Η Ατλέτικο Μαδρίτης δεν είναι ούτε Ρεάλ, ούτε Μπαρτσελόνα. Οι «Ροχιμπλάνκος» είναι μια ομάδα που παρά τις τεράστιες επιτυχίες της τα τελευταία έχει παραμείνει πιστή στις αρχές της. Η Ατλέτικο είναι ο κόσμος της. Αυτός ο κόσμος που σε μια πόλη στην οποία εδρεύει το μεγαλύτερο brand name του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Τον δρόμο που κάθε επιτυχία κερδίζεται με ιδρώτα και πόνο. Τις τελευταίες μέρες συζητιέται έντονα ένα σενάριο ανταλλαγής που θέλει τον Σαούλ να πηγαίνει στην Μπαρτσελόνα και τον Γκριεζμάν να επιστρέφει στην Ατλέτικο. Για κάθε γνήσιο οπαδό της ομάδας το σενάριο αυτό είναι εφιαλτικό. Όχι γιατί θα ζημιωθεί αγωνιστικά ο σύλλογος αλλά επειδή είναι διαφορετικό να είσαι «Ατλέτι».
Ο πρίγκιπας που έγινε βάτραχος
Ο Αντουάν Γκριεζμάν υπήρξε σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια η Ατλέτικο είχε στις τάξεις της έναν ποδοσφαιριστή που βρισκόταν ανάμεσα στους 5-6 καλύτερους στον κόσμο. Πράγματι στους «Ροχιμπλάνκος» ο Γκριεζμάν ήταν καταπληκτικός. Στα πέντε χρόνια που έμεινε εκεί, εκτόξευσε το παιχνίδι του και καθιερώθηκε για τα καλά στην ελίτ. Έγινε ο σημαντικότερος παίκτης της ομάδας και της εθνικής Γαλλίας, κατέκτησε το Μουντιάλ του 2018 και έφτασε μια ανάσα από τη Χρυσή Μπάλα το 2016 και το 2018.
Σε 257 συμμετοχές ο Γάλλος επιθετικός σημείωσε 133 γκολ και μοίρασε 50 ασίστ. Ήταν ίσως ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που στα χρόνια του Σιμεόνε είχε το ελεύθερο να κινείται όπως θέλει μέσα στο γήπεδο. Σε μια ομάδα σκληρή και γεμάτη μαχητές ο Γκριεζμάν ήταν εκείνος που πρόσφερε το απρόβλεπτο. Σε αυτό το ιδιόμορφο 4-4-2 οργίασε ως περιφερειακός επιθετικός και αναπόφευκτα ο κόσμος τον λάτρεψε. Όμως όπως όλοι γνωρίζουμε τα όρια ανάμεσα στη λατρεία και το μίσος είναι κάπως… στενά. Το καλοκαίρι του 2018 σκέψεις φυγής είχαν αρχίσει να περιτριγυρίζουν τον Γκριεζμάν.
Το ότι δεν μπορούσε να κεφαλαιοποιήσει με τίτλους τις καταπληκτικές του εμφανίσεις είχε αρχίσει να τον προβληματίζει. Η ποιότητα και η κλάση του δεν άφηναν ασυγκίνητες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, οι οποίες μπορούσαν να του προσφέρουν συνθήκες για άμεση διεκδίκηση τίτλων. Νομίζω πως η επιθυμία ενός παίκτη αυτού του βεληνεκούς να φύγει προκειμένου να κερδίσει τρόπαια είναι σεβαστή. Άλλωστε ο ίδιος είχε προσφέρει ψυχή και σώμα στην Ατλέτικο κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο.
Ο τρόπος όμως που επέλεξε να χειριστεί τη φυγή του ήταν ο χειρότερος δυνατός. Μετά από ένα σίριαλ που κράτησε σχεδόν όλο το καλοκαίρι του 2018 ανακοινώνει σε live μετάδοση ότι απορρίπτει την Μπαρτσελόνα για να μείνει στην αγαπημένη του Ατλέτικο. Όλα αυτά για να αφήσει ένα χρόνο μετά την “αγαπημένη” του Ατλέτικο και να πάει στην Μπαρτσελόνα. Δύο χρόνια μετά η Ατλέτικο είναι πρωταθλήτρια και οι μετοχές του Γκριεζμάν έχουν πέσει κατακόρυφα. Κάρμα;
Τέτοιο Instagram έχεις ξαναδεί; Πάμε στοίχημα όχι! Οι… εικόνες μιλάνε από μόνες τους!
Ένας γνήσιος «Ροχιμπλάνκο»
Στην άλλη πλευρά της ιστορίας συναντάμε τον Σαούλ Νίγκεθ. Έναν άνθρωπο που η Ατλέτικο βρίσκεται στο DNA του. Μέλος των ακαδημιών από τα 14, ανέβηκε ένα ένα τα σκαλιά μέχρι την πρώτη ομάδα. Εκεί καθιερώθηκε και αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές για τον Σιμεόνε μετά το πρωτάθλημα του 2014. Ο Σαούλ υπήρξε εντυπωσιακός παίζοντας σε κάθε πιθανό και απίθανο ρόλο στο κέντρο. Μαζί με τον Κόκε αποτέλεσαν την ψυχή των «Ροχιμπλάνκος» όντας αυτοί που ένιωθαν περισσότερο από τον καθένα τι θα πει Ατλέτικο.
«Τα προηγούμενα δυο χρόνια αγωνιζόμουν με εσωτερικό καθετήρα. Σε κάθε προπόνηση και σε κάθε παιχνίδι ουρούσα αίμα. Έχω περάσει άσχημα. Έπαιζα με την υγεία μου για να φοράω κάποια χρώματα, για να κυνηγάω το όνειρο. Θυμάμαι τα πάντα για τον τραυματισμό, πώς αισθάνθηκα, πόσες φορές έκανα εμετό στο φορείο. Το γκολ κόντρα στη Λεβερκούζεν ήταν τεράστια απελευθέρωση και συγκίνηση για μένα». Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Σαούλ που από το 2015 -είχε έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό- μέχρι το 2017 κυριολεκτικά ρίσκαρε τη ζωή του για να φοράει την αγαπημένη του φανέλα. Τα λόγια περισσεύουν.
Κάπου εδώ να θυμίσουμε πως ο Σαούλ δεν υπήρξε απλά ένας σημαντικός παίκτης για την Ατλέτικο, αλλά ένα από τα κορυφαία χαφ των ευρωπαϊκών γηπέδων τα προηγούμενα χρόνια. Ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπάγερν Μονάχου και πολλές άλλες προσπάθησαν αμέτρητες φορές να τον κάνουν δικό τους. Ακόμα και τώρα προσπαθούν παρά το γεγονός πως την τελευταία διετία η απόδοσή του έχει αισθητά πτωτική πορεία.
Ο Ισπανός χαφ κάπου «κάηκε» στο σύστημα και τα θέλω του Σιμεόνε. Η προθυμία του να υπηρετήσει κάθε ρόλο και να γίνει θυσία για την ομάδα τελικά του κόστισε. Διότι μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος διαθέτει τεράστια ποιότητα που στη Ατλέτικο δεν του δίνεται η ευκαιρία να βγάλει. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που η μπογιά του συνεχίζει να περνάει. Οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης ξέρουν ότι σε ένα νέο περιβάλλον και μια διαφορετική ποδοσφαιρική φιλοσοφία ο Σαούλ μπορεί άνετα να γίνει ξανά ένα χαφ παγκόσμιας κλάσης.
Με την Ατλέτικο του Σαούλ ή με του Γκριεζμάν;
Για έναν άνθρωπο που αγαπάει την Ατλέτικο, Σαούλ και Γκριεζμάν αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους. Στον πρώτο κυριαρχούν η πίστη, η αφοσίωση, η αυταπάρνηση και η θυσία. Στον δεύτερο η προδοσία, το βόλεμα, η ματαιοδοξία και το ψέμα. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ποιος από τους δύο κόσμους ταιριάζει περισσότερο στην Ατλέτικο και τον κόσμο της. Αγωνιστικά η ανταλλαγή αυτή μπορεί και να βγάζει νόημα. Από τη μια ο Γκριεζμάν δεν βρήκε ποτέ πραγματικό ρόλο στην Μπαρτσελόνα. Μπορεί η περσινή χρονιά του να ήταν σχετικά καλή όμως περισσότερο έμοιαζε με πρόβλημα παρά με πολυτέλεια για τους «Μπλαουγκράνα».
Που θα παίξει; Πως θα χωρέσει μαζί με τον Μέσι; Ο Γάλλος δεν είναι ούτε εξτρέμ, ούτε φορ, ούτε δεκάρι. Είναι ένας απίστευτα ποιοτικός ποδοσφαιριστής που όμως χρειάζεται ιδική μεταχείριση για να λάμψει. Είναι παρόμοιου τύπου παίκτης με τον Ντιμπάλα, τον Φέλιξ και τον Μίλερ. Παίκτες χωρίς συγκεκριμένη θέση που αποδίδουν καλύτερα σε έναν ελεύθερο περιφερειακό ρόλο στην επίθεση. Μπορούν κάλλιστα να απογειώσουν μια ομάδα, όπως μπορούν να δημιουργήσουν και τεράστιο πονοκέφαλο σε έναν προπονητή ως προς του που και το πως θα τους χρησιμοποιήσει. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που ξέρει πως να πάρει το 100% του Γκριεζμάν είναι ο Σιμεόνε.
Από την άλλη ο Σαούλ «φωνάζει» ότι χρειάζεται μια αλλαγή. Ο κύκλος του στη Ατλέτικο μοιάζει να έχει κλείσει και όσο παραμένει εκεί κάνει κακό στην καριέρα του. Στην Μπαρτσελόνα χρειάζονται επειγόντως ένα χαφ πολυσύνθετο και με ατελείωτα τρεξίματα όπως ο εκείνος. Φάνηκε από την προσπάθεια τους να πάρουν τον Βαινάλντουμ πριν καταλήξει στην Παρί.
Στους «Μπλαουγκράνα» ο Σαούλ θα μπορέσει επιτέλους να ξεδιπλώσει όλο του το ρεπερτόριο και να παρουσιάσει έναν εαυτό ακόμα καλύτερο από τα καλά χρόνια του στην Ατλέτικο. Όλα τα παραπάνω όμως λίγο αφορούν τους οπαδούς των «Ροχιμπλάνκος». Αυτοί βλέπουν το καλό απέναντι στο κακό. Ένα δικό τους παιδί απέναντι σε κάποιον που τους κορόιδεψε. Η συγκεκριμένη ανταλλαγή αποτελεί αλλοίωση του DNA της ομάδας τους και για εκείνους δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις