα να δω και την Αγγλία να κάνει το μεγάλο βήμα αλλά η καρδιά λέει ξεκάθαρα Γαλλία.
Παναγιώτης Κομποθέκρας
Πείτε την αλήθεια, οι περισσότεροι θέλετε να σηκώσει την κούπα ο Μέσι και η Αργεντινή, έτσι δεν είναι; Και εγώ το ίδιο βέβαια. Θα γούσταρα ο κοντός να ανέβει στην κορυφή του κόσμου, αλλά όσο και αν το θέλω μου φαίνεται απίθανο, αφού συνολικά η ομάδα δεν λέει και πολλά. Έτσι, ξεχωρίζω τρεις ομάδες, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Βραζιλία. Τα ρόστερ τους είναι απίστευτα, με πληρότητα σε όλες τις γραμμές, ωστόσο θα διαλέξω τελικά τη “Σελεσάο”. Οι παίκτες της βρίσκονται σχεδόν όλοι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας τους, ενώ ξεχειλίζουν από εμπειρία, διακρίσεις και είναι πιο πεινασμένοι από ποτέ. Η καρδιά μου χτυπάει για την Αργεντινή, αλλά την ψήφο μου τη δίνω στη Βραζιλία.
Άγγελος Κατσιδήμας
Η δική μου λογική λέει Γαλλία, αλλά η «καρδιά» μου λέει Αργεντινή! Οι «Τρικολόρ» κατεβαίνουν πάνοπλοι και πιο έτοιμοι από ποτέ να βρεθούν ξανά στην κορυφή του κόσμου μετά το δικό του Μουντιάλ το 1998. Ο Ντεσάν βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να υπολογίζει σε όλα του τα «όπλα» και με μπροστάρηδες του Γκριεζμάν, Πογκμπά είναι ικανός να τελειώσει με επιτυχία την δουλειά που άφησε στην μέση πριν δύο χρόνια στον τελικό του Euro, με την Πορτογαλία να σηκώνει το τρόπαιο στο Παρίσι.
Από την άλλη, όπως είπα, η καρδιά πηγαίνει… καρφί στην Αργεντινή. Η «Μπιανκοσελέστε» μπορεί να μην έχει την αίγλη του παρελθόντος, ωστόσο διαθέτει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, Λιονέλ Μέσι. Ο επιθετικός της Μπαρτσελόνα έχει μπροστά του την – ίσως – μοναδική ευκαιρία να κάνει πράξη αυτό που άπαντες του ζητούν, να φέρει την χώρα του στην κορυφή πανηγυρίζοντας το τρόπαιο που λείπει από την τεράστια συλλογή του. Το υπόλοιπο σύνολο αξιόπιστο αλλά όχι ικανό να προσπεράσει ομάδες που απαρτίζονται από παιχταράδες σε όλες τις θέσεις. Ο Μέσι και μόνο ο Μέσι μπορεί να τους «τραβήξει» μέχρι τέλους. Οψόμεθα.
Θέμης Λιουδάκης
Πιστεύω πως τις ομάδες δεν τις διαλέγουμε εμείς. Αλλά εκείνες εμάς. Ή κάτι τέτοιο. Flashback: Καλοκαίρι 1998 στην Πάρο και ο πατέρας μου με τραβάει, όντας 6 ετών, να δούμε τον τελικό ανάμεσα σε Γαλλία και Βραζιλία. Το μόνο που θυμάμαι από τότε ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου και το πόσο δυνατά φώναζαν. Ίσως και κάποιο γκολ από τον τύπο με το 10 και τα αραιά μαλλιά. Αργότερα επέλεγα πάντα τους «τρικολόρ» λόγω Τιερί Ανρί και Ζινεντίν Ζιντάν και λόγω του ποδοσφαίρου που έπαιζαν.
Η αλήθεια είναι από τότε που πήρα αυτή την απόφαση μόνο πίκρες μετράνε. Χαμένος τελικός Μουντιάλ 2006. Χαμένος τελικός Euro 2016. Φέτος είναι μέσα στα φαβορί για την κατάκτηση της κούπας και λόγω ρόστερ και «φανέλας». Μπορεί να συμπαθώ και άλλες εθνικές ομάδες, αλλά η Γαλλία παραμένει η μεγάλη «καψούρα» και ελπίζω να αφήσει (και πάλι) ωραίες αναμνήσεις σε όσους 6χρονους πάνε δουν κάποιο αγώνα της. Allez les Blues.
Βασίλης Μήτρος
Όλοι μας αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Ο Μέσσι είχε πολλές. Ευκαιρίες που χάθηκαν στις λεπτομέρειες. Ευκαιρίες που χάθηκαν από άλλους. Ευκαιρίες που είναι μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού. Στη χώρα της Βότκας, του καλάσνικοφ και της ΤΣΣΚΑ θα έχει ίσως την τελευταία του για να πραγματοποιήσει το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Η Αργεντινή διαθέτει την ποιότητα και τη δίψα για να χαμογελάσει στο τέλος. Δίψα που μεγάλωνε κάθε φορά που έφτανε μέχρι την πηγή… και δεν έπινε νερό.
Ωστόσο, η πυξίδα της καρδιάς δείχνει προς το Βορρά, προς ένα κράτος που παρά το μέγεθος του, παρά το διχασμό στην επίσημη γλώσσα του και παρά τους μεγαλύτερους του γείτονες, έχει καταφέρει να ενταχθεί επάξια στην ποδοσφαιρική ελίτ, το Βέλγιο. Οι “κόκκινοι διάβολοι”, όπως αποκαλούνται, έχουν στο ρόστερ τους, την ταχύτητα, το ταλέντο και τα νιάτα για να γίνουν η Ουρουγουάη της Ευρώπης.
Γιώργος Παπαϊωάννου
Ανέκαθεν υποστήριζα την εθνική Αγγλίας στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις λόγω της παρουσίας του Στίβεν Τζέραρντ που δέσποζε στη μεσαία γραμμή των “λιονταριών”. Δε θα μπορούσα να έκανα και διαφορετικά, άλλωστε, ως οπαδός της Λίβερπουλ που είμαι. Φυσικά, η τελική πορεία των Άγγλων στα μεγάλα τουρνουά πάντα με απογοήτευε αλλά ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιες καταστάσεις, καθώς όπως προείπα υποστηρίζω μέχρι και σήμερα τη Λίβερπουλ.
Στο φετινό Μουντιάλ αν και θα παρακολουθήσω με περισσότερη ένταση τα παιχνίδια των “λιονταριών”, δε μπορώ να τα χρίσω ως φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Αντίθετα, η εθνική Ισπανίας με πείθει πολύ περισσότερο ότι έχει έρθει η ώρα της ανάκαμψής της μετά από δύο συνεχόμενα στραπάτσα στις τελευταίες διοργανώσεις. Αρχικά, πρόκειται για την πιο έμπειρη εθνική ομάδα στη διοργάνωση, καθώς διαθέτεις στις τάξεις της παίκτες που έχουν πανηγυρίσει τουλάχιστον ένα διεθνές μεγάλο τίτλο. Επίσης, οι ποδοσφαιριστές της είναι μπαρουτοκαπνισμένοι στη μεγάλη σκηνή, καθώς με τις ομάδες των συλλόγων τους διεκδικούν και κατακτούν κάθε χρόνο τα σημαντικότερα διασυλλογικά τρόπαια. Συνεπώς, για μένα η εμπειρία σε συνδυασμό με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο των παικτών της θα κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Μοναδικό αρνητικό της εθνικής Ισπανίας στην προσπάθεια που κάνει για την κατάκτηση του δεύτερου Μουντιάλ στην ιστορία της είναι ότι απέλυσε πριν λίγα 24ωρα τον προπονητή με τον οποίο συμβάδιζε για 2 χρόνια. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι Ισπανοί παίζουν το ίδιο στυλ ποδοσφαίρου εδώ και τόσο χρόνια θα μειώσει τις αγωνιστικές συνέπειες της συγκεκριμένης εξέλιξης. Απομένει να δούμε αν η απόλυση του Λοπετέγκι θα επιδράσει αρνητικά στη ψυχολογία των “φούριας ρόχας”.
Σταύρος Παπαπανάγου
Μπορεί τα «λιοντάρια» να έχουν –δικαίως- χαρακτηριστεί λούζερς, όμως φέτος είναι η στιγμή να κάνουν το «μπαμ». Μπορεί με μια γρήγορη ματιά το ρόστερ να μη σε κερδίζει, όμως με όπλο την πολύ καλή της ανασταλτική λειτουργία, αλλά και την επίθεση «φωτιά» που διαθέτει, μπορεί να κάνει την έκπληξη. Στο κέντρο υπάρχουν κενά, όμως αν οι Ντάιερ, Χέντερσον και Ντέλφ αντέξουν την πίεση και το βάρος, τότε οι ελπίδες των παικτών του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ αυξάνονται δραματικά. Άλλωστε, ο Άγγλος τεχνικός, είχε ως πρώτο στόχο τη βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας, καθώς ο ίδιος ως πρώην αμυντικός γνωρίζει πολύ καλά πως ήταν από τους λόγους για τους οποίους η Αγγλία δε μπορούσε να προχωρήσει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Στον όμιλο, απέναντι σε Βέλγιο, Τυνησία και Παναμά, εύκολα ή δύσκολα θα τα καταφέρει. Από εκεί και πέρα, μένει να δούμε αν μπορέσει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου για δεύτερη φορά μετά το 1966 και το Μουντιάλ που έγινε στο Νησί.
Γιάννης Σταθόπουλος
Στις μέρες μας είναι πολύ της μόδας το repeat, ωστόσο κάτι τέτοιο σπάνια το συναντάς σε Μουντιάλ. Θα ήθελα πολύ να δω τη Γερμανία να παραμένει στην κορυφή του κόσμου. Τα “πάντσερ” έχουν ένα εξαιρετικό ρόστερ,αλλά και κάποια ερωτηματικά, όπως η θέση του τερματοφύλακα. Αφήνοντας στην άκρη την καρδιά που λέει Γερμανία, πιστεύω πως το τρόπαιο θα καταλήξει σε Ευρωπαϊκά χέρια. Θα ήθελα αυτά να είναι του Ενέν Αζάρ, αλλά πιστεύω πως ο Ράμος και η παρέα του θα το πάρουν και αυτό.
Μανώλης Σταματάκης
Έφτασε η ώρα που όλοι περιμέναμε. Μετά από μία τετραετία, ξεκινάει επιτέλους το Μουντιάλ. Πρώτο φαβορί για την κατάκτησή του με βάση τη λογική (μου) είναι η Βραζιλία του Νεϊμάρ, με τη Γερμανία που είναι ο ορισμός της ομάδας και τη Γαλλία που ξεχειλίζει από ταλέντο να ακολουθούν. Όμως σε αυτή τη διοργάνωση δεν θα ακολουθήσω τη λογική, αλλά το συναίσθημα. Και αυτό λέει Αργεντινή. Αργεντινή για τις χαμένες ευκαιρίες του Ιγκουαϊν στο προηγούμενο Μουντιάλ. Για τις τρεις αποτυχημένες απόπειρες να κατακτήσει ένα τίτλο μέσα σε αυτή την τετραετία (2 Κόπα Αμέρικα, 1 Μουντιάλ). Για τον Λιονέλ Μέσι που δίνει ότι έχει και δεν έχει και αρκετοί υποστηρίζουν πως αυτή θα είναι η τελευταία του ευκαιρία για το βαρύτιμο τρόπαιο που λείπει από τη συλλογή του. Αν όντως είναι η τελευταία του ευκαιρία (θεωρώ πως όχι), δεν θα την αφήσει να χαθεί και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να την εκμεταλλευτεί
Θανάσης Χαρίσης
Πορτογαλία. Κριστιάνο Ρονάλντο και Φερνάντο Σάντος δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, έτοιμο να εκραγεί και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Η αποτελεσματικότητα παίζει τεράστιο ρόλο στα μεγάλα ματς, και ο CR7 είναι γεννημένος για αυτά. Συν τοις άλλοις, πρόκειται για μια υποτιμημένη ομάδα, ικανότατη να προξενήσει… ζημιές! Πάμε με τους πρωταθλητές Ευρώπης!
Γιώργος Ψύχας
Θεωρώ πιο εύκολο και πιθανό να καταλήξει το τρόπαιο σε χώρα της Ευρώπης. Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία είναι βασικοί υποψήφιοι για ψηλά και εκτός Γηραιάς Ηπείρου βλέπω ξεκάθαρα μόνο Βραζιλία και Αργεντινή. Η κάθε μία έχει τα καλά και τα στραβά της.
Πρακτικά και μόνο θα το πάρει η πιο σοβαρή ομάδα και αυτή που θα έχει το μυαλό της χίλια τοις εκατό στο χορτάρι. Ρεαλιστικά δε θεωρώ πιθανό το back to back της Γερμανίας, το Βέλγιο και η Ισπανία δε βγάζουν την απαιτούμενη σιγουριά και από Ευρώπη προκρίνω τη Γαλλία ενώ από τις έτερες την Αργεντινή, αφήνοντας πίσω τη Βραζιλία που ναι μεν δε θα διασυρθεί όπως στο Μουντιάλ του Ρίο αλλά θα αναλωθεί ακριβώς στο θέαμα και θα αφήσει την ουσία στην άκρη. Στο δίλημμα μεταξύ «τρικολόρ» και «αλμπισελέστε» δίνω ένα κλικ παραπάνω στην Αργεντινή που θεωρώ πως έχει μάθει από τα λάθη της και θα παρουσιαστεί πιο αποφασισμένη στη Ρωσία.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
