Ο Ολιβιέ Ζιρού χρόνια τώρα έχει αποδείξει ποιος είναι και σίγουρα έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων μας. Εξάλλου έχει μία πολύ σοβαρή καριέρα και το πιο σημαντικό είναι το ότι αυτά που έχει καταφέρει, τα έχει καταφέρει με το σπαθί του. Με την εργατικότητά του, την επιμονή του, την υπομονή του και την κλάση του. Και μόνο ότι τόσα χρόνια αγωνίζεται σε τοπ επίπεδο στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά και στην εθνική Γαλλίας, τον κάνει να μην χρειάζεται να αποδείξει τα αυταπόδειχτα. Παρόλα αυτά, κυρίως στην καριέρα του στην Τσέλσι, έχει δημιουργηθεί ένας μεγάλος ντόρος γύρω από το όνομά του.
Το αν θα πρέπει να είναι ή όχι βασικός, το αν αδικείται ή όχι από τον Φρανκ Λάμπαρντ, έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης, αντιπαράθεσης και στο τέλος τέλος κριτικής για τον Άγγλο τεχνικό. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάτι. Ο Ζιρού αυτό ήταν και αυτό είναι σχεδόν σε όλη του την καριέρα. Πάντα είχε το επίπεδο να βρίσκεται στο πάνω ράφι, αλλά ποτέ δεν ξεχώρισε. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Προφανώς και είναι φορμαρισμένος. Και προφανώς και έχει την κλάση να περνάει τέτοιες περιόδους στην καριέρα του. Αλλά αυτό δεν είναι η πραγματική εικόνα και αυτή θα έρθει αν ο παίκτης πάρει και πάλι πολλές συνεχόμενες ευκαιρίες.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ζιρού πέρασε εποχές που ήταν το απόλυτο αφεντικό στην Άρσεναλ και ήταν πολλές οι σεζόν που είχε χαμηλά νούμερα. Ναι μεν βοηθάει με το παιχνίδι του σε πολλούς τομείς, αλλά δεν έγινε ξαφνικά ο καλύτερος και ο πιο γκολτζής επιθετικός στον πλανήτη.
Υπερβολές και από την αντίθετη πλευρά
Και στην άλλη πλευρά βέβαια έχουν γίνει υπερβολές. Δεν γίνεται ο Ζιρού να μην παίζει ποτέ και να είναι τρίτος στην ιεραρχία της Τσέλσι. Σε οποιαδήποτε ομάδα στον πλανήτη θα είχε πιο σημαντικό ρόλο, από αυτόν που κατά καιρούς υπηρέτησε στους μπλε. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως αυτό που συμβαίνει με την περίπτωσή του έχει φτάσει στα όρια της υπερβολής και για τις δύο πλευρές.
Ακόμα κι αν ο Γάλλος φύγει από το Λονδίνο και συνεχίσει στο υψηλό επίπεδο θα πρέπει να έχουμε κατανοήσει δύο πράγματα. Σε όποια ομάδα από τις κορυφαίες κι αν πάει, δεν θα είναι βασικός. Η ακόμα και να είναι δεν θα ξεκινάει από αυτόν η εντεκάδα. Αυτή είναι η φύση του επιθετικού με τα προσόντα του Ζιρού, όταν δεν βάζει «πολλά» γκολ μέσα στη σεζόν. Γιατί μην μου πείτε ότι αν πάει στην Ίντερ, θα παίζει μαζί με τον Λουκάκου. Ή ότι θα βγει ο Λουκάκου για να παίζει βασικός ο Γάλλος.
Για τον Ζιρού ισχύει το εξής: Έχει τα προσόντα να είναι χρήσιμος σε όλες τις ομάδες, θα μπορούσε να πάει οπουδήποτε, αλλά σε καμία δεν θα έκανε τη διαφορά και το ίδιο ισχύει και στην Τσέλσι.
Μεγαλύτερο ταβάνι ο Έιμπραχαμ
Την ίδια ώρα που ζυγίζουμε την αξία του Ζιρού, ξεχνάμε ότι ο Έιμπραχαμ μπήκε στις ζωές μας ξαφνικά και δείχνει να μπορεί να μείνει. Ο Άγγλος από το πουθενά έγινε βασικός στην Τσέλσι και βοήθησε πολύ την ομάδα. Ειδικά στην αρχή της περσινής σεζόν τα γκολ του ήταν οδηγός στο νέο εγχείρημα του Λάμπαρντ. Δεν του λείπει τίποτα και είναι αυτονόητο ότι ο καθέ προπονητής θα ήθελε να επενδύσει πάνω του. Σαφώς και αυτό δεν μπορεί να βγάζει τον Ζιρού τελείως εκτός ροτέισον, αλλά δικαίως ο Λάμπαρντ του δίνει το προβάδισμα.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
