Οι καιροί αλλάζουν, τα χρόνια περνούν και σχεδόν τα πάντα αλλάζουν. Μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι ομάδες οι οποίες κατάφεραν να παραμείνουν υπερανταγωνιστικές με το πέρασμα των δεκαετιών. Για αυτό σήμερα θα μιλήσουμε για τους άλλοτε «γίγαντες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, οι οποίοι πλέον δεν θυμίζουν σε τίποτα τον παλιό, καλό τους εαυτό.
Πάρμα
Η ομάδα στην Ιταλία, την οποία ήταν σχεδόν αδύνατο να μισήσεις. Με προπονητή τον Νέβιο Σκάλα και μετέπειτα τον Κάρλο Αντσελότι, η ομάδα του Ιταλικού Βορρά είδε μερικές σπουδαίες επιτυχίες να συνοδεύονται με ονόματα τα οποία θα πρωταγωνιστούσαν στο ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια. Τη δεκαετία του 90′ και στις αρχές της νέας χιλιετίας, «οι σταυροφόροι» κατέκτησαν 3 κύπελλα Ιταλίας, 2 κύπελλα ΟΥΕΦΑ, ένα κύπελλο Κυπελλούχων και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.
Ωστόσο το σκάνδαλο της Παρμαλάτ (εταιρία άμεσα συνδεδεμένη με τον πρόεδρο της ομάδας Στέφανο Τάνζι) οδήγησε την ομάδα σε οικονομικό αδιέξοδο και ειδικό καθεστώς ιδιοκτησίας. Αν και με πολλές δυσκολίες, η Πάρμα κατάφερε να παραμείνει στην κορυφαία κατηγορία, μέχρι τη νέα οικονομική καταστροφή που υπέστη το 2015. Αυτή τη φορά η επανίδρυση του σωματείου ήταν αναγκαστική, ξεκινώντας τη σεζόν 2015-16 από την 4η κατηγορία της Ιταλίας.
Πλέον η ομάδα αγωνίζεται ξανά στο Καμπιονάτο, ωστόσο θα χρειαστούν σημαντικές αλλαγές προκειμένου να επανέλθει στον δρόμο των επιτυχιών.
Παίκτες κλειδιά: Ερνάν Κρέσπο, Τζίτζι Μπουφόν, Φάμπιο Καναβάρο, Φίλιπο Ιντζάκι, Χουάν-Σεμπαστιάν Βερόν, Τζανφράνκο Τζόλα, Λιλιάν Τιράμ, Ενρίκο Κιέζα
Βέρντερ Βρέμης
Ίσως όχι η παραδοσιακή δύναμη της Γερμανίας, ωστόσο η ομάδα που είχε δημιουργήσει ο σύλλογος της Βρέμης τη δεκαετία του 00′ ήταν εξαιρετική. Ο Τόμας Σάαφ κατάφερε να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σύνολο παικτών, οι οποίοι έφτασαν στην κορυφή της Γερμανίας το 2003-04, χάνοντας 2 ακόμη πρωταθλήματα με μικρή διαφορά από τη Μπάγερν. Παράλληλα πρόσθεσε 1 σούπερ καπ και 3 κύπελλα Γερμανίας στην τροπαιοθήκη της Βέρντερ (έφτασε 2 ακόμη φορές στον τελικό), ενώ ηττήθηκε στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2009 από τη Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Ακόμη για 5 συνεχόμενες χρονιές η ομάδα της Βρέμης «κουνούσε σεντόνι», εκπροσωπώντας τη Γερμανία στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Όταν ο Σάαφ συμφώνησε να αποχωρήσει το 2013 μετά από 14 χρόνια ως προπονητής και συνολικά 41 χρόνια στον σύλλογο(!), η Βέρντερ είχε μικρύνει υπερβολικά από τις συνεχείς πωλήσεις των καλύτερων παικτών της, δίνοντας πλέον μάχη για την παραμονή της στη Μπουντεσλίγκα.
Παίκτες κλειδιά: Μίροσλαβ Κλόζε, Τιμ Μπορόφσκι, Τόρστεν Φρίνγκς, Φρανκ Μπάουμαν, Τιμ Βίζε, Ιβάν Κλάσνιτς, Άιλτον, Περ Μερτεσάκερ, Μλάντεν Κρστάιτς, Ντιέγκο
Ερυθρός Αστέρας
Ελάχιστοι, αν όχι σχεδόν κανένας θυμούνται πως η Ζβέζντα έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Κι όμως στα τέλη της δεκαετίας του 80′ και στις αρχές του 90′ η ομάδα της τότε Γιουγκοσλαβίας ήταν μια εκ των ισχυρότερων στην Ευρώπη, κατορθώνοντας να κάτσει στον ευρωπαϊκό «θρόνο» το 1991. Έχοντας πρώτα εδραιωθεί ως η κορυφαία ομάδα στο πρωτάθλημα με πολυάριθμες κατακτήσεις, οι βλέψεις των Γιουγκοσλάβων στράφηκαν στις ηπειρωτικές διοργανώσεις.
Στον μεγάλο τελικό απέναντι στη Μαρσέιγ των Ζαν-Πιερ Παπέν, Μανουέλ Αμορός και Αμπεντί Πελέ, ο Ερυθρός Αστέρας κατάφερε να αναδειχθεί νικητής μετά τη διαδικασία των πέναλτι. Μάλιστα στο τέλος του ίδιου έτους σήκωσε και το Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων, με την ομάδα του Λιούκο Πέτροβιτς να αναδεικνύεται άξια Παγκόσμια πρωταθλήτρια. Ωστόσο την επόμενη χρονιά ξεκίνησε ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, το οποίο σε συνδυασμό με τη φυγή πολλών παικτών της «χρυσής γενιάς» οδήγησαν σταδιακά στην παρακμή της ομάδας.
Παίκτες κλειδιά: Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, Στέβαν Στογιάνοβιτς, Ντάρκο Πάντσεφ, Ρόμπερτ Προσινέτσκι, Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς, Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς
Νότιγχαμ Φόρεστ
Η ομάδα της μετριότητας και του παραμεθορίου που κατάφερε να μπει στον χάρτη, το απόλυτο αουτσάιντερ. Ο κατά πολλούς κορυφαίος προπονητής στην ιστορία της Αγγλίας, Μπράιαν Κλαφ, μετά από μια πετυχημένη εξαετία στην εξίσου άσημη Ντέρμπι Κάουντι ανέλαβε τα ηνία της Νότιγχαμ το 1975. Σημαντικές αλλαγές έγιναν σε θέσεις τις οποίες η ομάδα «πονούσε» και μόλις 3 χρόνια αργότερα το πρωτάθλημα βρισκόταν στα χέρια των «κόκκινων».
Ωστόσο αυτό ήταν μόνο το… ορεκτικό, καθώς τα δύο επόμενα χρόνια οι «φόρεστερς» θα κατακτούσαν διαδοχικά το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, κερδίζοντας τους τελικούς απέναντι σε Μάλμε (1979) και Αμβούργο (1980). Αυτή ήταν η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του θεσμού όπου μια ομάδα έφτανε σε διαδοχικούς τίτλους, Και το κατάφερε μια άσημη ομάδα από την κεντρική Αγγλία, η οποία είχε πανηγυρίσει το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της μόλις 2 χρόνια νωρίτερα!
Στα υπόλοιπα χρόνια της θητείας του ο Κλαφ δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο άλλο πρωτάθλημα ή ευρωπαϊκό τρόπαιο, ωστόσο στη συλλογή της Νότιγχαμ προστέθηκαν και 4 Λιγκ Καπ. Μετά το τέλος της συνεργασίας των δύο πλευρών το 1993 οι «φόρεστερς» δεν μπόρεσαν να μείνουν το ίδιο ανταγωνιστικοί και με εξαίρεση τη σεζόν 1994-95 όπου τερμάτισαν στην 3η θέση, «γκρεμίστηκαν» στην Τσάμπιονσιπ πριν την αλλαγή του αιώνα. Εκεί παραμένουν μέχρι και σήμερα, μην μπορώντας να δραπετεύσουν από τη μετριότητα που «καταδικάστηκαν».
Παίκτες κλειδιά: Πίτερ Σίλτον, Κένι Μπερνς, Τζον ΜακΓκόβερν, Γκάρι Μπιρτλς, Ίαν Μπόγιερ, Γκάρι Μιλς, Τζον Ρόμπερτσον
Αμβούργο
Η έτερη ισχυρή ομάδα του γερμανικού Βορρά, πλέον βολοδέρνει στη Μπουντεσλίγκα 2 μετά τον πρώτο υποβιβασμό της ιστορίας της το 2018. Πολύ πριν από αυτό το μελανό σημείο στην ιστορία τους οι «δεινόσαυροι» μεσουρανούσαν τις δεκαετίες του 70′ και του 80′. Η έλευση του Έρνστ Χάπελ (πρωταθλητής Ευρώπης το 1970 με τη Φέγενοορντ) αποδείχθηκε κομβικό σημείο στην ιστορία του συλλόγου, βάζοντας τέλος στην κακοδαιμονία των χαμένων τελικών (Τσάμπιονς Λιγκ 1979-80, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1981-82), με την κατάκτηση της περιόδου 1982-83 να κατοχυρώνει το Αμβούργο ως μια άξια υπερδύναμη της εποχής του.
Στο διάστημα των δύο δεκαετιών κατακτήθηκαν συνολικά 3 Μπουντεσλίγκα και 2 εγχώρια κύπελλα, ενδεικτικό της πάνοπλης ομάδας που είχαν εκείνη την περίοδο στο λιμάνι της Γερμανίας.
Παίκτες κλειδιά: Φέλιξ Μάγκατ, Ούλι Στάιν, Μάνφρεντ Καλτς, Λαρς Μπάστουρπ, Βόλφγκανγκ Ρολφ, Γιούργκεν Γκρο, Μπερντ Βέμαγιερ, Ντίτμαρ Γιάκομπς, Χορστ Χρούμπες
Σεντ Ετιέν
Η πολυνίκης ομάδα του Σαμπιονά με 10 κατακτήσεις (περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα) έχει χάσει τον δρόμο της εδώ και αρκετά χρόνια. Με τον τελευταίο σημαντικό τίτλο να χρονολογείται περίπου 40 χρόνια πίσω (1981), οι «άγιοι» έχουν μείνει για πάρα πολύ καιρό έξω από τα νερά τους. Από το 1960 μέχρι και τα τέλη της επόμενης δεκαετίας συνολικά κατακτήθηκαν 18 τίτλοι, μεταξύ των οποίων 8 πρωταθλήματα Γαλλίας και 6 κύπελλα. Το 1976 η Σεντ Ετιέν άγγιξε την κορυφή της Ευρώπης, έχοντας την ατυχία να πέσει πάνω στην πανίσχυρη Μπάγερν των Μπέκενμπάουερ, Μίλερ, Μάιερ, Ρουμενίγκε και Χένες, γνωρίζοντας τελικά την ήττα με 1-0.
Τε τελευταία χρόνια η Σεντ Ετιέν έχει χάσει τελείως την ταυτότητά της, χωρίς να καταφέρει να ανταγωνιστεί τη δυναστεία της Λυών τη δεκαετία του 2000, ή την τωρινή της Παρί Σεν Ζερμέν των Αράβων.
Παίκτες κλειδιά: Πατρίκ Ρεβελί, Ζαν Μισέλ Λαρκέ, Ερβέ Ρεβελί, Κρίστιαν Λόπεζ, Ζεράρ Φαρισόν, Ζωρζ Μπερετά, Ρομπέρ Ερμπέν
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
