Προσωπικά θεωρώ πως ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις ανοικοδόμηση σε μια ομάδα, είναι μέσα από τα δικά της σπλάχνα. Ναι μεν καλές οι μεταγραφές, αλλά είναι διαφορετικό να παίζεις για την ομάδα σου. Νόημα που έχει πιάσει πολύ γρήγορα ο Έμιλ Σμιθ-Ρόου. Ένα παλικάρι 21 ετών από το Λονδίνο, το οποίο κατάφερε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Να αγωνίζεται για την αγαπημένη του Άρσεναλ, κάνοντας μάλιστα το βήμα μπροστά.
Πιο κοντά στην έξοδο, παρά στην πρώτη ομάδα
Η αλήθεια είναι πως το όνειρο του Σμιθ-Ρόου στη μεγάλη ομάδα της Άρσεναλ δεν είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς. Μπορεί όταν ο Ουνάι Έμερι τον ανακάλυψε από τα «φυτώρια» του συλλόγου, να πήρε μερικό χρόνο, όμως ήταν αδύνατο να είναι σταθερά μέρος της μεγάλης ομάδας. Λίγους μήνες μετά την ενηλικίωση του, ο Άγγλος αντιμετώπισε ένα σοβαρότατο πρόβλημα στον δικέφαλο του ποδιού του. Στο διάστημα δανεισμού του στη Λειψία, ο χρόνος που πήρε ήταν σχεδόν μηδαμινός. Κάτι που σε τεράστιο βαθμό οφειλόταν στο χτυπημένο του πόδι.
Η αποχώρηση του για τη Χάντερσφιλντ λίγους μήνες αργότερα, ήταν ένα μεγάλο «πισωγύρισμα» ακόμα και για δανεισμό. Ομάδα χαμηλότερων ταχυτήτων oι «τέριερς» και σαφώς κατώτερο το επίπεδο της Championship από τη Bundesliga. Στο Γιόρκσαϊρ ο Έμιλ δεν εντυπωσίασε, όμως κατάφερε να βοηθήσει στην παραμονή της ομάδας του στην κατηγορία, κάτι που έμοιαζε αρκετά ζόρικο τον Ιανουάριο όταν και αποκτήθηκε. Η σταθερότητα του έβαλε σε σκέψεις την Άρσεναλ, η οποία τελικά επέλεξε να τον κρατήσει και να τον δοκιμάσει σε μόνιμη βάση.
Τέτοια ευκαιρία, κάθε οπαδός της αγαπημένης του ομάδας θα την άρπαζε από τα μαλλιά. Παρότι γεννήθηκε στο Νότιο Λονδίνο και το Κρόιντον, σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε βορειότερα και στις ακαδημίες της Άρσεναλ, της αγαπημένης του ομάδας. Στο φημισμένο Hale End όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα. Ανάμεσα στους παίκτες της ηλικίας του, ο Σμιθ-Ρόου δεν μπορούσε να ξεχωρίσει. Τα φώτα βρισκόντουσαν μονίμως πάνω στον Ρις Νέλσον, ο οποίος θεωρούταν το επόμενο μεγάλο ταλέντο. Την ίδια ώρα που ο ίδιος ήταν ο παίκτης του «μονίμως επτά». «Στην αφοσίωση και τη δουλειά ήταν αναμφισβήτητα δέκα, όμως σε όλα τα άλλα επτά. Δεν θα ξεχώριζε ποτέ» είχε αναφέρει ο πρώην προπονητής ακαδημιών της Άρσεναλ, Άντρις Γιόνκερ.
Τα πάντα για τη φανέλα
Πριν αποχωρήσει δανεικός στη Χάντερσφιλντ υπό την εποπτεία του Μίκελ Αρτέτα, ο Ισπανός είχε μια συζήτηση μαζί του. «Έχω ένα ερωτηματικό μαζί σου. Ποιος θες να είσαι; Τι θες να πετύχεις στον δανεισμό σου; Εκεί οι απαιτήσεις θα είναι υψηλές και θα θέλουν να κερδίζεις παιχνίδια από μόνος σου. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε θα είσαι σημαντικό κομμάτι των πλάνων μου τα επόμενα χρόνια».
Λόγια που πείσμωσαν και έδωσαν ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο στον Σμιθ-Ρόου. Έτσι, όταν επέστρεψε τον Αύγουστο του 2020 στην Άρσεναλ, φρόντισε να τα δώσει όλα. Το Community Shield κερδίσθηκε στα πέναλτι, όμως η έναρξη της σεζόν ήταν καταστροφική. Το χειρότερο ξεκίνημα των «κανονιέρηδων» για πολλές δεκαετίες για να είμαστε πιο ακριβείς. Όλα αυτά όμως σε ένα διάστημα που ο ίδιος δεν μπορούσε να βοηθήσει, όντας τραυματίας για αρκετές εβδομάδες. Όταν τελικά κατάφερε να επιστρέψει στη δράση στα τέλη του Οκτωβρίου, οι εμφανίσεις του τον έκαναν να ξεχωρίσει από μια κακή Άρσεναλ. Ήταν μια φρέσκια πνοή σε μια ομάδα που φαινόταν πως παρακμάζει μέρα με τη μέρα. Οι προσπάθειες του έφεραν το ευρωπαϊκό εισιτήριο να κρίνεται μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, κάτι που ωστόσο χάθηκε από τη μισητή Τότεναμ. Ένα χαστούκι που μάλλον χρειαζόταν να φάει ο Λονδρέζικος σύλλογος για να ξυπνήσει.
Και φέτος, ήταν η χρονιά που η Άρσεναλ έπρεπε να κάνει το jump-start. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν στους νεαρούς παίκτες ήταν πάρα πολλά και με τα ευρωπαϊκά παιχνίδια να μην τη βαραίνουν, η Άρσεναλ έπρεπε να ξεκινήσει αν αποδίδει πολύ καλύτερα. Από την πρώτη αγωνιστική όμως όλα αυτά πήγαν περίπατο. Η νεοφώτιστη Μπρέντφορντ έκανε πλάκα στην πρεμιέρα στους «κανονιέρηδες», οι οποίοι ήταν σπάταλοι έχοντας την κατοχή. Ακολούθησαν οι συντριβές από Λίβερπουλ και Σίτι, φέρνοντας την Άρσεναλ τελευταία και… καταϊδρωμένη. Και επιτέλους, έγινε το jump-start που ήθελαν οι Λονδρέζοι.
Η αλλαγή στο σύστημα και το άλμα του Σμιθ-Ρόου
Η άφιξη του του Μάρτιν Όντεγκαρντ σε μόνιμη βάση, θεώρησαν πως θα «έκαιγε» τον Άγγλο στην Άρσεναλ. Και οι δύο στον ρόλο του επιτελικού μέσου, ένας από τους δύο θα έπρεπε να «θυσιαστεί» για το καλό της ομάδας. Ωστόσο, ο Αρτέτα κατάφερε να βρει τον τρόπο να χωρέσουν και οι δύο με επιτυχία στο σύστημα του.
Αφού ο Βάσκος τεχνικός κατάλαβε πως το 4-3-3 δεν θα έφερνε ιδιαίτερα αποτελέσματα, επέστρεψε σε ένα πιο παραδοσιακό 4-4-2 με τον Σμιθ-Ρόου σε ρόλο αριστερού εξτρέμ. Μια θέση που μέχρι εκείνο το σημείο μπορούσε να καλύψει επαρκώς, αλλά δεν ήταν η φυσική του. Ο απολογισμός μιλάει από μόνος του. Συνεισφορά σε επτά γκολ (πέντε τέρματα, δύο ασίστ) της ομάδας του στα τελευταία οκτώ παιχνίδια της Άρσεναλ, στα οποία οι «κανονιέρηδες» ήταν αήττητοι.
Κίνηση πολύ απλή, η οποία όμως απελευθέρωσε επιθετικά την Άρσεναλ. Ένα από τα μεγάλα προτερήματα του Άγγλου είναι η ικανότητά του να βρίσκει χώρο από το… πουθενά. Πλέον, ως εξτρέμ μπορεί αν δώσει πολύ περισσότερη αμεσότητα στο παιχνίδι της ομάδας του. Από το επαναλαμβανόμενο και χωρίς φαντασία υπομονετικό παιχνίδι κατοχής, οι Λονδρέζοι έχουν αποκτήσει πιο άμεση προσέγγιση στην επίθεση. Το αποτέλεσμα της αλλαγής είναι αναμφισβήτητα προς το πολύ καλύτερο, με την Άρσεναλ μόλις στο -1 από την τέταρτη θέση.
Φυσικά και ο ίδιος καταφέρνει να «ξεκλειδώσει» περισσότερα πράγματα στην καριέρα του, όπως η κλήση του στην εθνική ομάδα. Ακόμα και αν ήρθε με τον τρόπο που ήρθε, παρότι έπρεπε να είναι από την αρχή σε αυτήν. Παράλληλα, πέτυχε γκολ στο μεγάλο ντέρμπι της ομάδας του κόντρα στην Τότεναμ, ενώ πιθανότατα θα βγει και παίκτης του μήνα Οκτωβρίου στην Premier League. Για έναν «παίκτη τίμιο, αλλά μέχρι εκεί» δεν τα κατάφερε και άσχημα ο Σμιθ-Ρόου…
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις