Από την απόσυρση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και μετά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βιώνει μια δύσκολη περίοδο. Η μετάβαση στη νέα εποχή θα ήταν περίπλοκη κι αυτό το ξέρανε όλοι. Εκτός από τις αντικειμενικές δυσκολίες που το κλαμπ δεν θα μπορούσε να αποφύγει, έγιναν και αρκετές λάθος επιλογές. Από το 2014 μέχρι σήμερα η Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε να χτίσει έναν κορμό. Παρά τα τεράστια ποσά που δόθηκαν τόσο σε μεταγραφές όσο και σε συμβόλαια οι «Κόκκινοι Διάβολοι» έχτιζαν περισσότερο ομάδες μιας χρήσης παρά ένα ρόστερ με αρχή μέση και τέλος. Αυτό επιτέλους δείχνει να αλλάζει. Μπορεί στα αποτελέσματα να μη φαίνεται ακόμη κάποια τεράστια πρόοδος όμως ο Σόλσκιερ φτιάχνει μια ομάδα με συνέχεια. Είναι η πρώτη φορά από το 2013 κι έπειτα που η Γιουνάιτεντ μπορεί -συγκρατημένα- να αισιοδοξεί
Ο Σόλσκιερ που… διχάζει
Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ είναι ίσως ο τεχνικός που διχάζει περισσότερο την κοινή γνώμη. Είναι ο κατάλληλος για τη θέση; Αν κοιτάξει κανείς τη βαθμολογία και τα αποτελέσματα σε όλη τη διάρκεια της σεζόν η απάντηση μοιάζει εύκολη. Η Γιουνάιτεντ έκανε τραγικό ξεκίνημα στη σεζόν πηγαίνοντας από γκέλα σε γκέλα. Η εικόνα της ομάδας δεν ενέπνεε καμία σιγουριά.
Μπορούσε να κερδίσει ένα ντέρμπι και να χάσει με χαρακτηριστική άνεση από οποιονδήποτε μικρομεσαίο της Πρέμιερ. Υπήρχαν ματς που έπαιζε όμορφο και παραγωγικό ποδόσφαιρο και άλλα που απορούσες ποιοι είναι αυτοί με τα κόκκινα. Προφανώς για μια ομάδα σαν τη Γιουνάιτεντ το ζητούμενο είναι η σταθερότητα. Ανεξαρτήτως από το θέαμα οι ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστούν πρέπει να έχουν κυρίως αρχές στο παιχνίδι τους. Κάποια πράγματα που θα κάνουν βρέξει-χιονίσει, ανεξαρτήτως αν θα βρεθούν σε καλές ή κακές μέρες.
Παρατηρώντας την Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ σε βάθος χρόνου νόμιζες ότι σε κάθε αγωνιστική κατεβαίνει μια καινούργια ομάδα. Εύκολα λοιπόν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο Σόλσκιερ δεν κάνει. Ή μήπως όχι και τόσο εύκολα; Ο Νορβηγός πιστώνεται κάποια πράγματα τα οποία κάθε άλλο παρά ασήμαντα είναι. Αρχικά ανέδειξε ποδοσφαιριστές που θωρούντουσαν είτε «λίγοι» είτε ακόμη και περιττοί. Επί των ημερών του ο Ράσφορντ και ο Μαρσιάλ έκαναν επιτελούς αυτό το step up και παίζουν σαν ελίτ επιπέδου παίκτες. Επίσης επί των ημερών του ο Φρεντ από βάρος έχει μετατραπεί στον πιο φορμαρισμένο χαφ της Πρέμιερ, ο Μάτις θυμίζει ξανά ποδοσφαιριστή όπως και ο Σο, ενώ μπήκε στη εξίσωση σαν μια επιλογή πρώτης γραμμής και ο ΜακΤόμινεϊ.
Εκτός όμως από αυτούς που ήδη υπήρχαν ο Σόλσκιερ έχει απόλυτη επιτυχία και σε αυτούς που έφερε. Και όταν λέμε απόλυτη το εννοούμε. Όποια μεταγραφή έκανε του βγήκε. Μπρούνο Φερνάντες, Μαγκουάιρ, Βαν Μπισάκα, Τζέιμς ακόμη και ο Ιγκάλο έχουν προσφέρει σημαντικά. Ειδικά οι τρεις πρώτοι αποτελούν ήδη σταθερές πάνω στις οποίες η ομάδα ποντάρει πολλά.
Ένα σερί διαφορετικό από το προηγούμενο
Τον τελευταίο καιρό η πρόοδος της ομάδας φάνηκε και στα αποτελέσματα. Η Γιουνάιτεντ τρέχει ένα αήττητο σερί 13 αγώνων. Σερί που αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη, πίσω μόνο από τη Μπάγερν και που κατά τη διάρκεια του οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κέρδισαν Σίτι εντός και εκτός και Τσέλσι εκτός. Εδώ να προσθέσουμε και μια σημαντική λεπτομέρεια. Η Γιουνάιτεντ τρέχει αυτό το σερί χωρίς τον Ράσφορντ και τον Πογκμπά. Χωρίς τους δύο καλύτερους της παίκτες δηλαδή.
Βέβαια θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι κι όταν ανέλαβε ο Σόλσκιερ η Γιουνάιτεντ έτρεξε και τότε ένα εντυπωσιακό σερί, περνώντας σαν τρένο από παντού. Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις. Είναι πολύ συνηθισμένο όταν μια ομάδα αλλάζει προπονητή να παίρνει μια ώθηση και να κάνει κάποια καλά αποτελέσματα. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι ζήτημα αλλαγής ψυχολογίας και όχι ουσιαστικής βελτίωσης.
Αυτό που μας μπέρδεψε όλους με την περσινή Γιουνάιτεντ ήταν η διάρκεια αυτού του φορμαρίσματος. Βλέποντας την ομάδα του Σόλσκιερ να κερδίζει ακατάπαυστα αρχικά ήμασταν επιφυλακτικοί όπως είναι λογικό. Όταν όμως η κατάσταση αυτή διαρκεί για περισσότερο από δύο μήνες και ειδικά μετά την πρόκριση-έπος στο Παρίσι η ψυχραιμία χάθηκε. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα άλλαξε. Αμέσως μετά το ματς στη Γαλλία η Γιουνάιτεντ κατέρρευσε, όλα της τα προβλήματα ήρθαν ξανά στην επιφάνεια και όλοι μπήκαμε στη θέση μας. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα είναι αλλιώς.
Ο Σόλσκιερ έχει ήδη κλείσει χρόνο στην ομάδα. Δούλεψε μαζί της το καλοκαίρι, έκανε για πρώτη φορά δικές του επιλογές σχετικά με τη στελέχωση του ρόστερ. Επιλογές στοχευμένες που δεν δίστασε να χρυσοπληρώσει ή να περιμένει όσο χρειαστεί για να φέρει αυτούς που θέλει. Απ’ ότι φαίνεται σε αυτό το σημείο της σεζόν -και μετά την προσθήκη Μπρούνο- άρχισαν να του βγαίνουν αυτά που είχε σκεφτεί. Η εικόνα της Γιουνάιτεντ τον τελευταίο μήνα είναι εικόνα ομάδας που ξέρει τι θέλει να κάνει μέσα στο γήπεδο. Το κυριότερο είναι ότι δείχνει και να μπορεί.
Ένα καλοκαίρι που μπορεί να την εκτοξεύσει
Είναι δεδομένο ότι το καλοκαίρι η Γιουνάιτεντ θα σπρώξει ξανά άπλετο χρήμα στην αγορά. Μόνο που αυτή τη φορά θα το κάνει με πολύ καλύτερες συνθήκες από πέρυσι. Το προηγούμενο καλοκαίρι -και τον χειμώνα- όλη η αγορά γνώριζε ότι οι «Κόκκινοι Διάβολοι» βρίσκονταν σε απόγνωση. Οι ελλείψεις στο ρόστερ τους ήταν τόσο πολλές και σημαντικές που έπρεπε πάση θυσία να καλυφθούν.
«Χτυπώντας» πάνω στην ανάγκη της Γιουνάιτεντ οι ομάδες που επρόκειτο να της πουλήσουν της ζήταγαν παρανοϊκά χρήματα. Θέλοντας και μη η ομάδα πλήρωσε αδρά για να καμουφλάρει κάπως τα προβλήματά της. Ευτυχώς για τη Γιουνάιτεντ τα λεφτά που έδωσε δεν πήγαν χαμένα. Οι μεταγραφές που έκανε της βγήκαν και με το παραπάνω. Αυτό σε συνδυασμό με την αξιοποίηση παικτών που ήδη υπήρχαν στο ρόστερ επιτρέπει στη Γιουνάιτεντ να κινηθεί με μεγαλύτερη άνεση στη μεταγραφική περίοδο.
Δεν είναι πλέον μια ομάδα που χρειάζεται δέκα μεταγραφές. Αντίθετα μπορεί με 2-3 δυνατές προσθήκες -και με την προϋπόθεση ότι δεν θα χάσει κάποιον πρωτοκλασάτο στέλεχος- να παρουσιαστεί πολύ ανταγωνιστική. Μπορεί πλέον να δώσει τρέλα λεφτά για παίκτες που πραγματικά τα αξίζουν. Όπως για παράδειγμα ο Σάντσο της Ντόρμουντ που αποτελεί νούμερο ένα μεταγραφικό στόχο της ομάδας. Η Γιουνάιτεντ εμφανίζεται ως φαβορί για την απόκτηση του σε μια κίνηση που αν τελικά πραγματοποιηθεί αλλάζει τα δεδομένα.
Αν οι μεταγραφές του Σόλσκιερ συνεχίσουν να έχουν ανάλογα ποσοστά επιτυχίας και η εικόνα της ομάδας συνεχίζει να βελτιώνεται μπορεί να δούμε μια πολύ διαφορετική Γιουνάιτεντ του χρόνου. Με στόχους που να ταιριάζουν στο μέγεθος και το πρεστίζ του κλαμπ. Μέχρι τότε η συμμετοχή στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ -είτε μέσω πρωταθλήματος είτε μέσω κατάκτησης Γιουρόπα- είναι ζωτικής σημασίας για το κλαμπ.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
