Όταν τον Δεκέμβρη του 19 η Άρσεναλ αποφάσιζε να εμπιστευτεί τις τύχες στον Μικέλ Αρτέτα οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες. Ο Ισπανός δεν είχε την παραμικρή εμπειρία σαν πρώτος προπονητής και καλούταν να αναλάβει μια ομάδα η οποία βίωνε την απόλυτη αποτυχία του πρότζεκτ στη μετά Βενγκέρ εποχή. Η θητεία του σαν βοηθός του Πεπ στη Σίτι και το δέσιμο με το κλαμπ από την παρουσία του σαν παίκτης εκεί ήταν σίγουρα θετικά όμως κανείς δεν γνώριζε αν αρκούσαν για να φέρει εις πέρας μια πραγματικά δύσκολη αποστολή.
Εννέα μήνες μετά ο Αρτέτα έχει καταφέρει να βάλει τη σφραγίδα του στους «Κανονιέρηδες». Η Άρσεναλ είναι πλέον μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος που ξέρει τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της. Ο Ισπανός τεχνικός πέτυχε σε μικρό χρονικό διάστημα περισσότερα απ’ όσα θα περίμενε και πιο αισιόδοξος υποστηρικτής του. Τα κατάφερε μάλιστα κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και μένοντας πιστός στις ιδέες του.
Ένα σύστημα, δύο τίτλοι και ένας βασικός κανόνας
Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ο Αρτέτα έκανε ξεκάθαρο σε όλους ένα βασικό πράγμα. Θα παίζει όποιος το αξίζει. Αυτό το αξίζει δεν περιλαμβάνει μόνο αγωνιστικά κριτήρια. Ο Ισπανός απαιτεί από τους παίκτες του σοβαρότητα σε όλους τους τομείς. Κάπως έτσι δεν δίστασε να τελειώσει τον πιο ελπιδοφόρο ποδοσφαιριστή του ρόστερ του μέσα σε ένα απόγευμα. Ο Ματέο Γκεντουζί είναι ένας παίκτης με αδιαμφησβήτητο ταλέντο και ίσως το μόνο θετικό που μπορούσε να κρατήσει η Άρσεναλ από την εποχή Έμερι.
Ο μικρός όμως μίλαγε παραπάνω απ’ ότι έπρεπε. Η αλαζονική συμπεριφορά του σε ένα παιχνίδι κόντρα στη Μπράιτον σε συνδυασμό με την γενικότερη στάση του εξόργισαν τον Αρτέτα. Το αποτέλεσμα; Τον εξαφάνισε. Από εκείνο το ματς στα τέλη του Ιούνη μέχρι σήμερα δεν τον ξαναείδαμε ποτέ ούτε σε αποστολή!
Από εκεί και πέρα θέση στην εντεκάδα βρίσκουν όσοι κατά τον ίδιο εξυπηρετούν καλύτερα το πλάνο του. Το παρελθόν, το όνομα, τα μηδενικά στο συμβόλαιο δεν παίζουν καμία σημασία. Έτσι παίκτες-μαύρα πρόβατα όπως ο Νταβίντ Λουίζ, ο Μουστάφι και ο Τσάκα απέκτησαν ρόλο και έγιναν κομβικοί για την ομάδα. Το 3-4-3 που έχει καθιερώσει ο Αρτέτα δείχνει να ταιριάζει απόλυτα στα χαρακτηριστικά των παικτών που απαρτίζουν το ρόστερ.
Η ασφάλεια που δίνει στα μετόπισθεν προσφέρει σιγουριά σε μια ομάδα που την είχε πολύ ανάγκη αφού η αμυντική της λειτουργία υπήρξε για καιρό… ανέκδοτο. Κάπως έτσι και έχοντας τον προνόμιο να διαθέτει έναν παίκτη με την ποιότητα και την εκτελεστική δεινότητα του Ομπαμεγιάνγκ μπροστά ο Αρτέτα έφερε στο Βόρειο Λονδίνο δύο τρόπαια. Η Άρσεναλ που μέχρι τα μέσα της χρονιάς ζούσε τον απόλυτο εφιάλτη κατέληξε να πανηγυρίζει δύο τρόπαια μέσα σε ένα μήνα. Ναι το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ Αγγλίας δεν είναι ούτε με Πρέμιερ Λιγκ ούτε Τσάμπιονς Λίγκ. Είναι όμως τίτλοι και μάλιστα αρκετά σημαντικοί. Όχι και άσχημα για κάποιον πρωτοεμφανιζόμενο στους πάγκους.
Έμαθε να παίζει τέλεια τον ρόλο του αουτσάιντερ
Ο δρόμος για την κατάκτηση αυτών των δύο τροπαίων κάθε άλλο παρά εύκολος ήταν για την Άρσεναλ. Για να τα κατακτήσει χρειάστηκε να κερδίσει κατά σειρά Σίτι, Τσέλσι και Λίβερπουλ. Ομάδες δηλαδή με σαφώς περισσότερη ποιότητα και βάθος απ’ ότι εκείνη. Η ομάδα του Αρτέτα σε καμία περίπτωση δεν «έκλεψε» τη νίκη σε κανένα από αυτά τα ματς. Επιβλήθηκε δικαιότατα και ότι κέρδισε το άξιζε ξεκάθαρα. Σε όλα αυτά τα παιχνίδια ο 38χρονος Ισπανός έστησε την ομάδα του με πολύ έξυπνο και λειτουργικό τρόπο.
Η συμβολή του σε αυτές τις μεγάλες νίκες υπήρξε καθοριστικότερη από οποιουδήποτε άλλου. Εκτός ίσως από του Ομπαμεγιάνγκ. Ο Αρτέτα γνώριζε πως σε καμία από αυτές τις αναμετρήσεις η ομάδα του δεν ήταν το φαβορί. Έπαιξε λοιπόν σωστά το ρόλο του αουτσάιντερ. Η Άρσεναλ στήθηκε συμπαγής μέσα στο γήπεδο. Άφησε τους αντιπάλους της να φλυαρούν και τους χτύπησε αλύπητα στην κόντρα. Κι αν τα πολλά τρεξίματα έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο να εξυπηρετηθεί σωστά το πλάνο το μυστικό της επιτυχίας ήταν άλλο.
Η ορθότητα και η ψυχραιμία με την οποία έβγαινε η μπάλα μπροστά ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά. Η Άρσεναλ δεν έβγαινε στη κόντρα με μεγάλες μπαλιές μπροστά για να φύγει ο γρήγορος Ομπαμεγιάνγκ στην πλάτη της άμυνας και… άγιος ο θεός. Αντιθέτως κέρδιζε τη μπάλα και την προωθούσε με σωστές επιλογές. Γρήγορα αλλά όχι βιαστικά.
Ένα αουτσάιντερ που σέβεται τον εαυτό του -και την ιστορία του- και κατεβαίνει για να παίξει ένα παιχνίδι στα ίσα έχει τεράστια διαφορά με ένα αουτσάιντερ που αφήνεται στο έλεος της ανωτερότητας του αντιπάλου. Σε τέτοιου είδους παιχνίδια λοιπόν ο Αρτέτα φαίνεται μανούλα. Το ζήτημα είναι πως αντιμετωπίζει ματς που πρέπει να κυριαρχήσει. Γιατί άλλο τα νοκ άουτ παιχνίδια και μάλιστα τα μονά και άλλο ο μαραθώνιος του Πρωταθλήματος. Εκεί η Άρσεναλ χρειάζεται ακόμα δουλειά και σίγουρα αναβάθμιση του ρόστερ της.
Να επενδύσει στους μικρούς και να κρατήσει τον Ομπαμεγιάνγκ
Ναι μπορεί η τετράδα να μην είναι καν ρεαλιστικός στόχος για την Άρσεναλ και τη νέα σεζόν αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι «Κανονιέρηδες» δεν έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν. Η ελπίδα άλλωστε είναι κάτι που επανήλθε στην καθημερινότητα της ομάδας μετά την πρόσληψη του Αρτέτα. Για να παραμείνει όμως υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να συνεχίσει το κλαμπ να επενδύει στους νεαρούς ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στις τάξεις του. Γκεντουζί -θα πάρει δεύτερη ευκαιρία- και Σακά είναι ήδη παίκτες με σημαντικό ρόλο στην ομάδα αν όχι βασικοί.
Από εκεί και πέρα οι Μαρτινέλι, Γουίλοκ και Ενκετιά έδειξαν στις ευκαιρίες που πήραν ότι μπορούν να εξελιχθούν σε παίκτες ικανούς να κάνουν τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο. Ειδικά ο Μαρτινέλι λογίζεται ως ένα από τα κορυφαία ταλέντα παγκοσμίως. Στην ίδια μοίρα και ο Σαλιμπά που αγοράστηκε πέρυσι αλλά πέρασε ένα χρόνο σαν δανεικός στη Σεντ Ετιέν. Στο πρόσωπο του νεαρού Γάλλου η Άρσεναλ βλέπει το μελλοντικό ηγέτη στα στόπερ της που μαζί με τον Γκαμπριέλ Μαγκαλιάες -ανακοινώνεται τις επόμενες- μέρες θα συνθέσουν ένα από τα καλύτερα δίδυμα στόπερ στην Ευρώπη τα ερχόμενα χρόνια.
Γενικότερα υπάρχει ένας κορμός νέων και ταλαντούχων παικτών που αν δουλευτεί σωστά μπορεί να επαναφέρει την Άρσεναλ στις δόξες του παρελθόντος. Όσο πιο γρήγορα παίξουν όλα αυτά τα παιδιά τόσο πιο άμεσα θα μάθουμε τι μπορούν και τι δε μπορούν να κάνουν. Βέβαια τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα έχει σημασία αν στραβώσει κάτι στην ανανέωση του Ομπαμεγιάνγκ.
Ο Γκαμπονέζος έκανε πράγματα και θαύματα κατά τη διάρκεια της σεζόν αλλά περισσότερο στο κλείσιμο αυτής και είναι με διαφορά ότι καλύτερο υπάρχει στο ρόστερ της ομάδας. Προς το παρόν υπάρχει αισιοδοξία ότι ο Ομπαμεγιάνγκ θα ανανεώσει αλλά μέχρι να πέσουν επίσημα οι υπογραφές όλος ο οργανισμός βρίσκεται υπ’ ατμόν. Ο Αρτέτα τον λατρεύει και τον θέλει εκεί πάση θυσία. Με αυτόν ηγέτη μπορεί να μας παρουσιάσει μια βελτιωμένη έκδοση της δικής του Άρσεναλ. Του αξίζει μια τέτοια ευκαιρία. Αν μη τι άλλο την κέρδισε με το σπαθί του.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
