Τα τελευταία χρόνια η Μίλαν να μην είχε εμφανίσεις αντάξιες της ιστορίας της. Με μια από τις πιο «βαριές» ευρωπαϊκές φανέλες, οι «ροσονέρι» έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν τον καλό τους εαυτό. Βήμα-βήμα, άρχισαν να έχουν πάλι μια ανοδική πορεία, βλέποντας ξανά τον κόσμο του «Σαν Σίρο» ενθουσιασμένο. Κυρίως με παίκτες οι οποίοι έψαχναν έναν τρόπο να βγουν στο προσκήνιο, ο άλλοτε ανίκητος σύλλογος επανέρχεται στο ρόλο που είχε κάποτε. Η ιστορία όμως του ήρωα των τελευταίων ημερών της ομάδας, Μεσίας Ζούνιορ, είναι διαφορετική από κάθε άλλη.
Η Μίλαν έψαχνε να στρατολογήσει νέους στρατιώτες
Μαλντίνι, Κακά, Σεβτσένκο, Ιντζάκι, Ζέεντορφ. Τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί ήταν εκείνοι που φόρεσαν τη φανέλα της Μίλαν, οδηγώντας την σε αμέτρητες επιτυχίες. Με αυτά τα τεράστια ονόματα, ο σύλλογος του Μιλάνου έφτασε σε πολλαπλές κατακτήσεις Champions League και εγχώριων τίτλων. Δυστυχώς όμως για τους «ροσονέρι», τα τελευταία χρόνια τα βαριά χαρτιά της ομάδας αποφάσισαν να αλλάξουν πορεία.
Χαρακτηριστικότατο το παράδειγμα του Χακάν Τσαλχάνογλου. Παρότι από πέρσι η άνοδος της ομάδας ήταν ολοφάνερη, ο Τούρκος επιτελικός μέσος θεώρησε πως ο σύλλογος έφτασε το ταβάνι του. Έτσι, όχι απλά απέρριψε τις προτάσσεις ανανέωσης της Μίλαν, αλλά πρόδωσε την ομάδα για τον «αιώνιο αντίπαλο», την Ίντερ. Ένα διπλό χτύπημα για το γόητρο του συλλόγου, καθώς όχι απλά έχασε έναν σημαντικό παίκτη, αλλά πήγε και στους «νερατζούρι». Χαστούκι που μπορεί να επαναληφθεί και φέτος, με τον Φρανκ Κεσιέ να βαδίζει προς τον ίδιο δρόμο.
Ειδικά όμως στην περίπτωση του Τούρκου, η αποχώρησή του το καλοκαίρι άφησε ένα σημαντικό κενό στη μεσοεπιθετική πλευρά της Μίλαν. Οι «ροσονέρι» έπρεπε να καλύψουν αυτό το κενό χωρίς πολλά χρήματα, μιας και δεν υπήρξαν χρήματα που να ήρθαν στα ταμεία του συλλόγου με την αποδέσμευση του Τσαλχάνογλου. Πρώτα ήρθε ο ήδη γνωστός στην ομάδα, Μπραχίμ Ντίαθ. Έχοντας ήδη έναν χρόνο στο Μιλάνο ως δανεικός, ο Ισπανός ανανέωσε τον δανεισμό του. Στην τελευταία μέρα των μεταγραφών όμως ήρθε και ένας σχετικά άγνωστος παίκτης από την Κροτόνε, επίσης ως δανεικός. Και με μόνο μια καλή σεζόν στο βιογραφικό του, οι προσδοκίες δεν βρισκόντουσαν αρκετά ψηλά. Βασικά, κανείς δεν περίμενε να έχει ουσιαστική συνεισφορά.
Ο Μεσίας ήταν ο… κανένας και ερχόταν από το πουθενά
Με αυτά τα λόγια του Ντένις Ρόντμαν θα μπορούσε πολύ εύκολα να περιγράψει την καριέρα του Ζούνιορ Μεσίας μέχρι σήμερα. Χωρίς καμία έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπο του Βραζιλιάνου, η ιστορία της καριέρας του είναι πραγματικά απίστευτη. Από τις χαμηλές κατηγορίες της Ιταλίες του, στη Serie B και πλέον σε μια από τις ιστορικότερες ομάδες του πλανήτη. Αν πριν από μια πενταετία ο Μεσίας έλεγε σε κάποιον φίλο του πως θα αγωνίζεται στα «αστέρια» με τη φανέλα της Μίλαν, σίγουρα θα τον αποκαλούσαν… τρελό! Και δεν θα είχαν κανένα άδικο εδώ που τα λέμε.
Αυτό γιατί ο γεννημένος στο Μπέλο Οριζόντε ποδοσφαιριστής, το 2011 άφησε την πατρίδα του για την Ιταλία. Προερχόμενος από τις ακαδημίες της Κρουζέιρο, ο Βραζιλιάνος ήλπιζε να πατήσει και αυτός όπου πάτησε ο μυθικός Ρονάλντο Ναζάριο, που προήλθε από τις υποδομές της ομάδας. Αντί όμως για την Ολλανδία και την Αϊντχόφεν, το υπερατλαντικό ταξίδι του Μεσίας ήταν για ομάδες λίγο μικρότερου βεληνεκούς. Βασικά δεν έγινε καν για κάποια ομάδα, αλλά απλά για την επιβίωσή του.. Μπορεί στις αλάνες που αγωνιζόταν κάθε μέρα μέχρι τότε να ξεχώριζε, όμως το επαγγελματικό επίπεδο ήταν μια εντελώς διαφορετική περίπτωση.
Οι πρώτοι «σκάουτερς» ήταν μερικοί… Περουβιανοί μετανάστες της άσημης… Σπόρ Βάρικ. Μια πρόταση που δεν μπορούσε να δεχθεί αρχικά, γιατί κυριολεκτικά δεν θα μπορούσε να βγει οικονομικά. Ανάγκες τις οποίες για να καλύψει δούλευε κυριολεκτικά παντού. Από οικοδομές, μέχρι και ντελίβερι σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών. Το ταλέντο όμως δεν κρύβεται και ο άλλοτε ποδοσφαιριστής της Τορίνο, Έτζιο Ρόσι, τον ανακάλυψε… μπουκάρωντας στο γήπεδο μετά τη λήξη ενός αγώνα,
Έτσι, στα 25 του και την 5η κατηγορία της Ιταλίας, έκανε δειλά-δειλά τα πρώτα βήματα του. Σιγά-σιγά, η ανάβαση του από τα κατώτερα «καταστρώματα» του ιταλικού ποδοσφαίρου ξεκίνησε. Πρώτα η Κιέρι της 4ης κατηγορίας και στη συνέχεια η Γκοζάνο, με την οποία μάλιστα έφτασε στη Serie C. Τελικά η Κροτόνε, μετά τον υποβιβασμό της από τη Serie A, εμπιστεύεται τον παίκτη που ανέβηκε γρήγορα τις κατηγορίες της χώρας. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2019 γίνεται μέλος της, βοηθώντας την να κερδίσει εκ νέου την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία στο τέλος της σεζόν.
Το απόλυτο όνειρο ενός «κοινού ανθρώπου»
Ακόμα και σε αυτό το σημείο να ολοκληρωνόταν το ταξίδι του Μεσίας, θα είχαμε πραγματικό «happy end». Ένας μεροκαματιάρης που ποδοσφαιρικά δεν είχε στον… ήλιο μοίρα, πλέον αγωνιζόταν ως επαγγελματίας στο κορυφαίο επίπεδο της Ιταλίας. Ναι μεν με μια μικρή ομάδα όπως η Κροτόνε, αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της. Το μεράκι του και η προσπάθεια του τον βοήθησαν να φτάσει σε ακόμα υψηλότερες κορυφές. Και από κορυφαίος παίκτης της δεύτερης κατηγορίας, έγινε ένα σημαντικό στέλεχος ομάδας της Serie A.
Από κεντρικός μέσος, σε ρόλο επιτελικού και δεύτερο φορ, ο Μεσίας έχει μια λύση για κάθε πρόβλημα. Ακριβώς όπως και στις προηγούμενες δουλειές του. «Ξέρω να κάνω λίγο από όλα. Να βοηθήσω στο χτίσιμο (όχι μεταφορικά), να κάνω κάτι στα ηλεκτρολογικά» είχε δηλώσεις πριν λίγες μέρες στον ιταλικό Τύπο ο πρωταγωνιστής της Μίλαν στη νίκη επί της Ατλέτικο. To καλοκαίρι που πέρασε βλέπετε, η Μίλαν έπαιρνε ένα «λαχείο» από την Κροτόνε, η οποία πέφτοντας κατηγορία, δεν μπορούσε πλέον να το κρατήσει κοντά της. Έτσι, λίγες εβδομάδες μετά τα τριακοστά του γενέθλια, ο Βραζιλιάνος έπαιρνε τον δρόμο για ένα από τα μεγαλύτερα σωματεία του πλανήτη.
Οι μικρές ατυχίες των τραυματισμών μέχρι τον Οκτώβριο δεν ήταν αρκετά σοβαρές σε σύγκριση με όσα είχε περάσει μέχρι να φτάσει στον στόχο του. Ένας άσημος 30χρονος που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν θα είχε καμία τύχη στο ποδόσφαιρο, έγινε ο ήρωας που κράταγε όρθια στο Champions League τη Μίλαν. Έτοιμος να κλάψει, κοιτάζει τον ουρανό. Σκέφτεται όσα χρειάστηκε να περάσει για να φτάσει σε αυτό το σημείο. Δίπλα του, ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς χαμογελάει. Ένας σούπερ σταρ που έχει πετύχει τα πάντα, χαίρεται με την καρδιά του την επιτυχία ενός «αγνώστου» που κέρδισε με το σπαθί του τη θέση του.
Ποιος είπε ότι αυτό είναι το ταβάνι του Μεσίας;
Όποιος νομίζει πως μέχρι εκεί θα φτάσει ο Μεσίας, μάλλον γελιέται. Περίπου στα μισά της χρονιάς, η Μίλαν βρίσκεται μέσα και στους τρεις στόχους της για τη σεζόν. Το Champions League μπορεί να είναι ακόμα πολύ δύσκολος στόχος, όμως το Καμπιονάτο και το Κύπελλο είναι πιο εφικτά από ποτέ. Ειδικά το πρωτάθλημα, μετά τη νίκη επί της Τζένοα και τα δύο δικά του τέρματα, είναι πάρα πολύ κοντά.
Μια ιστορία που θυμίζει αρκετά αυτή του Τζέιμι Βάρντι, ο οποίος έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Κάτι που φυσικά ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Το πείσμα, η σκληρή δουλειά και η υπομονή κάποια στιγμή ανταμείβονται…
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις