Η Αταλάντα τα τρία τελευταία χρόνια έχει μπει σφήνα στους μεγάλους της Ιταλίας. Κοιτάει όλες τις ομάδες στα μάτια, πετυχαίνει συνεχώς νέους στόχους και κερδίζει φίλους. Η ομάδα από το Μπέργκαμο αποτελεί υπόδειγμα. Είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πώς μπορεί να στηθεί μια ομάδα από το μηδέν χωρίς να δαπανηθούν αστρονομικά ποσά.
Ένα αμιγώς ποδοσφαιρικό πλάνο
Αυτή την ομάδα δε γίνεται παρά να την συμπαθείς. Ο λόγος; Ήρθε από το πουθενά για να διεκδικήσει τη θέση της στην ελίτ του Ιταλικού ποδοσφαίρου! Χωρίς έναν πρόεδρο να τα χώνει. Χωρίς κάποιο παγκοσμίου φήμης ταλέντο στις τάξεις της. Χωρίς το ειδικό βάρος της φανέλας μιας ιστορικής ομάδας. Το πλάνο της Αταλάντα είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό. Περιέχει έμφαση στις ακαδημίες, μελετημένες μεταγραφικές κινήσεις, εμπιστοσύνη στη φιλοσοφία του προπονητή και πολύ πολύ μεράκι.
Όλα άρχισαν τη σεζόν 16/17. Έχοντας ανέβει στην Σέριε Α από το 2011 μέχρι πρόπερσι ήταν μια ομάδα που στόχος της ήταν η παραμονή στην κατηγορία. Στόχος που εύκολα ή δύσκολα πετύχαινε. Μέχρι που το καλοκαίρι του 2016 φτάνει στο Μπέργκαμο ο Τζια Πιέρο Γκασπερίνι. Κι όλα άλλαξαν.
Η Αταλάντα κάνει πράγματα και θαύματα στην αρχή της χρονιάς. Κι ενώ όλοι περιμένουν να ξεφουσκώσει αυτή συνεχίζει και τερματίζει 4η στο πρωτάθλημα! Παίζει στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά το 1991. Τελειώνει αήττητη στο πιο δύσκολο όμιλο του περσινού Γιουρόπα με Λυών και Έβερτον και αποκλείεται στις λεπτομέρειες στη φάση των 32 από την Ντόρτμουντ.
Όντας μη συνηθισμένη να κρατάει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη τερματίζει 7η στο πρωτάθλημα και χάνει την πρόκριση στο φετινό Γιουρόπα στα προκριματικά από την Κοπεγχάγη. Η αντίδρασή της σε αυτό τον αποκλεισμό; Η καλύτερη χρονιά στην ιστορία της! 3η θέση στο Καμπιονάτο, τελικός Κυπέλλου και έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά από την ίδρυσή της!
Ο ορισμός της ομάδας
Πως έφτασε όμως μέχρι εδώ; Σε αυτά τα τρία χρόνια της ανοδικής της πορείας η Αταλάντα όπως είναι λογικό να χάνει τους πρωταγωνιστές που αναδεικνύει. Οι μεγάλοι του Καμπιονάτο αρπάζουν ότι καλύτερο υπάρχει στην ομάδα. Κόντι και Κέσι είναι πλέον παίκτες της Μίλαν. Μπαστόνι και Γκαλιαρντίνι ανήκουν στην Ίντερ ενώ ο Κριστάντε είναι κάτοικος Ρώμης παίζοντας για τη Ρόμα.
Παρόλο λοιπόν που κάθε χρονιά μετράει απώλειες η Αταλάντα βρίσκει τον τρόπο να παραμένει ανταγωνιστική και να γίνεται καλύτερη. Γιατί; Γιατί είναι ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Στο ρόστερ δεν υπάρχει κανένα υπέρλαμπρο αστέρι. Υπάρχουν όμως πολλοί καλοί παίκτες που ξέρουν το ρόλο τους τόσο στο γήπεδο όσο και στα αποδυτήρια. Πρόκειται για μια κατ’ εξοχήν επιθετική ομάδα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι φέτος τελείωσε τη χρονιά με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα σημειώνοντας συνολικά 77 τέρματα!
Όπως είναι λογικό οι παρουσίες που δεσπόζουν είναι οι μεσοεπιθετικοί της παίκτες. Ο Γιόσιπ Ίλισιτς παίζει στο Μπέργκαμο το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας του. Ο 31χρονος Σέρβος έχει αναγεννηθεί στην Αταλάντα μετά το πέρασμά του από τη Φιορεντίνα. Φέτος μέτρησε 13 τέρματα και 9 ασίστ πολλά εκ των οποίων σε κρίσιμα ματς. Ο Ντουβάν Ζαπάτα ήρθε φέτος με τη ταμπέλα του λίγου από τη Νάπολη και έγινε ο αρχισκόρερ της ομάδας. Από το Δεκέμβρη και μετά ο 28χρονος σέντερ φορ παίζει πραγματικά σαν σεληνιασμένος. Συνολικά σημείωσε 28 γκολ και μοίρασε 8 ασίστ σε 45 συμμετοχές μέσα στη σεζόν.
Και τέλος ο Πάπου Γκόμεζ. Ο φυσικός ηγέτης και αρχηγός αυτής της ομάδας που είναι εκεί από το 2014. Ένας ποδοσφαιριστής με σπάνια τεχνική κατάρτιση που σκοράρει και πασάρει ακατάπαυστα. Αν ήταν 5 χρόνια μικρότερος αυτή τη στιγμή θα ήταν περιζήτητος σε όλη την Ευρώπη. Από κει και πέρα ξεχωρίζουν ο ντε Ρουμ και ο Φρόιλερ , οι οποίοι τα κάνουν όλα και συμφέρουν στο κέντρο και στην αμυντική γραμμή –που έχει πάντως προβλήματα- ο 23χρονος Ιταλός στόπερ Τζιανλούκα Μαντσίνι που πρόσφατα χρίστηκε διεθνής.
Νέα -αστεράτη- πραγματικότητα
Η συμμετοχή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα για το σύνολο του οργανισμού Αταλάντα. Το σίγουρο είναι ότι όλοι θα το απολαύσουν στο έπακρο. Είναι άλλωστε το υψηλότερο επίπεδο που μπορεί να βρεθεί μια ποδοσφαιρική ομάδα. Για μια διαχρονικά μικρομεσαία ομάδα όπως η Αταλάντα είναι ένα ιστορικό επίτευγμα.
Για ομάδες τέτοιου κύρους όμως το Τσάμπιονς Λιγκ είναι μια πρόκληση που θέλει πολύ προσεκτική διαχείριση. Μπορεί είτε να σου δώσει ώθηση να συνεχίσεις την ανοδική πορεία, είτε να σε μπλέξει σε περίεργα μονοπάτια. Για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα σε Πρωτάθλημα και Ευρώπη η Αταλάντα οφείλει να δώσει βάθος στο ρόστερ της. Αυτό σημαίνει τόσο να μη χάσει κομβικούς παίκτες της, όσο και να ενισχυθεί σημαντικά στην μεταγραφική περίοδο.
Η προηγούμενη εμπειρία συμμετοχής στην Ευρώπη έδειξε ότι την επηρέασε στο Πρωτάθλημα. Κι εδώ δε μιλάμε πια για Γιουρόπα Λιγκ. Αν η παρουσία της στους ομίλους την αφήσει πίσω στην κούρσα του πρωταθλήματος ενδέχεται του χρόνου να χαθεί το τραίνο της Ευρώπης. Κι αυτό είναι σαφώς πισωγύρισμα.
Μια ομάδα για να εδραιωθεί στα υψηλά στρώματα οφείλει να παίζει στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Ειδικά για ένα σύλλογο όπως η Αταλάντα τα έσοδα από τη συμμετοχή στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις μπορούν να αποδειχτούν σωτήρια. Σε κάθε περίπτωση η Αταλάντα έχει αποδείξει ότι είναι μια ομάδα που λατρεύει τις προκλήσεις. Τώρα βρισκόμενη μπροστά στην μεγαλύτερη απ’ όλες -μέχρι την επόμενη- έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα την αντιμετωπίσει. Αν το πρότζεκτ της Αταλάντα συνεχίσει να εξελίσσεται στις σωστές βάσεις η ομάδα από το Μπέργκαμο θα μας απασχολήσει αρκετά και τα επόμενα χρόνια.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
