Λίβερπουλ

Άλισον και Φαν Ντάικ έκαναν τη Λίβερπουλ ανίκητη!

Η Λίβερπουλ του Κλοπ ήταν εδώ και καιρό μια πολύ καλή ομάδα. Ο Άλισον Μπέκερ και ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ όμως την έκαναν... ανίκητη.

29.06.2020 | 18:01

Όταν η Λίβερπουλ προσέλαβε τον Κλοπ ουσιαστικά ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή της στην κορυφή. Από το 2015 που ανέλαβε ο Γερμανός μέχρι και σήμερα το ρόστερ των «Κόκκινων» έχει αλλάξει ριζικά. Χρόνο με το χρόνο ο Κλοπ προσέθετε μεθοδικά τα κομμάτια εκείνα που τελικά συνέθεσαν ένα πραγματικά αξιοθαύμαστο σύνολο. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι παίκτες που έφερε βοήθησαν καθοριστικά. Αν όμως έπρεπε να διαλέξουμε τους πιο καθοριστικούς αυτοί δεν θα ήταν άλλοι από τον Βίρτζιλ Φαν Ντάικ και τον Άλισον Μπέκερ.

Τέλος στο όσα φάμε και όσα βάλουμε

Το 2015 ο Γιούργκεν Κλοπ ανέλαβε μια ομάδα της οποίας το ρόστερ σε καμία περίπτωση δεν ταίριαζε στο όνομά της. Δυο χρόνια πριν η Λίβερπουλ είχε καταφέρει να χάσει ένα Πρωτάθλημα που έμοιαζε δικό της. Το γλίστρημα του Τζέραρντ κόντρα στα δεύτερα της Τσέλσι και εκείνο το επικό 3-0 που έγινε 3-3 με την Κρίσταλ Πάλας στέρησαν από τους «Κόκκινους» έναν τίτλο που ήθελαν διακαώς. Αν εκείνη η κούπα ερχόταν θα μιλούσαμε για μια πραγματική υπέρβαση που θα ανέβαζε στα ύψη την ψυχολογία. Τελικά συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Η Λίβερπουλ τα έκανα μαντάρα. Η κούπα πήγε στη Σίτι, ο Σουάρεζ -πρώτος σκόρερ- έφυγε για τη Μπαρτσελόνα και η ψυχολογία της ομάδας βρέθηκε στα… πατώματα. Ο Ρότζερς την επόμενη χρονιά οδήγησε την ομάδα στην έκτη θέση και τον Οκτώβρη του 2015 παρέδωσε τα σκήπτρα στον Κλοπ. Η δουλειά του Γερμανού φάνηκε από νωρίς. Μπορεί τα αποτελέσματα να μην ήταν άριστα ωστόσο η Λίβερπουλ αποκτούσε σταδιακά ταυτότητα. Με τα χρόνια γινόταν όλο και καλύτερη. Ένα πράγμα όμως έμενε σταθερό. Η αστάθεια στην άμυνα. Βλέποντας τη Λίβερπουλ να παράγει όμορφο επιθετικό ποδόσφαιρο πετυχαίνοντας πολλά γκολ υπήρχε μονίμως η απορία. Γιατί δεν παίρνει ένα στόπερ και έναν τερματοφύλακα;

Τα κενά στις δύο αυτές θέσεις έβγαζαν μάτι. Η απουσία ενός πρωτοκλασάτου κεντρικού αμυντικού και ενός κορυφαίου τερματοφύλακα είναι κάτι που η Λίβερπουλ πλήρωσε σε πολλές περιπτώσεις. Κυριολεκτικά αδικούσε τον εαυτό της. Μέχρι που τον Γενάρη του 2018 φτάνει στο Άνφιλντ ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ. Ο Ολλανδός στόπερ κόστισε 85 εκατομμύρια και δεν ήταν λίγοι αυτοί που χαρακτήρισαν κίνηση απελπισίας τη συγκεκριμένη μεταγραφή.

Δυόμισι χρόνια μετά έχει καθιερωθεί ως ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός στον κόσμο. Ένα εξάμηνο μετά τον Φαν Ντάικ κατέφθασε στο Λίβερπουλ ο Άλισον Μπέκερ. Μετά την ραψωδία Κάριους στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2018 όλοι στο κλαμπ κατάλαβαν ότι τα αστεία πρέπει να τελειώσουν. Όπως και έγινε.

Η καλύτερη άμυνα στον κόσμο

Ο Φαν Ντάικ και ο Άλισον δεν σταθεροποίησαν απλά την αμυντική λειτουργία της Λίβερπουλ. Την έκαναν την καλύτερη στον κόσμο! Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας έδωσε κάτι που όσο θυμάμαι τη Λίβερπουλ δεν το είχε ποτέ. Ένας τερματοφύλακας παγκόσμιας κλάσης ο οποίος είναι εκεί για να βγάλει αυτό που δεν βγαίνει με τίποτα. Ο Άλισον έδωσε σιγουριά στα μετόπισθεν. Οι αμυντικοί του ξέρουν ότι έχουν πίσω τους κάποιον που μπορούν να εμπιστεύονται. Αυτός ήταν το λιθαράκι που έλειπε ώστε να γίνει η άμυνα των «Κόκκινων»… μπετόν.

Πριν από αυτό όμως κάποιος άλλος είχε φροντίσει για να γίνουν πολλά και τεράστια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Βίρτζιλ Φαν Ντάικ. Δεν μπορώ να θυμηθώ ανάλογη περίπτωση όπου ένας αμυντικός να έχει από μόνος του τόσο μεγάλη επιρροή στο παιχνίδι μιας ομάδας. Ο Φαν Ντάικ ήταν ένας εξαιρετικός στόπερ στη Σαουθάμπτον που με τις εμφανίσεις του είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των μεγάλων στο Νησί. Αυτά όμως που έκανε με τη Λίβερπουλ ξεπέρασαν την οποιαδήποτε προσδοκία.

Ο Ολλανδός κυριολεκτικά μεταμόρφωσε όλη την ομάδα. Είναι τόσο καλός που μοιάζει σαν η Λίβερπουλ να πήρε δύο αμυντικούς σε έναν. Δίπλα του ο ασταθής Μάτιπ έγινε βράχος και ο άγουρος Γκόμεζ ένας από τους πιο υποσχόμενους στόπερ στον κόσμο. Ο τρόπος που επηρεάζει την αμυντική λειτουργία της ομάδας ο Φαν Ντάικ είναι αδιανόητος.

Δεν είναι μόνο η δική του προσωπική απόδοση. Ο Ολλανδός είναι πραγματικός ηγέτης. Καθοδηγεί τους συμπαίκτες του. Τους λέει πότε να μείνουν ψηλά, πότε να πιέσουν παραπάνω και πότε να οπισθοχωρήσουν. Βλέπει αυτά που δεν βλέπουν οι υπόλοιποι. Σε προσωπικό επίπεδο δεν υστερεί πουθενά. Ανίκητος ψηλά, απροσπέλαστος χαμηλά, γρήγορος, άψογος με τη μπάλα στα πόδια. Η σιγουριά που του έδωσε η παρουσία του Άλισον τον απελευθέρωσε ακόμη παραπάνω και κάπου εκεί το παραμύθι… τελείωσε.

Η εικόνα μιλά από μόνη της και οι αριθμοί το ίδιο

Με Άλισον στο τέρμα, Άρνολντ και Ρόμπερτσον στα άκρα και Γκόμεζ με Φαν Ντάικ στο κέντρο η άμυνα της Λίβερπουλ δεν έχει ούτε μισή αδυναμία. Δεν υπάρχει κάποιο σημείο να στοχεύσεις για να τη διασπάσεις. Αν πας να χτυπήσεις με ταχύτητα από τα άκρα δεν έχεις καμία τύχη. Στο ψηλό παιχνίδι; Καμιά ελπίδα. Με κάθετο ποδόσφαιρο; Ούτε εκεί.

Εκτός αυτού η αμυντική τετράδα συμβάλλει τα μέγιστα και ως προς την επιθετική λειτουργία της ομάδας. Τα ανεβάσματα και οι ασίστ των μπακ σε συνδυασμό με την άνεση με την οποία τα στόπερ βγάζουν τη μπάλα μπροστά διευκολύνει απίστευτα το παιχνίδι των υπολοίπων. Βλέποντας κανείς τους «Κόκκινους» να αγωνίζονται καταλαβαίνει πως πάνω σε αυτή την φανταστική αμυντική γραμμή έχει χτιστεί όλο αυτό το εντυπωσιακό οικοδόμημα. Βέβαια τίποτα από αυτά δεν υπήρχε πριν έρθουν στην ομάδα ο Άλισον και ο Φαν Ντάικ.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από τις επιδόσεις της Λίβερπουλ πριν και μετά δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Στα προηγούμενα 60 ματς χωρίς αυτούς τους δύο οι «Κόκκινοι» μετρούσαν 34 νίκες με 67 γκολ παθητικό και 21 παιχνίδια χωρίς να δεχτούν γκολ. Στα πρώτα 60 ματς με αυτούς τους δύο στην εντεκάδα η Λίβερπουλ μετρά 49 νίκες με 35 γκολ παθητικό και 32 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ!

Κάπως έτσι έγινε το σημαντικότερο βήμα στο να μεταμορφωθεί η Λίβερπουλ από μια ελκυστική ομάδα σε μια μηχανή που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Μέσα σε δύο χρόνια κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ και το πολυπόθητο Πρωτάθλημα.

Φυσικά δεν σκοπεύει να σταματήσει εδώ. Η ομάδα του Κλοπ δείχνει πεινασμένη για ακόμη περισσότερες επιτυχίες. Από τη μεριά τους ο Άλισον Μπέκερ και ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ μπορούν κάλλιστα να εγγυηθούν ότι όσο αφορά τα μετόπισθεν ο Γερμανός τεχνικός και οι φίλοι της ομάδας μπορούν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Διαφωνείτε;