Το γαλλικό ποδόσφαιρο ανθεί και αυτό φαίνεται όχι μόνο από το ότι βρίσκεται στο τρίτο τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου (1998,2006,2018) αλλά και γιατί πλέον έχει καταφέρει να δημιουργήσει την δικιά του ακαδημία ποδοσφαίρου. Η Γαλλία μετά από πολλά χρόνια γκρίνιας και φαγωμάρας κατάφερε να αντεπεξέλθει και να αντιμετωπίσει τον ίδιο της τον εαυτό.
Πολλά χρόνια μετά το 1998 και σε μία χώρα που πλέον έχει αποδεχτεί την πολυπολιτισμικότητά της και πλέον την εκμετελεύεται με τον πιο ουσιώδη τρόπο. Ο Σαμουέλ Ουμτιτί είναι μία απόδειξη αυτής της εξέλιξης, της αρμονίας και της συνεργασίας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Γάλλων ανέκαθεν ήταν η ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία και κατά προσέγγιση στην ποδοσφαιρική κοινότητα της χώρας. Ακόμα και όταν ο Ζιντάν μεσουρανούσε στα γήπεδα της Ιταλίας η κοινή γνώμη πίσω στην χώρα του τον χλεύαζε.
Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια και μία κατάκτηση Μουντιάλ (1998) για να πειστούν πως το διαφορετικό πολλές φορές είναι και αναγκαίο αλλά όχι απαραίτητα κακό.
Ένα γκολ λοιπόν του παίκτη της Μπαρτσελόνα ήταν αρκετό για να έρθει η νίκη επί του Βελγίου με 1-0 και η πρόκριση στον τελικό του «Λουζνίκι», που είναι ο δεύτερος συνεχόμενος για τους «τρικολόρ», μετά από αυτόν του Euro 2016, τον οποίον έχασαν (αν και εντός έδρας) από την Πορτογαλία με 1-0!
Για μία χώρα η οποία έχει περάσει πολλά τον τελευταίο καιρό (τρομοκρατία) το σημερινό ήταν το καλύτερο γιατρικό και οι παίκτες της Γαλλίας έκαναν το καθήκον τους. Allez les blues λοιπόν…
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
