Ζούμε στο 2020, ναι στο 2020, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουμε εκσυγχρονιστεί. Ακόμη και τώρα όμως, η κοινωνία μας δεν μπορεί να αποδεχθεί ούτε τα βασικά. Ούτε ότι πολλοί άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και ότι είναι δικαίωμά τους να είναι διαφορετικοί. Είτε στο θρήσκευμα. Είτε στην εθνικότητα. Είτε στο χρώμα δέρματος. Είτε στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Είτε, είτε, είτε…
Ποιο είναι το φυσικό επακόλουθο; Ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας οι οποίοι φοβούνται να παραδεχθούν δημόσια τη διαφορετικότητά τους. Φοβούνται για τον χλευασμό. Φοβούνται για την κοινωνική απομόνωση. Φοβούνται για τα δικαιώματά τους. Με λίγα λόγια, φοβούνται για τα αυτονόητα. Εν έτει 2020 έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο κρεβάτι του και να μην δέχεται χλευασμό γι’ αυτό. Ότι μπορεί να πιστεύει σε όποια θρησκεία γουστάρει ή να είναι άθεος και να μην κατηγορείται γι’ αυτό.
Δυστυχώς, ακόμη και εν έτει 2020, η κοινωνία μας βρίσκεται εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον «Σεβασμό στη Διαφορετικότητα». Ο ρατσισμός είναι ανάμεσά μας. Βρίσκεται δίπλα μας. Κάθε στιγμή. Με την κοινωνία μας να μην έχει βρει ακόμη τον τρόπο να τον αποβάλλει. Μια και καλή. Και να τον πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
Αυτό το κείμενο γράφεται με αφορμή την ανακοίνωση ενός ποδοσφαιριστή της Premier League ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και δεν αποκαλύπτει την ταυτότητά του λες και κάνει κάποιο… έγκλημα. Ο παίκτης κράτησε την ανωνυμία του. Μίλησε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Τον φόβο του να μοιραστεί τη διαφορετικότητά του ακόμη και με τους συμπαίκτες του. Μόνο η οικογένεια και συγκεκριμένοι φίλοι του το γνωρίζουν.
Μεταξύ άλλων, ο ποδοσφαιριστής της Premier League ανέφερε πως υπάρχει στήριξη από το Jastin Fashanu Foundation. Ένα ίδρυμα το οποίο πήρε το όνομά του από τον πρώην ποδοσφαιριστή των Νόριτς και Γουέστ Χαμ, Τζάστιν Φασάνου.
Ο Φασάνου ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που αποκάλυψε ότι είναι γκέι. Το 1998 όμως βρέθηκε κρεμασμένος σε εγκαταλελειμμένο γκαράζ. Διότι αδίκως τον κατηγόρησαν για σεξουαλική κακοποίηση.
Διαβάστε αναλυτικά το γράμμα του ανώνυμου ποδοσφαιριστή:
«Ως παιδί αυτό που ήθελα ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής. Δεν με ενδιέφερε να τα πάω καλά στο σχολείο. Αντί για τα μαθήματα, κάθε ελεύθερο λεπτό που είχα το… ξόδευα με την μπάλα. Εν τέλει έφερε αποτελέσματα.
Ακόμη και τώρα… τσιμπάω τον εαυτό μου κάθε φορά που παίζω μπροστά από δεκάδες χιλιάδες κόσμο για να βεβαιώσω ότι το ζω στα αλήθεια! Παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που με διαχωρίζει από τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της Πρέμιερ Λιγκ. Είμαι γκέι. Και μόνο που το γράφω σε αυτό το γράμμα είναι μεγάλο βήμα για εμένα.
Μόνο τα μέλη της οικογένειάς μου και συγκεκριμένοι φίλοι μου γνωρίζουν για τη σεξουαλικότητά μου. Δεν νιώθω έτοιμος να το μοιραστώ αυτό με την ομάδα ή τον προπονητή μου. Είναι σκληρό.
Ακόμη και τώρα υπάρχει κάτι μέσα μου που καθιστά αδύνατο να ανοιχτώ στους συμπαίκτες μου και να πω τι αισθάνομαι. Ελπίζω πως κάποια μέρα σύντομα θα τα καταφέρω.
Γνωρίζω ότι είμαι γκέι από 19 ετών. Πως είναι να ζεις έτσι; Κάθε μέρα μπορεί να είναι εφιάλτης. Και όλο αυτό επηρεάζει όλο και περισσότερο την ψυχική μου υγεία. Νιώθω παγιδευμένος και φοβάμαι ότι αν αποκαλυφθεί η αλήθεια τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.
Τον τελευταίο χρόνο λαμβάνει στήριξη από το Justin Fashanu Foundation. Είναι δύσκολο να σας περιγράψω πόσο πολύ με έχει βοηθήσει.
Με έκανε να νιώθω κατανοητός και μου έδωσε αυτοπεποίθηση για να είναι πιο ειλικρινής κυρίως με τον εαυτό μου. Χωρίς αυτή τη στήριξη πραγματικά δεν ξέρω που θα ήμουν τώρα. Δεν θέλω να ζω έτσι για πάντα».
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
