Λένε πως ο χρόνος είναι αμείλικτος και κανείς δεν τον νικά. Ο Κλαούντιο Πιζάρο όμως, έχει βαλθεί να μηδενίσει τα ρολόγια και να στείλει άπαντες στον «τρελογιατρό».
Με μια σύντομη περιπλάνηση του νου στα γήπεδα της Ευρώπης και του Κόσμου, όλα τα μεγάλα ονόματα που μεσουράνησαν στη δεκαετία του 90 και του μιλένιουμ, έχουν σταματήσει το ποδόσφαιρο. Άλλοι έχουν γίνει προπονητές, άλλοι τεχνικοί διευθυντές. Ορισμένοι έχουν κόψει κάθε επαφή με το ποδόσφαιρο.
Ο Πιζάρο όμως, δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Στα 40 του χρόνια φοράει ακόμη τα εξάταπα, αγωνίζεται στο κορυφαίο Γερμανικό πρωτάθλημα και συνεχίζει να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα και να διαλύει τα ρεκόρ.
Το ντεμπούτο και η καριέρα στο Περού
Γεννημένος στο Καλάο του Περού το 1978, ο μικρός τότε Κλαούντιο, άρχισε να κλωτσάει το τόπι, όπως κάθε παιδί της ηλικίας του στις γειτονιές. Σε αντίθεση με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές, ο Πιζάρο άργησε πολύ να βρεθεί σε επαγγελματική ομάδα.
Η Ντεπορτίβο Πεσκέρο, «ενόχλησε» την Καντολάο, όταν ο Πιζάρο διένυε το 17ο έτος της ηλικίας του. Πλέον ο Περουβιανός ήξερε πως δεν έπρεπε να κάνει απλά γρήγορα βήματα, αλλά «άλματα» για να πετύχει άμεσα το μεγάλο του όνειρο. Ήθελε να βρεθεί στην Ευρώπη και να φορέσει τη φανέλα των μεγάλων Ευρωπαϊκών συλλόγων.
Στον Νότο του Περού και με τη φανέλα της Ντεπορτίβο, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του το 1996, απέναντι στην Αλιάνζα Λίμα. Μάλιστα, η Αλιάνζα έμελλε να είναι η αμέσως επόμενη ομάδα του. Έκλεισε τη σεζόν με 3 γκολ σε 16 εμφανίσεις. Χαμηλή συγκομιδή για τον ίδιο, όμως αρκετή για το επόμενο συμβόλαιό του.
Με τη νέα του ομάδα, τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ καλύτερα. Άλλωστε και ο ίδιος είχε φάει την πρώτη «κρυάδα» και είχε «ξεψαρώσει». Η επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα είχε γίνει σύνηθες φαινόμενο. Σε 2 σεζόν, αγωνίστηκε σε 44 παιχνίδια, σκοράροντας 26 γκολ. Αυτό ήταν. Το νερό είχε μπει για τα καλά στο αυλάκι. Η κλήση στην εθνική ομάδα του Περού ήταν δεδομένη, όμως δεν ήταν το μόνο καλό νέο που έλαβε εκείνη τη σεζόν ο Κλαούντιο.
Επόμενη στάση, Βρέμη, Γερμανία
Οι Γερμανοί είναι «μανούλες» ανεύρεση ταλέντων. Έχουν απλώσει τα δίχτυα τους παντού και γνωρίζουν καλά πως να ανιχνεύουν «χρυσάφι».
Η Βέρντερ Βρέμης δεν αποτελεί εξαίρεση, με τους ανθρώπους του συλλόγου να κάνουν γρήγορες κινήσεις και να τον κάνουν κάτοικο Βρέμης. Το 1999, σε ηλικία 21 ετών, ο Πιζάρο έβλεπε το παιδικό του όνειρο να παίρνει σάρκα και οστά. Ήταν έτοιμος από καιρό. Το είχε δουλέψει μέσα του. Ήξερε πως θα πετύχει και το έκανε.
Με τους «πράσινους» της Βρέμης, πέτυχε 29 γκολ σε δυο σεζόν, κάνοντας όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη να παραμιλά με το διαμάντι από το Περού.
Το κατορθώματά του, έκαναν τους μεγαλύτερους Ευρωπαϊκούς συλλόγους να μπουν σε διαδικασία δημοπρασίας για τα «πόδια» του. Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου ήταν μόνο μερικοί από τους «μνηστήρες».
Ο ίδιος, αφού «ζύγισε» όλα τα ενδεχόμενα, έκανε την επιλογή που ήξερε ότι του ταιριάζει περισσότερο.
Πιζάρο, ο βασιλιάς του Μονάχου
Μπορεί οι περισσότεροι, στο άκουσμα των ονομάτων της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα να επέλεγαν κάποια από τις δυο υπερδυνάμεις. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Πιζάρο. Άλλωστε και η Μπάγερν, είναι ποδοσφαιρική υπερδύναμη. Ο ίδιος γνώριζε πως το Γερμανικό πρωτάθλημα είναι αυτό που του ταιριάζει. Δεν ήθελε να ρισκάρει και όπως φαίνεται δικαιώθηκε.
Με τους Βαυαρούς «ξετίναξε» τα αντίπαλα δίχτυα και αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο για τις επιτυχίες του συλλόγου.
Το ντεμπούτο; Όνειρο. Γκολ στο 4ο λεπτό απέναντι στη Σάλκε. Η συνέχεια; Απολαυστική. Με 71 γκολ σε 174 εμφανίσεις, ο Περουβιανός ήταν από τους πρωταγωνιστές της ομάδας του Μονάχου. Από το 2001 μέχρι το 2007, έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Να σκοράρει.
Ο «Θεός των Ίνκας», όπως τον αποκαλούσαν τα Γερμανικά ΜΜΕ, είχε μπει για τα καλά στις καρδιές όλων. Παράλληλα όμως, το όνομά του είχε μπει και στις λίστες πολλών συλλόγων. Το ενδιαφέρον δεν ήταν πλέον φιλολογικό, αλλά υπαρκτό.
Η τραυματική εμπειρία στο Νησί
Με το συμβόλαιό του να λήγει το καλοκαίρι του 2007, ο ίδιος ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του κάπου αλλού.
Η Αγγλία, είναι παραδοσιακά, ένα όνειρο για κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Είναι η «μητέρα« του ποδοσφαίρου και φυσικά ένα από τα δυνατότερα (για κάποιους το δυνατότερο) πρωταθλήματα στον Κόσμο. Η συμβολή του Σολδάνο που αγωνίστηκε στην Αγγλία (Νιούκαστλ, Άστον Βίλα και Γουέστ Χαμ, καθώς και του πρώην συμπαίκτη του στη Μπάγερν, Όουεν Χάργκριβς ήταν καθοριστική. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος Περουβιανός στην ιστορία, που υπέγραφε στην Τσέλσι.
Με τη φανέλα των «μπλε», τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα τα περίμενε. Λένε, πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και στην περίπτωση του Πιζάρο έχουν δίκαιο. Έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το «Κομιούνιτι Σίλντ» (Σούπερ Καπ Αγγλίας). Το περίμενε πως και πως, όμως δεν εξελίχθηκε καλά. Στη διαδικασία των πέναλτι, ο ίδιος αστόχησε, με την Τσέλσι να χάνει τον τίτλο.
Λίγες μέρες αργότερα, στο ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ, σκόραρε απέναντι στην Μπέρμιγχαμ, ανακτώντας μέρος της χαμένης του ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης. Τα πράγματα όμως, είχε φανεί πως δεν θα εξελίσσονταν καλά.
Με τον Ζοζέ Μουρίνιο να αποχωρεί και την ομάδα να προσθέτει στο ρόστερ της τον Ανελκά, όλα άλλαξαν. Προπονητής ανέλαβε ο Αβραάμ Γκραντ, με τον Περουβιανό να χάνει τη θέση του για τα καλά.
Το τελευταίο του γκολ, ήταν και πάλι απέναντι στην Μπέρμιγχαμ, για το δεύτερο γύρο. Έμελλε να είναι και το τελευταίο του με τους Λονδρέζους.
Επιστροφές σε γνώριμα λημέρια
Απογοητευμένος από την εμπειρία του βίωσε στην Τσέλσι, ο Πιζάρο επέστρεψε στην αγαπημένη του Γερμανία, για χάρη της Βέρντερ Βρέμης. Αρχικά ως δανεικός τη σεζόν 2008-09 και στη συνέχεια με μεταγραφή. Στο δεύτερο πέρασμά του από τους «πράσινους», ήταν εντυπωσιακός. Σε 103 εμφανίσεις, πέτυχε 60 γκολ, αφήνοντας και πάλι το στίγμα του στον σύλλογο που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι .
Μετά τη Βέρντερ, ο Πιζάρο είπε να επαναλάβει την ιστορία. Μεταγραφή στην Μπάγερν Μονάχου. Μέχρι το 2015 και 16 γκολ σε 50 εμφανίσεις. Πλέον όμως, οι Βαυαροί ήθελαν να περάσουν σε μια άλλη εποχή. Σε μια εποχή που δε θα άφηναν όρθιο ούτε τίτλο σε εφημερίδα. Ήθελαν τα πάντα και ο Πιζάρο δεν χωρούσε πια στην ομάδα.
Επέστρεψε και πάλι στην αγαπημένη του Βέρντερ. Εκεί όχι μόνο χωρούσε, αλλά ήταν πολυτέλεια. Έμεινε δυο σεζόν (2015-17) πετυχαίνοντας 15 γκολ. Βοήθησε την ομάδα να μείνει στην κατηγορία, παρότι «φλέρταρε» με τον υποβιβασμό.
Στην λατρεμένη του Βέρντερ το ρεκόρ, στη Βρέμη και το φινάλε (;)
Τη σεζόν 2017-18 έκανε ένα μικρό πέρασμα από την Κολωνία. Οι «τράγοι» σαστισμένοι από την αποχώρηση του Μοντέστ για την Κίνα έψαχναν λύση στο γκολ. Βασίστηκαν στην εμπειρία του Περουβιανού, όμως ήταν πολύ αργά. Το τρένο της σωτηρίας είχε περάσει και η Κολωνία δεν είχε επιβιβαστεί.
Αφού λοιπόν η ομάδα έπεσε, ο ίδιος έμεινε και πάλι ελεύθερος. Σε ηλικία 39 ετών, ζύγισε τις επιλογές του. Σκέφτηκε πιο έντονα από ποτέ να βάλει τέλος στην καριέρα του.
Εκεί λοιπόν, ήρθε και πάλι η πολυαγαπημένη του Βέρντερ. Οι «πράσινοι« ήθελαν έναν επιθετικό με εμπειρία για να κλείσει το ρόστερ της φετινής σεζόν. Άπαντες ήξεραν πως παρά τα 40 του χρόνια, ο Πιζάρο παραμένει αξιόπιστος.
Αυτό ήταν. Ο Περουβιανός δεν το σκέφτηκε λεπτό. Άρπαξε το στυλό και υπέγραψε με την ομάδα που στο τέλος της διαδρομής θα καταλάβει δεδομένα το μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιάς του. Οι οπαδοί τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά, με τον ίδιο να δηλώνει τρισευτυχισμένος που επέστρεψε.
Η Βέρντερ ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα και διανύει μια σεζόν διαφορετική από τις άλλες. Δεν κινδυνεύει για την κατηγορία και παίζει καλό ποδόσφαιρο. Στις 16 Φεβρουαρίου, οι «πράσινοι« ταξίδεψαν στην πρωτεύουσα, για να αντιμετωπίσουν την Χέρτα.
Οι γηπεδούχοι ήταν μπροστά στο σκορ για 93 λεπτά και κρατούσαν γερά τη νίκη και τους 3 βαθμούς. Γερά; Με τον Πιζάρο εντός αγωνιστικού χώρου, τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Γκολ με απευθείας εκτέλεση φάουλ, με την Βέρντερ να σώζει το βαθμό και τον Περουβιανό να γράφει ιστορία. Σε ηλικία 40 ετών και 121 ημερών, έγινε ο γηρεότερος σκόρερ στην ιστορία του πρωταθλήματος, ξεπερνώντας τον Μίροσλαβ Βοτάβα, που κρατούσε το ρεκόρ από το 1996. Μάλιστα, δεν ήταν το μόνο ρεκόρ που έπασε ο Περουβιανός. Με το γκολ που πέτυχε απέναντι στη Χέρτα, έφτασε τις 21 συνεχόμενες χρονιές που πετυχαίνει τουλάχιστον ένα γκολ.
Το τέλος, θα το αποφασίσει ο ίδιος, όχι ο χρόνος
Ο «Βασιλιάς των Ίνκας» μίλησε ξανά την κρισιμότερη ώρα. Τα πόδια είναι βαριά, η αντοχή έχει περιοριστεί αισθητά, όμως το ένστικτο δεν χάνεται ποτέ. Η όρεξη για ποδόσφαιρο, δίνει ζωή στον Πιζάρο. Δεν μπορεί να φανταστεί τις Κυριακές του χωρίς τα αγαπημένα του εξάταπα.
Το πλήρωμα του χρόνου πλησιάζει και ο Περουβιανός κάποια στιγμή θα πάρει την απόφαση να σταματήσει. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα ξέρει πως αφήνει πίσω του ανθρώπους που έχουν να πουν μόνο καλά λόγια για τον ίδιο και ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο. Το σπουδαιότερο όμως είναι το μάθημα που δίνει σε όλους μας. Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου και έχεις θέληση να πετύχεις, μπορείς τα πάντα. Α, και για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, τον χρόνο μπορεί να μην τον κερδίσει (όπως κανένας άλλωστε ποτέ), όμως μέχρι στιγμής των έχει στις γωνίες και τον σφυροκοπάει ανελέητα.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
