Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που η La Liga ήταν ξανά τόσο «γυμνή». Μεγαλώνοντας μέσα στα χρόνια που η Ισπανία ήταν γεμάτη από τα μεγαλύτερα αστέρια του ποδοσφαίρου, είχα «καλομάθει» να βλέπω σε κάθε αγωνιστική τους καλύτερους παίκτες στα ισπανικά γήπεδα. Πλέον όμως, η La Liga κάνει ένα μικρό διάλλειμα. Εκτός αν ο Κιλιάν Μπαπέ έρθει και γίνει μέλος της Ρεάλ τις επόμενες μέρες, η Ισπανία θα είναι μετά από πολύ καιρό με «θνητές» ομάδες. Και το ερώτημα μου είναι: μπορεί η Σεβίλλη να χτυπήσει κάτι αν μείνουν έτσι τα πράγματα;
Ο ρόλος του Μόντσι στην γιγάντωση
Ρίχνοντας μια ματιά στην σύγχρονη ιστορία της Σεβίλλης, μπορείς να καταλάβεις την σοβαρή δουλειά που έχει πέσει στο κλαμπ. Στις αρχές της νέας χιλιετίας, οι Σεβιγιάνοι αποχαιρετούσαν ως τελευταίοι την πρώτη κατηγορία. Μόλις έναν χρόνο μετά, με τον Μόντσι να αποσύρεται στα 30 του και να αναλαμβάνει χρέη αθλητικού διευθυντή, η ομάδα της Ανδαλουσίας επέστρεψε εκεί που άνηκε. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν μερικοί σπουδαίοι τίτλοι στο UEFA Cup αλλά και το ευρωπαϊκό Super Cup. Η δεκαετία έκλεισε και με ένα κύπελλο Ισπανίας, δείχνοντας πως η Σεβίλλη είχε επιστρέψει ισχυρότερη.
Η δεκαετία των 10’s συνεχίστηκε με τον ίδιο τρόπο, ίσως και λίγο καλύτερα. Η κυριαρχία της ομάδας στο Europa League έφερε ακόμα 4 κατακτήσεις, κάνοντας την την ομάδα με τις περισσότερες κούπες, 6 στον αριθμό. Παράλληλα, το Champions League άρχισε να της γίνεται… καθημερινότητα, βάζοντας ακόμα ένα «τικ» στα κριτήρια μιας μεγάλης ομάδας.
Οι παίκτες οι οποίοι πέρασαν από την Ανδαλουσία υπό την εποπτεία του Μόντσι είναι εξαιρετικοί. Ντάνι Άλβες, Ζούλιο Μπαπτίστα, Ιβάν Ράκιτιτς, Σεϊντού Κεϊτά και πολλοί ακόμα, ψήθηκαν στο «Σάντσες Πιθχουάν», πριν πάρουν την μεγάλη μεταγραφή. Πωλήσεις οι οποίες βοήθησαν ακόμα περισσότερο στην δημιουργία ουσιαστικής οικονομίας στον σύλλογο. Παρότι το 2013 υπήρξε μια μικρή περίοδος οικονομικής αστάθειας που οδήγησε στην πώληση των Νεγρέδο και Νάβας, η σωστή διαχείριση που ακολούθησε, έχει αποτρέψει οποιοδήποτε οικονομικό στραβοπάτημα.
Η Σεβίλλη είδε ενισχύσεις που έφεραν ακόμα περισσότερη ποιότητα
Με την Βαλένθια να σημειώνει κατακόρυφη πτώση λόγω οικονομικών θεμάτων και την Μπιλμπάο να μην έχει την σταθερότητα των τελευταίων ετών, η Σεβίλλη τσίμπησε τον ρόλο του… best of the rest. Να είναι δηλαδή η ομάδα που σταθερά βρίσκεται πίσω από τους «3 μεγάλους». Είναι όμως κάτι περισσότερο από αυτό;
Την περσινή σεζόν η ομάδα του Λοπετέγκι έκανε μια πραγματική υπέρβαση. Για περισσότερες από 30 αγωνιστικές, η Σεβίλλη ήταν το μαύρο άλογο που έτρεχε λιγάκι πιο… κρυφά για την μάχη του τίτλου. Μπορεί στο τέλος να υπήρξαν μικρές απώλειες οι οποίες δεν της επέτρεψαν τελικά να ελπίζει μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Η αρχή όμως είχε γίνει.
Και αν πέρσι το ρόστερ της επέτρεψε να έχει βάσιμες ελπίδες μέχρι την 33η αγωνιστική για πρωτάθλημα, φέτος αυτές οι ελπίδες γίνονται ακόμα περισσότερες. Το ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ επέτρεψε να γίνουν σημαντικές προσθήκες. Οι αδρανείς Βιδάλ, Εσκουντέρο, Βάσκες, Γκόμεθ και Αράνια, άνοιξαν χώρο στο μισθολόγιο. Παράλληλα η ακριβή πώληση του φέρελπι αλλά αναπληρωματικού Μπράιαν Χιλ, έφερε άπλετο χρήμα και τον Έρικ Λαμέλα. Μάλιστα, ο Αργεντινός με το «καλημέρα» κάνει την διαφορά (3 γκολ σε 2 αγώνες).
Αγκούστινσον και Μοντιέλ αποκτήθηκαν έναντι μικρού ποσού, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερο βάθος στα άκρα της άμυνας. Ο φορμαρισμένος Ράφα Μιρ ήρθε με πραγματική… κλοπή μέσα από τα χέρια της πρωταθλήτριας Ατλέτικο! Και όχι για βασικός αλλά αλλαγή του «πειρατή» Εν-Νεσίρι. Τέλος, η μεσαία γραμμή θωρακίστηκε με τον δυναμικό Τόμας Ντιλέινι ο οποίος ήρθε με μόλις 6 εκατομμύρια από την Ντόρτμουντ. Έτοιμος να «καθαρίσει» το κέντρο, αφήνοντας του Χορδάν και Ράκιτιτς να δημιουργήσουν ελεύθερα.
Τo brand για του συλλόγου έχει πλέον αλλάξει
Κάνοντας έναν απολογισμό των μεταγραφών, μόνο θετικό πρόσημο μπορεί να βάλουμε. Μια ήδη εξαιρετικά ισχυρή ομάδα, είδε να έρχονται ακόμα μεγαλύτερες ενισχύσεις στις θέσεις που χρειαζόταν βοήθεια. Όλα αυτά, ενώ τα βασικά της γρανάζια παρέμειναν στην ομάδα. Ναι μεν ο Ζιλ Κουντέ βρίσκεται στο περίμενε από την Τσέλσι, μέχρι να διαχειριστεί την περίπτωση του Κουρτ Ζουμά. Αν όμως τελικά ο νεαρός Γάλλος αποχωρήσει από την Ισπανία, αυτό θα γίνει με πάρα πολλά χρήματα. Περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, όσα και η ρήτρα αποδέσμευσής του. Και με τέτοιο ποσό μπορεί να έρθει ένας εξαιρετικός αντικαταστάτης.
Το σημαντικότερο όμως είναι πως το όνομα της Σεβίλλης έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια. Ολοένα και περισσότεροι παίκτες θέλουν να έρθουν στην Ανδαλουσία, μιας και ομάδα είναι ανταγωνιστική σε Ισπανία και Ευρώπη. Την αρχή έκανε ο Ράκιτιτς, ο οποίος άφησε την Μπαρτσελόνα γεμάτος εμπειρίες και επέστρεψε στην «αγαπημένη» του για να της μάθει τι εστί πρωταθλητισμός. Πέρσι, τερμάτισε μόλις στο -9 από την πρωταθλήτρια Ατλέτικο και στο +15 από την πέμπτη Σοσιεδάδ! Όλα αυτά κάνοντας ρεκόρ νικών (24) και έχοντας άμυνα «γρανίτη» με μόλις 33 γκολ παθητικό. Οι Σεβιγιάνοι είναι ξεκάθαρα πιο κοντά στις ομάδες πρωταθλητισμού, παρά στις λοιπές ισχυρές ομάδες. Ο Λοπετέγκι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, δείχνοντας πως το πέρασμα του από την Ρεάλ ήταν απλά μια… ανορθογραφία.
Φέτος, στην Ισπανία δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο φαβορί. Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης είναι αισθητά πιο αδύναμες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Παράλληλα, η Ατλέτικο παραμένει πολύ δυνατή, αλλά σε καμία περίπτωση το μεγάλο φαβορί για το repeat. Αν η μεταγραφή του Κιλιάν Μπαπέ δεν προχωρήσει για την «βασίλισσα», η La Liga θα είναι ένα πρωτάθλημα χωρίς σούπερ σταρ όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Και η Σεβίλλη δείχνει προετοιμασμένη να εκμεταλλευτεί κάθε ολιγωρία των αντιπάλων της…
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
