Η Νάπολι δείχνει να έχει αφήσει πίσω παθογένειες του παρελθόντος. Τη χρονιά που έρχεται βασικός της στόχος είναι το λιγότερο να μην αδικήσει τον εαυτό της. Κι αν αυτό γίνει ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει!
Δυνατός κορμός και στοχευμένες κινήσεις
Κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί η χρονιά για το κλαμπ του Ιταλικού νότου. Αυτό όμως που σίγουρα μπορούμε να διακρίνουμε είναι η σοβαρότητα που υπάρχει. Το ρόστερ της ομάδας είναι ξεκάθαρα αναβαθμισμένο σε σχέση με πέρυσι. Η Νάπολι δεν έχασε κανένα πρωτοκλασσάτο παίκτη της. Ο κορμός της παρέμεινε αναλλοίωτος.
Ο Κουλιμπαλί που όλοι περιμέναν να αποχωρήσει τελικά παρέμεινε. Μάλιστα η Νάπολι πρόσθεσε δίπλα του στη θέση του Αλμπιόλ, τον Κώστα Μανωλά. Πρόκειται για μια σούπερ μεταγραφή καθώς ο Έλληνας αμυντικός ήταν από τους κορυφαίους στο ιταλικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Το δίδυμο στόπερ της Νάπολι –αν δέσει- είναι ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως.
Η τριάδα του κέντρου που πέρυσι τα πήγε εξαιρετικά παρέμεινε αυτούσια. Άλαν, Ζιελνίσκι και Ρουίζ θα είναι και φέτος τα βασικά χαφ της ομάδας. Τρεις παίκτες που κάνουν λίγο απ’ όλα μέσα στο γήπεδο και δεν «κλέβουν» σε κανένα τομέα του παιχνιδιού. Σε αυτούς ήρθε να δώσει βάθος ο 19χρονος Ελμάς. Ένας παίκτης με τεράστιες προοπτικές που οι «Παρτενοπέι» πιστεύουν πολύ. Ίσως το κέντρο να είναι η μοναδική γραμμή που θα χρειαζόταν ακόμη μια μεταγραφή με έναν παίκτη πιο έτοιμο που θα έδινε άμεσα λύσεις.
Στην επίθεση η έτερη μεγάλη μεταγραφή –μετά τον Μανωλά- ακούει στο όνομα Λοζάνο. Ο Μεξικανός μετά από διαδοχικές σούπερ χρονιές στην Αϊντχόβεν έκανε το βήμα παραπάνω. Η παραμονή των Ινσίνιε, Μέρτνες, Καγιεχόν και η κατακόρυφη άνοδος του Μίλικ καθιστά την επιθετική γραμμή της Νάπολι την πιο πλήρη της ομάδας. Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να υποβαθμιστεί καθόλου και η αγορά του Άλεξ Μερέτ από την Ουντινέζε. Ο 22χρονος Ιταλός τερματοφύλακας έχει ήδη μισή χρονιά ως βασικός και είναι ότι πιο ελπιδοφόρο υπάρχει σε στη χώρα σε αυτή τη θέση, μετά τον Ντοναρούμα. Βέβαια όσο καλό ρόστερ κι αν έχει η Νάπολι εξακολουθεί να υστερεί σε σχέση με τη Γιουβέντους, ίσως και με την Ίντερ. Υπάρχει όμως ένας τομέας που οι «Παρτενοπέι» υπερτερούν ξεκάθαρα έναντι οποιουδήποτε εγχώριου αντιπάλου.
Αντσελότι ο κυρίαρχος των πάγκων
Κι αυτός ο τομέας δεν είναι άλλος από τον προπονητή. Το όνομα και η ιστορία του Κάρλο Αντσελότι αρκούν για να κάνουν μια χαψιά τους υπόλοιπους προπονητές στην Ιταλία. Κόντε και Σάρι δεν μπορούν καν να συγκριθούν με αυτά που έχει πετύχει ο Καρλίτο. Βέβαια θα μου πείτε αρκεί η ιστορία για να σε κάνει καλύτερο προπονητή από κάποιον στο σήμερα;
Όχι! Αλλά ο Αντσελότι είναι έτσι κι αλλιώς ο καλύτερος προπονητής στην Ιταλία. Και κάτι άλλο πολύ βασικό. Γουστάρει το πρότζεκτ της Νάπολι. Ένας άνθρωπος που έχει κατακτήσει παντού τα πάντα είναι δύσκολο να βρει κίνητρο από ένα σημείο και μετά. Αυτό ακριβώς έδωσε η Νάπολι στον Αντσελότι. Κίνητρο. Για αυτό είναι προπονητής εκεί και όχι σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Γιατί το να σπάσεις την κυριαρχία της Γιουβέντους στην Ιταλία χωρίς μάλιστα να λέγεσαι Ίντερ ή Μίλαν είναι πρόκληση. Ο Αντεσλότι κράτησε χαμηλό προφίλ από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας. Πέρυσι σε μια χρονιά προσαρμογής κατάφερε να περάσει τον τρόπο παιχνιδιού του στους παίκτες του.
Η Νάπολι είχε μια εντελώς.. Νάπολι χρονιά και τερμάτισε δεύτερη, 11 βαθμούς πίσω από τη Γιούβε. Φέτος, έχοντας ενισχυθεί εκεί που πονούσε και έχοντας ήδη ένα χρόνο με τον Αντσελότι φαίνεται πολύ πιο έτοιμη. Μάλιστα το μεταγραφικό παζάρι έχει ακόμη μια βδομάδα οπότε δεν αποκλείεται περεταίρω ενίσχυση. Με έναν Χάμες Ροντρίγκεζ για παράδειγμα. Τυχαίο το όνομα. Μπορεί και όχι.
Θεωρώ δεδομένο ότι ο Αντσελότι θα παρουσιάσει φέτος μια βελτιωμένη εκδοχή της περσινής του ομάδας. Από στιγμή που έφυγε από τη Μίλαν δεν στέριωσε σε καμία ομάδα πάνω από δύο χρόνια. Παρόλο που παντού είχε επιτυχίες δεν δέθηκε ούτε με την Τσέλσι, ούτε με την Παρί, ούτε με τη Ρεάλ, ούτε με τη Μπάγερν. Στη Νάπολι ίσως αναζητά τον επόμενο –μπορεί και τελευταίο- μεγάλο σταθμό της καριέρας του. Και σίγουρα ένας προπονητής με 20 τίτλους δεν θα συμβιβαστεί με το να κλείσει την καριέρα του σαν δεύτερος.
Θα φανεί στο χειροκρότημα
Ασχέτως με το αν θα καταφέρει να «κλέψει» το φετινό Σκουντέτο. Ασχέτως και με το αν θα καταφέρει να κοντράρει καν τη Γιούβε για την πρωτιά η Νάπολι θα είναι φέτος μια πολύ καλή ομάδα. Αυτό που μπορεί να της δώσει ο Αντεσλότι και που δεν μπορούσε με τίποτα να της δώσει ο Σάρι είναι χαρακτήρας. Κάτι που χρόνια λείπει από το συγκεκριμένο κλαμπ.
Κι όταν λέμε χαρακτήρα, εννοούμε ποδοσφαιρικό χαρακτήρα πρωταθλητισμού. Που να μη λυγίζει στα δύσκολα, που να βρίσκει πάντα ένα τρόπο να κερδίσει. Γιατί κατά τ΄αλλά η Νάπολι από ταυτότητα άλλο τίποτα. Πρόκειται για ένα πολύ πολύ ιδιαίτερο κλαμπ που ζει και αναπνέει στη δική του πραγματικότητα. Ο Ιταλικός βορράς και ο Ιταλικός νότος άλλωστε είναι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι. Το πλούσιο κατεστημένο του βορρά κόντρα στον φτωχό επαναστατημένο νότο.
Η Νάπολι εκπροσωπεί μια ολόκληρη κοινωνική τάξη που επιθυμεί διακαώς να δει το κατεστημένο να γκρεμίζεται. Η σύνδεση της με τον μεγαλύτερο επαναστάτη στην ιστορία του αθλήματος, Ντίεγκο Αρμάντο Μαραντόνα μόνο τυχαία δεν είναι. Ο Μαραντόνα που ήταν μια πολύ ιδιαίτερη και θυελλώδης προσωπικότητα έβγαλε στη Νάπολι τον καλύτερο εαυτό του. Ταυτίστηκε με το DNA της ομάδας και αυτή με το δικό του. Και οι δυο τους δεν μπήκαν ποτέ σε στεγανά. Εκεί στο νότο το συναίσθημα πάντα επικρατεί της λογικής. Έτσι λοιπόν και οι οπαδοί της ομάδας εκφράζουν τα συναισθήματά τους με ακραίο τρόπο. Κάτι που σίγουρα θα μπορέσει να μας διηγηθεί πολύ λεπτομερώς ο Σάρι μετά τη φετινή επίσκεψή του στο Σαν Παόλο. Όπως και να ‘χει –πάρει δεν πάρει η ομάδα το πρωτάθλημα- αν ο κόσμος γουστάρει αυτό που βλέπει θα φανεί.. στο χειροκρότημα!
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
