ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ίντερ: Μικρό τελικά το κακό με τον Μπαρέλα!
Μπαπέ: «Άφησα την Παρί για να πάω στην πιο μεγάλη ομάδα του κόσμου!»
Παρί Σεν Ζερμέν και Λίβερπουλ μαγεμένες με τον χαρισματικό Τσερκί!
Το γκολ του Ροντρίγκο επί της Πατσούκα είναι η επιτομή του αδειάσματος (vid)
Ο Τζαμάλ Μουσιάλα αποκάλυψε τη μεγάλη του ποδοσφαιρική αγάπη
Η αναγέννηση του Ράσφορντ θα έρθει ( ; ) μέσω Μαδρίτης
H ιταλική Tuttosport έδωσε στον Κρόος την πρωτιά που άξιζε (pic)
H «καυτή» Αλίσα Λέμαν φόρεσε κόκκινο σκουφάκι και… έφυγε για διακοπές (pic)
Λαμέλα: «Ήμασταν ανώτεροι του ΠΑΟΚ – Μαγεία στην OPAP Arena»
H Μάντσεστερ Σίτι βλέπει την ενίσχυση της άμυνάς της στο Λονδίνο
Ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα πηγαίνει ολοταχώς για παγκόσμιο ρεκόρ!
Ακαταμάχητος Λούκα Μόντριτς: Η συλλογή έφθασε τα 36… ασημικά (pic)
Ο Σλοτ «έπιασε» αδιανόητο ρεκόρ που κρατούσε από το 1889! (pic)
Τα… ρέστα της η Λίβερπουλ: Η ιλιγγιώδης πρόταση στον Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ
Σοκάρει η εικόνα του Ντοναρούμα μετά την… καρατιά που δέχτηκε! (pic)
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Μπαρτσελόνα

Η Μπαρτσελόνα έχει πια συνηθίσει στην παράνοια!

Η Μπαρτσελόνα του Βαλβέρδε δείχνει κάπως μπερδεμένη στο ξεκίνημα της σεζόν. Αρκεί αυτό για να πούμε ότι φέτος δεν είναι το ίδιο καλή; Μάλλον όχι.

Η Μπαρτσελόνα έχει πια συνηθίσει στην παράνοια!

Η σεζόν για την Μπαρτσελόνα άρχισε με μέτρια αποτελέσματα, τα οποία συνοδεύτηκαν και από μέτρια εικόνα. Οι Καταλανοί δεν έχουν βρει ακόμα ρυθμό. Βέβαια όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή την ομάδα τα γεγονότα παίρνουν αρκετά μεγαλύτερη έκταση απ’ ότι πραγματικά έχουν. Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Όπως λόγος υπάρχει και για την μέχρι στιγμής εικόνα της Μπάρτσα. Ή μάλλον καλύτερα όχι λόγος, λόγοι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι «Μπλαουγκράνα» δεν έχουν απαντήσεις στα προβλήματά τους. Είναι άλλωστε συνηθισμένοι σε αυτές τις συνθήκες. Το δεύτερο ημίχρονο με την Ίντερ ήταν μια πρώτη «απάντηση».

Η… κατάρα της καλύτερης ομάδας του κόσμου

Η κυριαρχία και η γιγάντωση της Μπαρτσελόνα την τελευταία δεκαπενταετία την εδραίωσε ως την κορυφαία ομάδα στον κόσμο. Όλα ξεκίνησαν το 2003 όταν στην Βαρκελώνη έφτασε ο Ροναλντίνιο. Αν υπάρχει ένας παίκτης διαχρονικά που να άξιζε -το κλασσικό στο ποδόσφαιρο- προσωνύμιο «μάγος» δεν ήταν άλλος από τον Ρόνι. Στα καλά του χρόνια στο Καμπ Νου ο Ροναλντίνιο ήταν λες και έπαιζε κόντρα σε μικρά παιδιά. Ανεξαρτήτως αντιπάλου. Γύρω του η Μπαρτσελόνα έχτισε την πρώτη μεγάλη ομάδα της σύγχρονης χρυσής εποχής του κλαμπ.

Στη συνέχεια ήρθε η εποχή της καθιέρωσης στην κορυφή της συνείδησης της κοινής ποδοσφαιρικής γνώμης. Η εποχή Πεπ Γκουαρντιόλα. Υπό της οδηγίες του Πεπ η Μπαρτσελόνα άλλαξε στάτους. Έμοιαζε και μάλλον ήταν ανίκητη. Σάρωσε όλους τους τίτλους συνδυάζοντας ουσία και θέαμα, αφού έπαιξε πραγματικά καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Γιατί πριν φτάσει στο σημείο να κουράσει το τίκι τάκα ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Κάτι πραγματικά εντυπωσιακό. Η Μπαρτσελόνα το εφάρμοσε στην τέλεια μορφή του. Δικό της δημιούργημα υπήρξε άλλωστε.

Και μετά την εποχή Πεπ όμως η εικόνα του κλαμπ παρέμεινε η ίδια. Γιατί μπορεί να κατέκτησε μόλις ένα Τσάμπιονς Λιγκ αλλά εγχώρια κυριάρχησε απόλυτα. Κι όσο κι αν απογειώνουν την αιώνια αντίπαλο Ρεάλ τα τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ από 2014 μέχρι το 2018 άλλο τόσο την προσγειώνει η καθολική επικράτηση της Μπαρτσελόνα εντός συνόρων. Κι όποιος θεωρεί ότι ‘’έλα μωρέ ποιο Πρωτάθλημα Ισπανίας’’ είναι ανίδεος. Παρά λοιπόν το φανταστικό ντεμαράζ Ευρωπαϊκών της Ρεάλ, η Μπάρτσα παραμένει το κορυφαίο κλαμπ στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Όχι ιστορικά. Για να μην παρεξηγηθούμε.

Εκμεταλλευόμενη σε μεγάλο βαθμό την παρακαταθήκη από την εποχή του Γκουαρντιόλα; Μπορεί. Παραμένει όμως. Κι έτσι κρίνεται. Βιαστικά και πολύ πολύ αυστηρά. Ήρθαν και αυτοί οι δύο αποκλεισμοί σοκ στην Ευρώπη πέρυσι και πρόπερσι που κάνανε το κλίμα ακόμη πιο τοξικό. Το φετινό μέτριο ξεκίνημα έφερε στην επιφάνεια θέματα που υπάρχουν, ίσως όμως να μην είναι τόσο σοβαρά όσο παρουσιάζονται. Πάντως σίγουρα δεν αρκούν για να «τελειώσουν» μια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα από τον Οκτώβρη.

Μήπως βιαστήκαμε λίγο (πάλι);

Να θυμίσω ότι πριν δύο χρόνια στους τελικούς του Σούπερ Καπ η Ρεάλ είχε σκορπίσει τη Μπαρτσελόνα και στα δύο παιχνίδια. Ο Νεϊμάρ είχε φύγει για Παρίσι και τα σενάρια για τέλος εποχής έδιναν και έπαιρναν. Το τέλος της σεζόν βρήκε τους «Μπλαουγκράνα» πρωταθλητές με μόλις μια ήττα στο πρωτάθλημα και με το ιστορικό +14 από την δεύτερη Ατλέτικο. Παρόλο που το ποδόσφαιρο έχει βάλει πολλές φορές στη θέση τους όσους βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα αυτό είναι κάτι που δεν σταματήσει ποτέ. Ειδικά στις μεγάλες ομάδες. Ειδικά στη Μπαρτσελόνα. Πολύ απλά γιατί ο κόσμος λατρεύει την ισοπέδωση όσο λατρεύει και την αποθέωση. Η μέτρια εικόνα που όντως βλέπουμε από την Μπαρτσελόνα δεν προέκυψε από το πουθενά. Υπάρχουν λόγοι.

Πρώτος και καλύτερος ο Λιονέλ Μέσι. Ο Αργεντίνος –που συμμετείχε και στο Κόπα Αμέρικα το καλοκαίρι- ξεκίνησε τη σεζόν τραυματίας. Κόντρα στην Ίντερ έπαιξε το πρώτο του ενενηντάλεπτο για φέτος. Η επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας συνολικά ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Αυτό έλειπε. Η ίδια συνθήκη ισχύει και για το alter ego του Μέσι στην επίθεση, τον Λουίς Σουάρεζ. Και αυτός Κόπα Αμέρικα, και αυτός τραυματισμό και αυτός με τρομερή επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας. Τραυματισμός και για τον Ουσμάν Ντεμπελέ που όσα κι αν λέγονται παραμένει μια επιλογή από το πάνω ράφι. Η είσοδός του στο προχθεσινό ματς άλλαξε όλη τη ροή του παιχνιδιού.

Η Μπαρτσελόνα αναγκάστηκε να παραταχθεί στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν με τον 21χρονο εξτρέμ της β ομάδας Κάρλες Πέρεζ και το νέο παιδί θαύμα των ακαδημιών της των 16χρονο Ανσού Φατί. Το γεγονός αυτό μπορεί εν τέλει να αποδειχτεί χρήσιμο καθώς η «ανάγκη» την έκανε να διαπιστώσει ότι οι δύο αυτοί νεαροί έχουν θέση στο ροτέισον της ομάδας και μπορούν να βοηθήσουν. Από την άλλη μεριά η διαφορά τους σε σχέση με αυτούς που αντικατέστησαν παραμένει χαώδης. Κι αυτό κόστισε στη Μπαρτσελόνα. Δεν ήταν βέβαια το μόνο.

Γκριεζμάν και Ντε Γιονγκ δεν έχουν προσαρμοστεί

Οι δύο ηχηρές μεταγραφές της Μπαρτσελόνα δεν έχουν βρει ακόμα τα πατήματά τους. Δεν είναι οι παίκτες που όλοι ξέρουμε ότι μπορούν να είναι. Και οι δύο μαζί κόστισαν πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ και ήρθαν για να κάνουν τη διαφορά. Κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει. Ο Γκριεζμάν δείχνει να ψάχνεται ως προς το πώς θα βρεθεί στις θέσεις που τον βολεύουν μέσα στο γήπεδο.

Την ίδια στιγμή φαίνεται ότι με τις επιστροφές των Μέσι και Σουάρεζ μονιμοποιείται στα αριστερά της επίθεσης. Θέση στην οποία είναι ξεκάθαρο ότι δεν νιώθει άνετα. Γιατί μπορεί στη Σοσιεδάδ να έκανε το ξεπέταγμά του παίζοντας εκεί, στην Ατλέτικο όμως απογειώθηκε σαν φορ. Παίζοντας είτε στην κορυφή, είτε ως δεύτερος επιθετικός. Εκεί οργίασε, εκεί έφτασε να θεωρείται σήμερα ένας από τους καλύτερους στον κόσμο. Αυτό που συμβαίνει με τον Γάλλο είναι κάτι που πολύ φοβόντουσαν πριν έρθει στη Βαρκελώνη. Βέβαια το ότι συμβαίνει τον πρώτο μήνα της σεζόν ή ότι συνέβη και με τον Κουτίνιο δεν σημαίνει ότι ο Γκριεζμάν δεν θα βρει τα πατήματά του ποτέ.

Ο Ντε Γιονγκ από την άλλη έχει και αυτός τα θέματά του. Είναι βασικός, πάει καλά αλλά όχι σούπερ. Ο Βαλβέρδε του έχει δώσει ένα νέο ρόλο μέσα στο γήπεδο. Πιο επιθετικό. Βλέπουμε πολύ συχνά τον Ντε Γιονγκ να πατάει περιοχή, να ψάχνει το γκολ. Αυτό είναι κάτι που στον Άγιαξ δεν έκανε. Ο ρόλος του ήταν περισσότερο στο να κρατάει την ισορροπία μεταξύ κέντρου και άμυνας. Μην ξεχνάμε ότι σε πολλά ματς αγωνιζόταν και ως κεντρικός αμυντικός.

Ο Βαλβέρδε που έχει τον καλύτερο στον κόσμο για αυτή τη δουλειά –τον Μπούσκετς- θέλει να δει τον Ολλανδό να εξελίσσεται σε έναν κλασσικό box to box μέσο. Μπορεί; Ξεκάθαρα. Θέλει όμως χρόνο.  Όταν Γκριεζμάν και Ντε Γιονγκ μπουν για τα καλά στο κλίμα της ομάδας η Μπαρτσελόνα θα ανέβει αυτόματα ένα επίπεδο.

Αυτός είναι ο Βαλβέρδε. Αυτός ήταν πάντα!

Και επειδή έχει ανοίξει μεγάλη κουβέντα για το θέμα Βαλβέρδε να πούμε δύο λόγια και γι’ αυτό. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η παρουσία του στον πάγκο της Μπαρτσελόνα από το 2017 δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί αποτυχημένη. Ο άνθρωπος έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση ενώ το πρώτο συνοδεύτηκε και από ένα Κύπελλο.

Ναι στην Ευρώπη μετράει δύο σκληρούς αποκλεισμούς, αλλά επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους παίκτες του παρά αυτόν. Εκτός αν μια ομάδα με την ποιότητα και την εμπειρία της Μπαρτσελόνα χρειάζεται κάποιο φαινόμενο της προπονητικής για να μην αποκλειστεί έχοντας διαφορά τριών τερμάτων μια από τη Ρόμα και μια από τη Λίβερπουλ χωρίς τον Σαλάχ και τον Φιρμίνο. Προφανώς και έχει κι αυτός ευθύνη αλλά όχι την μεγαλύτερη. Σε καμία περίπτωση. Αλλά είπαμε. Το τίμημα της μεγαλύτερης ομάδας του κόσμου.

Πόσα πρωταθλήματα έχει ο Γκουαρντιόλα στη Σίτι τα τελευταία δύο χρόνια; Δύο. Πόσα ο Βαλβέρδε στην Μπάρτσα; Δύο. Πόσα Κύπελλα ο Πεπ; Ένα. Πόσα ο Ερνέστο; Ένα. Τι κάνανε στην Ευρώπη. Ο ένας έχει αποκλειστεί δύο φορές στους 8 ο άλλος μια στους 8 και μια στους 4. Αποθέωση για τον Πεπ, για τα μπάζα ο Βαλβέρδε. Γιατί άλλο Σίτι και άλλο Μπαρτσελόνα. Και γιατί η Σίτι παίζει μπαλάρα ενώ η Μπαρτσελόνα όχι. Τι κι αν είναι το ίδιο αποτελεσματική; Δεν έχει σημασία. Μπαρτσελόνα είσαι πρέπει να παίζεις μπαλάρα.

Όμως ο Βαλβέρδε δεν ήταν ποτέ Πεπ και ούτε θα γίνει. Ούτε Κλοπ ήταν. Έχει το δικό του στυλ και τις δικές του ιδέες. Με αυτές βρέθηκε να είναι πρώτος προπονητής στην Μπαρτσελόνα, με αυτές κέρδισε τους τίτλους που κέρδισε, με αυτές συνεχίζει. Να μη σου αρέσει το στυλ του δεκτό. Αλλά το να θεωρεί κανείς ότι πρέπει να απολυθεί δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη λογική.

Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις

Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ