Αποκλεισμούς των προηγούμενων φιναλίστ, γκολ με το… σταγονόμετρο, παράδοξα αποτελέσματα. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής τα είχε όλα! Τέτοιες μέρες πριν από 10 χρόνια, ένα από τα πιο παράδοξα Μουντιάλ ολοκληρωνόταν, με την Ισπανία να αναδεικνύεται Παγκόσμια πρωταθλήτρια. Μια εξιλέωση για τους «Ρόχας» που είχαν μείνει με την πικρία των αποτυχιών για περισσότερα από 70 έτη.
Η νέα νικηφόρα προσέγγιση
Για (πολλά) χρόνια η Ισπανία κατέβαινε σε κάθε μεγάλη ηπειρωτική ή παγκόσμια διοργάνωση με πολλές φιλοδοξίες και σχέδια. Ωστόσο, σχεδόν όλες οι προσπάθειες τους είχαν την ίδια θλιβερή κατάληξη. Παρά τα πάμπολλα ταλαντούχα ρόστερ που είχαν αρκετές χρονιές, η αναποτελεσματικότητα χτυπούσε την πόρτα τους. Τρανό παράδειγμα η διοργάνωση του 2006, όταν απέναντι στη Γαλλία του Ζιντάν οι «ρόχας» ηττήθηκαν με 1-3. Παρότι ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο μέρος, η αδυναμία τους να τελειώσουν το παιχνίδι έφερε δύο γκολ για τους Γάλλους στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Αυτό δεν ίσχυε πλέον. Μετά τη νικηφόρα πορεία στο Euro της Αυστρίας και της Ελβετίας και τις βάσεις που είχε βάλει ο αείμνηστος Λούις Αραγονιές, οι Ίβηρες είχαν πλέον βάσιμες ελπίδες. Το ρόστερ του 2008 είχε χτιστεί γύρω από τους Κασίγιας, Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα, Φάμπρεγκας, Βίγια και Τόρες. Η συνεισφορά του Τσάβι ήταν τέτοια που ο μέσος της Μπαρτσελόνα κέρδισε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη. Το ακόμα πιο περίεργο ήταν πως το «πήρε» από τον Νταβίντ Βίγια, ο οποίος είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ με 4 τέρματα.
Ο καταλύτης Τσάβι
Ωστόσο η επιλογή της UEFA δεν ήταν και τόσο περίεργη. Ο Τσάβι ήταν ο απόλυτος «μαέστρος» των Ισπανών, οι οποίοι είχαν υιοθετήσει πλέον ένα πιο υπομονετικό στυλ. Ο Αραγονιές μετά την αποτυχία του 2006 αποφάσισε να αλλάξει προσέγγιση. Πλέον, οι συνεχόμενες κοντινές πάσες ήταν στο DNA αυτής της ομάδας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για μια βέβαιη πάσα. Έχοντας στο ρόστερ τρομερούς τεχνίτες όπως οι Ινιέστα, Αλόνσο, Σίλβα, Φάμπρεγκας και Καθόρλα, οι πιθανότητες λάθους ήταν σχεδόν μηδαμινές. Φυσικά πρώτος και καλύτερος των προηγούμενων ήταν ο Τσάβι, ο οποίος μπορεί να έκανε και συνεχόμενα 90λεπτα χωρίς λάθος πάσα!
Φτάνοντας πλέον στην επιθετική γραμμή, Βίγια και Τόρες χρειάζονταν… μισή ευκαιρία για να πετύχουν κάποιο τέρμα. Ενδεικτικό το ότι ο επιθετικός της Βαλένθια σκόραρε κατά ριπάς, ενώ ο «Ελ Νίνιο» δεν πήγαινε ιδιαίτερα πίσω. Όλα αυτά ανέλαβε ο Ντελ Μπόσκε μετά το θρίαμβο του 2008, έχοντας κάτι παραπάνω από εξαιρετικές βάσεις για να δουλέψει.
Ανορθόδοξη αλλά άκρως αποτελεσματική πορεία
«Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια» είπαν οι περισσότεροι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου στην ήττα των «ρόχας» στην πρεμιέρα από την άσημη Ελβετία. Κακές μνήμες ξύπνησαν για τους Ισπανούς, οι οποίοι παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή τους δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν τις προσπάθειες τους σε γκολ. Αποτέλεσμα ήταν η ήττα με 0-1 και η επιστροφή της αβεβαιότητας. Ωστόσο σε αντίθεση με άλλες φορές, οι παίκτες δεν αναλώθηκαν σε αυτή την αβεβαιότητα. Δύο λιτές νίκες απέναντι σε Χιλή (2-1) και Ονδούρα (2-0) επανέφεραν την ηρεμία και την πρωτιά του ομίλου στην Ισπανία. Ωστόσο με παρόμοια απλά και μικρά σκορ, οι Ρόχας θα έφταναν μέχρι το τέλος, σκοράροντας μόλις 8 γκολ! Τον μικρότερο αριθμό που πέτυχε ποτέ ομάδα που σήκωσε το τρόπαιο.
Την ίδια ώρα, οι δύο φιναλίστ των γηπέδων της Γερμανίας το 2006, Γαλλία και Ιταλία, αποχαιρετούσαν πρόωρα. Τόσο οι «τρικολόρ» όσο και οι «Ατζούρι» γνώρισαν ντροπιαστικές ήττες και αποκλείστηκαν από τους ομίλους! Παράλληλα Ολλανδία και Γερμανία έδειχναν να είναι πανίσχυρες, ενώ και η Πορτογαλία με την Αργεντινή είχαν σούπερ σταρ με αρκετά καλές ομάδες να τους στηρίξουν.
Κόντρα στο… κύμα, οι «Ρόχας» συνέχισαν με το φτωχό πλην τίμιο 1-0. Τόσο με την Πορτογαλία, όσο με τους αξιόμαχους Παραγουανούς στα προημιτελικά. «Χρυσός σκόρερ» και στις δύο αναμετρήσεις ο Νταβίντ Βίγια, ο οποίος νικούσε σχεδόν κάθε αντίπαλη άμυνα.
Ένα βήμα πριν τον τελικό, οι Γερμανοί βρέθηκαν (ξανά) στο δρόμο της Ισπανίας. Σε μια ρεβάνς του τελικού του Euro 2008, τα «πάντσερ» έψαχναν εκδίκηση. Η ομάδα του Λεβ ερχόταν δυνατά μετά από 2 τεσσάρες σε Αγγλία (4-1) και Αργεντινή(4-0). Αυτές οι εμφανίσεις της έδωσαν τον τίτλο του φαβορί, κάτι το οποίο δεν έδειξαν εντός των τεσσάρων γραμμών… Με μόλις 5 σουτ έναντι 13, τα «πάντσερ» πήραν ρόλο… κομπάρσου. Η Ισπανία ως μια πιο δεμένη και έμπειρη ομάδα δεν άφησε περιθώρια στους αντιπάλους της και κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο. Το μοναδικό και δίκαιο τέρμα σημείωσε ο Πουγιόλ στο 73′. Μόλις το πρώτο του (και τελευταίο) σε μεγάλη διοργάνωση για τη χώρα του. Με 92 πετυχημένες πάσες ο Τσάβι έκανε για ακόμη μια φορά τη διαφορά, δείχνοντας τον κρίσιμο ρόλο που είχε στην ομάδα.
Η νίκη της γοητείας έναντι του αντιποδοσφαίρου
Πλέον, το τελευταίο εμπόδιο στο δρόμο της «ισπανικής αρμάδας» ήταν η Ολλανδία. Οι «οράνιε» ,με σαφώς υποδεέστερο ρόστερ έψαχναν επίσης την πρώτη κατάκτηση τους σε Μουντιάλ. Ωστόσο αυτό οδήγησε τη γνωστή για το ελκυστικό ποδόσφαιρο Ολλανδία να γυρίσει σε ένα σκληρό στυλ. Στόχος τους ήταν να αποσυγκεντρώσουν την Ισπανία και να χτυπήσουν στην κόντρα. Κάτι το οποίο έφτασαν πολύ κοντά στο να πετύχουν.
Όμως η «Θεία Δίκη» δεν υπήρχε περίπτωση να το επέτρεπε. Στην εικονική πλέον φάση του 62ου λεπτού, ο Κασίγιας έκανε μια από τις σπουδαιότερες επεμβάσεις της σύγχρονης ιστορίας απέναντι στο Ρόμπεν. Στην παράταση, ήρθε η εξιλέωση που οι φίλοι της Ισπανίας περίμεναν για πολλά χρόνια. Ο Τόρες σέντραρε στην περιοχή, η μπάλα με κόντρες έφτασε στον Φάμπρεγκας και από εκεί στον Ινιέστα. Με αποκλεισμούς και ντροπιαστικές πορείες στο μυαλό του, ο παίκτης της Μπαρτσελόνα είχε την ευκαιρία να γράψει ιστορία. Να τελειώσει το παραμύθι με τον τρόπο που ήθελε. Να πετάξει μια για πάντα την ταμπέλα των «losers» από το έθνος του. Και δεν λάθεψε.
Στιγμές αργότερα, μετά το βολέ του Ινιέστα η μπάλα χτυπούσε με δύναμη τα δίχτυα του Στεκέλενμπουργκ. Το άγχος και η πίεση έδωσαν τη θέση τους στη χαρά. Χαρά την οποία περίμεναν για πάρα πολλά χρόνια ο ίδιος και οι συμπατριώτες του. Χαρά την οποία πλέον σχεδόν κανένας δεν μπορούσε να τους στερήσει. Πόσο μάλλον μια Ολλανδία η οποία μετά… βίας (κυριολεκτικά!) στεκόταν εμπόδιο από το τρόπαιο.
«Κλονίσαμε την Ισπανία, αλλά ήμασταν χυδαίοι» σχολίασε ο τεράστιος Γιόχαν Κρόιφ για την εμφάνιση της χώρας του. Ο «δάσκαλος» του ποδοσφαίρου που τελειοποίησαν οι Ισπανοί κατέκρινε δημόσια την Εθνική ομάδα για την επιλογή της. «Παίξαμε βρώμικα, με πονάει που επέλεξαν αυτό το δρόμο για τον τίτλο» σχολίασε ο Κρόιφ, ο οποίος είδε για 3η φορά την Ολλανδία να αποτυγχάνει να σηκώσει το μεγαλύτερο τρόπαιο στο ποδόσφαιρο.
Είμαστε πλέον πρωταθλητές, είμαστε Ισπανοί!
Στιγμές μετά το τελευταίο σφύριγμα του Γουέμπ δεν υπήρχε Ισπανός μέσα στο γήπεδο ή σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου που να μην συγκινήθηκε. Οι παίκτες μη μπορώντας να πιστέψουν αυτό που συνέβη, έκλαιγαν από τη χαρά τους. Το σημαντικότερο ωστόσο έγινε πίσω στα πάτρια εδάφη. Οι διαφορές που χώριζαν τις αυτόνομες κοινότητες της Ισπανίας είχαν χαθεί. Έστω και για αυτές τις λίγες ώρες δεν υπήρχε Ισπανός που να μην ένιωθε περήφανος.
Ακόμα και στην Καταλονία στους δρόμους υπήρχαν αμέτρητοι άνθρωποι με ισπανικές σημαίες που πανηγύριζαν στους δρόμους. Το σύνθημα κοινό σε σχεδόν όλες τις πόλεις: «Είμαι Ισπανός!». Σε μια πολύ κρίσιμη και κακή περίοδο της ιστορίας τους, οι Ισπανοί είχαν λόγο να πανηγυρίσουν. Παρότι η ανεργία και η ύφεση είχαν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, οι Ίβηρες βρήκαν πάλι λόγο να βγουν στους δρόμους. Όχι για αν διαδηλώσουν, αλλά να πανηγυρίσουν. Ενωμένοι, σαν μια ενιαία δύναμη.
Οι πανηγυρισμοί συνεχίστηκαν για αρκετές μέρες μετά την 11η Ιουλίου. Την επόμενη μέρα, οι πρωταθλητές έκαναν το γύρο του θριάμβου στην πρωτεύουσα Μαδρίτη, όπου εκατομμύρια κόσμου βγήκαν στο δρόμο για να τους υποδεχθούν. Ισπανοί από όλα τα μέρη του κόσμου ταξίδεψαν πίσω στην πατρίδα τους, μονάχα για να πανηγυρίσουν με τους συνανθρώπους τους τον θρίαμβο. Όπως αντιλαμβάνεται κάποιος, το ποδόσφαιρο έχει εξέχουσα θέση στην Ισπανία.
Αυτό ήταν το υψηλότερο σημείο που κατάφερε να φτάσει αυτή η τρομερή ισπανική αρμάδα. Θα ακολουθούσαν ακόμη 2 χρόνια αναμφισβήτητης κυριαρχίας, στα οποίο ο ισπανικός λαός θα είχε μερικούς λόγους να χαίρεται. Πλέον, με τους τελευταίους παίκτες αυτής της ομάδας κοντά στη «σύνταξη», η σπουδαιότερη γενιά Ισπανών πλησιάζει στο τέλος της. Μιας γενιάς που επάξια θεωρείται ανάμεσα στις σπουδαιότερες που κατάφεραν να «ευλογήσουν» το «όμορφο παιχνίδι».
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
