Αν κάποιος θεωρεί την φετινή Λίβερπουλ κακή πρωταθλήτρια, η Τσιανγκσού Σουνίνγκ κάνει τον… Γολγοθά των «ρεντς» να μοιάζει με διακοπές στη Μύκονο. Μετά από πολλά χρόνια αναζήτησης του πρωταθλήματος, η ομάδα του κινεζικού κολοσσού, Σουνίνγκ, τα κατάφερε. Μόλις 3 μήνες αργότερα, η ιδιοκτήτρια εταιρία έκοψε τις σχέσεις της με την ομάδα σε… μια νύχτα, στέλνοντας την στο… χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Εγχείρημα χωρίς θεμέλια
Ως την επόμενη Πρέμιερ Λιγκ παρομοίαζε το κινεζικό πρωτάθλημα πριν από μερικά χρόνια ο Όσκαρ. Ο Βραζιλιάνος παίρνοντας μεταγραφή από την Τσέλσι στην Κίνα στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, έμοιαζε να κάνει ένα μεγάλο βήμα πίσω. Θέλοντας να στηρίξει το εγχείρημα του, δήλωσε πως «το κινέζικο πρωτάθλημα θα μπορούσε να γίνει η επόμενη Πρέμιερ Λιγκ». Χωρίς να σχολιάσουμε τα λεγόμενα του Όσκαρ, θα ρίξουμε μια ματιά σε όσα έγιναν στην Κίνα τα τελευταία χρόνια.
Περίπου στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, οι Κινέζοι έκαναν δυναμική εμφάνιση στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Όχι από άποψη θεάματος, αλλά από αγορές παικτών. Παίκτες με διάφορες δυνατότητες μετακόμισαν στην Ασία έχοντας δύο πράγματα κοινά. Μισθούς και μεταγραφικά κόστη δυσανάλογα των δυνατοτήτων τους.
Φυσικά όλα αυτά τα χρήματα προέρχονταν από της εταιρίες πίσω από τις διοικήσεις των ομάδων της χώρας. Εταιρίες-κολοσσοί πλήρωναν αδρά και χωρίς σκέψη παίκτες που θα έφερναν αίγλη και φανέλες στον σύλλογο και όχι απαραίτητα την επιτυχία. Με περιορισμό μόλις 3-4 «ακριβούς» παίκτες, σε ένα άθλημα 11 παικτών η ριζική αλλαγή δύσκολα θα ερχόταν. Οι κανονισμοί του πρωταθλήματος δεν θα επέτρεπαν να «αλλοιωθεί» η δομή της διοργάνωσης. Έχοντας ως μέλημα το να παραμείνει βασισμένο στους Κινέζους παίκτες το πρωτάθλημα, 3 ξένοι «δεν θα έφερναν την άνοιξη». Εκτός αν η Κίνα μεταμορφωθεί σε παραδοσιακή ποδοσφαιρική δύναμη. Κάτι που δεν έχει γίνει και δύσκολα θα γίνει.
Ουσιαστικά, οι ακριβές αγορές και τα σχεδόν ανόητα συμβόλαια ήταν ένα «τίποτα» με γαρνιτούρα. Για να «ταΐσει» τον εγωισμό των κινέζων ιδιοκτητών, στις ευρωπαϊκές ομάδες που δυσκολεύονταν οικονομικά.
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα
Ομάδα-πιονέρος αυτόν τον τρελό χορό των χρημάτων ήταν η Τσιανγκσού Σουνίγκ. Με την αγορά της ομάδας τον Δεκέμβριο του 2015, ο κινεζικός κολοσσός ξεκίνησε το ξόδεμα. Προσφέροντας 50 εκατομμύρια για τον ικανό αλλά όχι τόσο ικανό, Άλεξ Τεσέιρα, ξεκίνησε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση στην Κίνα. Οι υπόλοιπες ομάδες, θέλοντας να ανταγωνιστούν τον «νεοπλουτισμό» της Τσιανγκσού, απάντησαν με εξίσου ακριβές αγορές.
Για περίπου 3 χρόνια, το πάρε δώσε των Κινέζων με την Ευρώπη και την Λατινική Αμερική, βοήθησε σημαντικά την κερδοφορία των δεύτερων. Αντίθετα, ο ποδοσφαιρικός χάρτης του πρωταθλήματος ελάχιστα άλλαξε. Η Γκουανγκζού Εβεργκράντε παρέμεινε η ισχυρότερη ομάδα, με τις υπόλοιπες ομάδες να την χτυπούν μόνο για 1-2 σεζόν. Σανγκάι και Τσιανγκτσού κατάφεραν να «κλέψουν» δύο τίτλους από το «απόλυτο αφεντικό» της Κίνας, αλλά στην ουσία δεν κατάφεραν τίποτα.
Οι πρώτες επιπτώσεις των αλόγιστων δαπανών ήρθαν το περασμένο έτος. Η Τιεντζίν Τσουαντζιάν ήταν μια από τις ομάδες που δημιουργήθηκαν εν μια νυκτί. Με ακριβές αγορές όπως αυτές του Πάτο, του Μοντέστε και του Βίτσελ, πολλοί (μπορεί και όχι) πίστεψαν στο πρότζεκτ. Ο τελικός απολογισμός είναι 0 τίτλοι και διάλυση του κλαμπ τον περασμένο Μάιο, μετά από αδυναμία των ιδιοκτητών να πληρώσουν τα λειτουργικά κόστη.
Ακριβώς το ίδιο μονοπάτι βαδίζει και η Σουνίνγκ με την Τσιανγκσού. Οι πρωταθλητές (!) ενημερώθηκαν πως γίνεται «παύση κάθε σχέσης με τον σύλλογο» από την εταιρία, με την διάλυση του κλαμπ να είναι γεγονός. Η εταιρία στρέφει πλέον την προσοχή της στον πυρήνα της. Έτσι, το «χόμπι» του ποδοσφαίρου χρειάστηκε να εγκαταλειφθεί. Αυτή ήταν η 16η διάλυση συλλόγου στις 3 κορυφαίες κατηγορίες τα τελευταία χρόνια. Αριθμός που είναι σχεδόν αστείος.
Τι σημαίνει για την Ίντερ αυτό;
Στενή σχέση με την Σουνίνγκ έχει και η Ίντερ στην Ιταλία. Η κινεζική εταιρία διατηρεί το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας από το 2016. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, οι «νερατζούρι» είδαν μια αλλαγή προς το καλύτερο. Έχοντας πλέον την οικονομική σταθερότητα του κινεζικού κολοσσού, το βλέμμα της ομάδας μπορούσε να στραφεί στα αγωνιστικά ζητήματα.
Η αλήθεια είναι πως η Ίντερ έκανε αρκετά βήματα μπροστά. Μετά από χρόνια στη μέση του πουθενά, πλέον ο ξεκάθαρος στόχος ήταν το πρωτάθλημα. Μετά από 11 χρόνια η βασιλεία της Γιουβέντους λογικά θα ολοκληρωνόταν, όμως αυτές οι νέες εξελίξεις φέρνουν μόνο ερωτηματικά. Μέχρι στιγμής η κατάσταση έχει κρατηθεί εντός ελέγχου από άποψη οικονομικών. Καθυστερήσεις σε μισθούς αλλά και σε μεταγραφές είναι γεγονός. Οι οφειλές στις ομάδες από όπου αποκτήθηκαν Λουκάκου και Χακίμι αρχίζουν να μαζεύονται και το σύννεφο της αβεβαιότητας βρίσκεται στο Μιλάνο.
Πάνω που η Ίντερ κατάφερε να πάρει τα πάνω της εντός αγωνιστικών χώρων, τα οικονομικά προβλήματα ετοιμάζονται να της χτυπήσουν την πόρτα. Κανείς δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες. Το σίγουρο είναι πως η οικονομία του συλλόγου είναι πολύ σταθερότερη από αυτή της Τσιανγκσού. Οικονομικές επιπτώσεις σίγουρα θα υπάρξουν. Ωστόσο, οι «νερατζούρι» δύσκολα θα πτοηθούν σε βαθμό για να χάσουν το πρωτάθλημα. Πόσο μάλλον να μπλέξουν σε μπελάδες που παρόμοιους τους δεν έχει δει το κλαμπ του Μιλάνου.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
