Η Ατλέτικο Μαδρίτης για ακόμη μία χρονιά δεν θα κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Γι’ ακόμη μία φορά ο Ντιέγκο Σιμεόνε έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι. Δεν έχει σημασία αν έφτασε ως την πηγή. Το ζήτημα είναι ότι δεν ήπιε νερό και πάλι.
Αυτή τη φορά έμεινε σχετικά νωρίς εκτός συνέχειας. Ο λόγος; Είναι απλός! Λέγεται Κριστιάνο Ρονάλντο. Και σίγουρα ξέρετε πως έστειλε τους “ροχιμπλάνκος” στο σπίτι τους μία ώρα νωρίτερα. Αλλά τι συμβαίνει με τον “Τσόλο” και το σύνολό του;
Νοοτροπία μικρής ομάδας
Όταν έχεις ένα προβάδισμα της τάξεως του 2-0 είναι απολύτως λογικό και θεμιτό να παραταχτείς στην έδρα του αντιπάλου με μια πιο σφιχτή προσέγγιση. Ειδικά αν είσαι ο –δεν τρώω γκολ με τίποτα- Τσόλο Σιμεόνε. Η Γιουβέντους ήταν δεδομένο ότι θα μπει για να ψάξει ένα γρήγορο γκολ. Για να πιέσει από το πρώτο λεπτό. Η Ατλέτικο από την άλλη φημίζεται για το πόσο συμπαγής και πειθαρχημένη ομάδα είναι.
Ήταν δεδομένο ότι θα δώσει περισσότερη έμφαση στην αμυντική της λειτουργία. Οκ αυτά τα ξέραμε. Αυτό που είδαμε όμως δεν ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε. Η Ατλέτικο Μαδρίτης έπαιξε μόνο άμυνα. Και όταν λέμε μόνο άμυνα κυριολεκτούμε.
Η ομάδα του Σιμεόνε δεν είχε κανένα απολύτως πλάνο για το τι θα κάνει τη μπάλα όταν την έχει στα πόδια της. Δεν είδαμε καμία πρόθεση να βγει στην αντεπίθεση. Καμία οργανωμένη προσπάθεια να κυκλοφορήσει η μπάλα από πίσω προς τα μπρος. Οι αποστάσεις μεταξύ των παικτών της –ειδικά κέντρου και επίθεσης- ήταν τεράστιες. Ώρες ώρες σου δινόταν η εντύπωση ότι η Ατλέτικο έπαιζε με παίκτη λιγότερο. Μοράτα και Γκριενζμάν ήταν σαν να μην έπαιζαν.
O λάθος σχεδισμός του Σιμεόνε!
Η αμυντική γραμμή της Γιουβέντους είχε πολύ εύκολο βράδυ απέναντί τους. Ειδικά ο Γάλλος ήταν τραγικός και δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μία θετική ενέργειά του σε όλο το 90λεπτο. Το πιο εντυπωσιακό βέβαια είναι ότι η Ατλέτικο δεν άλλαξε το στυλ της σε κανένα σημείο του παιχνιδιού! Όταν βρέθηκε πίσω με 2-0 δεν έψαξε το γκολ πρόκρισης.
Αλλά κι όταν δέχτηκε το 3ο γκολ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε μισή ευκαιρία μέχρι το τέλος του αγώνα. Η Γιουβέντους –που ήταν εξαιρετική- έφτασε στην ανατροπή πιο εύκολα απ’ ότι περίμενε. Απέναντί της βρήκε μια ομάδα που πήγε στο Τορίνο να την αντιμετωπίσει ως κατώτερη.
Και πήρε ό,τι της άξιζε. Στο τέλος της ημέρας η Ατλέτικο δεν άξιζε ούτε κατά διάνοια να περάσει. Όλα αυτά τα χρόνια οι “ροχιμπλάνκος” δεν έθελξαν ποτέ με την απόδοσή τους αλλά η εικόνα τους στο Τορίνο ήταν αποκρουστική.
Επιλογή, όχι ανάγκη
Όταν πρωτοανέλαβε ο Σιμεόνε η Ατλέτικο δεν ήταν το μέγεθος που είναι σήμερα. Μαζί του γιγαντώθηκε. Αυτός την έφερε στο σημείο να λογίζεται ως ένα κλαμπ από το πάνω ράφι του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Όταν θες να μπεις σφήνα ανάμεσα στους «μεγάλους» προφανώς θα ξεκινήσεις από την άμυνα. Ποιοτικά δεν μπορείς να τους χτυπήσεις.
Όποτε οφείλεις να δημιουργήσεις ένα σύνολο που ο αντίπαλος θα ματώνει για το κερδίσει. Ακριβώς δηλαδή ό,τι έκανε ο Σιμεόνε. Και μπράβο του. Η ομάδα που δημιούργησε από το μηδέν κοίταξε στα μάτια όλες τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης. Με το σπαθί της κέρδισε μια θέση ανάμεσά τους. Μόνο που πλέον έχει έρθει η στιγμή που πρέπει να συμπεριφέρεται και σαν μια από αυτές. Η Ατλέτικο έχει φουλ ποιότητα από τη μέση και μπροστά.
Ντιέγκο Κόστα, Μοράτα, Λεμάρ, Κόκε, Σαούλ και φυσικά ο Γκριεζμάν. Όλοι τους παίκτες που μπορούν να παράξουν επιθετικό και ωραίο ποδόσφαιρο. Ακόμα και τα μπακ της -Χουανφράν και Φελίπε Λουίς- είναι μπακ που αποδεδειγμένα μπορούν να ανέβουν την πλευρά και να συμβάλλουν στο επιθετικό κομμάτι. Ο αμυντικός προσανατολισμός δεν είναι πλέον μια αναγκαστική συνθήκη αλλά μια απολύτως συνειδητή επιλογή.
Η Ατλέτικο δεν μπαίνει επιθετικά σε κανένα ματς. Ακόμα και σε παιχνίδια με ομάδες της ουράς του Ισπανικού Πρωταθλήματος το μυαλό της είναι πρώτα στην άμυνα. Είναι σαν να βρίσκεται στο DNA της ομάδας. Σπάνια θα τη δεις να σκοράρει πάνω από δύο τέρματα σε ένα ματς. Ακόμη πιο σπάνια θα τη δεις να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Φυσικά αυτό αποτελεί αποκλειστικά επιλογή του προπονητή της.
Ο Σιμεόνε και οι άλλοι
Ο Σιμεόνε αποτελεί μια εμβληματική μορφή για το κλαμπ. Όχι άδικα. Με τη δουλειά του και τα… cojones του ανέβασε επίπεδο την Ατλέτικο. Ο σεβασμός προς το πρόσωπό του είναι τεράστιος. Κακά τα ψέματα όμως. Έχει έρθει η στιγμή που στην Ατλέτικο πρέπει να σκεφτούν πως θα περάσουν στο επόμενο λέβελ. Ποιο είναι αυτό; Το λέβελ της κυριαρχίας μέσα στο γήπεδο.
Η δημιουργία μιας ομάδας που δεν της βγαίνει το λάδι για να κερδίσει ακόμα και τους μικρομεσαίους της Ισπανίας. Που θα μπορεί να πνίγει τους αντιπάλους της με το ποδόσφαιρό της. Όπως κάνουν δηλαδή όλες οι μεγάλες ομάδες. Μια ομάδα που σε ένα αντίστοιχο ματς, όπως αυτό με τη Γιουβέντους, θα μπορεί να σε διαλύσει στην αντεπίθεση. Που δεν θα περιμένει φοβισμένη στο δικό της μισό.
Βέβαια κάπου εδώ προκύπτει ένα μεγάλο ζήτημα. Μπορεί η μετάβαση αυτή να γίνει με τον Σιμεόνε; Σίγουρα όλοι οι κορυφαίοι προπονητές έχουν το δικό τους στυλ. Αυτό όμως που τους καθιστά κορυφαίους είναι η δυνατότητα να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες. Να μπορούν να προετοιμάσουν την ομάδα τους ανάλογα με τις απαιτήσεις που υπάρχουν στο κάθε ματς. Να είναι ευέλικτοι.
Ο Γκουαρντίολα για παράδειγμα είναι ένας προπονητής που έχει την ταμπέλα του επιθετικού ποδοσφαίρου. Ποιος όμως μπορεί να ισχυριστεί ότι οι ομάδες του υστερούν αμυντικά;Ή ότι όταν θέλουν να κρατήσουν ένα αποτέλεσμα δεν μπορούν; Ο Κλοπ το ίδιο. Ο Αλέγκρι έχει αμυντική φιλοσοφία αλλά όταν η Γιουβέντους του θέλει να παίξει επιθετικά είναι σαρωτική. Για τον Σιμεόνε δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε το ίδιο.
Ώρα για αποφάσεις
Ο Αργεντινός δείχνει να έχει ένα κάπως μονοδιάστατο πλάνο. Το πλάνο αυτό ήταν αρκετό για να τον φέρει μέχρι εδώ αλλά μάλλον όχι για να τον πάει παρακάτω. Βέβαια –έχοντας αυτή τη φιλοσοφία- ένα γκολ στο 90 και ένα χαμένο πέναλτι του στέρησαν δύο Τσάμπιονς Λιγκ. Αν τα είχε κατακτήσει θα μιλούσαμε αλλιώς. Γιατί σε αυτή την κόλαση (εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ) που λέγεται ποδόσφαιρο όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Δεν τα κατέκτησε όμως.
Και όσο τα χρόνια περνάνε η Ατλέτικο μοιάζει όλο και πιο προβλέψιμη. Μπορεί ο Σιμεόνε να προσθέσει κάποια νέα στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας του; Αν όχι μήπως έχει έρθει –επιτέλους- η ώρα για κάποια ρίσκα στην Ατλέτικο; Πραγματικά δύσκολη απόφαση. Δεν θα θέλαμε με τίποτα να είμαστε στη θέση αυτών που πρέπει να την πάρουν.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις