Η Άρσεναλ μόλις είχε χάσει το πρώτο της εντός έδρας ματς, μετά τον Μάιο, απέναντι στη Γουέστ Χαμ για το πρωτάθλημα. Το ίδιο συνέβη λίγες ημέρες αργότερα με αντίπαλο τη Λίβερπουλ. Αυτή τη φορά για το Κύπελλο και όχι για την Premier League. Το αποτέλεσμα; Ίδιο. 2-0 εις βάρος των Λονδρέζων. Το σκηνικό; Ίδιο. Πολλές φάσεις μπροστά από τα αντίπαλα καρέ, αλλά ούτε ένα γκολ.
Οι διαμαρτυρίες των φίλων του συλλόγου. Απαράλλαχτες, όμως πιο έντονες από κάθε άλλη φορά. «Πάρε επιθετικό!» ήταν η συμβουλή στον Μίκελ Αρτέτα, ο οποίος κατευθύνθηκε προς τα αποδυτήρια με κατεβασμένο κεφάλι, μετά τον αποκλεισμό από το σύνολο του Γιούργκεν Κλοπ. «Έχουμε παίκτες. Η δουλειά μου είναι να τους κάνω αποδοτικούς. Να τους κάνω καλύτερους. Ξέρω ότι ο κόσμος θέλει επιθετικό, αλλά το πιο πιθανό είναι να μην… πάρουμε», η ατάκα του.
Η Άρσεναλ τα Χριστούγεννα ήταν πρώτη και μέσα σε όλους τους σημαντικούς της στόχους. Δύο εβδομάδες αργότερα έχει πάει στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας, έχει μείνει εκτός Κυπέλλου, έχει χάσει το αήττητο στην έδρα της, το αήττητο κόντρα στις ομάδες του Λονδίνου. Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό δεν είναι αυτό. Ούτε καν η «κοιλιά» της. Είναι η… φτωχή εικόνα στα δύσκολα. Όταν τα γάλατα σφίξουν. Είναι το «the poor guy» που λένε οι Λονδρέζοι όταν βλέπουν την εικόνα του Σάκα/Μαρτινέλι/Χάβερτς/Όντεγκαρντ/Ζεσούς.
Στο Χόλιγουντ αυτές οι ιστορίες, όπως έδειξε και ο Γιώργος Λάνθιμος, μπορούν να σε φέρουν στην κορυφή. Να σε κάνουν χρυσό και να σου φέρουν βραβεία. Παρόλα αυτά ο Μίκελ Αρτέτα δείχνει ότι δεν έχει τη δική του… μούσα για να κάνει ένα comeback που θα πάρει το Όσκαρ της ανατροπής!
Χρυσά… άσφαιρα για Άρσεναλ
Ούτε ένα, ούτε δύο. Η στατιστική υπηρεσία στο «Έμιρεϊτς» δεν προλάβαινε να καταγράφει σουτ από τους ποδοσφαιριστές της Άρσεναλ. Τόσο απέναντι στη Γουέστ Χαμ, όσο και κόντρα στη Λίβερπουλ οι παίκτες του Αρτέτα είχαν την υπεροχή τη μεγαλύτερη περίοδο του αγώνα. Όμως, δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να την αξιοποιήσουν. Να την κεφαλαιοποιήσουν. Να δώσουν χαρά στους οπαδούς τους.
Ήταν λογικό και επόμενο να το πληρώσουν. Οι Λονδρέζοι είναι το ζωντανό παράδειγμα του πιο σκληρού και άγραφου νόμου του ποδοσφαίρου: αν δεν σκοράρεις όταν πρέπει, τότε κάποια στιγμή δέχεσαι εσύ το γκολ. Και τότε χάνεις. «Κάναμε 30 φάσεις. Καταγράψαμε 30 σουτ. Δεν μπορώ να ζητήσω κάτι άλλο από τους παίκτες μου. Δεν μπορώ να τους πω να παίξουν χειρότερα και να περιμένουν να νικήσουν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε πιο πολύ και να κάνουμε περισσότερα σουτ», τα λόγια του Αρτέτα μετά την ήττα με τη Γουέστ Χαμ.
Τα «κανόνια» της Άρσεναλ όχι μόνο μπλόκαραν. Αλλά έγιναν άσφαιρα. Την ίδια ώρα και στιγμή που το «Poor Things» σάρωνε στις «Χρυσές Σφαίρες».
Μία έδρα που δεν ήταν ποτέ εχθρική
«Από τότε που πήγαμε στο “Έμιρεϊτς” ήταν σαν να χάσαμε την ψυχή μας. Η έδρα μας δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια». Αυτό είχε πει κάποτε ο Αρσέν Βενγκέρ όταν είδε την Άρσεναλ να αφήνει το «Χάιμπουρι». Ναι τα έσοδα έγιναν περισσότερα. Όπως και οι οπαδοί που δίνουν το «παρών» στο χλιδάτο και γκλαμουράτο γήπεδο των Λονδρέζων. Αλλά κακά τα ψέματα έδρα δεν ήταν και ακόμα και τώρα δεν θυμίζει. Δεν είναι λίγες οι ομάδες που έχουν πάει στο Βόρειο Λονδίνο, έχουν κάνει… κηδεία στην Άρσεναλ, ενώ δεν έχουν παίξει και πολύ καλά. Πέρυσι ήταν η Μπράιτον που έκανε το «’Εμιρεϊτς» να αδειάσει από το 60′.
Φέτος η Γουέστ Χαμ ήταν η πρώτη. Ακολούθησε η Λίβερπουλ. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι οι παίκτες του Γιούργκεν Κλοπ παίζοντας στην έδρα τους και ενώ έχουν 26 φάσεις για γκολ δεν θα έβαζαν τρία με τέσσερα τέρματα; Ρητορικό το ερώτημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της… κακής έδρας που έχει η Άρσεναλ είναι το παρακάτω. Την προηγούμενη σεζόν οι Λονδρέζοι είναι πολύ κοντά σε ένα ιστορικό «διπλό» στο «Άνφιλντ» απέναντι σε μία κακή -γενικά- Λίβερπουλ. Τελικό αποτέλεσμα; 2-2. Με τους φιλοξενούμενους να είναι με 2-0 μπροστά από νωρίς.
Η «καυτή έδρα» δίνει στους γηπεδούχους πάντα φτερά και κάνει τους αντιπάλους να βλέπουν… εφιάλτες. Ακόμα και όταν οι πρώτοι δεν είναι τόσο καλοί. Στο «Έμιρεϊτς» ποιος μπορεί να πει ότι γίνεται αυτό; Ότι βάζει ένα γκολ ο… κόσμος; Μάλλον κανείς και αυτό γιατί μάλλον γίνεται το αντίθετο.
Καμία μεταγραφή δεν αλλάζει το βασικό πρόβλημα της Άρσεναλ
Από το καλοκαίρι του 2023 γράφονται ολοένα και περισσότερα σχετικά με τον επιθετικό που θέλει η Άρσεναλ. Ότι αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και φτιαγμένος για τον Ιβάν Τόνεϊ. Όμως, το θέμα δεν είναι ποιος θα έρθει. Αλλά πραγματικά τι συμβαίνει με τους ποδοσφαιριστές που έχει ήδη στα χέρια του ο Μίκελ Αρτέτα.
Ο Ισπανός με τις φωνές, τις βρισιές, τα… ισπανικά του και γενικότερα με το πάθος του προσπάθησε να κάνει τους παίκτες του να πιστέψουν στα πόδια τους. Στο ταλέντο τους. Στον εαυτό τους. Αυτό δεν ήταν εύκολο. Και παραμένει δύσκολο. Οι Λονδρέζοι έχουν δείξει ότι στα δύσκολα όποτε και αν είναι αυτά όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται, αλλά τα πόδια τους… λυγίζουν. Συνέβη στο φινάλε της σεζόν 2021-2022 όταν έχασαν την 4η θέση της βαθμολογίας από την Τότεναμ. Και ας ήταν μπροστά με έξι βαθμούς.
Συνέβη στα παιχνίδια… τελικούς με τη Μάντσεστερ Σίτι τη σεζόν 2022-2023. Και γενικότερα προς το τέλος της χρονιάς όταν ήταν μπροστά μέχρι και οκτώ βαθμούς και τελικά δεν κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Κάτι που μπορεί να τους στοιχίσει πολύ πιο ακριβά από έναν τίτλο ή μία νίκη. Οι συνεχόμενες τρεις ήττες (Γουέστ Χαμ, Φούλαμ, Λίβερπουλ) φέρνουν στην επιφάνεια και πάλι το ψυχολογικό έλλειμα που έχουν οι παίκτες της Άρσεναλ. Και αυτό δεν φτιάχνει με καμία μεταγραφή.
Trust the process
«Το πιο σημαντικό για τους παίκτες μας αυτή τη στιγμή είναι ένα πράγμα: να τους στηρίξει ο κόσμος. Δεν χρειάζονται κάτι άλλο. Πρέπει να τους πιστέψουν και πάλι». Ο Μίκελ Αρτέτα γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι εύκολο να έχει τους φίλους της Άρσεναλ χαρούμενους. Ειδικά μετά από σερί ηττών. Ή μετά από μέτριες ως κακές εμφανίσεις -όπως στο παιχνίδι με τη Φούλαμ-.
Όμως, ο Ισπανός τεχνικός πιστεύει πολύ στους παίκτες του. Το έκανε και πιο παλιά όταν τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα και η Άρσεναλ δεν έκανε καν όνειρα τίτλου. Από τότε ως και σήμερα μαζί τους έχει κάνει άλματα προόδου. Ωστόσο, φαίνεται ότι κάτι λείπει ακόμα. Είτε στον τρόπο που εκείνος και η ομάδα του προσεγγίζουν τα ματς, είτε στη νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με τον χρόνο. Μόνο με την τριβή. Μόνο με τη… δύσκολη μέθοδο.
Ο Εντού Γκασπάρ, μαζί με τον Μίκελ Αρτέτα και τον Τζος Κροένκε, έκαναν γνωστό το moto: Trust the process. Έφερε κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα (νίκες σε ντέρμπι, κατάκτηση τίτλων, απόκτηση ποδοσφαιριστών με μεγάλη αξία). Όμως, ακόμα φαίνεται πως υπάρχει δουλειά να γίνει. Και αυτό θέλει υπομονή. Χρόνο και πίστη.
«Στην πραγματικότητα, η πίστη δεν πηγάζει από το θαύμα, αλλά το θαύμα από την πίστη», έγραψε κάποτε ο Φιόντορ Ντοστογέβσκι. Ή αλλιώς trust the process για όσους θέλουν να δουν την Άρσεναλ να κάνει πάλι το… θαύμα της. Αυτό σημαίνει -και φέρνει- ενότητα. Αυτό σημαίνει Άρσεναλ.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
