Συνήθως σε μια ομάδα αυτοί που ξεχωρίζουν και έχουν τα φώτα στραμμένα πάνω τους είναι οι μεγάλοι αστέρες. Ωστόσο, όσο σημαντικοί και να είναι για αυτήν, πάντα θα υπάρχουν και μερικοί… άτυχοι δουλευταράδες οι οποίοι δεν παίρνουν τα εύσημα που τους αξίζουν.
Χωρίς την ύπαρξη αυτών, η συνολική λειτουργία της ομάδας τους θα ήταν αισθητά χειρότερη, δείχνοντας πραγματικά το πόσο σημαντικοί είναι. Πριν ξεκινήσουμε, αυτές είναι μερικές τιμητικές αναφορές από μερικούς που «κόπηκαν» την τελευταία στιγμή: Ρούι Πατρίσιο, Τζέιμς Μίλνερ, Κλαούντιο Μαρκίζιο, Ιβάν Ράκιτιτς, Σέρχιο Μπούσκετς, Ντάνι Παρέχο, Χοσέ Καγιεχόν, Κλάας-Γιαν Χούντελααρ
Τερματοφύλακας: Κέιλορ Νάβας
Πραγματικά ποτέ δεν θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε το πόσο υποτιμημένος ποερτιέρο είναι ο Κοσταρικανός, ή τον λόγο για τον οποίο είναι. Ο πρώτος μεγάλος τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης μετά τον θρυλικό Ίκερ Κασίγιας, έκλεισε την ονειρική μετακίνηση στη Μαδρίτη με τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ του 2014 (σ.σ ναι εκείνο το Μουντιάλ). Αν και ήδη είχε εντυπωσιάσει με τη Λεβάντε τη σεζόν 2013-14 (ψηφίστηκε καλύτερος τερματοφύλακας της Πριμέρα), η τρομερή πορεία της Κόστα Ρικα μέχρι τους 8 της διοργάνωσης μετά τον αποκλεισμό της εθνικής μας στα πέναλτι (σ.σ ναι εκείνο το πέναλτι), σφράγισε τη μεταγραφή του.
Ο Νάβας, σπάνια -αν όχι ποτέ- αποδείχθηκε κατώτερος των προσδοκιών στη «βασίλισσα», καταφέρνοντας να κατακτήσει 3 διαδοχικά Τσάμπιονς Λιγκ και ένα πρωτάθλημα Ισπανίας. Η έλευση του πιο… φαντεζί ονόματος του Τιμπό Κουρτουά το καλοκαίρι του 2018 σύστησε (άδικα) τον πάγκο στον ικανότατο τερματοφύλακα, προτού τελικά αποχωρήσει την επόμενη χρονιά για το Παρίσι και την Παρί Σεν Ζερμέν. Με 162 συνολικές εμφανίσεις για τους «μερένχες», ο Νάβας έγινε μόλις ο πρώτος μη Ισπανός τερματοφύλακας που έφτασε τις 100 συμμετοχές στην ιστορία του συλλόγου.
Αριστερό Μπακ: Θέσαρ Αθπιλικουέτα
`«Κλείνοντας» το καλοκαίρι του 2012 στην Τσέλσι, ελάχιστοι γνώριζαν καν το όνομα του μέχρι πρότινος παίκτη της Μαρσέιγ. Ο Θέσαρ μπήκε στην Πρέμιερ Λιγκ ως ο μακροχρόνιος αντικαταστάτης του Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς στο δεξί άκρο της άμυνας. Η μεταγραφή του ήταν τόσο αδιάφορη για τους οπαδούς της ομάδας, οι οποίοι δεν μπήκαν καν στον κόπο να μάθουν να προφέρουν το όνομά του, φωνάζοντας τον «Ντέιβ».
Το μαχητικό πνεύμα και όρεξη του να παίξει δεν πέρασαν απαρατήρητα από τον Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος στο δεύτερο πέρασμα του από το «Στάμφορντ Μπριτζ» αγάπησε αμέσως τον Ισπανό. «Μια ομάδα με 11 παίκτες σαν τον Αθπιλικουέτα είναι ικανή να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς δεν χρειάζεται μόνο το φυσικό ταλέντο» είχε πει ο Πορτογάλος το 2014.
Με τον Αντόνιο Κόντε ο «Άθπι» γνώρισε την ίδια επιτυχία, αγωνιζόμενος σε όλες τις θέσεις της άμυνας. Με περισσότερα από 100 παιχνίδια ως αρχηγός πλέον, παραμένει ακούραστος, έτοιμος να καλύψει κάθε πιθανό κενό στην άμυνα. Αν και πιθανότατα τα καλύτερα χρόνια του Ισπανού βρίσκονται πλέον πίσω του, η συνέπεια του αυτά τα χρόνια φαίνεται από το γεγονός πως έχει δώσει παρών στο 97,8% των λεπτών που έχει αγωνιστεί η Τσέλσι στην Πρέμιερ Λιγκ από τη σεζόν 2015-16!
Κεντρικός Αμυντικός: Αντρέα Μπαρτσάλι
Η κλασική περίπτωση ενός «late bloomer» ο οποίος έκανε τη μεγάλη του καριέρα μετά τα 30! Πρωταθλητής με τη Βόλφσμπουργκ το 2009, δύο χρόνια μετά έκλεισε στη Γιουβέντους για μόλις 300 χιλιάδες ευρώ. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους, με τη «βέκια σινιόρα» να κατακτά 8 (!) συνεχόμενες φορές το Σκουντέτο και να δημιουργεί την τεράστια αυτοκρατορία της στην Ιταλία. Αν και οι αμυντικοί που είχαν τη μεγαλύτερη προβολή ήταν ο Τζόρτζιο Κιελίνι και ο Λεονάρντο Μπονούτσι, ο «τοίχος» Μπαρτσάλι αποτελούσε το σημείο αναφοράς στην άμυνα των «μπιανκονέρι».
Με τρομερή προσπάθεια στις προπονήσεις και συνέπεια στα παιχνίδια, ο Μπαρτσάλι αγωνιζόταν αδιάκοπα μέχρι τα 38 του, προτού αποσυρθεί το περασμένο καλοκαίρι. Επισκιασμένος από άλλους δύο σπουδαίους Ιταλούς αμυντικούς, ο «τοίχος» της Γιούβε πολλές φορές έκανε αθόρυβη δουλειά, με τα εύσημα να πηγαίνουν σε άλλους.
Κεντρικός Αμυντικός: Περ Μερτεσάκερ
Μετρημένοι στα δάχτυλα (του ενός χεριού) είναι οι αμυντικοί της τελευταίας 20ετίας οι οποίοι είχαν καλύτερο «διάβασμα» της φάσης από τον «πύργο» των Ανόβερο, Βέρντερ Βρέμης και Άρσεναλ. Ο Γερμανός αμυντικός «γίγαντας» είχε τόσο καλή αντίληψη του παιχνιδιού και της εξέλιξης της κάθε φάσης, που κατάφερνε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία να αντισταθμίσει την ταχύτητα του στο γήπεδο. Τα πόδια του Παγκόσμιου πρωταθλητή του 2014 με τη «Μάνσαφτ» μπορεί να ήταν αργά, ωστόσο το μυαλό του έτρεχε με την ταχύτητα του φωτός.
Παίρνοντας τον άτυπο τίτλου του πιο «καθαρού» αμυντικού της δεκαετίας (14 κίτρινες κάρτες σε 221 συμμετοχές με την Άρσεναλ), ο Περ θα παραχωρούσε φάουλ στον αντίπαλο μόνο για να αποτρέψει βέβαιο γκολ. «Αρχοντικός» στον αέρα, με εξαιρετικά τάκλιν αλλά και κλεψίματα, ο απελπιστικά αργός «big f*ckin German» όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι της Άρσεναλ, ήταν βασικός και ανατικατάστατος σε εθνική και σύλλογο. Εξίσου καλός ήταν και με τη μπάλα στα πόδια, μετρώντας περισσότερες από 40 εύστοχες πάσες ανά παιχνίδι στο «Έμιρειτς».
Δεξί Μπακ: Λούκας Πίστσεκ
Η κάτι παραπάνω από αξιόπιστη λύση στο δεξί άκρο της Ντόρτμουντ για 10 περίπου χρόνια. Ο Πολωνός αμυντικός μετακινήθηκε ως ελεύθερος από την Χέρτα Βερολίνου το καλοκαίρι του 2010 και έχει αποδείξει πως ήταν μια από τις πιο συμφέρουσες μεταγραφές της δεκαετίας. Σταθερός στην απόδοση του και εξαιρετικός στην επίθεση, ο Πίστσεκ συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγέννηση των Βεστφαλών και την αλλαγή τους ξανά ως μια σημαντικότατη ευρωπαϊκή δύναμη.
Mε τη Μπορούσια έχει πανηγυρίσει 2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα και 2 σούπερ καπ Γερμανίας, ενώ έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013, χάνοντας στον τελικό από τη μισητή Μπάγερν Μονάχου. Συνολικά μετράει 354 συμμετοχές με τα «κιτρινόμαυρα», ενώ ενδεικτικό της συνέπειας του είναι οι μόλις 27 κίτρινες κάρτες σε αυτό το διάστημα και το απόλυτο μηδέν (!) σε αποβολές εδώ και 14 χρόνια!
Αμυντικό Χαφ: Φερναντίνιο
Η Σαχτάρ Ντόνετσκ ακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια ένα ποδοσφαιρικό πλάνο, το οποίο μόνο επιτυχίες έχει φέρει στον σύλλογο. Τόσο εντός γηπέδων, όσο και οικονομικά. Η τακτική των Ουκρανών είναι η απόκτηση νεαρών Βραζιλιάνων έναντι ενός σεβαστού ποσού (π.χ. περίπου 15 εκατομμύρια) και η εξέλιξη τους μέσω συμμετοχών στην πρώτη ομάδα. Γουίλιαν, Ντόουγκλας Κόστα, Μάρλος, Λουίζ Αντριάνο, Άλεξ Τεσέιρα και Φρεντ είναι μερικοί από τους πάρα πολλούς Βραζιλιάνους που αναδείχθηκαν μέσα από τον ουκρανικό σύλλογο. Ωστόσο κανένας από αυτούς δεν θα σημείωνε την ίδια επιτυχία που έφερε ο Φερναντίνιο στη Μάντσεστερ Σίτι το 2013.
Μετά από 8 χρόνια στο Ντόνετσκ, ο Μάνουελ Πελεγκρίνι πείστηκε και απέκτησε τον 28χρονο τότε μέσο, ο οποίος είχε αποδείξει την αξία του στο Τσάμπιονς Λιγκ με τη φανέλα της Σαχτάρ. Αμέσως «κόλλησε» στα συστήματα των «πολιτών» και μαζί με τον Γιάγια Τουρέ συνέθεσαν ένα υπέροχο δίδυμο στον άξονα, με τον Ιβοριανό ωστόσο να παίρνει τα φώτα της δημοσιότητας. Η έλευση του Γκουαρτνιόλα το 2015 αποδείχθηκε το καλύτερο πιθανό σενάριο για την καριέρα του Φερναντίνιο, καθώς ο Ισπανός τον μετέτρεψε σε έναν δημιουργικό μέσο που αγωνίζεται αρκετά πιο βαθιά στον αγωνιστικό χώρο (regista). Το αποτέλεσμα ήταν απλά μαγικό, με τον Βραζιλιάνο να κάνει τρομερή δουλειά τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά και να αποτελεί τον ακούραστο «εγκέφαλο» της Σίτι.
Ίσως κατά την τρομακτική πορεία των «πολιτών» στον τίτλο της Πρέμειρ Λιγκ το 2019, ο Φερναντίνιο να αποτελούσε τον πλέον σημαντικό παίκτη με τη συνεισφορά του σε επίθεση και άμυνα, μπαίνοντας και στην κορυφαία ενδεκάδα της χρονιάς. Στα χρόνια παραμονής του στη Σίτι έχει κατά μ.ο. 88,1% στις επιτυχημένες μεταβιβάσεις του, ενώ αμυντικά μετράει 0,8 κλεψίματα ανά αγώνα και 1,7 κερδισμένες εναέριες μονομαχίες.
Κεντρικός Μέσος: Έβερ Μπανέγα
Μάλλον το πιο άσημο όνομα της λίστας είναι αυτό του Έβερ Μπανέγα. Ο πρώην παίκτης της Βαλένθια και νυν της Σεβίλλης, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια έναν εκ των σταθερότερων μέσων στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Αξιόπιστος στις πάσες του και ιδιαίτερα απειλητικός από μακρινή απόσταση, ο Αργεντινός πολλές φορές δεν παίρνει τον σεβασμού που αξίζει λόγω του ότι πέρασε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του στη Σεβίλλη, αντί σε κάποια άλλη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική πόλη.
Το γεγονός πως μετράει 65 διεθνείς συμμετοχές με την υπερπλήρη μεσοεπιθετικά «Αλμπισελέστε» (περισσότερες από τον Ρικέλμε), δείχνουν με ευκολία πως ο Μπανέγα είναι ένας σπουδαίος παίκτης, μια κίνηση μακριά από τον σεβασμό που του αξίζει.
Κεντρικός Μέσος: Νταβίδ Σίλβα
Θα τολμούσα να πω ίσως ο καλύτερος παίκτης που έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα της Σίτι. Ο αντίκτυπος που έφερε η μετακίνηση του Ισπανού μέσου από τη Βαλένθια στους «πολίτες» είναι απλά απίστευτος, μετατρέποντας τους αυτόματα σε ομάδα πρωταθλητισμού. Αν και πλέον αγωνίζεται περισσότερο ως 8άρι παρά ως 10άρι, μπορεί να παίξει με την ίδια άνεση ως εξτρέμ, ψεύτικο 9άρι ή ακόμη και δεύτερος επιθετικός.
Η όραση όμως που έχει στο γήπεδο ο Σίλβα είναι απλά μαγική, έχοντας τρομερή αίσθηση και στατιστικά στις πάσες του. Με διαφορά ο κορυφαίος πλέιμεικερ που έχει περάσει εδώ και πολλά χρόνια από την Πρέμειρ, παρότι στην ίδια λίστα υπάρχουν οι Μεσούτ Εζίλ και Κέβιν Ντε Μπρόινε. Οι 137 ασίστ που μετράει με τη Σίτι μιλούν από μόνες τους, με το πραγματικό «έγκλημα» να είναι πως δεν έχει αναδειχθεί ποτέ (!) κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος, ενώ μόλις δύο φορές ήταν στην κορυφαία ομάδα (2012, 2018). Ακόμη ο «Ελ Μάγο» είναι ο παίκτης στην ιστορία της Σίτι που έχει γευτεί περισσότερες φορές τη νίκη από κάθε άλλο, ακόμη και από τον Σέρχιο Αγουέρο.
Αριστερό Εξτρέμ: Αλεχάντρο «Παπού» Γκόμεζ
Ο μεγάλος ηγέτης της «διαστημικής» Αταλάντα των τελευταίων 2 ετών, είχε αποδείξει από παλιότερα την τεράστια αξία του, η οποία δυστυχώς είχε αγνοηθεί. Όταν ακόμα ήταν παίκτης της Κατάνια το 2013 οδήγησε την ομολογουμένως μέτρια ομάδα της Σικελίας στην 8η θέση (κορυφαία στην ιστορία της), σκοράροντας 8 γκολ και μοιράζοντας 7 ασίστ. Μετά την περιπέτεια του στην Ουκρανία και τη Μένταλιστ το 2014, επέστρεψε στην Ιταλία για λογαριασμό της Αταλάντα.
Με τον Τζιάν Πιέρο Γκασμπερίνι ο Αργεντινός «απογειώθηκε», καταφέρνοντας να κάνει την ομάδα του Μπέργκαμο μεγάλη ιταλική δύναμη. Την περσινή σεζόν οι «μπεργκαμέσκι» τερμάτισαν στην 3η θέση (!) του Καμπιονάτο, ενώ την τρέχουσα σεζόν η «σταχτοπούτα» του Τσάμπιονς Λιγκ βρίσκεται στα προημιτελικά της διοργάνωσης! Σπουδαία και ησυνεισφορά στα τέρματα της ομάδας, καθώς εδώ και 3 χρόνια σκοράρει ή μοιράζει ασίστ κάθε 2 παιχνίδια.
Ο αποκλεισμός του από το ρόστερ της Αργεντινής για το Μουντιάλ του 2018 αποδείχθηκε τεράστιο λάθος, ενώ να σημειωθεί πως η Κατάνια μετά τη φυγή του «Παπού» υποβιβάστηκε στη Serie B και πλέον βρίσκεται στην τρίτη κατηγορία.
Δεξί Εξτρέμ: Αντόνιο Ντι Νατάλε
Ο άνθρωπος που έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη την άσημη Ουντινέζε και το ακόμη πιο άσημο Φρίουλι της Ιταλίας. Αν και ο «Τοτό» αποσύρθηκε σχεδόν στα μέσα της δεκαετίας (2016), όσα κατάφερε με τους «μπιανκονέρι» είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα. Αν και για να χωρέσει στην ενδεκάδα μας τον εκτοπίσαμε λιγάκι από τη φυσική του θέση, η μεγάλη καριέρα του Ιταλού επιθετικού μιλάει από μόνη της. Δύο φορές πρώτος σκόρερ του Καμπιονάτο (2010,2011) και 4 συνεχόμενες χρονιές με 20+ γκολ στην ίδια διοργάνωση. Και όλα αυτά ενώ βρισκόταν από τη… λάθος πλευρά των 30, καθώς στο… μπαμ του ήταν ήδη 32!
Την τριετία 2011-13 η Ουντινέζε πέρασε κάθε προσδοκία τερματίζοντας 4η, 3η και 5η αντίστοιχα, ενώ έφτασε μια ανάσα από το να φτάσει για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά την απόσυρση του η Ουντινέζε προσπαθεί να παραμείνει στην κατηγορία, με τους φιλάθλους της ομάδας να αναπολούν την ηγετική παρουσία του κορυφαίου παίκτη που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της.
Κεντρικός Επιθετικός: Εντίν Τζέκο
Ακόμη ένας ποδοσφαιριστής που πλήρωσε σε μεγάλο βαθμό το γεγονός πως κατάγεται από μια «μη φαντεζί» χώρα (Βοσνία). Οι εμφανίσεις του Τζέκο με τη Βόλφσμπουργκ του Φέλιξ Μάγκατ και η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2009, έφεραν το ενδιαφέρον της Μάντσεστερ Σίτι των πολλών εκατομμυρίων. Το 2011 μετακόμισε στο Μάντσεστερ έναντι 37 εκατομμυρίων ευρώ, έχοντας για ανταγωνιστή της θέσης του τον Σέρχιο Αγουέρο. Με εμφανίσεις κυρίως από τον πάγκο ως «σούπερ αλλαγή», ο Βόσνιος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2012 και το 2014.
«Παραγκωνισμένος» από τον Πεπ Γκουαρτνιόλα και εκτός πλάνων, μετακινήθηκε στη Ρόμα αρχικά ως δανεικός το 2015 και με κανονική μεταγραφή το επόμενο έτος. Στην «αιώνια πόλη» ο Βόσνιος ανέβασε κατακόρυφα την απόδοση του και έγινε η κύρια απειλή στην καταπληκτική ομάδα που έφτασε μια ανάσα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2018. Σε περίπου 200 συμμετοχές με τους «τζιαλορόσι» ο Τζέκο έχει φτάσει ήδη τα 100 τέρματα, ενώ με 58 γκολ σε 107 διεθνείς συμμετοχές είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Βοσνίας.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις