Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο Λιονέλ Μέσι δήλωσε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι θέλει να φύγει από τη Μπαρτσελόνα. Η διοίκηση κίνησε γη και ουρανό για να τον κρατήσει κι όταν είδε ότι αυτό δεν είναι εφικτό ουσιαστικά τον εξανάγκασε να μείνει. Μια κίνηση που όπως φαίνεται δεν έκανε καλό σε καμία από τις δύο πλευρές. Από τη μια η κίνηση της Μπαρτσελόνα να τον κρατήσει παρά τη θέλησή του την μίκρυνε σαν ομάδα. Από την άλλη ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής έχει χάσει κάθε διάθεση για… ποδόσφαιρο. Δεν νιώθει άνετα, δεν βρίσκει κίνητρο, δεν είναι ο εαυτός του. Είναι το λιγότερο κρίμα να βλέπεις τον καλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών εγκλωβισμένο σε μια τέτοια κατάσταση. Ο Μέσι έχει χάσει τη χαρά του για το παιχνίδι και αυτή είναι μια εικόνα που κανείς δεν ψήνεται να βλέπει.
Δεν είναι πια ο εαυτός του
Το τι μπορεί να κάνει ο Μέσι με τη μπάλα το ξέρουμε όλοι. Συστάσεις δεν χρειάζονται. Ο άνθρωπος κυριολεκτικά τερμάτισε το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο. Απίστευτες ενέργειες, τρομερά επιτεύγματα, κατάρριψη κάθε έννοιας της λογικής. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια βρίσκεται μόνιμα σε ένα δικό του διαστημικό επίπεδο. Κανείς δεν έχει πλησιάσει εκεί. Μόνο ο Κριστιάνο. Μέσα σε αυτά τα χρόνια το πικ του Μέσι συνέπεσε με το πικ της Μπαρτσελόνα.
Από το 2008 μέχρι το 2015 οι δυο τους δεν είχαν αντίπαλο. Κατέκτησαν τα πάντα και ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος σε Ισπανία και Ευρώπη. Από το 2015 και μετά οι «Μπλαουγκράνα» άρχισαν σταδιακά να χάνουν έδαφος. Πράγμα έως ένα σημείο λογικό. Παίκτες-θρύλοι που συνέβαλαν τα μέγιστα έκλεισαν τον κύκλο τους. Ακόμα κι έτσι όμως η Μπάρτσα κατάφερνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να βρίσκεται στον αφρό.
Βασικός υπεύθυνος γι’ αυτό δεν ήταν άλλος από τον Λιονέλ Μέσι. Ο Αργεντίνος συνέχισε να βρίσκεται σε εξωπραγματικό επίπεδο. Κάθε χρόνο γινόταν όλο και πιο απαραίτητος για την ομάδα. Την οδηγούσε σε επιτυχίες που έκρυβαν τα προβλήματα που υπήρχαν. Παρόλα αυτά η κατάσταση εντός ομάδας ήταν όλο και χειρότερη. Μέχρι που φτάσαμε στα γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού. Η επιθυμία του Μέσι για αποχώρηση δεν ήταν κάποιο επικοινωνιακό κόλπο.
Ήταν μια απόφαση δύσκολη και μετά από πολλή σκέψη, αλλά πέρα για πέρα αληθινή. Ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων όπως εκείνος δεν θα άφηνε την ομάδα που παίζει από μικρό παιδί και στην οποία είναι αρχηγός ελαφρά τη καρδία. Η ανάγκη του να φύγει ήταν τεράστια. Η απόφαση της ομάδας να τον κρατήσει παρά τη θέλησή του μπορεί σε κάποιους να φάνηκε σωστή. Ποιος αφήνει τον Μέσι να φύγει; Η εικόνα που έχει όμως ο Αργεντίνος μέσα στο γήπεδο είναι… αμήχανη. Σε κάθε του εμφάνιση νιώθεις ότι όσο περνάει ο καιρός μαραζώνει όλο και περισσότερο.
Έχει και αυτός ευθύνη
Ως αποτέλεσμα βλέπουμε έναν Μέσι μακριά από τα γνωστά του στάνταρ. Όλοι ξέρουμε ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι καθαρά ψυχολογικός. Χρειάζεται οπωσδήποτε ένα νέο περιβάλλον, μια νέα πρόκληση, ένα δυνατό κίνητρο. Ακόμη όμως κι αν οι ευθύνες για αυτή την κατάσταση βαραίνουν κυρίως τη Μπαρτσελόνα, ο Μέσι θα έπρεπε να προστατέψει καλύτερα τον εαυτό του. Και επικοινωνιακά, αλλά πολύ περισσότερο αγωνιστικά. Το όνομα και η κληρονομιά που κουβαλάει δεν αξίζει να μουτζουρώνονται ούτε στο ελάχιστο. Για οποιονδήποτε λόγο και υπό οποιαδήποτε συνθήκη.
Η ξενέρα του να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που τον πνίγει είναι λογική και κατανοητή. Ειδικά όταν αυτό το περιβάλλον είναι το σπίτι του. Η ομάδα που ήρθε όταν ήταν μικρό παιδί. Το γήπεδο που δοξάστηκε, η πόλη που λάτρεψε και λατρεύτηκε, το μέρος που έφτιαξε την οικογένειά του. Όλα αυτά είναι δύσκολο να τα διαχειριστεί κανείς. Δημιουργούν ένα βάρος. Πολλές φορές ασήκωτο. Όταν όμως είσαι ο Λιονέλ Μέσι οφείλεις να βρεις έναν τρόπο να πας παρακάτω.
Θα μου πείτε τι να κάνει σε ένα κλαμπ το οποίο είναι βαθιά και πολύπλευρα άρρωστο; Να παίξει για το όνομα και τον θρύλο του. Να σβήσει από το μυαλό ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα και να τα δώσει όλα μέχρι το καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς τότε θα είναι ελεύθερος να αποχωρήσει και κανείς δεν θα μπορεί να τον εγκλωβίσει ξανά. Η φετινή Μπαρτσελόνα δεν πάει για τίποτα. Έχει χτιστεί εξολοκλήρου λάθος.
Ο Κούμαν έχει πεταχτεί αβοήθητος μέσα σε μια αρένα και δείχνει ανήμπορος για το οτιδήποτε. Οι παίκτες έχουν χάσει την πίστη τους προς την ίδια την ομάδα. Αυτή με τη σειρά της δείχνει να μην παίρνει στα σοβαρά ούτε τον ίδιο της τον εαυτό. Η επανεκκίνηση είναι μονόδρομος. Σε μια τέτοια συγκυρία ο Μέσι οφείλει να νοιαστεί μόνο για τον εαυτό του. Τόσο κυνικά και εγωιστικά. Να τελειώσει τη χρονιά στο επίπεδο που ξέρει και μπορεί και το καλοκαίρι να κινήσει για λιμάνια ξένα.
Απόδραση από την παράνοια
Το πώς κατάφερε η Μπαρτσελόνα να βρεθεί σε αυτή την κατάσταση είναι απορίας άξιον. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί γύρω και εντός ομάδας είναι σκέτη παράνοια. Σε κάθε κακό αποτέλεσμα νιώθεις ότι ο οργανισμός είναι ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Μοιάζει σαν όλοι να κάνουν υπομονή απλά να τελειώσει αυτή η χρονιά. Ο Μέσι στα 34 του το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη είναι ένα τέτοιο περιβάλλον. Σε αυτή τη προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία χρειάζεται μια ομάδα που θα του προσφέρει προοπτικές και ηρεμία.
Τα τελευταία καλά και παραγωγικά ποδοσφαιρικά του χρόνια πρέπει να τα ζήσει όπως του αρμόζει. Ναι η φυγή είναι μονόδρομος. Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι από αυτούς που κατά βάθος χάρηκαν που το καλοκαίρι δεν έφυγε από τη Βαρκελώνη. Ακόμα κι αν ο τρόπος ήταν απαράδεκτος. Μου ξένιζε η ιδέα να τον δω με τη φανέλα οποιασδήποτε άλλης ομάδας. Μέσι και Μπαρτσελόνα είναι δύο έννοιες ταυτόσημες. Ειδικά όταν παραιτήθηκε ο Μπαρτομέου πίστεψα ότι όλα θα φτιάξουν και πάλι. Λάθος.
Ο Μέσι μπορεί να δήλωσε ότι άφησε πίσω του ότι έγινε και ότι είναι πλήρως συγκεντρωμένος στην ομάδα, όμως αυτό ήταν ψέμα. Είναι κάτι που αναγκάστηκε να πει προκειμένου να τραβήξει από πάνω του όλη αυτή την αρνητική ενέργεια. Όμως ότι κι αν πει το στόμα, αν η ψυχή έχει άλλη άποψη είναι σαν να μην ειπώθηκε ποτέ. Ακόμα και η τύχη του έχει γυρίσει την πλάτη. Παρά τις πολλές τελικές βρίσκει δίχτυα με τεράστια δυσκολία. Μόνο στο χθεσινό παιχνίδι με τη Γιουβέντους είχε εφτά σουτ στο στόχο, χωρίς να καταφέρει να σκοράρει!
Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Το διαζύγιο θα κάνει καλό και στους δύο. Δεν χρειάζεται να ταλαιπωρηθεί άλλο μια σχέση που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου. Γιατί όπως λέει και το γνωστό άσμα: όποιος ξέρει να αγαπά, ξέρει και να χωρίζει. Μέσι και Μπαρτσελόνα αγαπήθηκαν παράφορα ας χωρίσουν -έστω και καθυστερημένα- με τον τρόπο που τους αρμόζει. Έτσι κι αλλιώς όσα πέτυχαν μαζί θα παραμείνουν για πάντα ανεξίτηλα στην ποδοσφαιρική αιωνιότητα.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις