«Όλοι στον ίδιο ρυθμό». Αυτό ήταν το σλόγκαν που επιλέχθηκε για το Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014, καθώς είχε την ικανότητα να «χωρέσει» το πάθος ενός ολόκληρο λαού για ποδόσφαιρο και σάμπα. Ο Ρονάλντο Ναζάριο Ντε Λίμα, γνωστός ως «φαινόμενο», κατάφερε να ερμηνεύσει με την καλύτερο τρόπο την δύναμη αυτής της φράσης. Σύμφωνα με τον δις παγκόσμιο πρωταθλητή, στη Βραζιλία, ο ρυθμός του ποδοσφαίρου είναι παντού ενώνοντας ανθρώπους όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών στρωμάτων.
Οι Βραζιλιάνοι δεν αρκούνται στην νίκη. Είναι ίσως ο μοναδικός λαός που θέλει η ομάδα να συνδυάζει τις νίκες με πολλά γκολ, αποδίδοντας το ελκυστικότερο ποδόσφαιρο από όλες. Ο σπουδαιότερος πρεσβευτής του «jogo bonito» στο Παγκόσμιο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι ήταν ο Πελέ. Ο Βραζιλιάνος, κατά πολλούς κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, είχε όλα τα στοιχεία που επιτάσσει το «ωραίο παιχνίδι». Με μια ντρίπλα, μια περίτεχνη ενέργεια, ένα γκολ ο Πελέ κατάφερνε να ξεσηκώσει τα πλήθη και να διδάξει σε ολόκληρο τον κόσμο τι πραγματικά σημαίνει «Jogo Bonito».
Κατά πολλούς, ο εμπνευστής του «ωραίου παιχνιδιού» ήταν ο Τέλε Σαντάνα. Ο Βραζιλιάνος προπονητής ανέλαβε τις «τύχες» της Εθνικής Βραζιλίας το 1980 για να την οδηγήσει στα Μουντιάλ του 1982 και 1986. Παρουσίασε μια ομάδα πλήρους επιθετικής νοοτροπίας στο παιχνίδι της, που εκφράστηκε ολοκληρωτικά, κυρίως με την ομάδα του 1982, που ηττήθηκε στο τελευταίο παιχνίδι της δεύτερης φάσης της διοργάνωσης, από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ιταλία με 2-3. Επικρίθηκε από πολλούς για τη τακτική του επιθετικού ποδοσφαίρου που ακολούθησε, όταν στην Βραζιλία αρκούσε απλά η ισοπαλία! Κατηγορήθηκε ότι θα έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα και να βασιστεί σε αντεπιθέσεις, ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα. Το 1986, αποκλείστηκε στα προημιτελικά, στα πέναλτι από τη Γαλλία, σ’ ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η «Σελεσάο» ήταν εντυπωσιακό, «υποχρεώνοντας» όλους τους λάτρεις του ποδοσφαίρου να το χειροκροτήσουν. Μπορεί η Βραζιλία να μην κατέκτησε το Μουντιάλ , όμως ενέπνευσε ολόκληρες γενιές παρουσιάζοντας απλόχερα όλη την μαγεία της «στρογγυλής θεάς».
Το συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού δεν μπορεί να περιοριστεί και να χαλιναγωγηθεί, δεν επιδέχεται ορίων. Είναι ελεύθερο και απολαυστικό, όπως μια βόλτα στο δάσος ακούγοντας το θρόισμα των φύλλων, απολαμβάνοντας τον ήχο από το κελαριστό ρυάκι. Οι ποδοσφαιριστές που το «υπηρετούν», νιώθουν πως έχουν την ελευθερία να απολαύσουν το παιχνίδι και έτσι προσφέρουν ένα υπέροχο θέαμα, που αναγκάζει ακόμα και τους αντιπάλους τους να «υποκλιθούν» και να χειροκροτήσουν.
Η δημιουργία μιας ωραίας φάσης, προσφέρει περισσότερα στην ανθρώπινη ευτυχία από την ανακάλυψη ενός καινούργιου αστεριού. Είναι πραγματικά απίστευτο πόσο σπουδαίο είναι το θέαμα στο ποδόσφαιρο για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, ακόμη και όταν δεν συνοδεύεται από την αποτελεσματικότητα. Η ικανοποίηση που νιώθεις μετά από ένα θεαματικό παιχνίδι είναι πραγματικά απίστευτη. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Ερίκ Καντονά η μπάλα είναι σαν την γυναίκα και της αρέσουν τα χάδια. Όσο πιο θεαματικά «χαϊδεύει» ένας ποδοσφαιριστής την μπάλα, τόσο περισσότερο ξεσηκώνει τα πλήθη.
Το «jogo bonito» δεν είναι κάτι απλό και εύκολο. Απαιτεί γρήγορη σκέψη, ταχύτητα και άρτια εκτέλεση. Είναι γνωστό πως για να κινούνται οι ιδέες χρειάζεται να κουνάς το σώμα σου. Όσο πιο πολύ «κινείσαι», τόσο περισσότερο βελτιώνεις τον τρόπο παιχνιδιού σου. Οι Βραζιλιάνοι το γνωρίζουν από «πρώτο χέρι». Η σάμπα που μαθαίνουν από μικροί τους βοηθάει πολύ στην προσπάθειά τους να παίξουν ποδόσφαιρο. Το «ωραίο παιχνίδι» άλλωστε περιέχει μέσα αρκετές «χορευτικές» κινήσεις, με τους ποδοσφαιριστές να προσφέρουν μια εκπληκτική παράσταση εντός γηπέδου. Την ώρα που ένας παίκτης κάνει την ντρίμπλα λυγίζει το κορμί του, χειρίζεται αβίαστα και περίτεχνα το σώμα του, με την κίνηση να βγαίνει εντελώς φυσικά και αυθόρμητα, ενθουσιάζοντας το κοινό.
Το ποδόσφαιρο μπορεί εύκολα να είναι μια δικαιολογία για να είσαι ευτυχισμένος. Μέσα στο γήπεδο, παίκτες και θεατές χάνουν την αίσθηση του χρόνου και τίποτα δεν τους αποσπά την προσοχή. Αν σε αυτά προσθέσουμε την ένταση και την ποδοσφαιρική «γλύκα» του «jogo bonito», τότε το παιχνίδι μπορεί να γίνει πραγματικά εντυπωσιακό και να σου ενεργοποιήσει και τις πέντε αισθήσεις.
Η ουσία του «ωραίου παιχνιδιού», σχετίζεται απόλυτα με την αρμονία. Ο ρυθμός και η ταχύτητα μπορούν να μας συνεπάρουν αρκεί να μπορούμε να συγχρονιστούμε. Το «jogo bonito» είναι ποδόσφαιρο για το ποδόσφαιρο, έκφραση και ζωγραφική με το σώμα. Πρέπει να αφεθούμε ελεύθεροι στην μαγεία του. Πόσο καιρό έχουμε αλήθεια να «μαγευτούμε»; Πόσο καιρό έχουμε ελεύθεροι κι απαλλαγμένοι απ την πίεση να αφεθούμε στην χορευτική έκφανση και λυρικότητα του ποδοσφαίρου; Πόσο καιρό έχουμε να απολαύσουμε αληθινό «jogo bonito»;
Από το 1994 και μετά, όταν οι Βραζιλιάνοι αποφάσισαν να αγωνιστούν στο Μουντιάλ όπως οι υπόλοιπες ομάδες, το «ωραίο παιχνίδι» άρχισε σταδιακά να φθίνει. Τουλάχιστον ως φιλοσοφία που χαρακτήριζε μια ολόκληρη ομάδα, ένα ολόκληρο έθνος. Σε εκείνο το Μουντιάλ, η «Σελεσάο» κατάφερε να ξορκίσει τα «δαιμόνια» που την κυνηγούσαν από το 1970 και να βρεθεί στο ποδοσφαιρικό «Έβερεστ». Εμπνευστές της αλλαγής παιχνιδιού που είχε εισάγει το 1982 ο Τέλε Σαντάνα, ήταν οι Αλμπέρτο Παρέιρα, Μάριο Ζαγκάλο και Ζοάο Χαβελάνζε, ο τότε πρόεδρος της FIFA.
Το «σκεπτόμενο» παιχνίδι των Βραζιλιάνων «προδόθηκε» στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 2014. Η ομάδα του Σκολάρι ταπεινώθηκε μέσα στο «σπίτι» της, βυθίζοντας ολόκληρη την χώρα σε «ποδοσφαιρικό πένθος». Η ώρα για αλλαγή είχε φτάσει με τον Κάρλος Ντούνγκα να αντικαθιστά τον Φελίπε Σκολάρι στον πάγκο της «Σελεσάο». Η κατάσταση δεν άλλαξε με την Βραζιλία να αποτυγχάνει σε δυο διαδοχικά Κόπα Αμέρικα, αυτό του 2015, καθώς και στο επετειακό ένα χρόνο αργότερα.
Ο Ντούνγκα απομακρύνθηκε κακήν κακώς με τον άγνωστο Τίτε να αναλαμβάνει την καθοδήγηση της πάλαι ποτέ μεγάλης Βραζιλίας. Με τον Αντενόρ Λεονάρντο Μπάκι, όπως είναι το πλήρες όνομά του, οι παίκτες είχαν την ελευθερία να αυτοσχεδιάζουν, ενώ την ίδια στιγμή ακολουθούσαν το πλάνο του προπονητή. Η αλλαγή ήταν άμεση με την Βραζιλία να αποδίδει εκπληκτικό ποδόσφαιρο, παίρνοντας εύκολα την πρόκριση για το Μουντιάλ του 2018.
Ενώ λοιπόν η Σελεσάο έδειχνε να βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της σύγχρονης ιστορίας της, ξαφνικά όλα άλλαξαν. Από την προσπάθεια για «jogo bonito», ο διακόπτης γύρισε σε κάτι πιο…Ευρωπαϊκό. Η ιδέα δεν ήταν απαραίτητα κακή, καθώς οι Βραζιλιάνοι έδειξαν μια πρωτοφανή σοβαρότητα και συνέπεια στην οργάνωση και ανάπτυξη του παιχνιδιού τους, αφήνοντας άπαντες με το στόμα ανοιχτό.
Όταν όμως ήρθαν τα δύσκολα, με αντίπαλο την -κατά πολλούς- καλύτερη Ευρωπαϊκή ομάδα, οι παίκτες του Τίτε «ήπιαν θάλασσα». Η αδυναμία στο τελείωμα των φάσεων τους πρόδωσε, η άμυνα άνοιξε σαν το στρείδι και μοιραία η ομάδα της χώρας του καφέ αποχαιρέτησε νωρίς ακόμη ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Το «jogo bonito» είναι η μόνη ελπίδα για να επανέλθουν οι Βραζιλιάνοι στον τελικό του Μουντιάλ και στην κατάκτηση Κυπέλλων. Δεν το ξέχασαν ποτέ, δεν το απέβαλλαν ποτέ οριστικά, παρά μόνο το έβαλαν σε «καταστολή» σε μια ατελέσφορη προσπάθεια να «μοιάσουν» στις Ευρωπαϊκές ομάδες. Όμως η Σελεσάο δε χωράει σε καλούπια. Το ατομικό ταλέντο, η μαγική ντρίπλα και οι ατελείωτες μικρές στιγμές μαγείας, είναι στο dna των Βραζιλιάνων. Αν λοιπόν θέλουν να πετύχουν, είναι «υποχρεωμένοι» να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, να παίζουν το ωραίο παιχνίδι.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις