Στην πλατφόρμα «The Players’ Tribune» μίλησε ο Φεντερίκο Βαλβέρδε. Ο Ουρουγουανός διεθνής μέσος της Ρεάλ Μαδρίτης έκανε κατάθεση ψυχής με τα λόγια του να συγκλονίζουν μέχρι και τον πιο πιστό οπαδό της Μπαρτσελόνα… Αναφέρθηκε στη «βασίλισσα» και το πόσο σημαντική είναι για τον ίδιο, το παραλίγο deal με την Άρσεναλ πριν επτά χρόνια. Κυρίως όμως για την περιπέτεια υγείας της μέχρι πρότινος εγκύου συζύγου του, με την οικογένεια να κινδυνεύει να χάσει το δεύτερο παιδάκι…
Κάνε LIKE στη σελίδα μας στο FACEBOOK και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
«Λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Champions League (σ.σ. το 2022), μάθαμε ότι ήμασταν ξανά έγκυος. Ήμασταν τόσο, τόσο ευτυχισμένοι. Τους πρώτους μήνες, όλα ήταν τέλεια. Αλλά τότε η Μίνα πήγε να δει τον γιατρό της μια μέρα για κάποιες εξετάσεις, και τότε ήταν που όλα κατέρρευσαν. Ο γιατρός μας είπε ότι η εγκυμοσύνη ήταν εξαιρετικά υψηλού κινδύνου και ότι υπήρχε μια πολύ μικρή πιθανότητα να ζήσει ο γιος μας αν συνέχιζε την εγκυμοσύνη.
Φανταστείτε να ακούτε αυτές τις λέξεις: “Το μωρό σας πιθανότατα δεν θα τα καταφέρει”. Δεν μπορώ να περιγράψω τον πόνο. Η σύζυγός μου υπέφερε σωματικά και ψυχικά κάθε μέρα. Εγώ, εγώ απλά έκλεισα το στόμα μου. Όταν ήμουν μόνος, έκλαιγα για ώρες. Συνήθιζα να πηγαίνω στο μπάνιο για 15 λεπτά και για 10 λεπτά έκλαιγα με το κεφάλι μου στα χέρια μου. Το πρωί του αγώνα, όταν υποτίθεται ότι έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένη και ήρεμη, ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, σκεπτόμενη τον γιο μας, σε μια σπείρα.
Μερικές φορές δεν έπαιζα καλά, και το ήξερα, και άκουγα τα σφυρίγματα των οπαδών. Στη συνέχεια, μετά τον αγώνα έπρεπε να απαντήσω σε ερωτήσεις των μέσων ενημέρωσης και δεν ήθελα να δείξω τα συναισθήματά μου ή να πω στον κόσμο τι συνέβαινε. Όταν η σύζυγός μου είπε τελικά στον κόσμο τι περνούσαμε, άλλαξαν τα πάντα για εμάς.
Ο τρόπος με τον οποίο οι συμπαίκτες μου και οι Μαδριδίστας μας στήριξαν είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Έχουν τον σεβασμό εμού και της οικογένειάς μου για πάντα. Έχασα μια πάσα και αυτοί απαντούσαν φωνάζοντας το όνομά μου. Στο Μπερναμπέου, όπου οι προσδοκίες είναι τόσο υψηλές, αυτό είναι ένα μικρό θαύμα.
Το να έχω 80.000 ανθρώπους να με υποστηρίζουν έτσι, στη χειρότερη στιγμή μου, ένιωσα σαν 80.000 αγκαλιές. Σε όλους εσάς…. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ευχαριστώ.
Μετά από ενάμιση μήνα σκέτη κόλαση, λάβαμε τα καλύτερα νέα της ζωής μας. Οι εξετάσεις ήταν πολύ καλύτερες και φαινόταν ότι η εγκυμοσύνη ήταν εντάξει. Μέχρι να μπορέσουμε να κρατήσουμε τον γιο μας στην αγκαλιά μας, δεν θέλαμε να αναπνεύσουμε. Αλλά, δόξα τω Θεώ, τον Ιούνιο ήρθε στον κόσμο ο γιος μας ο Μπαουτίστα. Η γυναίκα μου η Μίνα; Είναι σε άλλο επίπεδο! Ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι, και είναι Αργεντίνα, και ξέρετε πώς είναι (σ.σ. είπε γελώντας). Ό,τι κι αν κάνω, δεν είναι ποτέ αρκετό.
Θυμάσαι όταν ο Άγιαξ μας έβγαλε από το Champions League; Μπήκαμε στο αυτοκίνητο μετά τον αγώνα, και ήμουν έξαλλος, και το πρώτο πράγμα που μου είπε: “Αλήθεια, Fede; Μιλάς σοβαρά; Τι ήταν αυτό; Έτσι θα παίξεις για τη Ρεάλ Μαδρίτης;”.
Της είπα: “Νομίζεις ότι δεν ξέρω;”
Είπε: “Δεν ρίσκαρες τίποτα. Πρέπει να σκοράρεις. Είναι το πιο δυνατό κομμάτι του παιχνιδιού σου”.
Φίλε, έπρεπε να ανεβάσω το κουμπί της έντασης μέχρι τέρμα για να πνίξω την ανάλυσή της.
Το χειρότερο μέρος – και δεν θα της το έλεγα ποτέ αυτό, οπότε ελπίζω να μην το διαβάζει – το χειρότερο μέρος είναι ότι είχε δίκιο!
Η Ρεάλ Καστίγια κι ο νεοφερμένος Βαλβέρδε
Μετά την πρώτη μου προπόνηση με τη Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια, μπήκα στα αποδυτήρια σαν να περπατούσα στα σύννεφα. Είχα τόση αυτοπεποίθηση. Δεν θυμάμαι καν τίποτα από την προπόνηση. Ήταν μια θολούρα. Αλλά θυμάμαι μετά, όλοι ντύνονταν και κοιτούσα γύρω μου, τα έπαιρνα όλα υπόψιν μου και μετά άρχισα να παρατηρώ τι φορούσε ο καθένας.
Ζώνες Gucci. Ολοκαίνουργια Nikes. Χωρίς γδαρσίματα. Πορτοφόλια Louis Vuitton. Τσάντες τουαλέτας Louis Vuitton. Θυμηθείτε, αυτοί δεν είναι καν οι θρύλοι! Δεν μιλάμε για τον Μπενζεμά, τον Μόντριτς και τον Μαρσέλο! Αυτά είναι τα παιδιά! Είχα αυτή τη συνειδητοποίηση, σαν κεραυνός εν αιθρία: Γαμώτο, Fede. Φοράς ένα μπλουζάκι των δύο ευρώ. Για μένα, τα Zara ήταν ακριβά. Στην Ουρουγουάη, αν φοράς Zara, είσαι αφεντικό. Όλα με χτύπησαν, σε μια στιγμή: Υπάρχουν επίπεδα σε αυτό το παιχνίδι, αλήτη! Είσαι ένα τίποτα!
Όλοι αρχίζουν να πηγαίνουν στα ντους και βλέπω τύπους να φοράνε εσώρουχα Gucci. Εσώρουχα Gucci γαμ******, αδερφέ! Πότε το ανακάλυψαν αυτό; Πόσο κοστίζουν αυτά; Σκέφτομαι: Ελπίζω τα δικά μου να μην έχουν τρύπες σήμερα! Προσεύχομαι στο Θεό η μαμά μου να ελέγξει το πλυντήριο.
Κάθισα εκεί για 20 λεπτά προσποιούμενη ότι έλεγξα κάτι πολύ σημαντικό στο τηλέφωνό μου. Ήταν καθαρή σπατάλη χρόνου. Ποτέ δεν ένιωσα τόσο μικρή. Εκείνο το βράδυ, πήγα στο H&M και είπα: “Χρειάζομαι 10 πακέτα από τα καλύτερα εσώρουχά σας”.
Θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου εκείνο το βράδυ: “Φίλε, ποιος νομίζεις ότι είσαι; Αυτή είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Νομίζεις ότι είσαι ο Κριστιάνο;
Η Άρσεναλ κι ο παραλίγο Φέντε…
Αν με ψάξετε στο Google, θα δείτε ιστορίες για το πώς παραλίγο να πάω στην Άρσεναλ όταν ήμουν 16 ετών. Αυτό είναι ίσως μισή αλήθεια. Δεν έχω τίποτα εναντίον της Άρσεναλ, αλλά ποτέ δεν ήθελα να πάω στην Αγγλία. Εκείνη την εποχή, η επιχειρηματική πλευρά του ποδοσφαίρου πήρε τον έλεγχο. Ορισμένοι άνθρωποι μου έλεγαν: “Ποιος δεν θα ήθελε να παίξει για την Άρσεναλ; Θέλεις να μείνεις εδώ στην Ουρουγουάη; Αυτό είναι τρελό!”
Συνειδητοποιείς ότι η ζωή σου δεν είναι δική σου στο ποδόσφαιρο. Ειδικά σε νεαρή ηλικία, αισθάνεσαι περισσότερο σαν όμηρος. Ακόμα και η οικογένειά σου γίνεται όμηρος. Το ποδόσφαιρο είναι μια διαφυγή προς μια καλύτερη ζωή, ειδικά για εμάς στη Νότια Αμερική, και οι γύπες το ξέρουν αυτό. Σου ασκούν πίεση με έναν “ωραίο” τρόπο.
“Βρε Φέντε, αν πας στην Άρσεναλ, θα έχεις ένα ωραίο κρεβάτι και ένα ντους που παραμένει ζεστό για 30, 40 λεπτά! Ποιος δεν θα ήθελε αυτή τη ζωή; Με έστειλαν δοκιμαστικά στο Λονδίνο για μια εβδομάδα και δεν ένιωθα άνετα. Αν σκέφτεσαι μόνο τα υλικά πράγματα, ακούγεται υπέροχο. Αλλά δεν είμαστε ρομπότ. Η πραγματικότητα ήταν ότι η οικογένειά μου δεν μπορούσε να έρθει μαζί μου στο Λονδίνο. Θα έπρεπε να ζήσω μόνη μου, χωρίς να μιλάω τη γλώσσα, στα 16 μου χρόνια.
Ο Φέντε Βαλβέρδε για τη μετακίνησή του στη Ρεάλ Μαδρίτης: “Έπαιζα στο Νοτιοαμερικανικό Πρωτάθλημα κάτω των 17 ετών στην Παραγουάη και δέχθηκα το τηλεφώνημα που άλλαξε όλη μου τη ζωή. Καθόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου και οι γονείς μου ήταν εκεί και έμεναν σε άλλο δωμάτιο. Η μητέρα μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: “Έι, έλα στο δωμάτιό μας αμέσως. Είναι κάποιοι άνθρωποι εδώ που θέλουν να σου μιλήσουν. Fede, έλα τώρα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι από τη Ρεάλ Μαδρίτης”.
Κυριολεκτικά, νόμιζα ότι έκανε φάρσα. Έτρεξα στο δωμάτιο για να δω τι συμβαίνει, και πράγματι, υπήρχαν εκεί δύο άντρες που δεν είχα ξαναδεί ποτέ. Είχε δάκρυα στα μάτια της.
Τα παιδιά άρχισαν να μιλούν στα καστιγιάνικα, όχι στα νοτιοαμερικανικά ισπανικά, και σκέφτηκα: Γαμώτο. Δεν είναι από εδώ γύρω. Είναι αληθινό αυτό; Μου είπαν: “Είμαστε από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πιστεύουμε ότι μπορείς να γίνεις αστέρι για εμάς. Θέλουμε εσύ και οι γονείς σου να μετακομίσετε στη Μαδρίτη”.
Υπάρχουν 500.000 παίκτες στον κόσμο και η Μαδρίτη θέλει να με πάρει; Η Μαδρίτη θέλει να με αποκτήσει; Κυριολεκτικά έτρεξα έξω από το δωμάτιο. Φώναζα, “Πού είναι ο μπαμπάς; Πρέπει να το πω στον μπαμπά!!!”
Έτρεξα κάτω στο σαλόνι. Ο μπαμπάς μου στεκόταν εκεί και μιλούσε με έναν από τους άλλους γονείς και του είπα: “Μπαμπά!!!!”. Μπαμπά!!! Η Μαδρίτη είναι εδώ!!!!” Είπε, “Τι; Τι εννοείς ότι είναι εδώ; Πού;”
Είπα, “Πάνω στο δωμάτιο! Θέλουν να με υπογράψουν! Η Ρεάλ Μαδρίτης θέλει να με υπογράψει!”
Κοιτάζοντας πίσω στη ζωή μου, είχα 3 τέλειες μέρες. Η πρώτη ήταν η μέρα που με κάλεσε η Ρεάλ Μαδρίτης, η 2η ήταν η μέρα που γεννήθηκε ο γιος μου ο Μπενίσιο, η 3η ήταν η μέρα που γεννήθηκε ο γιος μου ο Μπαουτίστα.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις