Ο Κριστιάνο Ρονάλντο για ακόμη μια χρονιά μας υπενθυμίζει ότι για εκείνον η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Ο Πορτογάλος στα 36 του συνεχίζει να βρίσκεται σε καταπληκτική κατάσταση αποτελώντας τον πιο δεινό σκόρερ τον ευρωπαϊκών γηπέδων. Ούτε καν ο κορωνοϊός δεν κατάφερε να τον σταματήσει. Τον πέρασε και αυτόν σαν μην υπάρχει και ξεκίνησε από εκεί που σταμάτησε. Με γκολ φυσικά.
Ο ηγέτης της Γιουβέντους δείχνει ότι είναι ικανός να κουβαλήσει την ομάδα στις πλάτες του. Μέχρι που όμως μπορεί να την φτάσει; Πιθανότατα μέχρι την κορυφή της Ιταλίας, αλλά όχι παραπάνω. Οι «Μπιανκονέρι» έχουν θέματα με τον Πίρλο στο τιμόνι και δεν πείθουν ότι μπορούν να πετύχουν μεγάλα πράγματα. Όσο ακόμα ο Κριστιάνο βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση είναι κρίμα να ξοδεύει καλές του χρονιές σε μια ομάδα που… ψάχνεται. Τα σενάρια αποχώρησής του έχουν φουντώσει και ουδείς γνωρίζει ποιο θα είναι το επόμενο κεφάλαιο της μαγικής του καριέρας.
Με μάτι που γυαλίζει σε μια Γιουβέντους που… χασμουριέται
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ίσως ο πιο ανταγωνιστικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του παιχνιδιού. Ένας άνθρωπος που σιχαίνεται την ήττα, εξαντλεί κάθε περιθώριο για να γίνεται καλύτερος και θεωρεί ότι πάντα μπορεί παραπάνω. Ο τρόπος που δουλεύει και συντηρείται όλα αυτά τα χρόνια αποδεικνύουν την… αρρώστια που έχει με αυτό που κάνει. Για εκείνον δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Πρέπει πάντα να είναι ο πρώτος. Το πάθος για το παιχνίδι και η δίψα για διάκριση παραμένουν στα κόκκινα. Θυμίζουν αθλητή που τώρα ξεκινάει την καριέρα του και όχι ένα 36χρονο βετεράνο που έχει κατακτήσει τα πάντα.
Το ίδιο συμβαίνει και με αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο. Οι αριθμοί του παραμένουν σε δυσθεώρητα στάνταρ και η αξία του είναι αδιαπραγμάτευτη. Φεύγοντας από τη Ρεάλ έψαχνε μια νέα πρόκληση. Μετά από τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ σε πέντε χρόνια ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι ο κύκλος εκείνης της ομάδας έκλεισε. Όπως όντως τελικά συνέβη. Στη Γιουβέντους βρήκε ένα περιβάλλον που θα τον ανανεώσει και παράλληλα θα συνεχίζει να ανταποκρίνεται στις τεράστιες φιλοδοξίες του.
Πράγματι. Όταν το καλοκαίρι του 2018 μετακόμιζε το ταλέντο του στο Τορίνο, η Γιουβέντους ήταν μια ομάδα που διψούσε για το βήμα παραπάνω. Το Τσάμπιονς Λιγκ. Της διοργάνωσης που ο Κριστιάνο έχει σημαδέψει όσο κανείς. Η κατάκτηση ακόμη ενός τροπαίου με τρίτη διαφορετική ομάδα αποτέλεσε μεγάλη πρόκληση για εκείνον. Οι «Μπιανκονέρι» μετά από δύο χαμένους τελικούς το 2015 και το 2017 ήθελαν πάση θησεία να φτάσουν μέχρι το τέλους του δρόμου. Με τον Αλέγκρι στο τιμόνι και με ένα ικανότατο ρόστερ η προσθήκη του Κριστιάνο φάνταζε η ιδανική κίνηση για να πετύχουν το σκοπό τους.
Δύο χρόνια μετά όμως τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο Αλέγκρι απολύθηκε και στη θέση του ήρθαν πρώτα ο Σάρι και μετά ο Πίρλο. Δύο επιλογές που η κάθε μία για το λόγο της δεν ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις. Η Γιούβε όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά βλέπει και την κυριαρχία της στην Ιταλία να αμφισβητείται. Πέρυσι κατάφερε με δυσκολία να πάρει το πρωτάθλημα, ενώ φέτος έχει ήδη στραβοπατήσει τέσσερεις φορές στις εφτά πρώτες αγωνιστικές.
Ο χρόνος που δεν είναι για ξόδεμα και οι βίοι παράλληλοι με Μέσι
Μπορεί η αγωνιστική και η φυσική κατάσταση του Κριστιάνο να μην μας κάνουν να σκεφτόμαστε ακόμη το τέλος της καριέρας του, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει κάποια στιγμή. Και όταν λέμε κάποια στιγμή δεν εννοούμε σε μια δεκαετία. Ο Πορτογάλος δείχνει ότι έχει μπροστά του ακόμη 2-3 ή μπορεί και παραπάνω καλά χρόνια αλλά δεν θα παίζει και μέχρι τα 45. Ευχή όλων μας είναι να τον απολαύσουμε όσο παραπάνω γίνεται σε ένα περιβάλλον που θα του επιτρέπει να πρωταγωνιστεί με τον τρόπο που αυτός θέλει.
Οφείλω να ομολογήσω ότι αδυνατώ να καταλάβω το σκεπτικό τόσο πίσω από την πρόσληψη Σάρι, όσο και πίσω από αυτή του Πίρλο. Δύο επιλογές με τεράστιο ρίσκο που η Γιουβέντους δεν είχε κανένα λόγο να πάρει. Κανείς τους δεν είναι προπονητής που θα σε κάνει να κερδίσεις… τώρα. Ήθελαν και θέλουν χρόνο. Χρόνο που ίσως να έχει η Γιουβέντους αλλά σίγουρα δεν έχει ο Κριστιάνο. Στα 36 του χρειάζεται ένα περιβάλλον που η νίκη θα είναι αυτοσκοπός. Σήμερα. Όχι κάποια στιγμή. Μια ομάδα δουλεμένη, με έναν κορυφαίο προπονητή που θα χτυπάει όλους τους τίτλους. Όχι πειράματα και μεταβατικές περιόδους.
Το πρωτάθλημα Ιταλίας δεν καλύπτει έναν παίκτη σαν τον Πορτογάλο. Ειδικά σε μια Σέριε Α που δεν έχει την αίγλη των περασμένων δεκαετιών. Ένας τέτοιος παίκτης θέλει τα πάντα και οφείλει να βρίσκεται κάπου που θα έχει τη δυνατότητα τουλάχιστον να τα διεκδικήσει. Όπως δηλαδή ήταν η Γιουβέντους το καλοκαίρι του 18 και όπως δεν είναι τώρα. Η περίπτωσή του έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με αυτή του Μέσι.
Και ο Αργεντίνος βρίσκεται σε μια ομάδα της Μπαρτσελόνα με άπειρα προβλήματα που δεν του δίνει την ευκαιρία να διεκδικήσει αυτά που θέλει, μπορεί και φυσικά αξίζει. Κάπως έτσι οι δύο σπουδαιότεροι ποδοσφαιριστές της τελευταίας δεκαπενταετίας είναι «εγκλωβισμένοι» σε ομάδες που δεν μπορούν -αυτή τη στιγμή- να ανταποκριθούν στις φιλοδοξίες τους. Μάλιστα κάποιοι έφτασαν σε σημείο να μιλήσουν για τέλος εποχής. Όταν ο μεν Κριστιάνο είχε πέρυσι 37 γκολ και 7 ασίστ και ο δε Μέσι 31 γκολ και 27 ασίστ. Τι ειρωνεία.
Τα σενάρια φυγής και το πείσμα του κορυφαίου
Η κακή εκκίνηση της Γιουβέντους στη σεζόν έχει φουντώσει τα σενάρια φυγής του Κριστίανο. Σενάρια που είχαν ξεκινήσει ήδη από το τέλος της περσινής σεζόν αλλά μπήκαν στο συρτάρι μετά την κατάκτηση του Σκουντέτο. Όταν υπάρχει έστω και η υπόνοια ότι ένα τέτοιο μέγεθος μπορεί έστω να σκέφτεται την μεταγραφή κατευθείαν όλη η προσοχή στρέφεται εκεί. Αυτό έως ένα σημείο είναι λογικό. Μια τέτοια μετακίνηση αυτομάτως θα άλλαζε τις ισορροπίες. Οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο με τον Κριστιάνο Ρονάλντο στη σύνθεσή της αλλάζει επίπεδο.
Τα σενάρια λοιπόν δίνουν και παίρνουν. Μέχρι να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν. Αυτό που τελευταία παίζει περισσότερο είναι εκείνο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μια επιστροφή που πραγματικά θα ρίξει το ίντερνετ και θα φέρει τα πάνω κάτω στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Η αλήθεια είναι πως μια ενδεχόμενη επιστροφή του Κριστιάνο στη Γιουνάιτεντ, η οποία θα συνδυαζόταν με την επιστροφή της ομάδας στους τίτλους θα ήταν ένα ονειρικό σενάριο. Ο τέλειος τρόπος να κλείσει μια ιστορική καριέρα ενός εμβληματικού παίκτη.
Βέβαια εκτός από το θεωρητικό και το συναισθηματικό κομμάτι υπάρχει και η ωμή λογική. Αυτή που λέει ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή ούτε οι «Κόκκινοι Διάβολοι» είναι μια ομάδα που μπορεί να υποσχεθεί στον Ρονάλντο ότι θα διεκδικήσει υψηλές κορυφές. Και κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση κάτι που μπορεί να στείλει όλα τα σενάρια και τις εικασίες στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτό που λέγεται ποδοσφαιρικός εγωισμός ή αλλιώς πείσμα του κορυφαίου. Εκείνου που δεν τον ενδιαφέρει αν το περιβάλλον είναι το κατάλληλο διότι είναι δική του ευθύνη να το κάνει.
Μια προσωπικότητα σαν του Κριστιάνο δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα ότι φεύγει από κάπου χωρίς να κυριαρχήσει. Δεν το έχει κάνει ποτέ άλλωστε. Βέβαια οι εποχές αλλάζουν και τα χρόνια περνάνε, παρόλα αυτά το εγώ του παραμένει… πελώριο. Τόσο που παρά τα σενάρια μπορεί να τον κρατήσει στη Γιουβέντους προκειμένου να την οδηγήσει στην κορυφή κόντρα στις προβλέψεις. Υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί ότι μπορεί να τα καταφέρει; Εμείς πάντως δεν τολμάμε να ποντάρουμε εναντίον του.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
