Νάπολι, αν όχι τώρα, τότε πότε;

Η Νάπολι είναι και πάλι πρώτο θέμα παντού. Όχι μόνο στην Ιταλία. Αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα. Οι «παρτενοπέι» είναι από εκείνες τις ομάδες που μπορεί άνετα κάποιος να παρακολουθήσει και να γεμίσει ευχάριστα δύο ώρες από τη ζωή του.

Ο σύλλογος του ιταλικού Νότου έχει εξελίξει το παιχνίδι του ακόμη περισσότερο σε σχέση με πέρυσι. Ο Λουτσιάνο Σπαλέτι βλέπει το σύνολο που έχει δημιουργήσει να δένει ολοένα και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Παιχνίδι με το παιχνίδι. Όχι απλά οι παίκτες ξέρουν πως μπορούν να πάρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ: Ο Κβαρατσκέλια θέλει να μείνει στην ιστορία της Νάπολι!

Μα το πιο σημαντικό -άλλωστε για ιταλική ομάδα μιλάμε- είναι ότι αυτό το συνδυάζει με επιθετικό ποδόσφαιρο. Με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Η Νάπολι μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο όχι για να καταστρέψει, αλλά για να δημιουργήσει. Το θέμα που προκύπτει, όμως, είναι άλλο.

Θα αντέξει μέχρι το τέλος; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το πρωτάθλημα είναι ένας Μαραθώνιος και όχι ένας αγώνας σπριντ. Οι «παρτενοπέι» και άλλες σεζόν ξεκίνησαν εντυπωσιακά. Και άλλες χρονιές γέμισαν με όνειρα και προσδοκίες τους φίλους τους. Ωστόσο, στο τέλος έβλεπαν την πλάτη κάποιου άλλου.

Φέτος όλα φαίνονται ιδανικά. Σε βαθμό… καχυποψίας. Φέτος είναι η μεγάλη ευκαιρία της Νάπολι να επιστρέψει στην κορυφή της Ιταλίας και να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται στο Champions League. Αν δεν τα καταφέρει και την τρέχουσα σεζόν, τότε πότε;

Το καλοκαίρι των αναμνήσεων και των… αποχωρήσεων

Κάθε κύκλος έχει μία αρχή, αλλά και ένα τέλος. Στη Νάπολι το ξέρουν καλά αυτό. Άλλωστε οι ανανεώσεις του ρόστερ που γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα το επιβεβαιώνουν. Το καλοκαίρι που πέρασε οι Ιταλοί έβαλαν αρκετά χρήματα στα ταμεία τους, χάρη στην πώληση του Καλιντού Κουλιμπαλί στην Τσέλσι (38 εκ. ευρώ) και του Φαμπιάν Ρουίθ στην Παρί Σεν Ζερμέν (23 εκ. ευρώ).

Ωστόσο, από τις τάξεις τους αποχώρησε και πρώτος σκόρερ στην ιστορία τους. Ο λόγος για τον Ντρες Μέρτενς, ο οποίος δεν δέχτηκε ποτέ πρόταση για την ανανέωση της συνεργασίας του με τη Νάπολι. Έτσι, έμεινε ελεύθερος και έδωσε τα χέρια με τη Γαλατασαράι. Σημαντική πρέπει να θεωρείται και η αποχώρηση του Νταβίντ Οσπίνα.

Οι Ναπολιτάνοι είχαν σκοπό να αλλάξουν ριζικά. Να δώσουν την ευκαιρία σε άλλα και νέα πρόσωπα να γράψουν τη δική τους ιστορία με τη φανέλα του συλλόγου. Το… πείραμα όπως φαίνεται πετυχαίνει. Και δεν αποκλείεται να προσδώσει τα μέγιστα μέσα στους επόμενους μήνες. Η Νάπολι άλλαξε αρκετά το καλοκαίρι μιας και οι περισσότεροι από τους παραπάνω ποδοσφαιριστές που αποχώρησαν βρίσκονταν πολλά χρόνια στις τάξεις του συλλόγου. Αλλά για την ώρα όλα δείχνουν ότι όλες οι πλευρές έμειναν ικανοποιημένες με τον δρόμο που ακολούθησαν.

Η ταυτότητα του Σπαλέτι

Κάθε ομάδα αποτελείται από πολλούς παίκτες. Ο καθένας με τη δική του προσωπικότητα. Ο προπονητής καλείται να τους κάνει όλους… ένα. Να σκέφτονται το ίδιο, να κινούνται το ίδιο, να… τρώνε το ίδιο. Ο Λουτσιάνο Σπαλέτι αν και Ιταλός γνωρίζει πολύ καλά τις αρετές του επιθετικού ποδοσφαίρου.

Ειδικά στη Νάπολι που τα πράγματα είναι τόσο ρευστά στην επίθεση, όπως και η λάβα που βγαίνει από την καρδιά του Βεζούβιου, εκείνος δεν προσπάθησε να περιορίσει τη φύση των ποδοσφαιριστών του που αγωνίζονται από τη μέση και μπροστά. Αντιθέτως, τους έδωσε περισσότερες ελευθερίες και αρκετές… υποχρεώσεις. Όπως στο τρέξιμο και στο μαρκάρισμα από την αρχή ως το τέλος. Για να αφήσει κάποιος προπονητής το στίγμα του σε μία ομάδα δεν χρειάζεται μόνο χρήμα. Αλλά κατά κύριο λόγο χρόνο. Μόνο έτσι μπορεί να… δέσει το γλυκό. Μετά από την περσινή σεζόν ο Σπαλέτι βλέπει ένα σύνολο που είναι όπως το θέλει και το φανταζόταν από την πρώτη ημέρα που έκατσε στον πάγκο των «παρτενοπέι». Ένα project που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.

Η… μόδα του «Κβαραντόνα»

Όπως λέει και ο ΥΠΟ «γ@μησε τη μόδα Ντιέγκο Μαραντόνα αααα…». Ο Κβίτσα Κβαρατσκέλια είχε τη φήμη του παίκτη που μπορεί να κάνει θαύματα με την μπάλα στα πόδια του. Ωστόσο, όσες ομάδες τον έβλεπαν κάπου… κόλλαγαν. Ο Άγιαξ έφτασε πολύ κοντά στο να τον αποκτήσει. Αλλά θεώρησε πολλά τα 16 εκ. ευρώ που ζητούσαν για χάρη του.

Η Νάπολι το πήρε το ρίσκο. Και της βγήκε με το παραπάνω. Τουλάχιστον για την ώρα. Οι Ιταλοί έδωσαν όσα τους ζητήθηκαν και ο Γεωργιανός έπιασε δουλειά. Τα υπόλοιπα φαίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Ό,τι και αν γράψουμε ή ό,τι και αν πούμε για τις ντρίμπλες του, τις κατεβασιές του, τις κινήσεις του με ή χωρίς την μπάλα, τις κούρσες του από τα πλάγια, είναι πραγματικά λίγα. Δεν φτουράει.

Απλά για όποιον δεν τον έχει θαυμάσει θα πρέπει να το κάνει άμεσα. Το γεγονός ότι οι φίλοι της ιταλικής ομάδας είχαν και έχουν τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα σαν Θεό λέει πολλά. Αλλά για να χαρίσουν στον Κβίτσα Κβαρατσκέλια το παρατσούκλι «Κβαραντόνα» σίγουρα λέει ακόμη περισσότερα για τον Γεωργιανό άσο και το πόσο έχει επηρεάσει τους «παρτενοπέι».

Θεαματική σημαίνει και αποτελεσματική;

Αν σε όλες τις χώρες του κόσμου ένα ματς που τελειώνει 5-4 είναι… θαύμα στην Ιταλία είναι ντροπή και λόγος για δημόσια διαπόμπευση. Ειδικά για τον προπονητή και τους αμυντικούς. Καλύτερα 1-0, παρά νίκη με πολλά γκολ. Αυτό ήταν το μότο και δεν πρόκειται να αλλάξει.

Ωστόσο, η Νάπολι φέτος πάει κόντρα στο… Νόμο. Πάει κόντρα στο ρεύμα. Το σύνολο του Λουτσιάνο Σπαλέτι συνδυάζει -στα περισσότερα ματς- θέαμα, αλλά και αποτελεσματικότητα. Οι «παρτενοπέι» είναι πρώτοι στη Serie A, είναι πρώτοι στον όμιλό τους στο Champions League, έχοντας σημειώσει τα περισσότερα γκολ, ενώ δεν έχουν χάσει ακόμη σε καμία διοργάνωση όπου και έχουν λάβει μέρος.

Οπότε ναι… Στην περίπτωση της Νάπολι το θέαμα σημαίνει και αποτέλεσμα, γιατί άλλωστε όπως είχε πει και ο Γιόχαν Κρόιφ πολλά χρόνια πριν: «Ποδόσφαιρο χωρίς θέαμα είναι βαρετό. Ποδόσφαιρο χωρίς αποτέλεσμα είναι… τσίρκο».

Για τον Ντιέγκο (και όχι μόνο)

Κακά τα ψέματα. Κάθε ομάδα που χτίστηκε στη Νάπολι με κόπο και ιδρώτα δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τους αντιπάλους της. Δεν είχε να τα βάλει μόνο με τον εαυτό της. Αλλά έπρεπε να νικήσει και σε μία άτυπη… μάχη και το φάντασμα εκείνης της ομάδας που είχε για ηγέτη της τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.

Ο Αργεντινός ήταν και παραμένει θρύλος για τον σύλλογο. Ο «Ντιεγκίτο» δεν ζει. Δεν πρόλαβε να δει και πάλι τον σύλλογο της καρδιάς του πρωταθλητή. Ωστόσο, ένα είναι το σίγουρο. Ότι όλοι παίζουν και για εκείνον. Η Νάπολι έχει παίκτες που μπορούν να τον κάνουν υπερήφανο. Ο Λουτσιάνο Σπαλέτι έχει το DNA του νικητή. Ο Ιταλός τεχνικός ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει, ώστε να οδηγήσει τους ποδοσφαιριστές του σε ένα μεγάλο κατόρθωμα.

Όχι μόνο για εκείνον. Όχι μόνο για τον κόσμο της Νάπολι. Αλλά φυσικά και για τον θρυλικό Ντιέγκο!

Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας

Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις