Ο Ζοσέ Μουρίνιο έχει συνηθίσει να προκαλεί. Μετά τη νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Γιουνγκ Μπόις τα έσπασε μέσα στο γήπεδο ήθελε να τα “σπάσει” και έξω από αυτό, στέλνοντας χαιρετίσματα στους haters του αλλά και σε όσους θεωρούν πως ο τρόπος παιχνιδιού του έχει ξεπεραστεί.
Έτσι, υπενθύμισε σε όλους μας πως στα 16 χρόνια που συμμετέχει ως πρώτος προπονητής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τις 14 έχει περάσει από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ στις δύο φορές που δε συμμετείχε η ομάδα του εκεί, αυτός κατέκτησε το Γιουρόπα Λιγκ (με Πόρτο το 2004 και Γιουνάιτεντ το 2017).
Αλήθεια όμως, είναι τόσο σπουδαίο επίτευγμα αυτό ή ο ίδιος ήθελε για ακόμα μια φορά να ευλογήσει τα γένια του; Εμείς ψάξαμε και βρήκαμε το τι έχουν κάνει άλλες κορυφαίες ομάδες σε αυτά τα 16 χρόνια, για να καταλάβουμε ακριβώς αν είναι δύσκολο αυτό που έχει καταφέρει ο Ζοσέ.
Οι δυνάμεις
Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, έχουν χτίσει τις δικές τους δυναστείες αυτή τη 16ετία και είναι αναμφίβολα οι κορυφαίες ομάδες του πλανήτη αυτά τα χρόνια κερδίζοντας συνολικά εννέα από τις 16 τελευταίες διοργανώσεις. Καμία τους δεν έχει μείνει εκτός από τη φάση των ομίλων, έχοντας συμμετοχή σε όλα τα Τσάμπιονς Λιγκ αυτής της περιόδου.
Η “βασίλισσα” είχε μία περίοδο ξηρασίας αφού από το 2004 και για έξι σερί σεζόν, δεν μπορούσε να περάσει τη φάση των ’16’ μέχρι δηλαδή να έρθει ο ίδιος ο Μουρίνιο και να τη φτάσει ως πρωταθλητής της περασμένης σεζόν με την Ίντερ, στα ημιτελικά και τον αποκλεισμό από τη Μπαρτσελόνα.
Η “μπλαουγκράνα” θα είχαν μόνο ωραίες στιγμές να θυμούνται αν δεν υπήρχαν οι τρεις σερί κατακτήσεις της Ρεάλ, αφού σε αυτά τα 16 χρόνια κατέκτησαν την κούπα με τα μεγάλα αυτιά τέσσερις φορές, έχοντας στη σύνθεσή τους παίκτες όπως ο Μέσι, ο Ινιέστα κι ο Τσάβι. Εκτός αυτών πάντως, ούτε η ομάδα της Βαρκελώνης έχει αποκλειστεί από τη φάση των γκρουπ, με τις χειρότερες επιδόσεις να σημειώνονται το 2005 και το 2007 όπου αποκλείστηκε από Τσέλσι και Λίβερπουλ αντίστοιχα στην πρώτη νοκ άουτ φάση.
Oι αγγλικές
Εδώ έχουμε αρκετές ομάδες για αυτό θα τα πούμε στα γρήγορα. Δεν υπάρχει ομάδα που σε αυτά τα 16 χρόνια που αναφέρεται ο Μουρίνιο, να βρίσκεται πάντα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν μιλούσαμε για πριν δύο χρόνια θα λέγαμε την Άρσεναλ, όμως τα τελευταία δύο ούτε αυτή συμμετέχει.
Αν πάρουμε όμως υπόψιν μόνο τις συμμετοχές, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε επί Σερ Άλεξ σε όμιλο με Λιλ, Μπενφίκα και Βιγιαρεάλ τη σεζόν 2005-06, η Τσέλσι τη σεζόν 2012-14 σε όμιλο με Γιουβέντους, Σαχτάρ και Νόρτζελαντ, η Λίβερπουλ δε τα κατάφερε δύο χρονιές, το 2010 απέναντι σε Λυών, Φιορεντίνα, Ντέμπρετσεν και το 2014 όταν η Βασιλεία του Σαλάχ της “έκλεψε” τη δεύτερη θέση, με τη Ρεάλ να τερματίζει πρώτη.
H Άρσεναλ που ήταν σχεδόν πάντα εκεί τη 16ετία αυτή, είχε μόνο προκρίσεις αλλά και μια στείρα περίοδο όπου για εφτά σεζόν έμενε εκτός από τη φάση των ’16’. Μάντσεστερ Σίτι και Τότεναμ δεν έχουν ιδιαίτερα μακρά πορεία στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ για αυτό και δεν συμπεριλαμβάνονται.
Οι ιταλικές
Εδώ κι αν υπάρχουν ομάδες με τα πάνω τους και τα κάτω τους. Χαρακτηριστικά η Ίντερ μπορεί να είναι η τελευταία που κατέκτησε το τρόπαιο, ωστόσο μόνο συχνή δεν είναι η παρουσία της αφού μετά τη φυγή του Ζοσέ, συμμετείχε μόλις σε δύο σεζόν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Από την άλλη η Γιουβέντους που έχει πάει σε δύο τελικούς τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είχε κι αυτή ανεβοκατεβάσματα με τις δύο σερί όγδοες θέσεις στο πρωτάθλημα τις χρονιές 2011 και 2012 να την αφήνουν εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ το 2007 και το 2008 πλήρωνε ακόμα το σκάνδαλο “καλτσιόπολις”.
Η Μίλαν τέλος, μπορεί να είναι η δεύτερη σε κατακτήσεις τίτλων στη διοργάνωση ωστόσο τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται αρκετά σπάνια στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Μπάγερν
Η μοναδική γερμανική ομάδα με σταθερά παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι αυτή των Βαυαρών, ωστόσο ούτε αυτοί έχουν περάσει όλες τις σεζόν τους χωρίς “δάκρια”. Το 2003 αποκλείστηκαν ως 4οι από τον όμιλο με Μίλαν, Λα Κορούνια και Λανς, ενώ το 2007 δε συμμετείχαν σε καμία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Τα τελευταία χρόνια πάντως έχουν εδραιώση τη θέση τους και βρίσκονται σχεδόν πάντα στους ημιτελικούς της διοργάνωσης έχοντας κατακτήσει και ένα τρόπαιο.
Συμπέρασμα
Το όλο εγχείρημα για να βρούμε την απάντηση στο αν είναι εύκολο όλο αυτό που έχει καταφέρει ο τεχνικός της Γιουνάιτεντ, ίσως θα έπρεπε να έρθει σε σύγκριση με προπονητές. Αλλά εκτός του ότι δεν υπάρχουν πολλοί που να βρίσκονται στους πάγκους από το 2004, με μια γρήγορη ματιά παρατηρούμε ότι τη διάρκεια του Πορτογάλου δεν την έχει κανείς. Αντσελότι και Μπενίτεθ είχαν τις “διακοπές” τους με το δεύτερο να έχει μείνει τα τελευταία χρόνια στη Νιούκαστλ, ενώ Σερ Άλεξ και Βενγκέρ ουσιαστικά συγκρίθηκαν μέσα από τις πορείες των ομάδων τους.
Αυτό που έχει καταφέρει ο Μουρίνιο είναι σπουδαίο. Δεν πρέπει να το αμφισβητεί κανείς αυτό. Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον πλανήτη να περνάς συνεχώς από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και για πολλές ομάδες αποτελεί επιτυχία και μόνο αυτή η πρόκριση.
Το ακόμα πιο σπουδαίο είναι πως ο Μουρίνιο το έχει πετύχει με πέντε διαφορετικές ομάδες και μιλάμε για ομάδες όπως η Πόρτο και η Τσέλσι που δεν είχαν σταθερή ύπαρξη στη διοργάνωση αυτή, ενώ και η Ίντερ δε συνήθιζε να πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια. Η Ρεάλ από την άλλη, έβγαινε εκτός διοργάνωσης για έξι σερί χρονιές μέχρι να την αναλάβει ο Ζοσέ και να τη στείλει για τρεις σερί στους ημιτελικούς. Τέλος οι “κόκκινοι διάβολοι” επίσης δεν είναι σε σταθερή θέση τα τελευταία χρόνια.
Ρεάλ και Μπαρτσελόνα είναι οι μοναδικές που βλέπουν σαν πρόγευμα τη φάση των γκρουπ ωστόσο μιλάμε για μία περίοδο που αμφότερες περνάνε εξαιρετική φάση στην ιστορία τους.
Το θέμα για τον Ζοσέ ίσως πρέπει να πάψει να είναι η πρόκριση από τους ομίλους αλλά να γίνει το παραπάνω βήμα, ειδικά όταν απέναντι στην ομάδα του βρίσκονται ομάδες όπως η περσινή Σεβίλλη.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις