Κάθε φορά που κάποιος σκέφτεται την Φιορεντίνα αυτόματα το μυαλό του πηγαίνει στα 90s. Και σε μια μορφή, σχεδόν ηρωική. Αυτή του Γκάμπριελ Μπατιστούτα. Σύμφωνοι, είχε παρελάσει από τις Νιούελς Ολντ Μπόις, Ρίβερ Πλέιτ πριν αλλά και στις Ρόμα, Ίντερ και Αλ Αραμπί μετά. Ωστόσο, η Φλωρεντία ήταν, είναι και θα είναι στην καρδιά του, όπως κι εκείνος θα είναι στην καρδιά των απανταχού «βιόλα». Το Sportsking.gr, ενόψει της ρεβάνς των «βιόλα» απέναντι στον Παναθηναϊκό την Πέμπτη (13/3) θυμάται το είδωλο της πανέμορφης ιταλικής πόλης, στην οποία έδωσε ξανά -ποδοσφαιρική- ζωή.
Βλέπετε, στην ομάδα της Τοσκάνης ο Μπατιστούτα αγωνίστηκε από το 1991 μέχρι και τη σεζόν 1999-2000 κι έγινε το απόλυτο είδωλο των οπαδών της. Σκόραρε 203 τέρματα σε 331 συμμετοχές. Παρέμεινε στο σύλλογο την σεζόν που τον είχε περισσότερο ανάγκη από ποτέ. Το καλοκαίρι του 1993 η Φιορεντίνα υποβιβάστηκε στην Serie B. Ο Μπατιστούτα, όπως παραδέχθηκε αργότερα, είχε προτάσεις για να την αφήσει. Εκεί, όμως, μίλησε η… καρδιά. Έμεινε στους «βιόλα» και τους επανάφερε άμεσα στα μεγάλα «σαλόνια».
«Ερωτεύτηκα την πόλη και την ατμόσφαιρα και είπα στον εαυτό μου ότι θα μείνω εδώ. Ήταν μια εποχή που με ήθελαν ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ» θα δήλωνε λίγα χρόνια μετά στον Τύπο.
Οι πιθανότητες τίτλων και ατομικών διακρίσεων ήταν λίγες, αλλά τον Μπατιστούτα τον ενδιέφερε να διακριθεί με την φανέλα της Φιορεντίνα που τόσο αγάπησε. Κι αυτό ακριβώς κατάφερε. Τον Μάιο του 1996 την οδήγησε στην κατάκτηση του Κόπα Ιτάλια, ενώ τρεις μήνες αργότερα έριξε στο καναβάτσο την Μίλαν και χάρισε στους «Βιόλα» και το ιταλικό Σούπερ Καπ. Ήταν εκείνη η χρονιά που οι «βιόλα» έφτιαξαν μέχρι και άγαλμα του σε φυσικό μέγεθος. Ένα άγαλμα που τον παριστάνει στην κλασική του εικόνα να κρατάει πανηγυρίζοντας το σημαιάκι του κόρνερ (έτσι πανηγύριζε τα γκολ του τη σεζόν 1994-1995).
Η επιγραφή στο άγαλμα λέει: «Στον Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, αδάμαστο πολεμιστή, σκληρό στη μάχη και δίκαιο στην ψυχή (Guerriero mai domo, duro nella lotta, leale nell’ animo)».
Το πρωτάθλημα με την Ρόμα και το κλάμα του Μπατιστούτα κόντρα στον… έρωτα του
Για όσα χρόνια φορούσε τη φανέλα της, η Φιορεντίνα ήταν ο Μπατιστούτα κι ο Μπατιστούτα η Φιορεντίνα. Τον βάφτισαν «Μπατιγκόλ», «Βασιλιά Λιοντάρι» και το 2000 όταν ήρθε η στιγμή του αποχωρισμού, δεν του κράτησε κακία σχεδόν κανείς. Είχαν καταλάβει πως ο Αργεντινός ήθελε να ικανοποιήσει το… απωθημένο του, να κατακτήσει το Scudetto. Η Ρόμα δαπάνησε 33,8 εκατομμύρια ευρώ για χάρη του κι ο ίδιος τα ξεπλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο. Σημείωσε 20 γκολ σε 28 ματς και μαζί με τους Τότι και Μοντέλα οδήγησαν τους «Τζιαλορόσι» στην κατάκτηση του πρώτου τους πρωταθλήματος μετά από 18 ολόκληρα χρόνια.
Αν και σίγουρα θα ήθελε να το έχει πετύχει φορώντας άλλη φανέλα. Κάτι που μάλλον κατάλαβε και ο ίδιος την 26η Νοεμβρίου του 2000. Τότε, ήταν και το πρώτο του παιχνίδι απέναντι στην Φιορεντίνα. Οι «Βιόλα» αμύνονταν εξαιρετικά μέχρι και το 38’. Ωστόσο, μια στιγμή αδράνειας ήταν αρκετή. Ο Μπατιστούτα μ’ έναν ασύλληπτο «κεραυνό» νίκησε τον Τόλντο για το 1-0 των Ρωμαίων. Ένα πραγματικό ντελίριο ακολούθησε από άπαντες στο «Ολίμπικο». Συμπαίκτες, προπονητές, οπαδοί πανηγύρισαν με την ψυχή τους, όλοι εκτός από εκείνον. Ο Μπατιστούτα έμεινε ακίνητος κι έσκυψε το κεφάλι. Αφού τους ξεφεύγει, ξεσπάει σε κλάματα. Λυγίζει από το βάρος της συγκίνησης. Μετά την λήξη του ματς, κατευθύνεται προς την εξέδρα των οπαδών της Φιορεντίνα, τους χειροκροτεί, αποθεώνεται και αποχωρεί ξανά με δάκρυα στα μάτια.
«Έπαιζα σε όλο το παιχνίδι με αντικρουόμενες σκέψεις στο μυαλό μου. Λυπάμαι για την Φιορεντίνα. Θέλω η Ρόμα να κερδίζει και γι’ αυτό προσπαθούσα σκληρά, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το παρελθόν μου», είχε δηλώσει μετά τον αγώνα. Ήταν ο τραγικός ήρωας, που εκείνη την ημέρα πλήρωσε την αγάπη του, για να πετύχει το όνειρο του.
Ο αποχωρισμός του πολεμιστή Μπατιστούτα
Στην «Αιώνια Πόλη» ξεκίνησε και η αρχή του τέλους για τον Μπατιστούτα. Ο Αργεντινός είχε ολοένα και περισσότερα προβλήματα στα πόδια, ο δανεισμός στην Ίντερ το 2003 δεν έπιασε και τελικά ολοκλήρωσε την καριέρα του δύο χρόνια αργότερα στο Κατάρ και Αλ Αραμπί.
«Σταματάω από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Σας ευχαριστώ για την αγάπη που μου δείξατε. Όλα έχουν ένα τέλος. Η προπόνηση δεν με ευχαριστούσε το ίδιο όπως παλιά, ο ενθουσιασμός μου είχε αρχίσει να μειώνεται. Οπότε ήρθε η ώρα να πω “αντίο”», είχε δηλώσει στον Τύπο, κλείνοντας μια τεράστια καριέρα.
Το 2014, 14 δηλαδή χρόνια μετά την αποχώρηση του, επέστρεψε στην Φλωρεντία για να μπει στο Hall of Fame της Φιορεντίνα. Κατά τη διάρκεια της τελετής ο Μπατιστούτα λύγισε υπό το βάρος των αναμνήσεων, βούρκωσε για τα 9 χρόνια που πέρασε με την μωβ φανέλα. Για τους οπαδούς της δεν υπήρξε ποτέ προδότης. Ήταν ο ήρωας τους, αυτός που με το πάθος και τις θυσίες του στο γήπεδο έγινε κομμάτι της ζωής τους, της ιστορίας των «βιόλα». Ήταν ο αδάμαστος πολεμιστής και πιστός υπηρέτης της καρδιάς, Γκάμπριελ Μπατιστούτα.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
