Αντιστάρ, γεννημένος μαχητής και από μια χώρα που δεν την λες και παραδοσιακή δύναμη του ποδοσφαίρου, ο Εντίν Τζέκο δεν λαμβάνει την αναγνώριση που του αξίζει. Στα 35 του, μερικοί τον θεωρούσαν τελειωμένο. Μέχρι στιγμής όμως είναι αυτός που παλεύει για την Ίντερ και καλύπτει όσο μπορεί το κενό του Ρομέλου Λουκάκου. Και μόνο άσχημα δεν τα πηγαίνει μέχρι στιγμής στο Μιλάνο για τους «νερατζούρι».
Aπό παιδί o Τζέκο έμαθε να ζει στις επάλξεις του πολέμου
Η ζωή από πολύ νωρίς ήταν μια μεγάλη πρόκληση για τον μικρό Εντίν. Γεννημένος το 1986 στο Σεράγεβο, ο Τζέκο πέρασε τα πιο ευαίσθητα χρόνια του μέσα στους πολέμους των Βαλκανίων. Μια περίοδος δύσκολη για κάθε παιδί της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπου κάθε μέρα μπορούσε να είναι και η τελευταία σου. Και αν το μητρικό ένστικτο της μητέρας του δεν τον κρατούσε μακριά από το να πάει στην αλάνα να παίξει, ο σούπερ σταρ της Βοσνίας μπορεί να μην ζούσε σήμερα. Μια μέρα σαν τις άλλες η μαμά του, Μπέλμα, δεν τον άφησε να παίξει με τους φίλους του. Λίγα λεπτά αργότερα, το σημείο όπου έπαιζαν μερικά παιδάκια είχε ισοπεδωθεί από τους βομβαρδισμούς, δείχνοντας ακόμα μια φορά το φρικτό πρόσωπο του πολέμου.
Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Βοσνίας (1992-1995), η καθημερινότητα στο Σεράγεβο ήταν πολύ δύσκολη. Η σημερινή πρωτεύουσα της χώρας, ήταν ένα από τα επίκεντρα του πολέμου, με τους βομβαρδισμούς να είναι «σύνηθες φαινόμενο». Κάτι που έπρεπε να μάθεις να ζεις με αυτό, όσο απίστευτο και αν ακούγεται. Η υποστήριξη των γονιών του ήταν αυτή που τον βοήθησε να επιβιώσει μέσα από αυτή τη φρικτή καθημερινότητα. Ο πατέρας του, Μιδάτ Τζέκο, έπαιζε επίσης ποδόσφαιρο στα νιάτα του και ήταν μια αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία στο Σεράγεβο. Καθημερινά πήγαινε τον μικρό Εντίν στις προπονήσεις της Ζελεζνιτσάρ, προσέχοντας με κάθε τρόπο τον υιό του. Αν και ο σύλλογος από το Σεράγεβο δεν τον εμπιστεύτηκε και τον πούλησε έναντι μόλις 25 χιλιάδων ευρώ, ο 19χρονος Τζέκο συνέχισε να προσπαθεί. Μόνο που πλέον θα έπαιζε στη φυσική του θέση και όχι ως χαφ.
Η γρήγορη ανάβαση μέχρι την κορυφή
Στην Τσεχία ο «άχαρος και άτεχνος» νεαρός φορ θα ξεχώριζε και η Βόλφσμπουργκ τελικά τον απέκτησε το 2007. Μαζί με τον Γκραφίτε, ο Τζέκο συνέθεσε ένα υπέροχο δίδυμο στην επίθεση, το οποίο έγραψε μια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, κατακτώντας το πρωτάθλημα τo 2009. Mε 26 δικά του γκολ και άλλα 28 του Βραζιλιάνου, οι «λύκοι» υπήρξαν μια εξαιρετική δύναμη στη Γερμανία. Τα γκολ έπεφταν βροχή και μετά από τρία και κάτι χρόνια στη Bundesliga, ο Βόσνιος ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα.
Ένας τέτοιος παίκτης δεν ήταν δυνατόν να περάσει απαρατήρητος από τις «μεγάλες δυνάμεις» του ποδοσφαίρου. Και με την Μάντσεστερ Σίτι να ψάχνεται για να γιγαντωθεί, τον Ιανουάριο 2011 μετακόμισε στους «πολίτες». Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι τον χρησιμοποίησε ως το βασικό επιθετικό κομμάτι της ομάδας, με τα αποτελέσματα να είναι ικανοποιητικά. Παρά το απίστευτο ξεκίνημα της σεζόν 2011-12 και το φοβερό καρέ τερμάτων κόντρα στην Τότεναμ, η Μαντσίνι «πρόδωσε» τον Βόσνιο. Η άφιξη του Σέρχιο Αγουέρο τον Ιούλιο του ίδιου έτους έκανε τη θέση του Τζέκο αβέβαιη στο σχήμα. Αν και αρκετές φορές κατάφερε να τους χωρέσει στο ίδιο σύστημα, πολλές φορές ο Βόσνιος βρισκόταν παροπλισμένος στον πάγκο. Άδικη μεταχείριση βάσει της απόδοσής του, όμως όπως και να το κάνουμε ο Αγουέρο δεν μπορούσε να… γυαλίζει πάγκο.
Η συνεισφορά του στο απίστευτο πρωτάθλημα της σεζόν και το γκολ του με την ΚΠΡ ήταν κομβικά, με την κατάσταση του να συνεχίζεται και τα επόμενα χρόνια. Μια πάγκο, μια βασικός, ο Τζέκο κατάφερνε να τα φέρει βόλτα, έχοντας εξαιρετικές επιδόσεις ακόμα και ως αλλαγή. Κατακτώντας αρκετούς τίτλους μέχρι το 2015, ο Βόσνιος στα 29 του ήξερε πως άξιζε κάτι καλύτερο. Τελικά, όταν η Ρόμα κατέθεσε πρόταση δανεισμού πήρε την απόφαση να προχωρήσει. Και αυτό λειτούργησε προς όφελος του, καθώς στη Ρώμη πέρασε ίσως τα παραγωγικότερα χρόνια της καριέρας του. Σε μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική ομάδα των «τζιαλορόσι», έφτασε μερικές φορές κοντά στην πηγή αλλά δεν κατάφερε να πιεί νερό. Σε ατομικό επίπεδο όμως έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις και παρότι πλέον είχε κλείσει τα 30, ήταν ένας εκ των κορυφαίων φορ του πρωταθλήματος.
Η καθαίρεση του αρχηγού και η εξιλέωση στο Μιλάνο
Στο «Ολίμπικο» θα μπορούσαμε να πούμε πως ο Τζέκο βρήκε μια οικογένεια. Αρκετά γρήγορα, η Βόσνιος έγινε ένας από τους αγαπημένους της εξέδρας στην ιταλική πρωτεύουσα. Το μαχητικό πνεύμα του, η ηγετική ικανότητά του και το σθένος να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα τον έκαναν σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων της Ρόμα. Δίνοντας τα πάντα στο γήπεδο, ο Βόσνιος έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα το 2017 και τον τελικό του Champions League μια σεζόν αργότερα. Με την απόσυρση των δύο ιερών φυσιογνωμιών των «τζιαλορόσι», Τότι και ντε Ρόσι, το περιβραχιόνιο ήταν αναμενόμενο να πάει στο μπράτσο του. Κάπου εκεί όμως, ο Πάουλο Φονσέκα χάλασε την εικόνα του Βόσνιου στη Ρώμη.
Μετά από μια ντροπιαστική ήταν από τη Σπέτσια, ο Πορτογάλος είχε μια συνομιλία με τον αρχηγό της ομάδας. Αποτέλεσμα ήταν η καθαίρεση του από το ρόλο του, δίνοντας το περιβραχιόνιο στον Πελεγκρίνι. Κάτι που μπορεί να θεώρησε ο Φονσέκα πως θα είχε αποτέλεσμα, όμως στην πραγματικότητα γύρισε μπούμερανγκ. Άπαντες στην ομάδα σέβονταν τον Τζέκο, ο οποίος παρέμεινε η ηγετική φιγούρα στον σύλλογο, με τον Πελεγκρίνι μάλιστα να ζητά την επιστροφή του Βόσνιου στο ρόλο του. Αυτή ήταν και η τελευταία σεζόν του Πορτογάλου στη Ρώμη, η οποία του έδειξε την πόρτα λίγους μήνες αργότερα.
Φτάνοντας στο φετινό καλοκαίρι, ο Ζοσέ Μουρίνιο γνωστός για την όχι και τόσο μεγάλη αγάπη του στους έμπειρους παίκτες τον θεώρησε περιττό. Κάτι που τελικά έφερε τη μετακίνησή του στη Ίντερ, όπου θα είχε θεωρητικά συμπληρωματικό ρόλο. Ο ίδιος όμως δεν κρατούσε κακία στην πρώην ομάδα του. Ένας άνθρωπος δεν ήταν δυνατόν να χαλάσουν όσα έχτισε τόσα χρόνια εκεί. «Παραμένω οπαδός της Ρόμα. Μόνο όταν παίζω εναντίον της θα είμαι αντίπαλος της, αλλιώς θέλω να την βλέπω να κερδίζει» δήλωσε πριν λίγες εβδομάδες ο Βόσνιος. Κάτι που θεωρητικά κανείς δεν τον ανάγκασε να πει, αλλά ένοιωσε την ανάγκη να το κάνει.
Ο Τζέκο γελά για ακόμα μια φορά στην αμφισβήτηση
Ο ρόλος του στην Ίντερ δεν προοριζόταν για βασικός. Λαουτάρο Μαρτίνες και Χοακίν Κορέα θεωρούνταν οι δύο βασικές επιλογές για την κορυφή της επίθεσης. Η αλήθεια είναι πως η απόκτησή του ως αντί-Λουκάκου έφερε εκνευρισμό στο Μιλάνο. Από τον φορμαρισμένο Βέλγο στον «ξεβρασμένο» κατά πολλούς «παππού» Βόσνιο, ήταν ένα μεγάλο βήμα πίσω. Και οι κουβέντες περί ξεπουλήματος και μικρού συλλόγου έδιναν και έπαιρναν.
Αυτά όμως τα ακούει και απλά γελάει ο Εντίν. Σχεδόν όπου πήγε, η αμφισβήτηση ήταν εντονότατη. Ό,τι και να κατάφερνε, πάντα θα υπήρχε ένα «ναι, αλλά». Ήδη φέτος, μερικούς μήνες πριν συμπληρώσει τα 36 χρόνια ζωής, ο Τζέκο είναι πάλι κομβικός στην ομάδα του, έχοντας ήδη 8 γκολ και 3 ασίστ σε 13 αναμετρήσεις. Όσα έχουν μαζί οι Κορέα και Μαρτίνες! Ποιο είναι το μυστικό του; Ίσως η έντονη κριτική που κάνει ο ίδιος στον εαυτό του. «Πολλές φορές χάνω γκολ που είναι εύκολα. Πρέπει να είμαι πιο συγκεντρωμένος» δήλωσε πριν λίγες μέρες ο Βόσνιος. Εμείς απλά θα υπενθυμίσουμε πως ο Τζέκο είναι μόλις ένα γκολ πίσω από τον πρώτο σκόρερ του Καμπιονάτο, Τσίρο Ιμόμπιλε. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το όχι και τόσο φιλικό Μιλάνο (από μικρός οπαδός της Μίλαν και του Σεβτσένκο), πλέον τρέφει σεβασμό στον «παππού». Βάσει και της δικής του απόδοσης, η Ίντερ θα συνεχίσει να ελπίζει για το repeat στη Serie A. Και με το πρώτο τρόπαιο επί ιταλικού εδάφους να είναι αισθητά κοντά του, ο Βόσνιος θέλει να δώσει ό,τι έχει απομείνει μέσα του.
Καλό το διάβασμα. Αλλά μήπως να μας… καμαρώσεις και στο κανάλι μας στο Youtube;
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
