Το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» είναι μια φράση που αντιπροσωπεύει πλήρως την Άρσεναλ. Κάθε χρόνος που περνάει οι «Κανονιέρηδες» χαμηλώνουν όλο και περισσότερο το ταβάνι τους. Η απόστασή τους από τους μεγάλους της Premier League είναι πλέον τεράστια και το πρεστίζ του κλαμπ δέχεται το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Η φετινή χρονιά δεν μοιάζει να επιτρέπει μεγαλύτερες φιλοδοξίες από τις προηγούμενες, υπάρχει όμως ένα στοιχείο που υπό προϋποθέσεις μπορεί να ρίξει φως στην άκρη του τούνελ. Η Άρσεναλ φαίνεται επιτέλους να κατάλαβε ότι για να βγει από ένα τόσο βαθύ αδιέξοδο χρειάζεται υπομονή και πάνω απ’ όλα γνώθι σαυτόν.
Τσέκαρε από εδώ το Instagram μας που είναι… βασιλικό!
Να τελειώνει με τα καμένα χαρτιά
Εδώ και χρόνια το ρόστερ της Άρσεναλ χαρακτηρίζεται από την απόλυτη μετριότητα. Οι αλλεπάλληλες κακές επιλογές στη στελέχωση της ομάδας δημιούργησαν ένα σύνολο με πολύ περιορισμένες δυνατότητες. Παίκτες που σε ομάδες πρωταθλητισμού της Premier League δεν θα ήταν ούτε στην εξέδρα, έχουν σημαντικούς ρόλους στην Άρσεναλ. Αρκετοί από αυτούς μάλιστα αποτελούν βασικά κομμάτια της ομάδας εδώ και χρόνια, παρόλο που έχει αποδειχτεί επανειλημμένως ότι δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η επιμονή σε κάποια πρόσωπα είναι πραγματικά ανεξήγητη και βγάζει προς τα έξω μια εικόνα απελπισίας. Δημιουργεί εντυπώσεις συμβιβασμού και ακόμα χειρότερα παραίτησης. Οι αποτυχημένες σεζόν διαδέχονται η μία την άλλη και ο κόσμος της ομάδας έχει σταματήσει να ελπίζει γιατί ξέρει τι να περιμένει. Η ανάγκη για ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ είναι επιτακτική. Παίκτες που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να προσφέρουν πρέπει να αποχωρήσουν άμεσα. Είτε επειδή έχουν χαμηλό ταβάνι, είτε επειδή έχουν «καεί», είτε επειδή δεν βρίσκουν πια κίνητρο, είτε επειδή στην τελική απλά δεν κάνουν.
Δεν έχει σημασία ο λόγος. Όποιος μετά από τόσες και τόσες ευκαιρίες δεν μπορεί να προσφέρει δεν έχει θέση στην ομάδα. Οι φετινές αποχωρήσεις των Μπεγερίν, Γουίλοκ και Τορέιρα ήταν στο σωστό κλίμα. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν είχαν τίποτα πια να δώσουν. Δεν μπορούσαν να βοηθήσουν την Άρσεναλ να επιστρέψει στην ελίτ του αγγλικού ποδοσφαίρου. Υπάρχουν όμως ακόμα αρκετοί που πρέπει να ακολουθήσουν το ίδιο δρομολόγιο.
Παίκτες όπως ο Τσάκα, ο Χόλντινγκ, ο Ελνένι, ο Σέντρικ, ο Κολάσινατς, ο Τσέιμπερς, ο Πάμπλο Μάρι και ο Λακαζέτ είναι χαμένες υποθέσεις. Τους έχουμε δει αρκετές φορές ώστε να το λέμε πια με σιγουριά. Αυτό που χρειάζεται η Άρσεναλ είναι προοπτική. Κι επειδή δεν μπορεί πια να προσελκύσει μεγάλα ονόματα, οφείλει να ποντάρει σε νέα πρόσωπα που έχουν την προοπτική να εξελιχθούν. «Στην Άρσεναλ δεν αγοράζουμε σούπερ σταρ, τους φτιάχνουμε», είχε πει το 2007 ο μεγάλος Άρσεν Βενγκέρ. Ακριβώς σε αυτό το μονοπάτι πρέπει να πορευτούν οι «Κανονιέρηδες» και σήμερα.
Στοιχήματα που μπορούν να κερδηθούν
Φαντάζομαι πόσο απογοητευτικό είναι για έναν οπαδό της Άρσεναλ να βλέπει εδώ και έξι χρόνια τον Γκρανίτ Τσάκα να είναι βασικός και αναντικατάστατος. Ένας παίκτης συγκεκριμένων δυνατοτήτων που χρησιμοποιείται ασταμάτητα από όλους τους προπονητές. Ο Ελβετός παίζει στην ίδια θέση που πριν κάποια χρόνια δέσποζε ο Πατρίκ Βιεϊρά. Έχει ακούσει το ανάθεμα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα δεν φταίει. Το ότι η Άρσεναλ επιμένει να του ζητάει να ηγηθεί του κέντρου της είναι δικό της πρόβλημα. Όσες φορές και να τον βάλεις να παίξει, ο Τσάκα δεν θα γίνει ποτέ Βιεϊρά ή τίποτα κοντινό σε αυτό.
Φέτος το καλοκαίρι η Άρσεναλ ξόδεψε τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη ομάδα στο Νησί. Πολλοί την κατέκριναν γι’ αυτό. Θεώρησαν ότι έδωσε τόσα λεφτά για παίκτες που δεν θα την αλλάξουν επίπεδο. Πράγματι οι καλοκαιρινές μεταγραφές της Άρσεναλ δεν ήταν μεγάλα ονόματα από αυτά που κάνουν γκελ στον κόσμο. Με μια προσεκτική ματιά όμως ήταν στη σωστή κατεύθυνση αναλογικά με την κατάσταση του συλλόγου τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Δεν ξέρουμε πόσοι από τους παίκτες που ήρθαν θα βγουν, ξέρουμε όμως πως όλοι παρουσιάζουν βάσιμες προοπτικές. Γουάιτ, Όντεγκαρντ, Λοκόνγκα, Ράμσντεϊλ, Τομιγιάσου και Ταβάρες είναι όλοι κάτω από 25. Έχουν ξεχωρίσει σε χαμηλότερο επίπεδο και διαθέτουν τεράστιο κίνητρο καθιέρωσης σε μια μεγάλη ομάδα. Με εξαίρεση τον Ταβάρες όλοι οι υπόλοιποι ήρθαν για βασικοί. Μαζί με τους παίκτες που υπήρχαν ήδη στο ρόστερ, σχηματίζουν μια εντεκάδα που γεννά την ελπίδα για κάτι καλό.
Ο Σεπτέμβρης ήταν ένας εξαιρετικός μήνας για την Άρσεναλ. Μετά τον καταστροφικό Αύγουστο με τις τρεις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια, ήρθε η απάντηση με τρεις σερί νίκες. Η εντυπωσιακότερη από αυτές ήρθε φυσικά με το 3-0 κόντρα στην Τότεναμ. Ο Αρτέτα από εκεί που ήταν ένα βήμα πριν την απόλυση, βραβεύτηκε ως ο προπονητής του μήνα και στο στρατόπεδο των «Κανονιέρηδων» επανήλθε μια σχετική ηρεμία. Ο Ισπανός τεχνικός άρχισε επιτέλους να χρησιμοποιεί την καλύτερη δυνατή του εντεκάδα και τα αποτελέσματα φάνηκαν άμεσα.
Μια εντεκάδα ενάντια στην κατάθλιψη
Η Άρσεναλ μπορεί πλέον να παρατάξει μια εντεκάδα στην οποία όλοι οι παίκτες έχουν κάτι να προσφέρουν. Κάτω από τα δοκάρια ο Ράμσντεϊλ διαδέχτηκε τον Λένο σε μια επιλογή που προξένησε περιέργεια σε πολλούς. Ο Γερμανός ήταν από τους λίγους που ξεχώρισαν τα προηγούμενα χρόνια, όμως ο Ράμσντεϊλ είναι ο πιο ανερχόμενος Άγγλος τερματοφύλακας και στα 23 μπορεί να αποτελέσει κεφάλαιο για πολλά χρόνια. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο με Γουάιτ και Γκάμπριελ παίζει χωρίς αντίπαλο. Ο Άγγλος στόπερ ήταν από τις αποκαλύψεις της Premier League την περσινή σεζόν και η πιο ακριβή μεταγραφή του καλοκαιριού. Ο Γκάμπριελ από την άλλη ήρθε πέρυσι από τη Λιλ με μεγάλες προσδοκίες που φέτος όλοι περιμένουν να εκπληρώσει.
Στα πλάγια μπακ Τίρνεϊ και Τομιγιάσου δίνουν ενέργεια, ταχύτητα και άπειρα ανεβοκατεβάσματα. Η συγκεκριμένη αμυντική πεντάδα δέχτηκε μόλις ένα γκολ στα τέσσερα ματς που ξεκίνησε μαζί. Στο κέντρο υπάρχει τεράστια ανάγκη να βγει η μεταγραφή του Τόμας Παρτέι που πέρυσι πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο Γκανέζος δείχνει φέτος μια σαφώς βελτιωμένη εικόνα και βοηθά στην πιο ομαλή ένταξη του ταλαντούχου Λοκόνγκα. Ο Βέλγος χαφ προσαρμόζεται γρήγορα στις απαιτήσεις της Premier League και έχει κερδίσει ήδη θέση βασικού. Τα τρεξίματα των δύο είναι κομβικής σημασίας για το πλάνο του Αρτέτα.
Στην τριάδα πίσω από το φορ συγκεντρώνεται το περισσότερο ταλέντο. Σμιθ Ρόου, Όντεγκαρντ και Σάκα είναι ό,τι ποιοτικότερο έχει να επιδείξει η Άρσεναλ. Όσο βρίσκουν πατήματα και αυτοματισμούς αυτό γίνεται όλο και πιο εμφανές. Τρεις παίκτες εκ των οποίων οι δύο -Σάκα και Σμιθ Ρόου- είναι παιδιά της ομάδας και ο άλλος -Όντεγκαρντ- κίνησε γη και ουρανό για να επιστρέψει σε αυτή μετά τον περσινό δανεισμό του.
Στην κορυφή της επίθεσης ο Ομπαμεγιάνγκ είναι ο μοναδικός παίκτης παγκόσμιας κλάσης στο ρόστερ της ομάδας και παρά την κακή περσινή του σεζόν, η παρουσία και η εμπειρία του παραμένουν πολύτιμες. Μπορεί αυτή η εντεκάδα να επαναφέρει την Άρσεναλ στην κορυφή; Όχι. Μπορεί όμως να της δώσει το πάτημα για να βγει από τον βάλτο. Η επιστροφή στην κανονικότητα θα είναι ένα μακρύ ταξίδι όμως από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
