Ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς δεν μοιάζει με κανέναν. Είναι ένας αντισυμβατικός σούπερ ήρωας που πρωταγωνιστεί σε ένα συναρπαστικό ποδοσφαιρικό παραμύθι. Το επόμενο κεφάλαιο αυτού του παραμυθιού θα τον βρει στη Μίλαν. Κανείς δεν ξέρει τι μας φυλάει για τη συνέχεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θέλουμε να τελειώσει ποτέ!
Ζλάταν ενάντια στην πλήξη
Και πως να θέλουμε άλλωστε; Αφού με τον Ζλάταν δεν βαριέσαι ποτέ. Ο Σουηδός είναι μια προσωπικότητα που δεν μπήκε στο καλούπι του επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Δεν έκανε ποτέ κλισέ δηλώσεις και δεν προσπάθησε να κερδίσει τη συμπάθεια κανενός. Εριστικός, καυστικός και πολλές φορές ιδιαίτερα προκλητικός.
Όπως για παράδειγμα όταν η Παρί του έδινε γη και ύδωρ για να παραμείνει και αυτός απάντησε ότι ο μοναδικός τρόπος για να ανανεώσει ήταν να αντικατασταθεί ο πύργος του Άιφελ με ένα άγαλμά του. Οι Παριζιάνοι το σκέφτηκαν αλλά…δεν. Οπότε έφυγε. Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στη Γιουνάιτεντ πήγε στην Αμερική. Πολλοί πίστεψαν ότι στην Καλιφόρνια θα κόλλαγε τα τελευταία ένσημα, κάνοντας χαβαλέ στο MLS. Τι αφελείς!
Ο Ζλάταν πήγε στην Αμερική για να βρει αγωνιστικό ρυθμό. Σε ένα περιβάλλον με σαφώς χαμηλότερες απαιτήσεις απ’ ότι στην Ευρώπη είχε όλη την άνεση να επανέλθει από τον τραυματισμό του. Δεν αντιμετώπισε ποτέ το MLS σαν χαβαλέ. Ίσα Ίσα. Ξετίναξε τα αντίπαλα δίχτυα και αφού ήρθε στο επίπεδο που ήθελε τους έστειλε να… δουν μπέιζμπολ και επέστρεψε στο πραγματικό ποδόσφαιρο. Ή μάλλον καλύτερα το πραγματικό ποδόσφαιρο επέστρεψε στον Ζλάταν.
Γιατί κακά τα ψέματα ακόμα και στα 38 του ο Ιμπραΐμοβιτς είναι καλύτερος από πολλούς επιθετικούς στην Ευρώπη. Και μόνο η παρουσία του είναι αρκετή για να νιώσουμε «κερδισμένοι» από αυτή την επιστροφή. Βέβαια ο Ζλάταν σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό να παίξει το ρόλο της «διακοσμητικής παρουσίας» στη Μίλαν.
Πρωταγωνιστής και τίποτα λιγότερο
Το ποδοσφαιρικό μέγεθος Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς είναι πολύ μεγάλο για να συμβιβαστεί με ημίμετρα. Δεν το έκανε ποτέ. Δεν θα το κάνει ούτε τώρα. Ο ποδοσφαιρικός του εγωισμός –και όχι μόνο ο ποδοσφαιρικός- είναι τόσο ψηλά που δεν του επιτρέπει να δεχτεί οποιονδήποτε άλλο ρόλο εκτός από τον πρωταγωνιστικό. Με οποιοδήποτε κόστος.
Όταν ήταν ακόμη 17 δεν δέχτηκε να δοκιμαστεί στην Άρσεναλ γιατί ο Ζλάταν δεν… δοκιμάζεται. Στον Άγιαξ έκανε τον Μίντο σχεδόν να τον δολοφονήσει μετά από ένα καυγά που είχαν μέσα στο γήπεδο. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο για μια θέση στην εντεκάδα ήταν τεράστιος. Φυσικά νικητής αναδείχτηκε ο Ζλάταν. Άφησε χωρίς δεύτερη σκέψη τη Γιουβέντους όταν αυτή υποβιβάστηκε γιατί προφανώς Ζλάταν είσαι και σιγά μην παίξεις έστω για ένα χρόνο στη Β’ Ιταλίας. Από την Μπαρτσελόνα έφυγε γιατί τσακώθηκε με τον Γκουαρντιόλα αφού θεωρούσε ότι τον υποβάθμιζε για να αναδειχτεί ο… Μέσι.
Αργότερα άφησε τη Μίλαν όταν κατάλαβε ότι η ομάδα δεν είναι διατεθειμένη να συνεχίσει να είναι ανταγωνιστική. Πήγε στη Γαλλία. Έγινε ο πιο δημοφιλής άνθρωπος στη χώρα και έφυγε επειδή τους… βαρέθηκε. Ναι στα 35 του ο Ζλάταν έφυγε από την Παρί επειδή βαρέθηκε να παίζει με «παιδάκια» και ήθελε παραπάνω ένταση. Και που θα πήγαινε ένας 35αρης για να συνεχίσει την καριέρα του; Φυσικά όχι στην Αγγλία που το παιχνίδι βασίζεται πολύ στην ταχύτητα και την φυσική κατάσταση.
Είπαμε όμως. Ο Ζλάταν δεν είναι σαν τους άλλους. Στα 35 του άλλωστε είχε τελειώσει τη χρονιά με –ρεκόρ καριέρας- 50 γκολ σε 51 συμμετοχές! Κι όταν όλοι έλεγαν ότι στο Νησί θα βρει σκούρα αυτός έβαλε 28 γκολ σε 46 παιχνίδια με τη Γιουνάιτεντ και έδειξε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τον σταματήσει. Εκτός… από τους τραυματισμούς. Ή μήπως τελικά ούτε αυτοί;
Εκεί που όλα τελειώνουν ξεκινάει ο Ζλάταν
Μετά τον σοβαρό τραυματισμό κόντρα στην Άντερλεχτ όλοι πίστεψαν ότι αυτό ήταν το game over για τον Ζλάταν. Ένας τέτοιος τραυματισμός σε αυτή την ηλικία είναι σχεδόν καταδικαστικός. Ακόμη κι όσοι αισιοδοξούσαν έχασαν κάθε ελπίδα όταν είδαν τον Ζλάταν στη Γιουνάιτεντ μετά τον τραυματισμό του. Δεν ήταν ο ίδιος παίκτης.
Ερχόταν συνήθως ως αλλαγή του Λουκάκου από τον πάγκο. Τίποτα δεν θύμιζε Ζλάταν. Και κάπου εκεί ήρθε το MLS ή με άλλα λόγια το ποδοσφαιρικό τέλος. Τι όχι; Όχι βέβαια! Μετά από 53 γκολ σε 58 παιχνίδια ο Ζλάταν επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Στη χώρα και στην ομάδα που έζησε τις καλύτερες ποδοσφαιρικές του μέρες. Και μπορεί η Μίλαν να μη θυμίζει σε τίποτα την ομαδάρα που είχε στις αρχές της δεκαετίας παραμένει όμως ένα τεράστιο σωματείο.
Το ρόστερ της δεν είναι τόσο κακό όσο το έχει κάνει να φαίνεται, σίγουρα όμως του έλειπε ένας Ζλάταν. Ένας παίκτης να θυμίσει σε όλους ότι η Μίλαν δεν είναι κανένα χωριό και ότι πρέπει να νιώθουν τιμή που παίζουν σε αυτή. Φυσικά έρχεται στο Μιλάνο για να πρωταγωνιστήσει. Ο Πιόντεκ θα πάει εκεί που του αξίζει –στον πάγκο- και στην κορυφή της επίθεσης θα βρίσκεται ξανά ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς . Που ναι μπορεί να μην είναι πια όπως ήταν στα 28 του όμως σίγουρα δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη.
Ευχή όλων να θυμίσει όσο τον δυνατόν περισσότερο τον παικταρά που θαυμάσαμε όχι πολύ καιρό πριν. Με τις ακροβατικές γκολάρες και την απύθμενη ποδοσφαιρική αλητεία. Δύσκολο; Ναι. Αν δεν ήταν όμως δύσκολο δεν θα ήταν Ζλάταν.
Υ.Γ: Τελευταίο κείμενο για φέτος. Καλή χρονιά σε όλους. Να έχετε υγεία και ένα… βασιλικό 2020
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
