Ο Κουν Αγκουέρο υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους σέντερ φορ στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία. Παίκτης σπάνιας ποιότητας, γεννημένος με το γκολ στο DNA του και παθιασμένος για τη νίκη. Η πορεία του σε Ατλέτικο Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι μιλά από μόνη της. Η μοίρα μπορεί να μην του επέτρεψε να κλείσει την καριέρα του όπως θα ήθελε και όπως του αξίζει, όμως όσα πέτυχε μέχρι εδώ δεν μπορεί να του τα πάρει κανείς. Κι αυτά που πέτυχε ήταν πολλά και πραγματικά σπουδαία.
Ακολούθησε μας και στο επίσημο κανάλι μας στο Youtube
Μια καριέρα μόνο στην κορυφή
Ο Κουν Αγκουέρο συστήθηκε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο το 2006. Τότε σε ηλικία 18 ετών, η Ατλέτικο τον έφερνε στη Μαδρίτη μετά από μια καταπληκτική σεζόν με τη φανέλα της Ιντεπετιέντε. Το ποσό των 22 εκατομμυρίων ευρώ ήταν τεράστιο για την εποχή. Ειδικά όταν δινόταν για ένα παιδί με μηδενική εμπειρία στο κορυφαίο επίπεδο. Παρόλα αυτά, όποιος είχε δει τον Αγκουέρο να παίζει στα γήπεδα της Αργεντινής ήταν σίγουρος. Ο μικρός είχε ό,τι χρειάζεται για να αφήσει εποχή.
Και πράγματι έτσι έγινε. Από την πρώτη του κιόλας χρονιά, κερδίζει θέση βασικού στους «Ροχιμπλάνκος». Δένεται μαζί τους και γρήγορα εξελίσσεται στον πιο σημαντικό παίκτη τους. Μαζί με τον Ντιέγκο Φορλάν σχηματίζουν ένα αξέχαστο δίδυμο που οδήγησε την Ατλέτικο σε σημαντικές επιτυχίες μετά από αρκετά χρόνια στην αφάνεια. Ο Αγκουέρο παρέμεινε εκεί συνολικά πέντε χρόνια. Σε 234 συμμετοχές σημείωσε 101 γκολ και έφυγε μόνο όταν το «Βιθέντε Καλντερόν» έγινε μικρό για να χωρέσει το ταλέντο του.
Η επόμενη στάση του θα τον έβρισκε στην Αγγλία και το Μάντσεστερ. Σε μια περίοδο που η Σίτι βρισκόταν ακόμα στην αρχή της εποχής των Αράβων, αποτέλεσε μια από τις πολλές δαπανηρές μεταγραφές εκείνης της εποχής. Σήμερα μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα της ομάδας. Με τους «Πολίτες» ο Αγκουέρο περνάει στο επόμενο επίπεδο.
Από καλός παίκτης γίνεται κορυφαίος και από κορυφαίος, θρύλος. Στα δέκα χρόνια που έμεινε εκεί φρόντισε να αφήσει για πάντα το όνομά του γραμμένο στην ιστορία όχι μόνο της ομάδας, αλλά και γενικά της Premier League. 390 εμφανίσεις, 260 γκολ, 73 ασίστ. Νούμερα που προκαλούν ίλιγγο και εξηγούν γιατί αυτό το αγόρι από την Αργεντινή είναι υπεύθυνο για τόσα ιστορικά ρεκόρ και τόσες μεγάλες στιγμές. Πρώτο σκόρερ στην ιστορία της Σίτι, πρώτος ξένος σκόρερ στην ιστορία της Premier League, περισσότεροι κερδισμένοι τίτλοι στην ιστορία των «Πολιτών» και φυσικά…«Αγκουέροοοοοοο».
Ένας παικταράς με τα όλα του
Η στιγμή που ο Αγκουέρο σκοράρει το νικητήριο γκολ στο τελευταίο λεπτό του αγώνα με την ΚΠΡ και χαρίζει τον τίτλο Σίτι μετά από 43 χρόνια είναι ένα ποδοσφαιρικό διαμάντι. Μια στιγμή που θα μνημονεύεται στους αιώνες και θα περνά από γενιά σε γενιά. Αν ο Αγκουέρο ήταν μια φάση, θα ήταν αυτή. Ο τρόπος που παίρνει τη μπάλα, ντριμπλάρει τον αμυντικό και σκοράρει είναι πλήρως αντιπροσωπευτικός του παιχνιδιού του. Ένας συνδυασμός τεχνικής, οξυδέρκειας, πάθους κα τσαμπουκά. Εκείνη τη μέρα ο Αγκουέρο αρνήθηκε να ηττηθεί. Πήρε πάνω του παίκτες, διοίκηση, φιλάθλους, σκύλους, γάτες, κώνους και σημαιάκια του κόρνερ και τους έκανε πρωταθλητές.
Ένα πρωτάθλημα ορόσημο για μια ομάδα που τα επόμενα χρόνια έμελλε να κυριαρχήσει στο Νησί. Οι παίκτες και οι προπονητές πήγαιναν κι έρχονταν στη Σίτι, όμως ο Αγκουέρο παρέμενε εκεί. Σταθερά κορυφαίος, πάντα αποτελεσματικός. Μαζί με τους Κομπανί, Γιάγια Τουρέ και Νταβίντ Σίλβα έβαλαν στο χάρτη μια ομάδα που πριν από αυτούς είχε ελάχιστα πράγματα να επιδείξει. Η Σίτι απέκτησε υπόσταση όχι μόνο επειδή κέρδισε κάποια τρόπαια αλλά γιατί παίκτες όπως αυτοί φόρεσαν τη φανέλα της και ταυτίστηκαν μαζί της.
Επειδή η φανέλα με το νούμερο 10 -και για κάποια χρόνια 16- κέρδισε φίλους και έκανε εχθρούς να παραδεχτούν το ποδοσφαιρικό μεγαλείο ενός γνήσιου παιχταρά. Αν ο Αγκουέρο έκανε ό,τι έκανε με τη φανέλα κάποιας εκ των παραδοσιακά μεγάλων ομάδων της Ευρώπης, η αναγνώριση που θα λάμβανε θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Όμως αυτά είναι για τους ανόητους.
Μόνο ένας τέτοιος δεν θα αναγνώριζε την κλάση και την ποιότητα ενός επιθετικού που επί τόσα χρόνια έκανε τη διαφορά στο κορυφαίο επίπεδο. Μετά τον Μέσι, ο Αγκουέρο είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το ποδόσφαιρο της Αργεντινής στη σύγχρονη εποχή του. Με τη φανέλα της «Αμπισελέστε» μέτρησε 101 συμμετοχές και 44 γκολ, όντας ο έβδομος σε συμμετοχές και ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία της. Μπορεί τότε να μην το ήξερε, όμως το Κόπα Αμέρικα που κατέκτησε μαζί της το καλοκαίρι, ήταν ένα επικό φινάλε μιας μυθικής καριέρας.
Ξενέρα ναι, δάκρυα όχι
Το καλοκαίρι που μας πέρασε -πριν το Κόπα Αμέρικα-, ο Αγκουέρο άφηνε την αγαπημένη του Σίτι για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα. Η προοπτική να παίξει δίπλα στον αδελφικό του φίλο Μέσι, τον έπεισε να μετακομίσει στη Βαρκελώνη. Τελικά τα πάντα πήγαν ανάποδα. Πρώτα η αποχώρηση του Μέσι, μετά ένας τραυματισμός που τον άφησε εκτός δύο μήνες και στη συνέχεια το χειρότερο. Ένα καρδιολογικό πρόβλημα που τον ανάγκασε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του.
Προφανώς η συγκεκριμένη εξέλιξη στεναχώρησε οποιονδήποτε αγαπάει το ποδόσφαιρο. Ένας παίκτης όπως εκείνος, στα 33 του είχε ακόμα τόσα πολλά να δώσει. Ένα πρόβλημα που προέκυψε ξαφνικά τον εμποδίζει να κάνει αυτό που θέλει και αγαπάει περισσότερο. Μπορεί στην τελευταία του χρονιά με τη Σίτι να μην έπαιξε πολύ, λόγω τραυματισμών, όμως ο Αγκουέρο διψούσε για ποδόσφαιρο. Ακόμα και μετά το νέο τραυματισμό στη Μπαρτσελόνα έκανε τα πάντα για να επανέλθει και να παίξει ξανά όσο το συντομότερο. Και πάνω που τα κατάφερε, έγινε όλο αυτό. Θα έκανε τα πάντα για να το αλλάξει, όμως δεν γίνεται
.
Το είπε και στη συγκλονιστική συνέντευξη τύπου που παραχώρησε. Εκεί που με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωσε σε όλους πως αποχαιρετά τα γήπεδα. Βλέποντάς τον σε αυτή την κατάσταση οι καρδιές είναι λογικό να ραγίσουν, όμως όχι για πολύ. Ο Κουν Αγκουέρο δεν αξίζει δάκρυα. Αυτά που πέτυχε στην καριέρα του, άλλοι χρειάζονται δέκα καριέρες για να τα πετύχουν. Κόσμησε με την παρουσία του τα ευρωπαϊκά γήπεδα όλα αυτά τα χρόνια και αποτέλεσε παράδειγμα σταθερότητα και αφοσίωσης.
Πρόσφερε στις ομάδες που έπαιξε και δέθηκε μαζί τους. Πολλά παιδιά φόρεσαν και ακόμα φορούν περήφανα τη φανέλα με το όνομά του στην πλάτη. Ναι σίγουρα θα του άξιζε ένα καλύτερο φινάλε, αλλά αν τελικά το ταξίδι είναι αυτό που αξίζει και όχι ο προορισμός τότε οφείλει να είναι περήφανος. Γιατί το ταξίδι του Κουν Αγκουέρο στον χώρο του ποδοσφαίρου, ήταν ένα ταξίδι μαγικό. Γεμάτο έντονες και υπέροχες στιγμές. Καλή απόσυρση ρε παιχταρά.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
