Ο Μίνο Ραϊόλα έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι ο Πολ Πογκμπά έχει αποφασίσει να φύγει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Επέλεξε να προβεί σε αυτή τη δήλωση τη βδομάδα που η ομάδα είχε μπροστά της δύο κομβικά παιχνίδια με Λειψία και Σίτι. Κάπως έτσι βρεθήκαμε πάλι όλοι να ασχολούμαστε με τα θέλω, τις επιθυμίες και τα… ψυχολογικά του Γάλλου. Μόνο που ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής αυτού του επιπέδου οφείλει να αφήνει το παιχνίδι του να μιλάει για εκείνον. Ο Πογκμπά από τότε που επέστρεψε στην Αγγλία προτίμησε να ασχοληθεί περισσότερο με την περσόνα του και όχι με το ποδόσφαιρο. Και ήρθε η στιγμή που κούρασε μέχρι και όσους του είχαμε τεράστια ποδοσφαιρική αδυναμία. Ας τον βάλει λοιπόν κάποιος στο mute μέχρι να αποχωρήσει γιατί πραγματικά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Καλύτερα να παίζεις παρά να μιλάς
Το καλοκαίρι του 2016 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έδινε κάτι παραπάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ για να φέρει τον Πογκμπά πίσω. Στο πρόσωπό του έβλεπε τον ηγέτη της επόμενης μέρας. Οι καταπληκτικές εμφανίσεις του με τη Γιουβέντους έπεισαν τους «Κόκκινους Διάβολους» να πληρώσουν πολύ ακριβά το λάθος τους να τον αφήσουν να φύγει το 2012. Ο Πογκμπά στην Ιταλία έκανε πράγματα και θαύματα. Έπαιξε δίπλα σε σπουδαία χαφ και κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και δύο κύπελλα Ιταλίας στην τετραετία που βρέθηκε εκεί.
Η επιστροφή του στη Γιουνάιτεντ έμοιαζε καρμική. Τόσο το κλαμπ, όσο και ο ίδιος θέλανε να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση τους. Η ομάδα να εντάξει στο ρόστερ της τον πιο υποσχόμενο χαφ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και ο παίκτης να πετύχει με την ομάδα που τον ανέδειξε. Το σενάριο ήταν ιδανικό. Όμως ξέρουμε ότι η απόσταση από το σενάριο μέχρι την πράξη είναι συχνά αγεφύρωτη. Η επιστροφή του Πογκμπά δεν πήγε όπως την περιμέναν και οι δύο πλευρές. Ευθύνες υπάρχουν σοβαρές και μάλιστα εκατέρωθεν.
Σε αυτή την πενταετία η Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε ποτέ να σχηματίσει ένα ρόστερ αντάξιο του ονόματός της. Πάρα το γεγονός ότι ξόδευε λεφτά με το τσουβάλι, οι επιλογές της ήταν πρόχειρες και χωρίς κανένα πλάνο. Δεν γίνεται να περιμένεις από έναν παίκτη -όσο καλός και να ναι- να κουβαλήσει μόνος του ένα τόσο προβληματικό σύνολο. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι ο Πογκμπά είχε την εικόνα που έπρεπε και απλά τον έπαιρνε στο λαιμό της η ομάδα.
Να θυμίσουμε εδώ ότι στο ίδιο προβληματικό σύνολο ο Ζλάταν διέπρεψε, ενώ και τώρα -με κάπως καλύτερες συνθήκες βέβαια- ο Μπρούνο Φενράντες οργιάζει. Σε κανένα σημείο της καριέρας του στη Γιουνάιτεντ ο Γάλλος χαφ δεν έπιασε τα στάνταρ απόδοσης αυτών των δύο. Μόνο ίσως τη σεζόν 18/19 που ήταν πρώτος σε γκολ και σε ασίστ. Ακόμη κι εκεί όμως κατάφερε να στρέψει τη συζήτηση αλλού όταν έθεσε τον εαυτό του εκτός ομάδας επειδή δεν γούσταρε τον Μουρίνιο…
Πολύ κακό για το τίποτα
Με αυτό τον τίτλο θα μπορούσε να συνοψιστεί η παρουσία του Πογκμπά στη Γιουνάιτεντ μέχρι στιγμής. Ειδικά σε περίπτωση που τελικά αποχωρήσει τον Γενάρη θα μιλάμε για ένα πλήρως αποτυχημένο πέρασμα. Κάπου εδώ υπάρχει ένα στατιστικό με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Όσο βρισκόταν στη Γιουβέντους ο Γάλλος μέτρησε 178 συμμετοχές με 34 γκολ και 40 ασίστ. Μέχρι στιγμής στη Γιουνάιτεντ έχει ακριβώς το ίδιο αριθμό συμμετοχών, ακριβώς τα ίδια γκολ και μόλις πέντε ασίστ λιγότερες! Πρόκειται δηλαδή για πανομοιότυπα στατιστικά και συγχρόνως για μια τρανή απόδειξη ότι οι αριθμοί δε λένε πάντα την αλήθεια.
Η εικόνα του σε Γιουβέντους και Γιουνάιτεντ έχει τεράστια διαφορά. Και κάπου εδώ γεννιέται το εξής ερώτημα. Είναι πράγματι ο Πογκμπά ένας παγκόσμιας κλάσης ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει τη διαφορά οπουδήποτε ή χρειάζεται δίπλα του τοπ παίκτες για να αναδείξει τα χαρακτηριστικά του; Στη Γιουβέντους ήταν ο Πίρλο και ο Βιντάλ, στην εθνική Γαλλίας είναι ο Καντέ, στη Γιουνάιτεντ; Η άφιξη του Μπρούνο Φερνάντες συνέπεσε με τον σοβαρό τραυματισμό του Πογκμπά. Όλοι περίμεναν τη στιγμή που θα επιστρέψει και θα παίξουν μαζί.
Πράγματι στην αρχή το συγκεκριμένο δίδυμο άφησε πολλές υποσχέσεις. Η φετινή σεζόν ήταν η ευκαιρία να αποδείξουν ότι μαζί μπορούν να πάνε τη Γιουνάιτεντ στο επόμενο επίπεδο. Κι ενώ ο Πορτογάλος συνεχίζει να ξεχωρίζει και να κουβαλάει μόνος του την ομάδα του Σόλσκιερ, ο Πογκμπά βρήκε πάλι τι θα τον κάνει να μην παίξει ποδόσφαιρο.
Η εικόνα του είναι απογοητευτική. Αντί να είναι σημείο αναφοράς στο κέντρο, έχει μετατραπεί σε αδύναμο κρίκο. Σα να χαλάστηκε που προστέθηκε δίπλα του ένας παίκτης όπως ο Μπρούνο. Σα να ήθελε να εξαρτώνται τα πάντα από αυτόν. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να μένει στον πάγκο για καθαρά αγωνιστικούς λόγους. Ο Σόλσκιερ προτιμά το φιλότιμο του Φρεντ και του ΜακΤόμινεϊ από το ταλέντο του Πογκμπά. Είναι πλέον φανερό ότι υπάρχει ζήτημα διάθεσης και προσπάθειας.
Στο καλό και να μας γράφεις
Μάθαμε τον Πογκμπά σαν ένα ολοκληρωμένο χαφ που μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο η εικόνα του θυμίζει έναν παίκτη με ικανότητες μόνο στο επιτελικό κομμάτι. Δεν βγάζει καθόλου ένταση, δεν μαρκάρει, εκτίθεται όταν η ομάδα παίζει με δεκάρι και δεν έχει δίπλα του τον καλύτερο αμυντικό χαφ του κόσμου (Καντέ). Η παρουσία του Μπρούνο αντί να τον αναζωογονήσει μάλλον είναι αυτή που τον τελείωσε. Από τη στιγμή που ο ρόλος του απαίτησε μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ αμυντικών και επιθετικών καθηκόντων το παιχνίδι του έπεσε επίπεδο.
Δεν ξέρουμε αν είναι θέμα δυνατοτήτων ή διάθεσης αλλά το 4-2-3-1 δεν λειτουργεί με εκείνον στη δυάδα των χαφ. Η αμφισβήτηση γύρω από το πρόσωπό του είναι μεγαλύτερη από ποτέ στο Νησί. Πρόσφατα ο Τζέιμι Κάραχερ δήλωσε ότι είναι ο πιο υπερτιμημένος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τραβηγμένο ή όχι ο ίδιος έδωσε το δικαίωμα να γίνονται τέτοιες δηλώσεις. Την πιο εύστοχη παρατήρηση για τον Πογκμπά την έκανε πριν μερικά χρόνια ο Φρανκ Λάμπαρντ.
Όταν ρωτήθηκε για τα προβλήματα στη σχέση του Μουρίνιο με τον Πογκμπά, ο Φράνκι έδωσε ακριβώς την εικόνα που έχουμε για τον Γάλλο. «Ο Πογκμπά είναι ένας παίκτης που παίρνει κακές αποφάσεις σαν μέσος. Κάνει λάθος βασικά πράγματα που κάνουν κακό στο παιχνίδι της ομάδας. Και κάπου εκεί κάνει κάτι φανταστικό και σε κάνει να ξεχάσεις όλα τα προηγούμενα». Πράγματι δε νομίζω να υπάρχει άλλος χαφ τόσο ταλαντούχος και προικισμένος όσο ο Πογκμπά.
Όταν όμως αυτό το πακέτο δεν περιέχει μέσα τη σοβαρότητα και την προσήλωση είναι ημιτελές. Στο σημείο που έχουμε φτάσει Πογκμπά και Γιουνάιτεντ δεν έχουν πλέον να περιμένουν τίποτα ο ένας από τον άλλο. Όσο πιο γρήγορα χωρίσουν οι δρόμοι τους τόσο καλύτερα και για τους δύο. Η Γιουνάιτεντ θα μπορέσει να επενδύσει χρήματα για να φέρει έναν παίκτη που όντως θα προσφέρει. Όσο για εκείνον καλό θα ήταν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όσον αφορά τον επόμενο προορισμό του. Αυτή τη φορά δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις