Η Λίβερπουλ βρίσκεται για 5η συνεχόμενη σεζόν υπό τις οδηγίες του Γιούργκεν Κλοπ και συνεχίζει να βελτιώνεται με γεωμετρική ακρίβεια. Μπορεί να μην είναι τόσο θεαματική όσο τη δεύτερη και την τρίτη χρονιά του Γερμανού. Ωστόσο, κάθε χρόνο είναι πιο κυνική και αποτελεσματική. Μόνο βαθμοθηρικά, άλλωστε μπορεί να λειτουργήσει προκειμένου να κοντράρει την υπερομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα.
Με το πέρας 6 αγωνιστικών οι “κόκκινοι” μετρούν το απόλυτο στην Πρέμιερ Λιγκ. Η εκτός έδρας νίκη επί της Τσέλσι με 2-1 ήταν η 15η συνεχόμενη στη Πρέμιερσιπ, αριθμός ρεκόρ για το σύλλογο. Επίσης, ήταν η δεύτερη εκτός έδρας νίκη της στις τελευταίες 13 αναμετρήσεις κόντρα σε ομάδες του Big 6. Συνεπώς, μετά και την ολοκλήρωση της 6ης αγωνιστικής μπορούμε να προβούμε σε μία ανάλυση του τρόπου παιχνιδιού των πρωταθλητών Ευρώπης μελετώντας τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες της ομάδας.
Ο λόγος στα μπακ
Η Λίβερπουλ του Κλοπ θεωρείται μία από τις πιο μοντέρνες ομάδες της εποχής. Η γρήγορη ανάκτηση της μπάλας και η πίεση ψηλά δίνουν χαρακτήρα ροκ εν ρολ στα παιχνίδια της. Ωστόσο, ακόμα και για τη σύγχρονη Λίβερπουλ η παραδοσιακή συνταγή των σεντρών είναι μία τακτική που όχι μόνο δε σνομπάρεται αλλά χρησιμοποιείται κατά κόρον. Αυτό φυσικά, συμβαίνει, μέσω του εκμοντερνισμού της συγκεκριμένης τακτικής. Οι σέντρες, δηλαδή, δεν πραγματοποιούνται από τους ακραίους επιθετικούς αλλά από τους πλάγιους μπακ. Οι τελευταίοι είναι αυτοί που κερδίζουν μέτρα στο γήπεδο δίνοντας πλάτος στο γήπεδο. Έτσι, δίνουν τη δυνατότητα στον Σαλάχ και τον Μανέ να κλείσουν προς τα μέσα γεμίζοντας την περιοχή.
Έτσι, και φέτος μεγάλο μέρος της επιτυχίας των κόκκινων έρχεται από τους βιονικούς Ρόμπερτσον και Αλεξάντερ Άρνολντ. Αμφότεροι μετρούν 2 ασίστ ενώ ο Άγγλος σκόραρε και το πρώτο φετινό του τέρμα κόντρα στην Τσέλσι. Ένα στατιστικό που μαρτυρά την τάση της Λίβερπουλ να οδηγεί το παιχνίδι της στα άκρα είναι οι 24 σέντρες που επιχειρεί κατά μέσο όρο ανά αγώνα. Καμία άλλη αγγλική ομάδα δεν σεντράρει τόσο πολύ.
Στημένα καλή
Μία ακόμη διαχρονική μέθοδος για την επίτευξη τερμάτων είναι οι στημένες φάσεις. Η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ φαίνεται ότι έχει επενδύσει πάνω τους εκμεταλλευόμενη την παρουσία δύο επιβλητικών στόπερ, όπως ο Ματίπ και ο Φαν Ντάικ. Κόντρα στην Τσέλσι σκόραρε το τρίτο και τέταρτο γκολ από στημένα. Έτσι, έφτασε τα 34 τέρματα από νεκρές φάσεις από το ξεκίνημα της περσινής Πρέμιερ Λιγκ. Η δεύτερη ομάδα στο συγκεκριμένο τομέα έχει πετύχει 7 γκολ λιγότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι Ζοέλ Ματίπ και Φαν Ντάικ μετρούν 7 και 3 τέρματα αντίστοιχα από την έναρξη της προηγούμενης χρονιάς σε όλες τις διοργανώσεις.
34 – Liverpool have scored 34 goals from set-piece situations in the Premier League since the beginning of last season, at least seven more than any other side. Another. https://t.co/A8bjtBQTBa
— OptaJoe (@OptaJoe) September 22, 2019
Άμυνα με ρίσκο
Όσον αφορά τις φετινές αμυντικές επιδόσεις της Λίβερπουλ υπάρχουν δύο τρόποι να τις αναγνώσεις. Αρχικά, η Λίβερπουλ σε σύνολο 9 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις έχει καταφέρει μόλις μία φορά να κρατήσει ανέπαφη την εστία της. Από την άλλη πλευρά, με 5 γκολ παθητικό διαθέτει την καλύτερη άμυνα στην Πρέμιερ Λιγκ. Αν λάβουμε υπόψιν μας τις εξαιρετικές εμφανίσεις του κεντρικού της αμυντικού διδύμου τότε θα επιλέξουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο.
Το νέο στοιχείο που έχει εισάγει ο Κλοπ στον τρόπο λειτουργίας της αμυντικής του τετράδας σχετίζεται με το οφσάιντ. Ειδικότερα, ο Γερμανός τεχνικός έχει δουλέψει πάρα πολύ το τεχνητό οφσάιντ, προκειμένου να μην εκτεθεί η ομάδα του όταν πιέζει ψηλά. Έτσι, παρατηρούμε συχνά την άμυνα της Λίβερπουλ να βρίσκεται πολύ ψηλά και να παίζει το τεχνητό οφσάιντ ακυρώνοντας τις κάθετες πάσες των αντιπάλων. Είναι ενδεικτικό ότι σε 6 παιχνίδια της Πρέμιερσιπ οι αντίπαλοι της Λίβερπουλ έχουν βρεθεί εκτεθειμένοι 34 φορές. Αντίθετα, για τους παίκτες του Κλοπ η σημαία έχει σηκωθεί μόλις 6 φορές. Αυτή η τακτική, βέβαια, εμπεριέχει μεγάλη δόση ρίσκου, καθώς αν δε λειτουργήσει τότε μπορεί να χρειαστεί ο Άντριαν για να αποσοβήσει κάποιο τετ α τετ όπως συνέβη πρόσφατα με τον Άμπραχαμ.
Εκρηκτικές εκκινήσεις και αντεπιθέσεις
Σε όλα τα φετινά παιχνίδια της, η ομάδα του Κλοπ έχει επιχειρήσει να πιάσει τον αντίπαλο από το λαιμό και να τον πνίξει. Ειδικότερα, η Λίβερπουλ έχει επιλέξει φέτος να πιέζει ψηλά από το πρώτο λεπτό, με συνέπεια να έχει τον πρώτο λόγο στα πρώτα μισάωρα κάθε αγώνα της. Αυτό το ασφυκτικό πρέσινγκ έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στο build up ομάδων, όπως η Άρσεναλ και η Τσέλσι. Παράλληλα, της έχει προσφέρει γκολ, όπως αυτό του Μανέ με αντίπαλο την Μπέρνλι ή του Φιρμίνο κόντρα στην Σαουθάμπτον.
Από το στυλ παιχνιδιού της Λίβερπουλ, φυσικά, δε μπορούμε να λησμονήσουμε να αναφέρουμε την ικανότητα της όταν βρίσκει χώρους. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σαλάχ “πόνεσε” την Άρσεναλ και τον Νταβίντ Λουίζ ενώ και η Μπέρνλι “γεύτηκε” ένα μέρος της “κόκκινης” ταχύτητας στο τρίτο τέρμα που δέχθηκε από τον Φιρμίνο.
Πρέπει να προσέξει για να έχει
Όπως ο Αχιλλέας είχε την αχίλλειο πτέρνα του, έτσι και η Λίβερπουλ έχει τις αδυναμίες της. Η πρώτη σχετίζεται με την αμυντική της συμπεριφορά στα παιχνίδια που ο Φαμπίνιο δεν λειτουργεί αποτελεσματικά ως πρώτος κυματοθραύστης. Όπως φάνηκε και στο πρόσφατο γκολ του Καντέ, η αμυντική τετράδα της Λίβερπουλ σπάνια χαλάει την συνοχή της όταν ο επιτιθέμενος περνάει το εμπόδιο του Βραζιλιάνου. Έτσι, ναι μεν καθυστερεί τον αντίπαλο αλλά είναι πιο ευάλωτη στα μακρινά σουτ. Η συγκεκριμένη αδυναμία είχε εμφανιστεί και στο παιχνίδι του Σούπερ Καπ, στο οποίο ο Φαμπίνιο είχε μείνει μακριά από τον καλό του εαυτό.
Από εκεί και πέρα η Λίβερπουλ επιβεβαιώνει και φέτος ότι πέρα από το Φιρμίνο δε διαθέτει κάποιο παίκτη με σταθερά καλή κάθετη πάσα. Αυτό ίσως αποδειχθεί μοιραίο στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει καλά οργανωμένες άμυνες. Το θετικό, βέβαια, είναι ότι πάντα οι ατομικές ενέργειες της τριάδας φωτιάς σώζουν την παρτίδα κόντρα σε τέτοιες άμυνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γκολ του Μανέ απέναντι στη Σαουθάμπτον και τη Νιούκαστλ. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, οι “κόκκινοι” είχαν βρει μπροστά τους ένα τοίχος αλλά το ξεκλείδωσαν με μία ατομική ενέργεια. Τέλος, μελανό επιθετικό σημείο για τους “κόκκινους” είναι ο εγωισμός του Σαλάχ και καμιά φορά η αφέλεια που διακρίνει την επιθετική τριάδα, με συνέπεια να μένει στο παιχνίδι για περισσότερη ώρα ο αντίπαλος.
Είναι γεγονός, πάντως, ότι η Λίβερπουλ κάθε χρόνο είναι και καλύτερη. Το πιο θετικό για τους φίλους των “κόκκινων” είναι ότι έχει μετατραπεί σε μία μηχανή αποτελεσματικότητας. Η αυτοπεποίθηση και η πίστη για τη νίκη ξεχειλίζει. Από τη στιγμή, λοιπόν, που και ποιότητα υπάρχει και ψυχολογία υπάρχει, η ομάδα του Κλοπ δικαιολογείται να αισιοδοξεί ότι θα σπάσει την κατάρα μετά από 30 χρόνια.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις