Κρόιφ και Άγιαξ ήταν, είναι και πάντα θα είναι δύο έννοιες ταυτόσημες. To μυθικό «14» αποτελεί ίσως την σημαντικότερη φιγούρα στην ιστορία, τόσο της ομάδας του Άμστερνταμ όσο και στην εθνική Ολλανδίας. Αυτός που απογείωσε τον Άγιαξ και έκανε σημαντικούς τους «οράνιε», αγαπήθηκε όσο κανένας στην Ολλανδία. Ωστόσο, όταν η ομάδα της καρδιάς του τον «πρόδωσε», η απάντηση ήταν πολύ… χειρότερη από ό,τι περίμεναν. Αποτέλεσμα ήταν η μισητή Φέγενοορντ να αποκτήσει από το πουθενά την «σημαία» του Άγιαξ. Και φυσικά ξέρετε τι λένε για την θερμοκρασία του πιάτου της εκδίκησης…
Μίσος πόλεων, όχι απλά ομάδων
Για να σας φέρουμε στο κλίμα των δύο ομάδων στην Ολλανδία χρειάζεται ένα ΄γρήγορο μάθημα. Οι δύο ομάδες, Φέγενοορντ και Άγιαξ τρέφουν για πολλά χρόνια μίσος μεταξύ τους. Ως οι πιο επιτυχημένες ομάδες της χώρας, τα ντέρμπι των δύο αποτελούν το «Ντε Κλάσικερ». Το μίσος των δύο δεν βρίσκεται μόνο σε επίπεδο σωματείων, αλλά των ίδιων των πόλεων! Οι φτωχοί εργάτες του βαριά βομβαρδισμένου από τους Ναζί, Ρότερνταμ, αντιμέτωποι με τους πλούσιους «φαντασμένους» του Άμστερνταμ.
Η κόντρα των δύο ομάδων λοιπόν δεν βρίσκεται μόνο μεταξύ των 4 γραμμών του γηπέδου. Αν κάποιος παίξει για μια από τις δύο ομάδες, αυτόματα θεωρείται «νεκρός» για την άλλη ομάδα. Πρόσφατα παραδείγματα οι Κένεθ Φερμέερ και ο… Άγγελος Χαριστέας. Ο Ολλανδός τερματοφύλακας μεταπήδησε στο Ρότερνταμ το 2014 μετά από 15 χρόνια στο Άμστερνταμ. Σε ένα ντέρμπι των δύο ομάδων, οι οπαδοί του Άγιαξ κρέμασαν μια κούκλα με το όνομα του Φερμέερ, δείχνοντας το μίσος τους για τον άλλοτε παίκτη τους. Από την άλλη, ο Χαριστέας πέρασε στην Φέγενοορντ το 2006, μετά από μια χρονιά στον «Άιαντα». Οι επιδόσεις του δεν ήταν κακές, αλλά το μίσος των οπαδών της ομάδας (ζητούσαν τη παραίτηση του προέδρου της ομάδας) ήταν αρκετά να τον διώξουν μόλις μια σεζόν αργότερα.
Όπως καταλαβαίνετε το ντέρμπι των δύο ομάδων συγκρίνεται με λίγα στον πλανήτη. Το μίσος αμοιβαίο και κυριολεκτικά άπειρο, ωστόσο κάποιες ευκαιρίες δεν τις αφήνεις να περάσουν χαμένες. Και όταν το 1983 ο Άγιαξ «ξέχασε» τις ρίζες του και έγινε αλαζονικός, ο Κρόιφ πέρασε στα άκρα. Πριν την έναρξη της σεζόν 1983-84 υπέγραψε στην Φέγενοορντ, σε μια κίνηση-σοκ ακόμα και σήμερα στο ποδόσφαιρο. Μια απόφαση που εξέθεσε μονάχα τον Άγιαξ και έδειξε το πόσο σημαντικός ήταν για αυτόν ο Κρόιφ.
Η Ύβρις του Άγιαξ και η Νέμεσις του Κρόιφ
Κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1970, η Φέγενοορντ ήταν η πρώτη ολλανδική ομάδα που κατέκτησε το βαρύτιμο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Η δεκαετία του 80 όμως ήταν ιδιαίτερα σκληρή για τον σύλλογο. Όταν ο Κρόιφ υπέγραψε στη Φέγενοορντ σε ηλικία 36 ετών, η ομάδα δεν είχε κατακτήσει πρωτάθλημα για 9 χρόνια! Ακόμα, εκτός από την κυριαρχία του Άγιαξ, η άνοδος των Αϊντχόφεν και της Άλκμααρ είχε σπρώξει στο περιθώριο την «ομάδα του λαού».
Στα τέλη της σεζόν 1982-83, χορτάτος από τρόπαια ο Άγιαξ διέπραξε την ύβρη να θεωρήσει δεδομένο τον Κρόιφ. Προσφέροντας του ένα συμβόλαιο με αμοιβές που δεν του άρμοζαν ούτε ως παίκτη, ούτε ως όνομα, ο Ολλανδός ένιωσε πως το τέλος πλησίαζε. Μετά τα σχόλια για την ηλικία του και τα κιλά του και το γενικό κλίμα στο Άμστερνταμ η ώρα του αποχωρισμού ήρθε με ιδιαίτερα πικρό τρόπο. Και όταν η υπό κρίση-Φέγενοορντ χτύπησε την πόρτα του, ενώ σχεδόν κάθε άλλη φορά θα έλεγε όχι, πλέον σκεφτόταν τις κινήσεις του.
Ένα πράγμα που ήξερε σίγουρα ήταν το μίσος που θα λάμβανε από τους οπαδούς. Τόσο από αυτούς του Άγιαξ, όσο και από αυτούς της Φέγενοορντ. Οι μεν τον λάτρευαν ως θεό για όσα είχε προσφέρει τόσα χρόνια, όμως πλέον έπρεπε να τον τιμωρήσουν για αυτή του την προδοσία. Οι δε τον μισούσαν για… τους παραπάνω λόγους και πλέον έπρεπε να τον θεωρήσουν έναν δικό τους. Εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο όπως προαναφέραμε.
Οι προκλήσεις όμως ήταν κάτι που άρεσαν στον Κρόιφ. Ακριβώς με τον τρόπο που γιγάντωσε τον Άγιαξ και το ολλανδικό ποδόσφαιρο γενικότερα, ήθελε πλέον να δώσει πνοή στη Φέγενοορντ. Ήθελε να αποδείξει πως ο «Αίαντας» έκανε τρομερό λάθος, πληγώνοντας τους εκεί που θα πονούσαν περισσότερο. Και μετά την ύβρη είναι γνωστό πως ακολουθεί μια σειρά γεγονότων που οδηγούν στην τιμωρία.
Ούτε κατά διάνοια τα «τελευταία ένσημα» του Κρόιφ
Το ρόστερ που βρήκε στο Ρότερνταμ ο Κρόιφ ήταν ιδιαίτερα νεανικό και γεμάτο ταλέντο. Μετά τις αποτυχημένες χρονιές, η νέα φουρνιά της ομάδας είχε αρκετά δυνατούς παίκτες. Μεταξύ αυτών o Ρούντ Γκούλιτ και ο Πέτερ Χάουτμαν. Ωστόσο η ομάδα απείχε μια δυνατή κίνηση από το να γίνει ξανά ομάδα πρωταθλητισμού.
Η σεζόν ξεκίνησε με ενθουσιασμό, μόνο στις γραμμές του γηπέδου. Αυτό γιατί στις κερκίδες του «Ντε Κάιπ» το κλίμα ήταν αν όχι… μπερδεμένο, σίγουρα αρνητικό. Αρνούμενοι να δεχθούν τον Κρόιφ ως δικό τους, η ατμόσφαιρα στην έδρα της ομάδας ήταν…περίεργη. Στα εκτός έδρας πάλι, όλα τα γήπεδα ήταν ασφυκτικά γεμάτα.
Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά, το ξεκίνημα ήταν ιδανικό. Μετά από 5 παιχνίδια, η ομάδα «πετούσε» με 4 νίκες και μια ισοπαλία. Το μεγάλο ντέρμπι με τον Άγιαξ ακολουθούσε και όλοι ήταν έτοιμοι για ένα τρομερό θέαμα. H ντροπιαστική ήττα με 8-2 έφερε χαρά στις τάξεις του Άγιαξ, ο οποίος έδειχνε να δικαιώνεται για την επιλογή του. Όμως επειδή γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, Φέγενοορντ και Κρόιφ θα έπαιρναν διπλή εκδίκηση πριν λήξει η σεζόν.
Η συντριβή λειτούργησε ως καύσιμο για τη ομάδα του Ρότερνταμ η οποία συνέχισε για 5 ολόκληρους μήνες αήττητη. Ακόμα, κατέκτησαν με σχετική άνεση το πρωτάθλημα, διαλύοντας με 4-1 τον Άγιαξ στη «ρεβάνς» του δεύτερου γύρου. Το πρωτάθλημα δεν άργησε να έρθει λίγους μήνες αργότερα, καθώς η καλύτερη ολλανδική ομάδα έδρευε πλέον στο Ρότερνταμ. Στον δρόμο της μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου, η Φέγενοορντ βρέθηκε ακόμη μια φορά απέναντι στον άσπονδο αντίπαλο της. Μετά το 2-2 του πρώτου αγώνα, στον επαναληπτικό βγήκε νικήτρια με 2-1, βάφοντας στην συνέχεια και αυτό τον τίτλο στα χρώματα της, ολοκληρώνοντας το εγχώριο νταμπλ.
Ο ιδανικός επίλογος και το «happy end»
Οι ίδιοι οπαδοί που ήταν διστακτικοί στις αρχές της σεζόν, πλέον ζητωκραύγαζαν. Στην τελευταία του παράσταση στο «Ντε Κάιπ»(περίεργη σειρά λέξεων), ο κόσμος χειροκρότησε ζεστά τον Κρόιφ, ο οποίος αποχωρούσε πλέον από την αγωνιστική δράση. Πρώτα όμως είχε φροντίσει να επαναφέρει στις επιτυχίες μια μπερδεμένη Φέγενοορντ και να ξεφτιλίσει την «αφελή» διοίκηση του Άγιαξ. Μπορεί στο Άμστερνταμ να υπήρχε ο Φαν Μπάστεν, όμως η ομάδα δεν είχε έναν ηγέτη. Λειτουργούσε με την μορφή μονάδων. Το «πόιντ» του είχε γίνει πλέον εμφανές.
Και κάπου εκεί τελείωσε το μένος του Κρόιφ. Με τον δικό του τρόπο-όπως είχε μάθει όλη του τη ζωή- ο Άγιαξ είχε τιμωρηθεί όπως του άξιζε. Ωστόσο ο θυμός του δεν ήταν δυνατό να κρατήσει για πολύ. Μόλις έναν χρόνο μετά την απόσυρσή του, επέστρεψε στην «παλιά λατρεμένη» του, αυτή τη φορά ως προπονητής. Και η συνέχεια είναι απλά ιστορία.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις