Λουίς Φερνάντο Μουριέλ. Ο Κολομβιανός έχει κάνει τους οπαδούς της Φιορεντίνα να «χορεύουν» στο ρυθμό του «Jogo Bonito» και όχι άδικα.
Μπορεί να διανύει το 27ο έτος της ηλικίας του, όμως ο ίδιος αισθάνεται σα να έχει μόλις γεννηθεί ποδοσφαιρικά. Με 7 γκολ σε 10 παιχνίδια, φαίνεται πως βρήκε την υγειά του στην Ιταλία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο «Κολομβιανός Ρονάλντο»
Ο Μουριέλ, ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα, όντας μόλις 10 ετών. Έγινε μέλος της Ατλέτικο Τζούνιορ, από την οποία πήρε μεταγραφή το 2008 για την Ντεπορτίβο Κάλι.
Στην ομάδα της Ντεπορτίβο έμεινε για 2 σεζόν. Την πρώτη (2008-09) αγωνίστηκε με τα «τσικό» και την επόμενη πήρε προαγωγή για τους «μεγάλους». Στη δεύτερη σεζόν του, αγωνίστηκε σε 11 παιχνίδια, σκοράροντας 9 γκολ.
Με τη φανέλα της Ντεπορτίβο κατάφερε να στρέψει όλα τα βλέμματα πάνω του και όχι άδικα. Χαρακτηρίστηκε ως ο «Κολομβιανός Ρονάλντο», χάρις στην απίστευτη ικανότητά του στο σκοράρισμα.
Φυσικά, ήταν δεδομένο πως δεν θα έμενε για πολύ ακόμη στην Κολομβία, με τις «σειρήνες» της Ευρώπης να τον καλούν άμεσα.
Ισπανία, μέσω Ιταλίας και πάλι πίσω
Ήταν μόλις 19 ετών, όταν η Ουντινέζε αποφάσισε να βγάλει από τα ταμεία της 1.5 εκατομμύριο ευρώ για να αποκτήσει το 70% των δικαιωμάτων του. Η Ντεπορτίβο ήξερε το ταλέντο του και ήθελε να διατηρήσει μεγάλο ποσοστό μεταπώλησης.
Παρά τα θετικά δείγματα, οι άνθρωποι του Ιταλικού συλλόγου θεώρησαν πως δεν ήταν ακόμη έτοιμος. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες παραχωρήθηκε δανεικός στη Γρανάδα.
Ο Μουριέλ δεν κατάφερε να στεριώσει στην Ισπανική ομάδα, καθώς αγωνίστηκε μόλις σρ 7 αναμετρήσεις, χωρίς να καταφέρει να «ματώσει» τα αντίπαλα δίχτυα.
Έτσι, επέστρεψε στην Ουντινέζε, όντας αρκετά απογοητευμένος. Το Ούντινε, δεν έμελλε να είναι το σπίτι του ούτε την επόμενη σεζόν (2011-12). Παραχωρήθηκε δανεικός στη Λέτσε, για να πάρει παιχνίδια και εμπειρίες.
Με τη φανέλα της Λέτσε, πήρε 29 παιχνίδια και δικαίωσε πλήρως τις προσδοκίες. Παρότι ξεκίνησε από την μικρή ομάδα, τα δυο γκολ στο ντεμπούτο του έκαναν άπαντες να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να παίζει τόσο χαμηλά.
Στους μεγάλους, πέτυχε 7 γκολ και μοίρασε 8 τελικές πάσες, δείχνοντας σε όλους τι είναι ικανός να κάνει.
Γύρισε «καυτός» αλλά υπέρβαρος
Μπορεί στη Λέτσε τα πράγματα να πήγαν εξαιρετικά για τον Κολομβιανό, παρόλα αυτά η επιστροφή του στην Ουντινέζε δεν είχε καλή αρχή.
Οι υπεύθυνοι του συλλόγου, έμειναν απόλυτα δυσαρεστημένοι με την κακή φυσική του κατάσταση και έλαβαν δραστικά μέτρα. Υποχρέωσαν τον παίκτη να χάσει άμεσα 5 κιλά, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δε θα είχε την ευκαιρία του.
Από την πλευρά του, ο Μουριέλ δεν είχε κανένα πρόβλημα να σκοράρει δις σε φιλικό προετοιμασίας, όμως δεν αρκούσε.
Μετά τη δεύτερη προειδοποίηση, έβαλε το κεφάλι κάτω και έχασε τα απαραίτητα κιλά. Επέστρεψε έτσι στην ομάδα, παίρνοντας 23 παιχνίδια, στα οποία πέτυχε 11 γκολ και μοίρασε 3 ασίστ.
Οι εκπληκτικές του εμφανίσεις, του χάρισαν νέο συμβόλαιο με την Ουντινέζε, 5ετούς διάρκειας. Ένα συμβόλαιο, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Η Σαμπντόρια του έδειξε το δρόμο
Λένε πως η κακή μέρα φαίνεται από το πρωί. Έτσι συνέβη και στον Μουριέλ. Στην Ουντινέζε δεν κατάφερε να στεριώσει ποτέ, καθώς πάντα κάτι θα βρισκόταν για να του κόψει το δρόμο. Άλλοτε οι αποφάσεις διοίκησης και προπονητών και άλλοτε τα δικά του λάθη.
Όταν μόλις 23ων ετών, ήταν αδύνατο να το βάλει κάτω. Ήθελε να δικαιώσει τις προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε με κάθε κόστος. Ακόμη και αν έπρεπε να περάσει από «40 κύματα».
Η Σαμπντόρια κατάφερε να τον κάνει κάτοικο Γένοβας, το 2015. Μετά από μεγάλες διαπραγματεύσεις μεταξύ των ομάδων, ο Κολομβιανός δόθηκε δανεικός στη «Ντόρια», με υποχρεωτική οψιόν αγοράς.
Στη Γένοβα έμεινε μέχρι το 2017, έχοντας πετύχει 24 γκολ και μοιράσει 20 ασίστ σε 84 παιχνίδια.
Οι αριθμοί όμως δε λένε τα πάντα. Σημασία είχε η ωριμότητα που ο ίδιος έδειξε και ο τρόπος με τον οποίο άρπαξε την ευκαιρία από τα «μαλλιά».
Το δέλεαρ της Σεβίλλης
Με τους αριθμούς του να εντυπωσιάζουν, η Σεβίλλη έβγαλε από τα ταμεία της το ποσό-ρεκόρ των 20 εκατομμυρίων ευρώ για να τον κάνει και πάλι κάτοικο Ισπανίας.
Το δέλεαρ για τον ίδιο ήταν τεράστιο, καθώς το Ισπανικό πρωτάθλημα είναι ένα από τα πιο δυνατά στον κόσμο. Ο ίδιος έβλεπε τη Σεβίλλη ως την ιδανική ευκαιρία να εκτοξεύσει την καριέρα του. Τα πράγματα όμως δεν ήρθαν όπως τα ήθελε.
Με τη φανέλα της Σεβίγια, πήρε 65 παιχνίδια, πετυχαίνοντας 13 γκολ και 8 ασίστ, όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτό που ζητούσε η Ισπανική ομάδα. Το ήξερε άλλωστε και ο ίδιος, που τα είχε με τον εαυτό του.
Η «εκτόξευση» στη Φιορεντίνα
Με τον Μουριέλ να συνεχίζει τις μέτριες εμφανίσεις, φαινόταν πως ήταν η ώρα να αλλάξει παραστάσεις και να κερδίσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.
Έτσι, δόθηκε δανεικός στη Φιορεντίνα που έψαχνε έναν παίκτη να πλαισιώσει τους εξαιρετικά ταλαντούχους Κιέζα και Σιμεόνε. Ο Μουριέλ έμοιαζε ιδανική λύση, καθώς ταίριαζε και στη φιλοσοφία του προπονητή. Η ταχύτητα και η εκτελεστική του δεινότητα, ήταν τα στοιχεία που έκαναν τους «βιόλα» να ζητήσουν το δανεισμό του.
Η δικαίωση δεν άργησε να έρθει και ερχόμενη έκανε πάταγο! Τα 7 γκολ σε 10 αναμετρήσεις «μιλούν» από μόνα τους, με τη γκολάρα απέναντι στην Ίντερ να ξεχωρίζει.
Με το σκορ στο 1-3 υπέρ των «νερατζούρι», η Φιορεντίνα κέρδισε φάουλ αρκετά μέτρα έξω από την περιοχή του Χαντάνοβιτς. Μια απευθείας εκτέλεση έμοιαζε απαγορευτική. Όχι όμως για τον Μουριέλ.
Ο Κολομβιανός έστησε την μπάλα και με μεγάλη αυτοπεποίθηση εκτέλεσε απευθείας, στέλνοντας την μπάλα εκεί που κανένας τερματοφύλακας στον κόσμο δε θα μπορούσε να αντιδράσει.
Η αμηχανία στο πρόσωπό του μετά το γκολ τα λέει όλα. Από τη μια δε πιστεύει το γκολ που πέτυχε και από την άλλη θέλει να φύγει προς τη σέντρα για να μη καθυστερήσει την προσπάθεια της ομάδας του να ανατρέψει το σκορ.
Επειδή όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πολλά λόγια είναι φτώχια, απολαύστε το εκπληκτικό γκολ του Κολομβιανού στο παρακάτω βίντεο.
Το «Αρτέμιο Φράνκι» χορεύει σε ρυθμούς «Jogo Bonito»
Με μια ντρίπλα, μια περίτεχνη ενέργεια, ένα γκολ ο Μουριέλ έχει βαλθεί να μάθει στους φίλους της Φιορεντίνα τι εστί «Jogo Bonito». Παρότι δεν είναι Βραζιλιάνος, η φιλοσοφία του «ωραίου παιχνιδιού» κυλάει στις φλέβες του. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η σύγκρισή του με το «φαινόμενο».
Το συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού δεν μπορεί να περιοριστεί και να χαλιναγωγηθεί, δεν επιδέχεται ορίων. Είναι ελεύθερο και απολαυστικό, όπως μια βόλτα στο δάσος ακούγοντας το θρόισμα των φύλλων, απολαμβάνοντας τον ήχο από το κελαριστό ρυάκι. Οι ποδοσφαιριστές που το «υπηρετούν», νιώθουν πως έχουν την ελευθερία να απολαύσουν το παιχνίδι και έτσι προσφέρουν ένα υπέροχο θέαμα, που αναγκάζει ακόμα και τους αντιπάλους τους να «υποκλιθούν» και να χειροκροτήσουν.
Σύμφωνα με τον Ερίκ Καντονά η μπάλα είναι σαν την γυναίκα και της αρέσουν τα χάδια. Όσο πιο θεαματικά «χαϊδεύει» ένας ποδοσφαιριστής την μπάλα, τόσο περισσότερο ξεσηκώνει τα πλήθη.
Ο Λουίς Φερνάντο Μουριέλ, μπορεί να ήταν αγέννητος όταν ο μεγάλος Πελέ εισήγαγε τον όρο του «Jogo Bonito», όμως είναι δεδομένο, πως οι κινήσεις του κινούνται πάνω σε αυτό το μοτίβο. Όταν στην καλύτερη ηλικία ενός ποδοσφαιριστή, έχει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας του. Μια ευκαιρία που αναζητούσε μετά μανίας τόσο καιρό. Η δική του ευκαιρία!
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
