Φέροντας το όνομα Σμάιχελ στις πλάτες σου, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεχωρίσεις στην καριέρα σου. Ειδικά μάλιστα αν έχεις την τύχη/ατυχία να αγωνίζεσαι στην θέση του τερματοφύλακα. Ο Κάσπερ Σμάιχελ όμως δεν… μάσησε και θέλησε να κοιτάξει στα ίσα την καριέρα του μυθικού μπαμπά του. Μπορεί να μην καταφέρει σαν τον μύθο της χώρας του να φέρει και αυτός ένα Ευρωπαϊκό στην Κοπεγχάγη, όμως μπορεί να είναι παραπάνω από περήφανος για όσα κατάφερε.
Ανδρωμένος στην Αγγλία αλλά… πάντα made in Denmark ο Σμάιχελ
Όντας ο μοναδικός γιος του Πέτερ Σμάιχελ, ήταν σχεδόν αδύνατον να μην ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Ταξιδεύοντας μαζί με τον μπαμπά του όσο εκείνος άλλαζε ομάδες, πήρε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στην Μάντσεστερ Σίτι, σε ηλικία 16 ετών. Η ομάδα στην οποία αγωνίστηκε μόλις μια χρονιά ο πατέρας του, αλλά μισούσε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του, έμελλε να αποτελέσει το προπύργιο της σταδιοδρομίας του.
Στους «πολίτες» οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες. Ίσακσον και Χαρτ μπλόκαραν τον δρόμο του Κάσπερ, ο οποίος γύρισε την μισή Βρετανία ως δανεικός. Μεγαλώνοντας στην Αγγλία, ο Σμάιχελ μπορούσε να εκπροσωπήσει την εθνική ομάδα της χώρας, κάτι και το οποίο μελετούσε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Η απάντηση του Κάσπερ όμως ήταν ένα μεγαλοπρεπέστατο «ΟΧΙ». Το μοναδικό πράγμα που ήθελε ήταν ακριβώς σαν τον πατέρα του να φορέσει το εθνόσημο της πατρίδας του. Μπορεί να άργησε λίγο, όμως οι αναμνήσεις θα τον συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή.
Φέρνοντας για δεύτερη φορά το όνομα Σμάιχελ στην κορυφή
Χρειάστηκε να ξεκινήσει από την 4η κατηγορία ως βασικός, για να ανορυχθεί σιγά-σιγά μέχρι την κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ με την Λέστερ. Το όνομα του μπορεί να ήταν σπουδαίο, όμως δεν το άνοιξε πόρτες. Το ταλέντο του ήταν αυτό που τον ανέδειξε. Το 2011 ένας γνωστός του από την Σίτι, ήταν αυτός που αποφάσισε να κινηθεί για την απόκτησή του. Το όνομα αυτού: Σβεν Γκόραν Έρικσον. Ο Σουηδός παλαίμαχος πλέον προπονητής, θεώρησε πως ο Σμάιχελ είχε όσα χρειαζόταν για να κρατήσει την θέση του βασικού στην Λέστερ. Οι «αλεπούδες» τότε έδιναν μάχη για να μην υποβιβαστούν από την Τσάμπιονσιπ. Τρεις γεμάτες χρονιές αργότερα, η Λέστερ βρισκόταν στα μεγάλα σαλόνια.
Στην μυθική χρονιά της Λέστερ, υπάρχουν αρκετά απόψεις σχετικά με το ποιος ξεχώρισε περισσότερο. Άλλοι θα που ο τρομερός Τζέιμι Βάρντι, άλλοι ο ασταμάτητος Ενγκολό Καντέ, ενώ άλλοι θα σταθούν στον τεχνικό Ρίγιαντ Μαχρέζ. Αυτός που οι περισσότεροι ξεχνάνε είναι ο Σμάιχελ. Κρατώντας 15 φορές ανέπαφη την εστία του, η τεράστια συνεισφορά του πολλές φορές προσπερνιέται. Το υπέροχο παραμύθι της Λέστερ και η κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, τον έκαναν μόλις τον πρώτο γιο που κατακτά την διοργάνωση μετά τον πατέρα του. Και όχι ως συμπληρωματικός παίκτης, αλλά πρωταγωνιστής.
Το δανέζικο παραμύθι που δυστυχώς έφτασε στο τέρμα του
Όσο ταλαντούχος και αν ήταν, οι πόρτες για την εθνική της Δανίας άργησαν να ανοίξουν. Σόρενσεν και Άντερσεν κρατούσαν για αρκετά χρόνια σταθερή τη θέση τους. Το 2013 τελικά, ο Μόρτεν Όλσεν τελικά εμπιστεύθηκε τον ήδη 27χρονο Σμάιχελ για πρώτη φορά. Σιγά-σιγά απέκτησε φανέλα βασικού και έγινε ένας από τους κίονες της πατρίδας του. Το 2018, στο Μουντιάλ κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ περισσότερων λεπτών χωρίς να δεχθεί τέρμα. Ένα ρεκόρ που είχε θέσει ο ίδιος ο πατέρας του. Δυστυχώς, η ομάδα του αποκλείστηκε στον γύρω των «16» στην διαδικασία των πέναλτι. Ο ίδιος έκανε τα πάντα αποκρούοντας ένα πέναλτι στην παράταση και δύο στην διαδικασία των πέναλτι κόντρα στην όπως έμελλε φιναλίστ, Κροατία.
Φέτος, ήταν ένας εκ των εμπειρότερων της προσπάθειας των Δανών στο Euro. Στα 34 του, ήταν ο γηραιότερος παίκτης του ρόστερ και υπαρχηγός της ομάδας. Στην πρεμιέρα της χώρας του, μαζί με τον Σίμον Κίερ είχε το πιο γερό «στομάχι» για να χωνέψει την παρ’ ολίγον τραγωδία με τον Κρίστιαν Έρικσεν. Κατάφερε να σταθεί δίπλα στους νεαρούς συμπαίκτες του και να τους βοηθήσει να βγουν πιο δυνατοί από αυτό. Και οι Δανοί, κόντρα σε κάθε πρόβλεψη έφτασαν στα ημιτελικά.
Στο σπίτι της οικοδέσποινας Αγγλίας, Γουέμπλεϊ, ήρθε αντιμέτωπος με την μισή ομάδα των «λιονταριών». Οι Δανοί για περίπου 60 λεπτά προσπαθούσαν να κρατηθούν στο σκορ. Κάτι το οποίο οφείλουν σε τεράστιο βαθμό στον Σμάιχελ, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του. Μετά από 9 αποκρούσεις, μεταξύ των οποίων η μια σε (ανύπαρκτο) πέναλτι, η Δανία λύγισε στην παράταση.
Ένας πολύ περήφανος πατέρας
Η διοργάνωση του Euro μπορεί να τελείωσε ένα βήμα πριν τον μεγάλο τελικό, όμως η αρμάδα του Γιούλμαν μπορεί να είναι υπερήφανη για όσα κατάφερε. Έναν λόγο παραπάνω για να είναι περήφανος μπορεί να έχει ο μυθικός Πέτερ Σμάιχελ. Πριν 3 χρόνια είχε δηλώσει τον θαυμασμό του για την πορεία της πατρίδας του μέχρι τους «16». Το ίδιο μπορεί να κάνει πλέον και για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Μπορεί το τρόπαιο να μην έρθει πίσω στην Κοπεγχάγη μετά από 29 χρόνια. Μπορεί ο Κάσπερ να μην κατάφερε να επαναλάβει την επιτυχία της Πρέμιερ και στο Euro. Όμως εξελίχθηκε σε έναν τερματοφύλακα παγκόσμιας κλάσης, θυμίζοντας λίγο παραπάνω από εμφανισιακά τον σπουδαίο πατέρα του. Ξανθομπάμπουρας και αυτός, ικανός να ηγηθεί της ομάδας του, με σπουδαίες αποκρούσεις και σπεσιαλίστας στα πέναλτι. Μπορώ να πως με σιγουριά πως ο Πέτερ Σμάιχελ είναι είναι πολύ υπερήφανος για τον υιό που κατάφερε να μεγαλώσει…
«Είμαι περήφανος για τον γιο μου. Όταν τα δάκρυα θα έχουν στεγνώσει θα συνειδητοποιήσουμε τι κάναμε για το ποδόσφαιρο, μαζί».
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις