Ο τελικός του Σούπερ Καπ Γερμανίας ανάμεσα στην Μπάγερν Μονάχου και τη Μπορούσια Ντόρτμουντ ήταν ένα ματς με ωραίο ποδόσφαιρο, συγκινήσεις, ανατροπές και την… γνωστή κατάληξη. Ναι καλά καταλάβατε. Το τρόπαιο πήγε στην ομάδα του Μονάχου. Και μπορεί το Σούπερ Καπ να είναι ένας τίτλος χωρίς κάποια ιδιαίτερη βαρύτητα ωστόσο αποτελεί απλά την αφορμή. Αφορμή για να μιλήσουμε για την πελατειακή σχέση των δύο ομάδων.
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο μεγάλο ντέρμπι στην Ευρώπη που η μια ομάδα να κυριαρχεί τόσο καθολικά της άλλης. Η Ντόρτμουντ ότι κι αν κάνει αδυνατεί να κοιτάξει στα μάτια τη μεγάλη της αντίπαλο. Σε τέτοιο βαθμό που αν θέλετε να ορκιστείτε παντοτινή αγάπη στον/στην σύντροφό σας μπορείτε απλά να υποσχεθείτε ότι η αγάπη σας θα διαρκέσει μέχρι η Ντόρτμουντ να κερδίσει την Μπάγερν σε ένα μεγάλο ματς.
Έχει διαλύσει πλήρως τον ανταγωνισμό
Αν υπάρχει μια ομάδα που -υποθετικά- θα μπορούσε να σπάσει την κυριαρχία της Μπάγερν στη Γερμανία αυτή δεν είναι άλλη από την Μπορόυσια Ντόρτμουντ. Οι Βεστφαλοί είναι το μόνο κλαμπ εντός συνόρων αυτή τη στιγμή με το ειδικό βάρος, το μπάτζετ και το ρόστερ που θα μπορούσε να της βάλει δύσκολα. Προσοχή. Δεν λέμε να κυριαρχήσει καθολικά. Λέμε έστω να την κοντράρει. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει. Η ομάδα του Μονάχου έχει να χάσει το Πρωτάθλημα από το 2012 -το πήρε η Ντόρτμουντ- και μάλλον θα αργήσει να παραδώσει το στέμμα της.
Οι Βαυαροί είναι πρωταθλητές επί οχτώ συναπτά έτη και νταμπλούχοι στις πέντε από αυτές τις σεζόν. Με τις υπόλοιπες ομάδες να αδυνατούν εκ των πραγμάτων να ακολουθήσουν τους ρυθμούς τους, η Ντόρτμουντ μένει ως η μόνη πραγματική αντίπαλος. Στα χαρτιά. Γιατί στην πράξη δεν. Ακόμη και τη σεζόν 18/19. Τότε που ο Νίκο Κόβατς είχε παρουσιάσει τη χειρότερη Μπάγερν της δεκαετίας τελικά η ομάδα του κατέκτησε το νταμπλ!
Στο ματς που έκρινε τον τίτλο εκείνη τη σεζόν η Ντόρτμουντ πήγε στο Μόναχο όντας πρώτη στη βαθμολογία. Η μεγάλη της ευκαιρία. Ήθελε απλά να μη χάσει και αυτόματα γινόταν σούπερ φαβορί για τον τίτλο. Τελικό σκορ 5-0. Όταν μια ομάδα πάει να παίξει ντέρμπι τίτλου με την αιώνια αντίπαλο και το σκορ είναι αυτό δεν υπάρχουν και πολλά που μπορείς να πεις.
Στις τελευταίες της πέντε επισκέψεις στο Αλιάντζ Αρίνα για ματς της Μπουντεσλίγκα η Ντόρτμουντ έχει χάσει με 5-1, 4-1, 6-0, 5-0, 4-0. Συνολικό σκορ πενταετίας 24-2. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν συναντά κανείς τέτοια κυριαρχία μια ομάδας επί της ανταγωνίστριάς της για τον τίτλο. Αν δεν είχατε ιδέα από γερμανική ποδοσφαιρική ιστορία και σας έλεγα ότι αυτά είναι τα σκορ των δύο ομάδων που διεκδικούν τον τίτλο θα με πιστεύατε;
Η χρυσή εποχή Κλοπ και η αδικαιολόγητη ηττοπάθεια
Φυσικά τα πράγματα ανάμεσά τους δεν ήταν πάντα έτσι. Προφανώς και η Μπάγερν είχε ανέκαθεν το πάνω χέρι αλλά η Ντόρτμουντ έχει να περηφανεύεται μεγάλες νίκες που έκριναν τίτλους. Βέβαια από την τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο έχει περάσει αρκετός καιρός. Στον πάγκο της ομάδας καθόταν ο άνθρωπος που κατάφερε να επαναφέρει την Λίβερπουλ στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ μετά από 30 χρόνια. Ο Γιούργκεν Κλοπ.
Ο Κλοπ ουσιαστικά καταξιώθηκε και αναγνωρίστηκε σαν προπονητής με την Ντόρτμουντ. Αυτή του έδωσε την πρώτη πραγματικά μεγάλη ευκαιρία της καριέρας του. Ο Γερμανός τεχνικός έμεινε εκεί από το 2008 μέχρι το 2015 και δημιούργησε μια ομάδα η οποία στο πικ της ήταν απλά φανταστική. Τις σεζόν 2010/11 και 2011/12 η ομάδα του Κλοπ πέταγε φωτιές. Παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο όχι απλά κοίταξε στα μάτια την Μπάγερν αλλά κυριάρχησε απέναντί της.
Κατέκτησε back to back την Μπουντεσλίγκα σχετικά εύκολα και μάλιστα τη δεύτερη σεζόν πραγματοποίησε και νταμπλ αφού φιλοδώρησε με πεντάρα την αιώνια εχθρό στον τελικό κυπέλλου! Την επόμενη χρονιά μάλιστα παραλίγο να της «κλέψει» και το Τσάμπιονς Λιγκ όμως ένας καραφλός Ολλανδός είχε άλλα σχέδια. Να τονίσουμε κάπου εδώ ότι όταν συνέβαιναν όλα αυτά η Μπάγερν δεν ήταν σε κάποια κακή ή μεταβατική φάση. Το αντίθετο. Στο ρόστερ της υπήρχαν παίκτες όπως ο Ρόμπεν, ο Ριμπερί, ο Λαμ, ο Σβαινστάιγκερ, ο Νόιερ. Όλοι στο πικ της καριέρας τους.
Ακόμα κι έτσι όμως η Ντόρτμουντ κατάφερε να της πάρει δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και να την κοντράρει μέχρι το τελευταίο λεπτό σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Από εκεί και πέρα όμως και ειδικά από τότε που ο Κλοπ έφυγε η Μπορούσια εμφανίζει μια αδικαιολόγητη ηττοπάθεια. Όταν παίζει με την Μπάγερν -ειδικά εκτός- το βλέπεις ακόμα και στις κινήσεις των παικτών της. Φοβισμένοι, άτολμοι, χωρίς νεύρο. Ηττημένοι πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Πως θα ένιωθε άραγε αν τους είχε παίκτες ο Κλοπ;
Αν δεν αλλάξει νοοτροπία δεν έχει καμία τύχη
Κάπου εδώ θα μπορούσε να αντιπαραβάλει κανείς την περίπτωση της Γιουβέντους στην Ιταλία. Εκεί που οι «Μπιανκονέρι» παίρνουν το πρωτάθλημα εδώ και εννέα χρόνια. Μια τέτοια σύγκριση θα ήταν λάθος για δύο πολύ απλούς λόγους. Πρώτον η Γιουβέντους ναι μεν παίρνει το πρωτάθλημα αλλά δεν μοιράζει πεντάρες και εξάρες στις ομάδες που την καταδιώκουν. Δεύτερον και σημαντικότερο. Οι ομάδες της Ιταλίας που μπορούν να την κοιτάξουν στα μάτια βίωσαν μια παρατεταμένη κρίση.
Τόσο η Μίλαν όσο και η Ίντερ επί χρόνια ήταν μίλια μακριά από τα στάνταρ που τις είχαμε συνηθίσει. Σε όλους τους τομείς. Πέρυσι ήταν η πρώτη σεζόν μετά από καιρό που οι «Νερατζούρι» είχαν ένα ρόστερ και έναν προπονητή αντάξιο του ονόματός τους. Από την άλλη οι «Ροσονέρι» τώρα αρχίζουν δειλά δειλά να ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια αν και έχουν δρόμο ακόμα.
Αντιθέτως όλα αυτά τα χρόνια η Ντόρτμουντ δεν βίωσε καμία κρίση. Όλα στην ομάδα λειτουργούσαν ρολόι. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Θα μου πείτε πως συγκρίνεις τα μεγέθη των Ίντερ και Μίλαν με αυτό της Ντόρτμουντ; Δεν τα συγκρίνω απλά στην Γερμανία δεν υπάρχουν αντίστοιχα μεγέθη. Η Μπορούσια είναι ότι πιο κοντινό σε αυτό. Όμως έτσι όπως πορεύεται αποκλείεται να καταφέρει οτιδήποτε. Για να μπορέσει να πλησιάσει τη Μπάγερν πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί σαν φυτώριο πολυτελείας για μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης, να βρει τρόπο να κρατάει τους καλούς της παίκτες παραπάνω και κυρίως να φέρει έναν προπονητή με διαφορετική φιλοσοφία από το όσα φάμε και όσα βάλουμε. Τα σημάδια που της δείχνουν ότι έχει μείνει πολύ πίσω σε σχέση με τη Μπάγερν είναι πολλά. Αν συνεχίσει να τα αγνοεί θα συνεχιστούν και οι σφαλιάρες. Εκτός αν τελικά βολεύεται με το ρόλο του κομπάρσου σε ένα πρωτάθλημα που θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί και… Μπάγερνλιγκα. Πάντως τα πραγματικά Klassiker σίγουρα μας έχουν λείψει και κάποια στιγμή θα θέλαμε να τα ξαναδούμε. Θα μας κάνει κάποια στιγμή τη χάρη η Μπορούσια;
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
