Την ευκαιρία να προπονήσει για μία τελευταία φορά την αγαπημένη του Άρσεναλ μπροστά στο κοινό του Έμιρεϊτς είχε στις 6 Μαΐου του 2018 ο Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός έδινε μία τελευταία για τους οπαδούς της ομάδας που για 22 χρόνια γεύτηκαν μαζί χαρές και λύπες.
Θα έπρεπε όμως να αποχωριστεί και το γήπεδο στο οποίο πέρασε την μισή του θητεία με τους “κανονιέρηδες”. Το νέο σπίτι της Άρσεναλ, για το οποίο ο ίδιος θυσίασε πολλά για να χτιστεί.
Τα έσοδα που δεν βοήθησαν ποτέ στο αγωνιστικό κομμάτι
Τα πρώτα χρόνια του στους Λονδρέζους, ο Βενγκέρ είχε την ομάδα σταθερά στις κορυφαίες του “Νησιού”. Όμως, λίγο μετά την αλλαγή της χιλιετίας, η διοίκηση θα έπαιρνε μία απόφαση που θα άλλαζε όλη την σύγχρονη ιστορία της.
Να αφήσει την ιστορική της έδρα το Χάιμπουρι για να μετακομίσει σε ένα γήπεδο. Ένα μοντέρνο στάδιο το οποίο θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί οικονομικά σε μεγαλύτερο βαθμό. Ο Βενγκέρ ενημερώθηκε και τελικά συμφώνησε να συμμετέχει και αυτός στο πρότζεκτ. Άλλωστε, ήταν απαραίτητο κομμάτι αυτού. Η τράπεζα που θα χορηγούσε το δάνειο στον σύλλογο, δεν δεχόταν να το δώσει εάν δεν υπέγραφε πολυετές συμβόλαιο ο Αλσατός.
Κατά πόσο ήξερε τι θα ακολουθήσει θα αργήσουμε να το μάθουμε. Ότι δηλαδή για πολλά χρόνια η Άρσεναλ δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί οικονομικά ούτε στο ελάχιστο τους αντίπαλους συλλόγους . Το Έμιρεϊτς όταν άνοιξε τις πόρτες του έφερνε έσοδα-ρεκόρ όχι μόνο για τον σύλλογο, αλλά και για ολόκληρη την Πρέμιερ Λιγκ.
Όμως, αυτά δεν μεταφράστηκαν ποτέ σε ηχηρές μεταγραφές. Αντίθετα, υπήρξαν μόνο αποχωρήσεις που “κόστιζαν” ολοένα και περισσότερο στο αγωνιστικό κομμάτι.
Στην δεύτερη “φουρνιά” ο Αλσατός ήταν εντελώς μόνος του
Ασφαλώς και ο Βενγκέρ πιθανώς να υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του. Να θεώρησε πως με το χάρισμα που έχει στο να βρίσκει νεαρούς αστέρες και να τους εξελίσσει θα μπορούσε να χτίσει κάτι μεγάλο από την αρχή. Όμως, ουδέποτε όλα αυτά τα χρόνια δεν του έδωσε η διοίκηση και το “ρευστό” για να φέρει τον παίκτη που θα έδινε το κάτι παραπάνω.
Αυτό που χρειάστηκε άλλωστε και στην πρώτη μεγάλη του “φουρνιά”. Μία εσφαλμένη άποψη που υπάρχει είναι πώς ο Γάλλος τεχνικός έφερε μόνο φθηνούς νεαρούς παίκτες. Αλλά, ο Ανρί και ο Βιλτόρ είναι παίκτες που για την εποχή και τα δεδομένα τους κόστισαν αρκετά. Ασφαλώς όμως έκαναν και την διαφορά για τον Βενγκέρ όταν χρειάστηκε.
Κάτι που ήθελε να δει να γίνεται και με τους Τσάμπι Αλόνσο, Νταβίντ Βίγια, Λουίς Σουάρες, Χουάν Μάτα (τουλάχιστον), αλλά δεν έγινε ποτέ…
Έμεινε κι έχτισε ένα στάδιο “χωρίς ψυχή”
Προτάσεις για να πάει σε κάποια άλλη ομάδα όλα αυτά τα χρόνια είχε και μάλιστα από σπουδαία ονόματα. Η Ρεάλ Μαδρίτης του “χτύπησε” πολλές φορές την πόρτα, αλλά εκείνος παρέμεινε πιστός στην αγαπημένη του ομάδα. Ήταν άλλωστε πάντοτε από τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Θέλησε να μείνει στο πλευρό της Άρσεναλ, ακόμα και στις δύσκολες περιόδους της.
Αυτή η στάση του σίγουρα του στέρησε πολλούς τίτλους και ίσως μία σπουδαιότερη υστεροφημία. Πολλοί άλλωστε ήταν που τον χαρακτήρισαν προπονητή “λούζερ”, ενώ και οι οπαδοί των “κανονιέρηδων” στράφηκαν εναντίον του. Μία συμπεριφορά που σίγουρα πόνεσε τον Αρσέν, ο οποίος θυσίασε πολλά για να οδηγήσει την αγαπημένη του ομάδα σε ένα νέο σπίτι.
Ένα σπίτι που ήθελε να το γεμίσει με τρόπαια. Αλλά τελικά μπορεί να είναι και αυτό που του στέρησε την δυνατότητα να διεκδικήσει περισσότερα μετάλλια. Κάτι που μπορεί και να μετάνιωσε τελικά και ο ίδιος όταν δήλωνε μετέπειτα πως “χτίσαμε ένα νέο στάδιο αλλά δεν βρήκαμε ποτέ την ψυχή μας. Την αφήσαμε στο Χάιμπουρι”.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
