Χουάν Ρικέλμε. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς αυτό το όνομα; Μια μαγική ντρίμπλα; Μια ιδιοφυής πάσα; Μια εκτέλεση φάουλ στο παράθυρο της εστίας; Η κίτρινη/μπλε φανέλα της Μπόκα; Το θρυλικό ριγέ της «Σελέστε»; Όλα αυτά μαζί; Ο Ρικέλμε κέρδισε τη θέση του στο πάνθεο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με τον δικό του τρόπο. Βάζοντας πάντα πρώτη την αυθεντική αγάπη για το παιχνίδι και ότι αυτό πρεσβεύει.
Η απόδραση από τα σκ@τ@ και το πρόσωπο ενός πραγματικού αντιστάρ
Ο Ρικέλμε γεννήθηκε το 1978 την ημέρα που η Αργεντινή κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν αυτό που λέμε… ονειρεμένα. Όπως πολλά παιδιά στην Αργεντινή και δη στο Μπουένος Άιρες γνώρισε από νωρίς την δύσκολη πλευρά. Μεγάλωσε στο προάστιο του Σαν Φερνάντο όπου η βία και η ανέχεια είναι κομμάτια της καθημερινότητας.
Ο πατέρας του ήταν ηγέτης τοπικής συμμορίας που ανάγκαζε τον γιο τον να παίζει σε στημένους αγώνες προκειμένου να βγάλει λεφτά από το παράνομο στοίχημα. Χρόνια αργότερα και όταν πλέον ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αναγκάστηκε να πληρώσει μισό εκατομμύριο στους απαγωγείς του αδερφού του προκειμένου να μην τον σκοτώσουν. Μέσω του ποδοσφαίρου και της αγαπημένης του Μπόκα ο Ρικέλμε κατάφερε να ξεφύγει απ’ όλα αυτά και να χαράξει έναν δικό του διαφορετικό δρόμο. Κι αυτό το εκτίμησε από την πρώτη στιγμή.
Ποτέ δεν άφησε τη αναγνώριση και το σταριλίκι να μπει στο κεφάλι του και να επηρεάσει τον χαρακτήρα του. Ο Ρικέλμε είναι γνωστός για το πόσο προσιτός ήταν και είναι στο απλό κόσμο. Στην Αργεντινή είναι γνωστό ότι θυμόταν πάντα τα ονόματα των υπαλλήλων και των δημοσιογράφων όπως και ότι δεν υποτίμησε ποτέ κανέναν. Οι άπλοι άνθρωποι έβλεπαν στο πρόσωπό του κάποιον ο οποίος μιλάει την ίδια γλώσσα μαζί τους και που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Ο Ρικέλμε δεν δίστασε να τα βάλει ακόμη και με τον Μαραντόνα και να αποσυρθεί από την εθνική όταν διαφώνησε κάθετα με τις μεθόδους του. Ένας ταξιτζής στο Μπουένος Άιρες είχε πει εκείνη την περίοδο: “Αν υπάρχει ένα πράγμα που σέβομαι στο Ρομάν, είναι ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος σε ολόκληρη τη χώρα που είχε τα κότσια να πει σε αυτόν τον χοντρό τον Μαραντόνα να πάει να γ@@@θεί”.
Η λατρεία για την Μπόκα, η αγάπη για την Βιγιαρεάλ και η… Μπαρτσελόνα
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σαν παίκτης ο Ρικέλμε ταυτίστηκε απόλυτα με την Μπόκα Τζούνιορς. Για την ακρίβεια αποτέλεσε μια από τις πιο θρυλικές φιγούρες στην τεράστια ιστορία αυτού του σπουδαίου κλαμπ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι ο Ρικέλμε υπήρξε η απόλυτη ενσάρκωση της Μπόκα Τζούνιορς σε έναν ποδοσφαιριστή. Το άγαλμά του που κοσμεί το μουσείο της Μπόκα είναι μια αρκετά καλή -αν και όχι η μόνη- απόδειξη για τον παραπάνω ισχυρισμό.
Βέβαια ο Ρικέλμε δεν έπαιξε μόνο στη Μπόκα. Βρέθηκε και στην Ευρώπη για μια πενταετία. Από το 2002 μέχρι το 2007. Στην Γηραιά Ήπειρο τον έφερε η Μπαρτσελόνα. Οι «Μπλαουγκράνα» έβλεπαν στο πρόσωπό του τον επόμενο μεγάλο ηγέτη τους. Τον άνθρωπο που θα αντικαταστήσει τον μεγάλο Ριβάλντο. Ο Ρικέλμε ήταν τότε 24 ετών, είχε ήδη δείξει τι μπορεί να κάνει πραγματοποιώντας σούπερ χρονιές με τη φανέλα της Μπόκα και πληρούσε όλες τις προδιαγραφές για να γράψει ιστορία με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.
Όλες εκτός από μία. Δεν τον ενδιέφερε να γράψει καμία ιστορία αν δεν το έκανε με τον δικό του τρόπο. Μετά από μόλις μια και παράλληλα κακή σεζόν τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα ζήτησε να φύγει. Ο λόγος; Δεν του άρεσε ο τρόπος που τον χρησιμοποιούσε ο προπονητής. Δόθηκε λοιπόν δανεικός για δύο σεζόν στη Βιγιαρέαλ η οποία στη συνέχεια τον αγόρασε.
Με το «Κίτρινο Υποβρύχιο» ο Ρικέλμε έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας του και ουσιαστικά έβαλε την ομάδα στον χάρτη. Με αυτόν ως απόλυτο ηγέτη η Βιγιαρεάλ εδραιώθηκε στις καλές ομάδες της Ισπανίας. Έφτασε στην τρίτη θέση τη σεζόν 04/05 και ένα χαμένο πέναλτι -από τον Ρικέλμε- μακριά από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 05/06.
Ο Λατίνος Ζιντάν
Μπορεί η παρουσία του στην Ευρώπη να έχει υποτιμηθεί λόγω του ότι ταυτίστηκε με την φανέλα μιας ομάδας όπως η Βιγιαρεάλ, στη Λατινική Αμερική όμως ο Ρικέλμε είναι μια πραγματικά θρυλική φιγούρα. Πολλοί τον παρομοιάζουν με τον αξεπέραστο Ζινεντίν Ζιντάν. Το αγωνιστικό τους στυλ και η ανταγωνιστική νοοτροπία τους η αλήθεια είναι ότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες.
“Ο καθένας αντιλαμβάνεται το παιχνίδι διαφορετικά. Ο κόσμος λέει ότι δεν χαμογελάω ποτέ μέσα στο γήπεδο, αλλά δεν έχω δει ποτέ τον Ζιντάν να γελάει μέσα στο γήπεδο είτε κερδίζει, είτε χάνει και είναι ο καλύτερος στον κόσμο”. Στο τελευταίο του παιχνίδι σε συλλογικό επίπεδο ο θρυλικός Ζιζού αντάλλαξε φανέλες με τον Ρικέλμε. Σε μια από -τις πολλές- μαγικές στιγμές που μας έχει προσφέρει απλόχερα το ποδόσφαιρο είδαμε δύο από τα κορυφαία δεκάρια στην ιστορία του αθλήματος να αποδίδουν φόρο τιμής ο ένας στον άλλον.
Αργός, ανέκφραστος και… νωχελικός ο Ρικέλμε δεν είχε καμία σχέση μέσα στο γήπεδο με οτιδήποτε άλλο πλην της στρογγυλής θεάς. Η παρουσία του γινόταν αντιληπτή μόνο όταν η μπάλα έφτανε στα πόδια του. Όταν όμως γινόταν αυτό τότε τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Όλο το γήπεδο περίμενε να δει πως ο Ρικέλμε θα κάνει αυτό που οι άλλοι δεν είχαν σκεφτεί καν. Σα να σταματούσε η ροή του παιχνιδιού για να ξεκινήσει η ώρα της μαγείας.
Ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε υπήρξε ένας ποδοσφαιριστής τεράστιας κλάσης. Από αυτούς που μπορούν να ορίσουν την τύχη ενός αγώνα με μια μόνο ενέργεια. Ένα από τα πιο κλασσικά δεκάρια στην ιστορία του ποδοσφαίρου που μπορούσε να περάσει τη μπάλα από το μάτι της βελόνας και να την κάνει να του υποταχτεί με ένα απλό άγγιγμα. Υπήρξαν βέβαια και αυτοί που αμφισβήτησαν την εργατικότητα του. Όμως όταν έχεις την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι το παιχνίδι πιο γρήγορα από οποιονδήποτε και να είσαι πάντα ένα κλικ μπροστά στη σκέψη το τρέξιμο μάλλον… περισσεύει.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
