Πενήντα χρόνια ή αλλιώς μισός αιώνας. Τόσο χρειάστηκε να περιμένει η Ατλέτικο Μινέιρο για στεφθεί πρωταθλήτρια. Ήταν το μακρινό 1971, όταν τα κατάφερε για τελευταία φορά. Για να τα καταφέρει και πάλι χρειάστηκε να βρεθούν στο δρόμο της δύο «κακά» παιδιά του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Ο Χουλκ και ο Ντιέγκο Κόστα έχουν ακούσει πολλά κατά καιρούς και αυτός ο τίτλος σημαίνει πολλά για εκείνους. Βέβαια ακόμα περισσότερα σημαίνει για τους φίλους και οπαδούς της Ατλέτικο Μινέιρο που δεν σταμάτησαν ποτέ να στέκονται δίπλα στην αγαπημένη τους ομάδα.
Καλό το διάβασμα. Αλλά μήπως να μας… καμαρώσεις και στο κανάλι μας στο Youtube;
Πενήντα χρόνια φαγούρας
Όταν ακούς τη λέξη ποδόσφαιρο η πρώτη χώρα που σου έρχεται στο μυαλό αναπόφευκτα είναι η Βραζιλία. Μια χώρα που πραγματικά ζει και αναπνέει για το παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο κυλάει στο αίμα τους, είναι κομμάτι του DNA τους. Εκεί τα παιδιά γεννιούνται με μια μπάλα στα πόδια. Από εκεί κατάγονται μερικοί από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών. Αυτή είναι η κάτοχος των περισσότερων Mundial στην ιστορία. Βραζιλία και ποδόσφαιρο πάνε μαζί. Όπως είναι λογικό σε μια τέτοια χώρα υπάρχουν πολλές ιστορικές ομάδες με πλήθος πιστών οπαδών που τις ακολουθεί.
Σύλλογοι-κολοσσοί όχι μόνο για τη Βραζιλία αλλά και για το Λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο συνολικά. Συγκρούσεις γιγάντων, ντέρμπι μίσους και ματς ζωής και θανάτου είναι κομμάτι της καθημερινότητας για τους Βραζιλιάνους. Ομάδες όπως η Φλαμένγκο, η Σάντος, η Παλμέιρας, η Κορίνθιανς, η Κρουζέιρο και η Γκρέμιο είναι σημείο αναφοράς για τη χώρα. Ίσως και κάποιες ακόμα που ξεχνάμε να αναφέρουμε. Σίγουρα μέσα σε αυτές δεν βρίσκεται η Ατλέτικο Μινέιρο.
Μια μικρομεσαία ομάδα, χωρίς ιδιαίτερα πλούσια ιστορία που είχε συνηθίσει να βρίσκεται σε δεύτερο ρόλο. Μέχρι φέτος μετρούσε όλο κι όλο ένα πρωτάθλημα το 1971. Όμως το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και η άσημη Ατλέτικο Μινέιρο σκαρφάλωσε και πάλι στην κορυφή. Ξεσκόνισε το αραχνιασμένο στέμμα της και το φόρεσε περήφανα και πάνω απ’ όλα πανάξια. Δύο αγωνιστικές πριν το τέλος εξασφάλισε και μαθηματικά τον τίτλο κόντρα σε κάθε προγνωστικό.
Άφησε πίσω της τις πολυδιαφημισμένες και κατά πολύ ακριβότερες Φλαμένκο και Παλμέιρας και έβγαλε τους φίλους στους δρόμους μετά από μισό αιώνα. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν ιδέα πως ήταν ο κόσμος την τελευταία φορά που η ομάδα τους στέφθηκε πρωταθλήτρια. Πλέον θα θυμούνται για πάντα και με κάθε λεπτομέρεια το 2021. Τη χρονιά που μπήκε τέλος σε μια τεράστιας διάρκειας αναμονή. Κανείς δεν μπορεί να τους το στερήσει αυτό. Είναι πια πρωταθλητές.
Δύο αντισυμβατικοί πρωταθλητές
Προφανώς τα ονόματα των παικτών που πρωταγωνίστησαν σε αυτή την ιστορική σεζόν θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις μνήμες των φίλων της ομάδας. Θα μας επιτρέψετε ωστόσο να σταθούμε περισσότερο σε δύο ποδοσφαιριστές που ξεχωρίζουν για πολλούς λόγους από τους υπόλοιπους. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τον Ζιβανίλντο Βιέιρα ντε Σόουζα και τον Ντιέγκο ντα Σίλβα Κόστα. Για τους φίλους Χουλκ και Ντιέγκο Κόστα. Αυτοί οι δύο κύριοι είναι γνωστοί σε όλους μας, καθώς έχουν πετυχημένη πορεία χρόνων στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Μετά από δύο ιδιαίτερα έντονα και μακρινά ποδοσφαιρικά ταξίδια, η μοίρα τους έφερε συμπαίκτες στην Ατλέτικο Μινέιρο. Εκτός από την εθνικότητα, ο Χουλκ και ο Ντιέγκο Κόστα έχουν κάτι κοινό. Ποτέ δεν υπήρξαν αυτό που λέμε πρότυπο επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Αν και το ταλέντο τους περισσεύει, κανείς τους δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τον περιορισμένο τρόπο ζωής και το lifestyle ενός παίκτη σε αυτό το επίπεδο. Απασχόλησαν συχνά με την εξωγηπεδική τους ζωή και για χρόνια έφεραν τη ταμπέλα του «κακού παιδιού».
Αυτό προφανώς τους κόστισε στην καριέρα τους. Ο Χουλκ για παράδειγμα δεν κατάφερε ποτέ να παίξει σε μια μεγάλη ομάδα ενός σημαντικού πρωταθλήματος. Έκανε όργια με Πόρτο και Ζενίτ, όμως ποτέ το βήμα παραπάνω. Το χρήμα ήταν πάντα προτεραιότητα για εκείνον. Τα τελευταία πέντε χρόνια «κορόιδευε» στην Κίνα πριν επιστρέψει στη χώρα του για την Ατλέτικο Μινέιρο.
Ο Ντιέγκο Κόστα από την άλλη έπαιξε στο κορυφαίο επίπεδο. Από το 2013 μέχρι το 2018 θεωρούταν ένα από τα καλύτερα φορ στον κόσμο. Πέτυχε σπουδαία πράγματα με Ατλέτικο Μαδρίτης και Τσέλσι, όμως όταν η φάση στράβωσε στην Αγγλία εξαφανίστηκε. Η επιστροφή του στους «Ροχιμπλάνκος» ήταν μια παταγώδης αποτυχία και έφτασε στο σημείο να μείνει για πάνω από έξι μήνες χωρίς ομάδα. Τόσο στην περίπτωση του, όσο και σε αυτή του Χουλκ, η Ατλέτικο Μινέιρο έμοιαζε με προορισμό πρόωρης συνταξιοδότησης. Λίγους μήνες μετά πανηγύρισαν μαζί της μια ιστορική επιστροφή στην κορυφή.
Υπέροχες ποδοσφαιρικές ιστορίες
Μια μικρομεσαία ομάδα κατακτά αέρα το πρωτάθλημα μετά από πενήντα χρόνια. Τα περισσότερα που έχει χρειαστεί να περιμένει ομάδα στην ιστορία του βραζιλιάνικού ποδοσφαίρου. Σε αυτό το κατόρθωμα πρωταγωνιστούν δύο παίκτες που στην Ευρώπη θεωρούνταν πλέον περιττοί. Ο Χουλκ και ο Ντίεγκο Κόστα. Ειδικά ο πρώτος υπήρξε ο μακράν σημαντικότερος παίκτης της Ατλέτικο Μινέιρο μέσα στη σεζόν με 33 γκολ και 13 ασίστ σε 64 συμμετοχές. Ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος παντού. Τόσο που ο βασικός χορηγός της ομάδας, φτάνει στο σημείο να προσφέρει δωρεάν τατουάζ με την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε όλους τους οπαδούς.
Το Μπέλο Οριζόντε ζει μεγάλες στιγμές. Μόνο που αυτή τη φορά δεν προέρχονται από την μεγαλύτερη ομάδας της πόλης -Κρουζέιρο- αλλά από την Ατλέτικο Μινέιρο. Ένας συνδυασμός γεγονότων οδήγησε σε ένα πρωτάθλημα που είναι γεμάτο υπέροχες ιστορίες. Από αυτές που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να χαρίσει απλόχερα. Ειδικά το ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής που ο νόμος του ισχυρού δεν επικρατεί καθολικά. Εκεί που το δικαίωμα στην έκπληξη είναι πολύ πιο προσιτό σε όλες τις ομάδες.
Ναι μπορεί η διαφορά επιπέδου σε σύγκριση με την Ευρώπη να είναι χαοτική, αλλά αυτά τα στοιχεία σίγουρα λείπουν αρκετά από τα μέρη μας. Η Ατλέτικο Μινέιρο του Χουλκ και του Ντιέγκο Κόστα πήρε ένα πρωτάθλημα που στην Ευρώπη η αντίστοιχη Ατλέτικο Μινέιρο του αντίστοιχου Χουλκ και του αντίστοιχου Ντίεγκο Κόστα δεν θα μπορούσε καν να σκεφτεί.
Το παράδειγμα της Λέστερ είναι εκεί για να μας θυμίζει την εξαίρεση σε έναν κανόνα που θέλει πολλά για λίγους και τίποτα για τους πολλούς. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να θεωρούμε έκπληξη την περσινή κατάκτηση Champions League από την Τσέλσι. Μιας ομάδας που το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν είχε ξοδέψει 200 εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυσή της. Έστω για λίγο λοιπόν θα μας επιτρέψετε να στρέψουμε την προσοχή μας στις Ατλέτικο Μινέιρο αυτού του κόσμου. Στο κάτω κάτω περίμεναν πενήντα χρόνια τη στιγμή τους.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
