Η ποδοσφαιρική διαδρομή του Μοράτα είναι αν μη τι άλλο ασυνήθιστη. Ο Ισπανός έχει αγωνιστεί σε μερικά από τα κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Ρεάλ Μαδρίτης, Γιουβέντους, ξανά Ρεάλ, Τσέλσι, Ατλέτικο Μαδρίτης και τώρα ξανά Γιουβέντους! Σε καμία από αυτές τις ομάδες δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να καθιερωθεί παρόλο που προσπάθησε. Με κάθε τρόπο και μέσο. Κάθε φορά που έπαιρνε μεταγραφή το πρώτο πράγμα που δήλωνε ήταν ότι από μικρός είχε όνειρο να παίξει στην εκάστοτε ομάδα. Σε όλες. Ανεξαιρέτως. Ο… ονειροπόλος Μοράτα λοιπόν για ακόμη μια φορά ψάχνει το μέρος που θα δείξει ότι είναι ένας φορ πρώτης γραμμής. Για ακόμη μια φορά γύρισε «σπίτι του» και για ακόμη μια φορά υποσχέθηκε επιτυχίες και γκολ. Σας κούρασε; Εμάς πάντως σίγουρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεν στέριωσε πουθενά
Τον Μοράτα τον μάθαμε τη σεζόν 12/13 όταν άρχισε να εμφανίζεται συχνά πυκνά στα παιχνίδια της πρώτης ομάδας της Ρεάλ Μαδρίτης. Έχοντας εντυπωσιάσει με τις επιδόσεις του στις ακαδημίες των «Μερένχες» πήρε τις ευκαιρίες του και δεν τις άφησε να πάνε χαμένες. Την επόμενη χρονιά καθιερώθηκε σαν παίκτης του ροτέισον πραγματοποιώντας 34 συμμετοχές τις οποίες συνόδευσε με εννέα γκολ. Το τεράστιο βάθος του ρόστερ της «Βασίλισσας» του έκοβε το δρόμο για πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα κι έτσι παραχωρήθηκε στη Γιουβέντους, με οψιόν επαναγοράς.
Στη «Μεγάλη Κυρία» ήταν και η μοναδική φορά που ο Ισπανός είχε πραγματικό ρόλο σε μια ομάδα. Παίζοντας σε δυάδα στην επίθεση είτε με τον Τέβεζ είτε με τον Ντιμπάλα κατάφερε να γίνει σημαντικός για το παιχνίδι της Γιούβε. Από εκεί και πέρα οι αποφάσεις του ήταν η μια χειρότερη από την άλλη. Μετά από μια διετία στο Τορίνο επέστρεψε στη Μαδρίτη δηλώνοντας αποφασισμένος να πετύχει. Φυσικά παρέμεινε στη σκιά του Καρίμ Μπενζεμά. Ο ρόλος του δεύτερου φορ σε εκείνη την ομάδα του ταίριαζε αλλά δεν του άρεσε.
Το καλοκαίρι του 18 η Τσέλσι αποφάσισε να χτίσει πάνω του. Τον αγόρασε έναντι 70 εκατομμυρίων ευρώ για να τον κάνει αρχισκόρερ της. Καμία σχέση. Ο Μοράτα ήταν απογοητευτικός στην Αγγλία και γρήγορα κατάλαβε ότι πρέπει να τα μαζέψει και να φύγει. Και ήρθε η ώρα της Ατλέτικο. Ο ίδιος παίκτης που φιλούσε το σήμα της Ρεάλ πριν ενάμισι χρόνο δήλωνε «Ροχιμπλάνκο» από κούνια και ικανός να κάνει τους οπαδούς να ξεχάσουν το… αμαρτωλό παρελθόν του.
Το αποτέλεσμα; Μετριότητα και πάλι. Ο Μοράτα δεν στέριωσε πουθενά γιατί μιλάει περισσότερο απ’ ότι παίζει. Ή πιο απλά γιατί δεν είναι ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει τη διαφορά σαν βασικός σε αυτό το επίπεδο. Πόσες ευκαιρίες θα χρειαστεί να σπαταλήσει ακόμα για να το καταλάβουμε;
Τι παραπάνω έχει από τον… Ζιρού;
Ο Ολιβιέ Ζιρού είναι ένας επιθετικός ο οποίος έκανε καριέρα ακριβώς επειδή γνώριζε καλά τι και σε ποιο βαθμό είναι ικανός να προσφέρει. Κάπως έτσι κλείνει φέτος δέκα χρόνια στην Πρέμιερ Λιγκ με τις φανέλες της Άρσεναλ και της Τσέλσι. Την ίδια στιγμή που μετράει 99 συμμετοχές, 40 γκολ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Γαλλίας. Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Για να συγκρίνουμε την περίπτωση του Γάλλου με αυτή του Μοράτα που μάλιστα συνυπήρξαν για ένα εξάμηνο στην Τσέλσι.
Ο Ισπανός θεωρούταν ανέκαθεν ένας παίκτης από το πιο πάνω ράφι σε σχέση με τον Ζιρού. Τα 190 εκατομμύρια ευρώ που έχουν δαπανηθεί για χάρη του όλα αυτά τα χρόνια καθρεπτίζουν την αξία και τη θέση του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Τι έχει πετύχει όμως ο Ισπανός που να δικαιολογεί όλο αυτό το θόρυβο; Η κορυφαία του σεζόν από πλευράς σκοραρίσματος ήταν το 16/17 όπου σημείωσε 20 γκολ σαν δεύτερος φορ της Ρεάλ Μαδρίτης. Τα αμέσως περισσότερα γκολ που έχει πετύχει είναι τα 16 φετινά με την Ατλέτικο.
Αναρωτιέμαι. Ξέρετε κανέναν άλλο σέντερ φορ που να αντιμετωπίζεται σαν παίκτης ελίτ χωρίς να έχει σημειώσει ποτέ περισσότερα από 20 γκολ στην καριέρα του; Εγώ πάντως όχι. Συνεχίζω και αναρωτιέμαι. Πόσο καλύτερος είναι ο «πολύς» Μοράτα από τον υπερτίμιο Ολιβιέ Ζιρού; Ίδιο στυλ παίκτη, φορ περιοχής, με βαριά κορμιά, έφεση στο ψηλό παιχνίδι και με παρόμοιους αριθμούς σε γκολ. Ο Ζιρού μάλιστα έχει ξεπεράσει τα 20 γκολ σε μια σεζόν τρεις φορές στην καριέρα του!
Ποτέ δεν θεωρήθηκε ένας από τους κορυφαίους της θέσης όμως ήξερες πάντα ότι θα προσφέρει. Με κάθε τρόπο. Αντίθετα για τον Μοράτα έχουν ξοδευτεί καράβια με λεφτά και ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί. Τι τον κάνει πια τόσο ξεχωριστό; Πότε έκανε μια σούπερ σεζόν; Ποτέ. Μήπως τελικά ο Ισπανός είναι ένας παίκτης ανάλογου επιπέδου του Ζιρού και όχι κάτι παραπάνω;
Μια από τα ίδια στη Γιουβέντους
Μέσα σε αυτόν τον ενάμισι χρόνο που βρέθηκε στην Ατλέτικο ο Μοράτα έδωσε σε όλους να καταλάβουν ότι δεν είναι ο φορ που έψαχναν. Με αναιμική παρουσία που άγγιζε τα όρια της εξαφάνισης στα μεγάλα παιχνίδια οι «Ροχιμπλάνκος» ήξεραν ότι πρέπει να δοκιμάσουν κάτι άλλο. Έτσι παρόλο που μόλις πριν 2 μήνες είχαν δώσει 60 εκατομμύρια στην Τσέλσι -υποχρεωτική οψιόν- για να τον αγοράσουν, τον δάνεισαν στη Γιουβέντους. Στη δεύτερη θητεία του στο Τορίνο ο Ισπανός ελπίζει να ξαναβρεί ότι άφησε φεύγοντας το 2016. Μόνο που αυτό φαίνεται για την ώρα κάπως δύσκολο.
Η παρουσία των Πάολο Ντιμπάλα και Ντέγιαν Κουλουσέφσκι ορθώνει στο δρόμο του σημαντικά εμπόδια για την βασική εντεκάδα. Για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίπτωση. Ο Αργεντίνος είναι ξεκάθαρα ο δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδας και συνολικά της Ιταλίας και απλά δεν γίνεται να μην παίζει.
Το καταλάβαμε όλοι πολύ καλά αυτό πέρυσι όταν ο Σάρι τον κράταγε στον πάγκο στην αρχή της χρονιάς και κάθε φορά που τον έβαζε τον εξέθετε ανεπανόρθωτα. Παίκτης με σπάνια ποιότητα που ούτε κατά διάνοια μπορεί να του φάει τη θέση ο Μοράτα. Πέρυσι χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο διάστημα στο κέντρο της επίθεσης στο 4-3-3 του Σάρι. Φέτος ο Πίρλο ξεκίνησε με 3-5-2 κι αν αυτό μονιμοποιηθεί το δίδυμο Κριστιάνο-Ντιμπάλα μοιάζει και είναι μονόδρομος.
Από κοντά θα βρίσκεται σίγουρα και ο Κουλουσέφσκι. Ο νεαρός Σουηδός δεν τραβάει τα φώτα όσο άλλοι ταλαντούχοι παίκτες της ηλικίας τους ωστόσο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτούς. Η Γιουβέντους έχει το δικό της wonderkid και σίγουρα επενδύει πολλά σε αυτό. Το πανέμορφο γκολ που πέτυχε στην πρεμιέρα ήταν το ορεκτικό για το κυρίως που ακολουθεί.
Εκεί που θέλουμε να καταλήξουμε είναι στο ότι ο Μοράτα δεν γίνεται να είναι μπροστά ως επιλογή από τους τρεις που προαναφέραμε. Περισσότερο φαίνεται να έρχεται σαν αντί-Ιγκουαίν. Ως μια αξιόπιστη λύση από τον πάγκο δηλαδή. Σε αυτόν τον ρόλο μπορεί κάλλιστα να ανταποκριθεί. Το θέμα είναι κάποια στιγμή να το αποδεχτεί. Κι αυτός και όλοι οι υπόλοιποι.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις