Το παράδειγμα του Σερτζ Γκνάμπρι είναι ενδεικτικό του πόσο πολλή ειρωνεία κρύβει αρκετές φορές η ζωή. Μόλις στα 25 του, ο Γερμανός εξτρέμ τα έχει ζήσει όλα. Από ακόμα ένα reject της Άρσεναλ και τα 13 λεπτά της Γουέστ Μπρομ του Πιούλις,στους τραυματισμούς και τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ως αναντικατάστατος παίκτης της Μπάγερν Μονάχου.
Το φυτώριο της Στουτγάρδης και τα 10 λεπτά του Κλαρκ…
Αρκετά χρόνια πριν εκτοξευθεί στη Γερμανία και γίνει αντικείμενο καλών σχολίων από τη μισή Ευρώπη, ο Γκνάμπρι ήταν ένα μικρό παιδί που ζούσε στη Στουτγάρδη. Η ταχύτητα του ήταν αρκετή για να τον κάνει να ασχοληθεί με τον στίβο, ωστόσο τελικά τον κέρδισε το ποδόσφαιρο. Γυρνώντας από μερικές ερασιτεχνικές ομάδες, τελικά στα 10 του εντάχθηκε στους Κίκερς της πόλης. Η παραμονή του εκεί διήρκεσε μόλις μερικούς μήνες, προτού η Στουτγάρδη τον κάνει δικό της. Γνωστή για τις κορυφαίες ακαδημίες της, οι προπονητές επεξεργάστηκαν το… ακατέργαστο διαμάντι που πήραν.
Οι ικανότητες του δεν μπορούσαν να κρυφτούν και μόλις το 2010 σκάουτερς της Άρσεναλ τον εντόπισαν. Όπως έχει πει ο Γκνάμπρι, ο σκαόυτερ των Λονδρέζων, Πίτερ Κλαρκ, «χρειάστηκε μόλις 10 λεπτά για να πεισθεί». Σε μια κλασική κίνηση του Αρσέν Βενγκέρ, η αγορά του… αμούστακου Γερμανού δεν άργησε να γίνει. Ωστόσο καθώς ήταν μόλις 15 χρονών, οι «κανονιέρηδες» έπρεπε να περιμένουν 1 χρόνο για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του. Τελικά το 2011 εντάχθηκε στην αγγλική ομάδα, ως μέλος των ακαδημιών της.
Τα πρώτα σύννεφα όμως δεν άργησαν να έρθουν, παρότι το 2012 έγινε ο δεύτερος νεότερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της ομάδας. Από τη σεζόν 2013-14 ο αγωνιστικός του χρόνος ξεκίνησε να αυξάνεται, πραγματοποιώντας 9 συμμετοχές με την πρώτη ομάδα. Ένας τραυματισμός όμως στο πόδι επιβράδυνε την πορεία του, αφήνοντας τον εκτός για περίπου δύο μήνες. Πριν προλάβει να επιστρέψει, το πόδι του υποτροπίασε, μένοντας συνολικά 5 μήνες εκτός αγωνιστικών χώρων.
…στα 13 λεπτά του Πιούλις και το «απλά δεν κάνει για τη Γουέστ Μπρομ»
Η επάνοδος του δεν συνοδεύτηκε με ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα, με τον Γερμανό να παραχωρείται τελικά δανεικός στη Γουέστ Μπρομ το καλοκαίρι του 2015. Ωστόσο ούτε εκεί βρήκε τον χρόνο που άξιζε και ήθελε. Αγωνίστηκε μόλις 13 λεπτά (!) σε 6 μήνες, καθώς στο «Χόθορνς» δεν είχαν σε μεγάλη εκτίμηση τον νεαρό μέσο. Όπως θυμούνται πλέον όλοι, ο τότε προπονητής της Μπρομ, Τόνι Πιούλις είχε πει: «Ήρθε να παίξει, αλλά δεν νομίζω πως είναι για το επίπεδο της Πρέμιερ». Λόγια που τώρα πιθανότατα θα μετανιώνει ο Άγγλος, με τον Γερμανό να μεγαλουργεί στο… κατώτερο επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το μόνο ελαφρυντικό που θα μπορούσαμε να δώσουμε στον Πιούλις είναι το… ταμπούρι που έπαιζε η Μπρόμιτς τότε. Ωστόσο ένας παίκτης με την ταχύτητα του Γκνάμπρι και την τεχνική κατάρτιση του θα ήταν εξαιρετικός στις αντεπιθέσεις. Και στο κάτω-κάτω της γραφής αν δεν πάρεις ευκαιρίες στη Μπρομ, που θα πάρεις;
Το καμπανάκι που χτύπησε στους Ολυμπιακούς αλλά δεν ακούστηκε/αγνοήθηκε(;)
Μετά Χριστό προφήτες υπάρχουν πολλοί, ωστόσο τα τραγικά λάθη με τη διαχείριση του Σερτζ δεν σταμάτησαν εκεί. Ακόμα και όταν υπήρξαν οι κατάλληλες προειδοποιήσεις, οι αποφάσεις ήταν πέρα για πέρα λανθασμένες. Πλησιάζοντας στο καλοκαίρι του 2016 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο «ανίκανος για την Μπρομ», Γκνάμπρι, κλήθηκε στην εθνική του ομάδα.
Στην πορεία των «Πάντσερ» στη διοργάνωση, ο 21χρονος τότε επιθετικός σκόραρε 6 τέρματα. Στον μεγάλο τελικό με τη Βραζιλία του Νεϊμάρ η Γερμανία υποχώρησε στη διαδικασία των πέναλτι, κατακτώντας τελικά το ασημένιο μετάλλιο. Τα 6 γκολ του τον έφεραν στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ, μαζί με τον συμπατριώτη του, Νιλς Πέτερσεν.
Αυτή η θαυμάσια πορεία του Γκνάμπρι ξ̶ύ̶π̶ν̶η̶σ̶ε̶ ̶τ̶ο̶υ̶ς̶ ̶π̶ά̶ν̶τ̶ε̶ς̶ ̶σ̶τ̶η̶ν̶ ̶Ά̶ρ̶σ̶ε̶ν̶α̶λ̶ αποτέλεσε την ευκαιρία πώλησης του. Αν και ο Βενγκέρ ήθελε να του προσφέρει νέο συμβόλαιο, ο παίκτης ήθελε χρόνο συμμετοχής. Κόντρα στην επιθυμία παραμονής του Γάλλου τεχνικού, η διοίκηση τον «έδιωξε». Φθηνά. Βλέποντας τον ως τον επόμενο… Ρίο Μιγιάκι ή Γιαγιά Σανόγκο, τον πούλησε για ψίχουλα (5 εκατομμύρια ευρώ) στη Βέρντερ Βρέμης. Το χειρότερο λάθος όμως ήταν η μη ύπαρξη ρήτρας επαναγοράς από τους Λονδρέζους. Ένα λάθος που πλήρωσαν, πληρώνουν και θα πληρώνουν για πολλά χρόνια ακόμη στο Λονδίνο.
Το ταξίδι πίσω στη Γερμανία και η στροφή 180 μοιρών
Ο επαναπατρισμός του στη Βέρντερ (με τις ευλογίες των πρώην πράσινων Οζίλ και Μέρτεσακερ) ξύπνησαν τον παικταρά που πάντα υπήρχε εκεί, αλλά δεν βοηθήθηκε ποτέ. Όχι, το προσωπικό της ομάδας της Βρέμης δεν ήταν καλύτερο από αυτό της Άρσεναλ. Απλά έδωσαν ελευθερία στον Γερμανό που δεν μπορούσε να πάρει ούτε από την Γουέστ Μπρομ.
Σε μια μέτρια ομάδα, ο Γνάμπρι έδειξε το πραγματικό του ταλέντο εκπλήσσοντας όλη τη Μπουντεσλίγκα. Παρά τα προβλήματα τραυματισμών του, σε 27 συμμετοχές βρήκε 11 φορές δίχτυα και οδήγησε τη Βέρντερ στην 8η θέση. Πιάνοντας τους πάντες στον ύπνο, η Μπάγερν με κίνηση-αστραπή τον έκανε δικό της για μόλις 8 εκατομμύρια! Εκμεταλλευόμενη μια σχετική ρήτρα στο συμβόλαιό του, πήρε τον παίκτη-αποκάλυψη της χρονιάς!
Η «κλοπή» της Μπάγερν παράδειγμα για τους υπόλοιπους
Θέλοντας να εξελίξει περαιτέρω τον νέο της παίκτη και με τους Ρόμπεν και Ριμπερί στα τελευταία τους ένσημα, ο δανεισμός του στη Χόφενχαϊμ ήταν σχεδόν άμεσος. Στο Σινσχάιμ o Γκνάμπρι κατάφερε να ξεπεράσει σε παραγωγικότητα την προηγούμενη χρονιά του. Αν και απουσίασε για 17 παιχνίδια (!), σε 22 συμμετοχές σκόραρε 10 τέρματα και μοίρασε 8 ασίστ, οδηγώντας μάλιστα την ομάδα του Νάγκελσμαν στην 3η θέση και τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ! Ο νεαρός προπονητής εκμεταλλεύθηκε κάθε σπιθαμή ταλέντου των παικτών του, παίζοντας εξαιρετικό παράλληλα όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο.
Αν και μόλις 8 χρόνια μεγαλύτερος του, ο Νάγκελσμαν «ξεκλείδωσε» αυτό που τόσοι άλλοι προπονητές απέτυχαν να κάνουν. Αυτό «μυρίστηκε» η Μπάγερν, η οποία έκρινε πως είχε έρθει η ώρα για αυτόν. Μαζί του, αγόρασαν από τη Χόφενχαϊμ τους Βάγκνερ, Ζούλε και Ρούντι. Πλέον Ρόμπεν και Ριμπερί είχαν παραδώσει ό,τι είχαν και ο Γκνάμπρι έπρεπε να τους… στερήσει αγωνιστικό χρόνο. Ο Γερμανός έσπασε το δίπολο των Βαυαρών στα εξτρέμ δείχνοντας ότι το μέλλον του ανήκει. Δείχνοντας πως θα είναι ο μακροπρόθεσμος αντικαταστάτης τους. Στο πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, η Μπάγερν κατέκτησε το πρωτάθλημα στο νήμα και στο +2 από τη Ντόρτμουντ. Ο Σερτζ καταλυτικός, με 10 γκολ ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας του στη διοργάνωση.
Η πραγματική εκτόξευση ήρθε όμως στις αρχές της φετινής σεζόν. Μόνος του πλέον στα εξτρέμ, έφτασε την πραγματική του απόδοση. Την πρώτη Οκτωβρίου σχεδόν μόνος του εξευτέλισε την περσινή φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Τότεναμ. Στο ισοπεδωτικό 2-7, ο Γκνάμπρι πέτυχε καρέ τερμάτων, (ξανά)δείχνοντας στους πάντες ποιος είναι. Στην επιστροφή του στο Βόρειο Λονδίνο, μετά τον αγώνα είδε στο ξενοδοχείο έναν παλιό γνωστό. Ο λόγος για τον Πίτερ Κλαρκ, ο οποίος αντί για το διαμαντάκι που κάποτε ανακάλυψε έβλεπε πλέον ένα αστραφτερό μονόπετρο.
Λίγους μήνες μετά ήρθαν τα δύο γκολ απέναντι στην Τσέλσι και τελικά φτάνουμε στο σήμερα με τα δύο γκολ στον ημιτελικό με τη Λυών.
Η εμπιστοσύνη στα νέα παιδιά που δυστυχώς δεν έρχεται
Ποιο μπορεί να είναι λοιπόν το συμπέρασμα; Σίγουρα η Άρσεναλ πλήρωσε πολύ ακριβά το μάθημα της. Το καλοκαίρι του 2019 πλήρωσε 80 εκατομμύρια ευρώ για τον Νικολά Πεπέ (στόχος επίσης της Μπάγερν). Ωστόσο, αν πολύ απλά είχε αξιοποιήσει ή έστω είχε ενδιαφερθεί για την επαναγορά του Γκνάμπρι από τη Βέρντερ, θα είχε έναν παίκτη παγκόσμιας κλάσης σχεδόν στο… τζάμπα. Η ειρωνεία της ζωής είναι πως τα (πολλά) χρήματα που έδωσε για τον Πεπέ, την έχουν οδηγήσει τώρα να μην έχει σχεδόν καθόλου πόρους για ποιοτικές μεταγραφές. Παρόλα αυτά η ανάγκη της πλέον να ξαναστραφεί στις ακαδημίες της της έκανε καλό. Παίκτες σαν τον Μπουκάγιο Σάκα, αν δεν βρισκόντουσαν τώρα στην αποδεκατισμένη Άρσεναλ, μπορεί να μην έπαιρναν ευκαιρίες υπό άλλες συνθήκες.
Το παράδειγμα του Σετζ θα έπρεπε να δουν καλύτερα και άλλες ομάδες, όπως η Μπαρτσελόνα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πολλές φορές κάποιος νέος παίκτης πρέπει να… δεινοπαθήσει για να πάρει ευκαιρία στην πρώτη ομάδα. Ακόμα περισσότερες, οι διοικήσεις θα προτιμήσουν να κάνουν μια πανάκριβη μεταγραφή, παρά να δώσουν ευκαιρία σε κάποιο «δικό τους παιδί». Πλέον και οι δύο ομάδες υποφέρουν, ξοδεύοντας αλόγιστα ποσά για παίκτες, ενώ η λύση μπορεί να βρίσκεται πολύ πιο κοντά από όσο πιστεύουν.
Πραγματικός επαγγελματίας χωρίς μικρότητες και το επόμενο βήμα
Πριν λίγους μήνες ο Γερμανός είχε πει σε συνέντευξη του με απόλυτη ειλικρίνεια: «Το να φύγω από την Άρσεναλ ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έπρεπε να κάνω, όμως έτσι έπρεπε να γίνει». Όπως σχολίασε στη συνέχεια, η ύπαρξη πολλών παικτών για τις θέσεις των εξτρέμ δεν του άφηναν ευκαιρίες. «Δυστυχώς έπρεπε να φύγω, έπρεπε να πάρω αγωνιστικό χρόνο. Ήξερα πως θα μου έλειπε ο σύλλογος, οι συμπαίκτες μου και οι οπαδοί μας, αλλά έπρεπε να το κάνω». Δίχως να δείξει ίχνος υπεροψίας ή πικρίας, συμπλήρωσε πως θεωρεί πετυχημένο το πέρασμα του στο Λονδίνο, καθώς «τον έκανε τον παίκτη που είναι σήμερα». Τέλος, δεν έκρυψε την αγάπη για την ομάδα του, κάτι που φυσικά και έδειξε μετά την 7άρα στην Τότεναμ. «Το Βόρειο Λονδίνο είναι κόκκινο» είχε πει, προσφέροντας μερικά χαμόγελα στους φίλους της άλλοτε ομάδας του.
Πλέον ο Γκνάμπρι πρέπει να αποδείξει πως είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Πρώτα με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 7 χρόνια για τη Μπάγερν και στη συνέχεια στο επερχόμενο Euro του 2021 με την εθνική του ομάδα. Έχοντας περάσει ήδη τόσα πολλά και έχοντας δει την ζωή ενός ποδοσφαιριστή από κάθε οπτική γωνία, ο 25χρονος έχει ένα όπλο που λίγοι νέοι παίκτες έχουν: Να παραμείνει προσηλωμένος στον στόχο του. Η λογική λέει πως θα τα καταφέρει. Άλλωστε το κατάφερε στα πολύ χαμηλά του.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις