Συνήθως τα πράγματα στη ζωή δεν έρχονται όπως τα περιμένεις. Όσο περισσότερα πράγματα προσπαθείς να… προγραμματίσεις, τόσο πιο «ειρωνική» είναι η απάντηση που λαμβάνεις.
Ο ίδιος «άγραφος κανόνας» ίσχυσε και για δύο φιλαράκια από τη Χώρα των Βάσκων, οι οποίοι μεγαλώνοντας μαζί ονειρευόντουσαν μια μέρα να παίξουν μαζί για την αγαπημένη τους Σοσιεδάδ. Αν και οι δύο είχαν σπουδαίες καριέρες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, το κοινό τους όνειρο δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.
Μεγαλείο από ταπεινό ξεκίνημα
Οι δύο τους γνωρίστηκαν πρώτη φορά σε πολύ μικρή ηλικία στην παραλία Λα Κόντσα, λίγο πιο μακριά από τα σπίτια τους στο Καγιέ Ματία.
Εκεί, οι δύο τους έκαναν διάφορους διαγωνισμούς ικανότητας με την μπάλα, αφήνοντας έκπληκτους τους ουδέτερους θεατές τις παραλίας.
Κάθε λεπτό τα Σαββατοκύριακα ήταν σημαντικό για τα δύο φιλαράκια, καθώς είχαν την ατυχία να πηγαίνουν σε διαφορετικά σχολεία. Έτσι, όταν η τοπική Αντίγκουα βρέθηκε ως πιθανή επιλογή, η απόφαση τους ήταν κάτι παραπάνω από εύκολη.
Κάθε εβδομάδα, οι δύο τους πρωταγωνιστούσαν στην κεντρική γραμμή της ομάδας τους, με το κοινό μαγευτικό τους στυλ και την σχεδόν τηλεπαθητική τους συνεννόηση να μαγνητίζει τα βλέμματα όλων.
Μάλιστα, οι πρώτες πολύ καλές προτάσεις δεν άργησαν να έρθουν, καθώς όταν ο Αρτέτα ήταν 15 ετών, η Μπαρτσελόνα τον προσέγγισε.
Αν και κοινό όνειρο των δύο ήταν η Σοσιεδάδ, οι «μπλαουγκράνα» ήταν πραγματικά κάτι από άλλο πλανήτη. Μάλιστα, η ευκαιρία συνάντησης του νεαρού Μικέλ με το είδωλό του, Πεπ Γκουαρντιόλα, τον μάγεψαν αμέσως και δεν άργησε να μετακομίσει στην καταλανική πρωτεύουσα.
Λίγο αργότερα ήταν η σειρά του Αλόνσο να μετακομίσει, με την Σοσιεδάδ να μην το πολυσκέφτεται και να εντάσσει στο δυναμικό της των νεαρό οργανωτή. Η παρουσία του μεγαλύτερου αδερφού του στην ομάδα, Μικέλ, σε συνδυασμό με τη σκληρή δουλεία που έκανε ο Τσάμπι ήταν αρκετές για να κερδίσει την πρώτη του συμμετοχή με την ομάδα των ανδρών στα 18 του.
Μάλιστα, τη σεζόν 2000-2001, μετά από έναν επιτυχή εξάμηνο δανεισμό στην Έιμπαρ, ο Τσάμπι επέστρεψε στην ουραγό τότε Σοσιεδάδ και αφότου ορίστηκε αρχηγός (!) της ομάδας, οι «κυανόλευκοι» τερμάτισαν με ασφάλεια στην 14η θέση.
Την ίδια περίοδο, ο Αρτέτα αν και ξεχώριζε στην Β’ ομάδα της Μπαρτσελόνα, δεν μπορούσε να «χωθεί» στην κανονική ομάδα των «μπλαουγκράνα», καθώς Φιλίπ Κοκού, Πεπ Γκουαρντιόλα, Τσάβι και Λουίς Ενρίκε πραγματικά δεν… κουνιόντουσαν από τον χώρο του κέντρου.
Αυτό οδήγησε τον Μικέλ να κοιτάξει τις επιλογές του, μετακομίζοντας ως δανεικός στην Παρί Σεν Ζερμέν του Ροναλντίνιο και του Τζέι Τζέι Οκότσα το 2001. Οι εμφανίσεις του, σε έναν πιο προωθημένο ρόλο εκτόξευσαν την απόδοσή του, με την ισχυρή Ρέιντζερς να καταβάλει 6 εκατομμύρια λίρες και να τον αγοράζει το επόμενο καλοκαίρι.
Η… ατυχία των δύο, αλλά και μεγάλη ειρωνεία
Ενώ ο Αρτέτα μεγαλουργούσε στα Σκωτσέζικα γήπεδα, ο Αλόνσο είχε γίνει αναντικατάστατος παίκτης για τη «Λα Ρεάλ». Μόλις δύο χρονιές μετά τη σεζόν που οι Βάσκοι τερμάτισαν 14οι, άγγιξαν σχεδόν το όνειρο του τίτλου! Τη σεζόν 2002-03 η Σοσιεδάδ έφτασε μια ανάσα από το στέμμα της Πριμέρα Ντιβιζιόν, με τη Ρεάλ Μαδρίτης να παίρνει «στο νήμα» και με διαφορά 2 πόντων το πρωτάθλημα.
Παρά την πικρία για την απώλεια του τίτλου, η έξοδος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν γλυκιά για τη Σοσιεδάδ, με τον Τσάμπι να δείχνει και στο ευρύτερο κοινό τις ικανότητες του. Η Ρεάλ κινήθηκε γρήγορα για την απόκτησή του μεσούσης της σεζόν, ωστόσο ο νεαρός ακόμη ποδοσφαιριστής προτίμησε να μείνει πιστός στην ομάδα του.
Το καλοκαίρι του 2004 ήρθε τελικά η ονειρική στιγμή των δύο ποδοσφαιριστών, με τη Σοσιεδάδ να δίνει 5 εκατομμύρια ευρώ για τον Αρτέτα, ούτως ώστε να συνθέσουν ένα μαγικό δίδυμο με τον ήδη μεγάλο τους αστέρα. Επτά χρόνια μετά την αποχώρηση του από το «σπίτι» του, ο Μικέλ επέστρεφε στο πλάι του φίλου του για να πραγματοποιήσουν το παιδικό τους όνειρο, από τότε που ήταν απλά δύο μπόμπιρες στις παραλίες της Λα Κόντσα.
Ωστόσο η ζωή επιφύλασσε διαφορετική μοίρα, καθώς αυτή η συνεργασία κράτησε μόλις 6 εβδομάδες και κανέναν επίσημο αγώνα, με την Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ να κινείται γρήγορα για τις υπηρεσίες του Αλόνσο.
Οι δύο φίλοι ήταν αδύνατον να μείνουν ξανά μακριά, καθώς 6 μήνες μετά, ο Αρτέτα θα ήταν γείτονας του Τσάμπι. Η μεγάλη ειρωνία είναι όμως ότι η φανέλα του Μικέλ ήταν γαλάζια, καθώς η Έβερτον κινήθηκε για τον δανεισμό του και στη συνέχεια για τη μεταγραφή του.
«Τα σπίτια μας έχουν απόσταση μεταξύ τους σχεδόν 3 λεπτά. Μετά από 9 χρόναι μαζί στην Ισπανία ου είναι πραγματικά περίεργο να είμαστε πάλι μαζί στην ίδια πόλη, αλλά αντίπαλοι» είχε δηλώσει ο Αρτέτα λίγο μετά τη μετακίνηση του στο Νησί.
Μάλιστα, ο Αλόνσο συμβούλεψε τον καλό του φίλο να τον ακολουθήσει στην Αγγλία, όταν έκρινε πως ο φίλος του δεν θα είχε πρόβλημα στα αγγλικά γήπεδα.
Εκεί για περίπου 5 χρόνια, οι δύο φίλοι μονομαχούσαν στο πιο… φιλικό ντέρμπι του κόσμου, ανάμεσα στις δύο ομάδες του Λιβερπουλ. Από τη μία ο ένας παίκτης είχε γίνει βασικό κομμάτι του κέντρου της Λίβερπουλ και αγαπημένο παιδί της εξέδρας, ενώ ο άλλος είχε γίνει εξίσου καθοριστικός για την Έβερτον, αλλά και ένας εκ των αρχηγών της ομάδας.
Οι συναντήσεις των δύο ομάδων και φίλων ήταν εξαιρετικές, καθώς δύο παίκτες με το ίδιο στυλ, φινέτσα και δημιουργικότητα βρίσκονταν σε διαφορετικές πλευρές. Σαν να καθρέφτιζε ο ένας τον άλλο στο γήπεδο.
Η ώρα της επανένωσης(;)
Τα χρόνια κύλησαν και οι δύο τους προχώρησαν στις καριέρες τους. Ο Τσάμπι μετά από 5 χρόνια στην Αγγλία μεταπήδησε στην Ισπανία και τη Ρεάλ, όπου πραγματικά κατέκτησε τα πάντα, τόσο με τους «μερένχες» όσο και με τη «φούρια ρόχα». Αν και ο Αρτέτα δεν κλήθηκε ποτέ στην ομάδα ανδρών της Ισπανίας, κατέκτησε μερικά τρόπαια ακόμη με τα χρώματα της Άρσεναλ.
Μόλις στα 34 του αποφάσισε να αποσυρθεί από τα γήπεδα ως παίκτης, μπαίνοντας λίγους μήνες μετά στο προπονητικό σταφ του ειδώλου του, Πεπ Γκουαρντιόλα. Αυτή ήταν η δεύτερη «επανένωση» του με τον «μέντορά» του, δείχνοντας να μαθαίνει (ξανά) πολλά στο πλευρό του Ισπανού.
Ένα χρόνο μετά το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και για τον Αλόνσο, ο οποίος με την κατάκτηση της Μπουντεσλίγκα αποφάσισε να κλείσει και αυτός την πλούσια καριέρα του. Λίγους μήνες μετά, εξέφρασε την επιθυμία του να βρεθεί ξανά στην αγαπημένη του Σοσιεδάδ ως προπονητής, κάτι και το οποίο έγινε πραγματικότητα.
Πλέον, φτάνοντας στο σήμερα ο Αρτέτα είναι μια ανάσα από τον πάγκο της Άρσεναλ, θέλοντας να πραγματοποιήσει ένα τεράστιο βήμα στην προπονητική του καριέρα. Αν και τα δημοσιεύματα του αγγλικού Τύπου αναφέρουν πως ο προπονητής πλέον της δεύτερης ομάδας της Σοσιεδάδ, θα ακολουθήσει το φιλαράκι του στο «Έμιρεϊτς», ο ίδιος διαψεύδει τα δημοσιεύματα.
Προς το παρών βέβαια, καθώς και οι δύο γνωρίζουν πως τους το «χρωστάει» η ζωή να συνεργαστούν ξανά. Ειδικά μετά την «πλάκα» που τους έκανε κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής τους καριέρας.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
